Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Γκέι Πολιτικοί



Άντε δείτε κι αυτό για να ευθυμήσουμε λίγο. Από διασταύρωση στην πλατεία Κοτζιά σύμφωνα με το site: www.BlackHumor.gr

Μας σύγχισε πάλι ο παράνομος νομάρχης με τα δελτία τύπου που εκδίδει η νομαρχία Πειραιά.

Στην πολιτική πρέπει πάντα να είσαι ΣΤΡΕΪΤ !
κ. Γιάννη Μίχα, νομάρχη Πειραιά.

Προκαλεί πάλι ο Μίχας



Πάλι προκλητικός στο ίδιο τροπάριο ο παράνομος νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας και ασυμβίβαστα συντονιστής ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ.

Αντί να βγάλει καμιά ανακοίνωση η νομαρχία Πειραιά για την πρόσληψη του επικοινωνιολόγου Γιώργου Σεφερτζή και το μισθό του που πληρώνουμε όλοι μέσω του Κρατικού Προϋπολογισμού συνεχίζει ο νομάρχης να μας δουλεύει στον ίδιο ρυθμό των παλιότερων χρόνων και νομίζει ότι οι δηλώσεις του θα μένουν αναπάντητες.

Διαβάστε λοιπόν την είδηση από σημερινό δελτίο τύπου (20.1.2009):

"Στην διακοπή λειτουργίας πρατηρίου ξηρών καρπών και ζαχαρωτών, προχωρά η Νομαρχία Πειραιά μετά την ανεύρεση σ' αυτό, ληγμένων προϊόντων και προϊόντων που δεν έφεραν ενδείξεις στην ελληνική γλώσσα, όπως επιβάλλεται από την νομοθεσία"

Τα αναφερόμενα προϊόντα είχαν λήξει, σύμφωνα με το δελτίο τύπου, από το 2006 και 2007 σε επιχείρηση στην οδό Ναυαρίνου στο κέντρο του Πειραιά.

Διαβάστε και τη δήλωση του νομάρχη:

«Οι συνεχείς μας έλεγχοι αποδίδουν καρπούς παρά τις τεράστιες ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό.

Μπορεί η Κυβέρνηση να αγνοεί τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας όμως εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι τον καθημερινό αγώνα για την προστασία των καταναλωτών και της δημόσιας υγείας, στέλνοντας παράλληλα ηχηρό μήνυμα σε εκείνους που επιμένουν να μην συνειδητοποιούν τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες τους».




Διαβάστε και την απορία του σκεπτόμενου πολίτη:

"Γιάννη μου, αφού οι έλεγχοι είναι συνεχείς και καθημερινοί όπως μας λες, τότε πώς τα προϊόντα στην επιχείρηση αυτή, που βρίσκεται στο κέντρο του Πειραιά και δίπλα από τις υπηρεσίες ελέγχου της νομαρχίας, ήταν στο ράφι της ληγμένα από το 2006 και 2007;

Άρα κανένας καθημερινός και συνεχής έλεγχος δε γίνεται και λες ψέμματα πάλι. Αν γινόταν οι ελεγκτές της νομαρχίας θα τα είχαν ανακαλύψει από το 2006.

Γκέ, γκε; "

Διαβάστε και την αλήθεια:

Η νομαρχία Πειραιά έχει τόσο προσωπικό ήδη που θα μπορούσε να στελεχώσει τις νομαρχίες όλης της Αττικής.

Υπάρχουν υπηρεσίες ολόκληρες στη νομαρχία όπως η Αλιείας, η Εργασίας, κλπ χωρίς κανένα αντικείμενο!

Οι υπάλληλοι εκεί απλά κάθονται.

Αλλά και στις άλλες υπηρεσίες είναι τόσο το προσωπικό που δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας. Έτσι οι περισσότεροι υπάλληλοι είναι "σκαστοί" στα μαγαζιά ή στα σπίτια τους.

Αν έκανε ένα προσκλητήριο ο νομάρχης κάποια στιγμή ούτε τους μισούς δε θα έβρισκε.

Άλλωστε τα καθιερωμένο προνομιακό ωράριο της νομαρχίας Πειραιά είναι 8.30 με 14.30 (6ωρο). Αλλά ούτε και αυτό τηρούν οι υπάλληλοι γιατί απλά οι άνθρωποι δεν έχουν τι να κάνουν!

Όσο για τις ανακαλύψεις των ελεγκτών της νομαρχίας αυτές προέρχονται κατά κύριο λόγο:

1. Από καταγγελίες πολιτών

2. Από ειδοποιήσεις άλλων υπηρεσιών πχ τελωνείο που λόγω αρμοδιότητας οι υπηρεσίες της νομαρχίας θα πρέπει να χαρακτηρίσουν ως ακατάλληλα προβληματικά προϊόντα για τα νόμιμα. Καταστροφή, κλπ

Φτάνει πια το παραμύθι!

Τίποτα δε θα μένει αναπάντητο!

Βάσω Παπανδρέου: "Δυστυχώς στο ΠΑΣΟΚ δεν έγινε ποτέ κάθαρση"




Θα πρέπει να φτάνουν τα πράγματα στο απροχώρητο για να ακούμε αλήθειες από τους πολιτικούς;


ΟΜΙΛΙΑ ΒΑΣΩΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ 12η ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ Ε.Σ.
07/10/2007



ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007

Συντρόφισσες και σύντροφοι, αν κάναμε αυτή τη συζήτηση το 2004 θα έλεγα εισαγωγικά ότι "ένα κόμμα εξουσίας πρέπει να μάθει και να χάνει".

Σήμερα, λέω ότι ένα κόμμα εξουσίας, όπως το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να ξαναμάθει να κερδίζει.

Χάσαμε Γιώργο, όπως είχε πει και ο Γεράσιμος Αρσένης το ´96. Χάσαμε Βαγγέλη, χάσαμε Κώστα, χάσαμε Νίκο, χάσαμε Βάσω. Χάσαμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά και όλοι έχουμε ευθύνες σε όλα τα επίπεδα.

Βεβαίως οι ευθύνες δεν είναι ίδιες για όλους.

Στην πραγματικότητα χάνουμε από το 2000 και ας νικήσαμε τότε στις εκλογές. Οι πολίτες έστελναν τα μηνύματά τους, αλλά τα μηνύματα δεν είχαν παραλήπτη, τα επιστρέφαμε αυτάρεσκα στον αποστολέα και θεωρούσαμε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν καταδικασμένο να κυβερνά.

Σήμερα ξέρουμε ότι δεν είμαστε καταδικασμένοι να κυβερνάμε, αλλά δεν ξέρω για πόσους αυτό είναι λύτρωση.

Η δεύτερη συνεχόμενη ήττα μας είναι τόσο βαριά, που κανονικά θα έπρεπε να ήμαστε σήμερα όλοι στα σπίτια μας.

Θα έπρεπε να έχουμε ήδη παραδώσει το ΠΑΣΟΚ στην επόμενη γενιά, στη γενιά των εικοσάρηδων και των τριαντάρηδων. Αλλά δυστυχώς, εξαιτίας της νοοτροπίας μας και του τρόπου λειτουργίας, αυτές οι γενιές δεν αντιπροσωπεύονται στο στελεχιακό μας δυναμικό.

Είμαστε σήμερα σε ένα αδιέξοδο, ολοφυρόμαστε για τον κυβερνητισμό του ΠΑΣΟΚ, αλλά λίγο ή πολύ σχεδόν όλοι έχουμε μετάσχει στη διακυβέρνηση της χώρας. Εάν είναι ο κυβερνητισμός ο λόγος που χάσαμε τις εκλογές το Σεπτέμβρη, αν το ότι έχουμε κυβερνήσει θεωρείται πλέον αμάρτημα, τότε δεν έχουμε ελπίδες ούτε για την επόμενη ούτε για τη μεθεπόμενη φορά και αυτό θα είναι τραγικό για τη χώρα.

Πόσους κουμπάρους και πόσα ομόλογα μπορεί να αντέξει η Ελλάδα;

Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα, το πρόβλημά μας δεν είναι ότι κυβερνήσαμε, το πρόβλημα έγκειται στον τρόπο που κυβερνήσαμε, αλλά και στον τρόπο που συζητήσαμε για την διακυβέρνησή μας, όταν βρεθήκαμε στην αντιπολίτευση.

Κανείς δεν αρνείται, άλλωστε δεν το αρνείται καν η Νέα Δημοκρατία, ότι την περίοδο 1993-2004 έγινε σημαντικό έργο. Κανονικά θα έπρεπε να δηλώνουμε περήφανοι για το έργο μας αναγνωρίζοντας όμως παράλληλα τα λάθη που σημάδεψαν την περίοδο εκείνη και να προχωράμε μπροστά χωρίς έπαρση, αλλά και χωρίς ενοχές για το παρελθόν.

Δεν κάναμε ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Δεν περηφανευόμαστε για το έργο μας, αλλά και δεν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας. Και κυρίως, δεν ξεκαθαρίζουμε το χώρο μας.

Δυστυχώς στο ΠΑΣΟΚ δεν έγινε ποτέ κάθαρση.

Αισθάνομαι αλληλέγγυα με όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, αλλά όχι με εκείνους σε όλα τα επίπεδα που έφτιαξαν περιουσίες στα χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Όλους αυτούς τους θέλουμε στο ΠΑΣΟΚ;

Αν τους θέλουμε να το πούμε. Διότι σε τέτοια περίπτωση εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση.



Συντρόφισσες και σύντροφοι, η συζήτηση για την ήττα δεν είναι ποτέ ευχάριστη για όσους είναι διατεθειμένοι να την κάνουν. Είναι ευχάριστη, μόνο για εκείνους που θεωρούν ότι η ήττα είναι το πρώτο βήμα για να κατακτήσουν την κομματική εξουσία και όλα τα προηγούμενα χρόνια γνωρίσαμε απέξω κι ανακατωτά τις προσωπικές στρατηγικές.

Δε θέλω να πω τι έζησα στην προεκλογική εκστρατεία στη Β´ Αθηνών, το θεωρώ ανάξιο της σημερινής συνάντησης. Δεν θέλω να μιλήσω για εκείνους που έκαναν διπλή προεκλογική εκστρατεία, έχοντας προεξοφλήσει την ήττα του ΠΑΣΟΚ. Αλλά οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες από την δική μου εκλογική περιφέρεια, ξέρουν καλά τι έχει συμβεί. Όπου και να ανήκουν, με όποιον κι αν έχουν δεσμευθεί ενόψει της εκλογής Προέδρου, η αλήθεια είναι ότι ενώ εμείς όλοι πιστεύαμε στη νίκη, κάποιοι προετοίμαζαν την ήττα.

Από την άλλη πλευρά κάποιοι άλλοι δεν κατάλαβαν ποτέ τι σημαίνει ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι παρέα ούτε προσωπική περιουσία κανενός. Το ΠΑΣΟΚ ανήκει στους πολίτες και όχι σε μια κλειστή ομάδα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν χρειάζεται αρχηγό, ούτε σωτήρες, χρειάζεται Πρόεδρο και συλλογική λειτουργία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, τα τελευταία χρόνια είμαστε ο ορισμός της πολιτικής ασάφειας και της ανυπαρξίας ενιαίας έκφρασης.

Αρκεί να ξεκινήσω από την προσπάθεια για το ασφαλιστικό επί Γιαννίτση, για την οποία σχεδόν καθολικά είχε αντιδράσει το Εκτελεστικό Γραφείο, ασχέτως το τι επιχειρήθηκε να βγει στη δημοσιότητα, ως τη στάση μας για το άρθρο 16 και τις κινητοποιήσεις για την παιδεία.

Αλλά το χειρότερο ήταν η διάχυση των αρμοδιοτήτων, πολλοί αρμόδιοι, κανένας υπεύθυνος. Πολυπληθή όργανα που είναι ο ορισμός της αναποτελεσματικότητας.

Μιλούσαμε για συμμετοχική δημοκρατία και δεν είχαμε στοιχειώδη δημοκρατία στη λειτουργία μας.

Οι πολίτες δεν έβρισκαν και δε βρίσκουν στήριξη από εμάς, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ανύπαρκτο στις γειτονιές. Μιλάμε ουσιαστικά για διάλυση του κόμματος και χαοτική λειτουργία.

Σε όλα αυτά πρέπει να μπει ένα τέλος και να συναποφασίσουμε μια καινούρια αρχή. Καλώ λοιπόν τους πάντες να δεσμευθούμε:

- ότι θα είμαστε όλοι μαζί στις 12 Νοεμβρίου και θα βαδίσουμε σε μια συνεχή διεργασία και διάλογο με την κοινωνία.

- ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παραμείνει πολυσυλλεκτικό κόμμα, με απαντήσεις σε σύγχρονα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

- πρέπει να συμφωνήσουμε για το ρόλο του κράτους πρόνοιας σε μια σύγχρονη κοινωνία που εντάσσεται στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης.

- θα πρέπει να συμφωνήσουμε για το ρόλο του δημόσιου τομέα, αλλά και για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

- θα πρέπει να συμφωνήσουμε για την αναδιανομή του εισοδήματος, αλλά και για τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης με έμφαση στην πράσινη οικονομία, στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες.

- θα πρέπει να συνάψουμε ένα κοινωνικό συμβόλαιο, μεταξύ κράτους και πολιτών, το οποίο θα βασίζεται σε δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις και από τις δύο πλευρές.

- θα πρέπει να συμφωνήσουμε για τα δικαιώματα όλων των πολιτών ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, θρησκεία ή ιδιαιτερότητα.


Για να προχωρήσουμε σύντροφοι και συντρόφισσες στην αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να φτιάξουμε και κόμμα. Ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, ανοιχτό σε νέες ιδέες, άρα να υπάρχει κόμμα.

Γι αυτό θεωρώ ότι:

- το Πολιτικό Συμβούλιο πρέπει να είναι ολιγομελές και να εκλέγεται από το Συνέδριο, για να έχουμε συλλογική λειτουργία.

- η Κεντρική Επιτροπή να είναι ολιγομελής, εκλεγμένη από το Συνέδριο, με διαφανείς διαδικασίες και πολιτικά αξιοκρατική σύνθεση.

Εκλεγμένες Νομαρχιακές και Τοπικές, όπου μετέχουν όλα τα εκλεγμένα κοινωνικά στελέχη.

Οι υποψήφιοι για την ηγεσία θα πρέπει να δεσμευτούν ότι θα λειτουργήσουν ως Πρόεδροι και όχι ως Αρχηγοί.

Κι ήταν θετικό ότι οι εισηγήσεις και των τριών υποψηφίων αντιμετωπίζουν τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό αυτά τα θέματα.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, μπορούμε όχι μόνον να ξεπεράσουμε την κρίση, αλλά να βγούμε ακόμα πιο δυνατοί απ’ αυτή. Λέγεται από ορισμένους ότι το να μην παίρνει κανείς θέση για τον έναν τον άλλον ή τον τρίτο υποψήφιο, υποκρύπτει διαπραγμάτευση. Θέλω να διαβεβαιώσω ότι προσωπικά συζητώ με τους πάντες, αλλά δεν διαπραγματεύομαι με κανέναν. Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερη. Η αγωνία μου είναι μήπως η σημερινή κρίση οδηγήσει σε συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ.

Είμαστε πια αρκετά ώριμοι, δεν μας αξίζει η δημιουργία κομματικών στρατών, πρέπει επιτέλους να απελευθερωθούμε. Δεν είμαστε στην κυβέρνηση για να αγωνιούμε μη χάσουμε την εξουσία. Να φτιάξουμε και πάλι ένα κίνημα που να απευθύνεται στην πλειοψηφία των πολιτών, να θυμηθούμε τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου, τα οποία όλοι είχαμε χειροκροτήσει.





Το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται, δεν μοιράζεται σε τιμάρια. Το ΠΑΣΟΚ, για όλους εμάς που το ιδρύσαμε, αλλά και για τα εκατομμύρια Ελληνίδων και Ελλήνων, είναι η δημοκρατική παράταξη. Αυτή την παράταξη μόνον να την υπηρετούμε μπορούμε. Και για να παραφράσω τον Κέννεντυ δεν πρέπει να ρωτάμε τι κάνει το ΠΑΣΟΚ για μας, αλλά τι κάνουμε εμείς για το ΠΑΣΟΚ.

Ευχαριστώ.

Το ανέκδοτο του Εισαγγελέα


Κάποια μέρα στο μέλλον ο τότε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά τηλεφωνεί στο νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα και μετά τα εθιμοτυπικά η συζήτηση έχει ως εξής:

Εισαγγελέας: Κοίτα Γιάννη θα πρέπει να σου ασκήσω ποινική δίωξη.

Νομάρχης: Ποινική δίωξη; Τι είναι αυτά που λες;

Εισαγγελέας: Ναι Γιάννη, δεν γίνεται να κρατάω τις υποθέσεις άλλο. Εκτίθενται και οι αντιεισαγγελείς.

Νομάρχης: Ποινική δίωξη για ποιό πράγμα;

Εισαγγελέας: Για το αδίκημα της Απιστίας.

Νομάρχης: Απιστία; Καλά θα διώξεις το νομάρχη Πειραιά για απιστία;

Εισαγγελέας: Για απάτη;

Νομάρχης: Καλά θα διώξεις το νομάρχη Πειραιά και συντονιστή ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ για απάτη;

Εισαγγελέας: Για πλαστογραφία; Για υπεξαίρεση;

Νομάρχης: Τι είναι αυτά που λες, τρελάθηκες;

Εισαγγελέας: Άσε το βρήκα. Θα σε διώξω για Παράβαση Καθήκοντος που δεν αποδεικνύεται και μεθαύριο θα μπορέσεις να το "πουλήσεις" και πολιτικά. Ότι διώκεται η Αυτοδιοίκηση, κλπ...

Νομάρχης: Εντάξει. Καλά λες. Θα βγει σε καλό τελικά...

Εισαγγελέας: Εντάξει λοιπόν;

Νομάρχης: Εντάξει.


Επικοινωνία: