Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Αναφορά Θόδωρου Τενέζου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο





Υπόμνημα με ημερομηνία 20.3.2009 σχετικά με την αναφορά που είχε υποβάλλει το Δεκέμβριο του 2008 ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και σήμερα διαμαρτυρόμενος απεργός πείνας Θόδωρος Τενέζος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέστειλε προς τα μέλη του η Επιτροπή Αναφορών του οργάνου.

Στο έγγραφο αυτό γίνεται περιγραφή των καταγγελιών του Τενέζου ως εκπροσώπου της εταιρείας IRON TENCO SA κατά της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ελλάδας και επισημαίνονται οι σχετικές αρμοδιότητες των επιτροπών ανταγωνισμού σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.

Εν τω μεταξύ, εμφανίζονται μερικές φωνές κριτικής και αποδοκιμασίας κατά του Θόδωρου Τενέζου ο οποίος κατηγορείται πλέον από κάποιους για σκοπιμότητα και απόκρυψη όλης της αλήθειας που αφορά την υπόθεσή του.




Ιδιαίτερα τονίζεται η άμεση σχέση του Τενέζου με την ΜΚΟ StopCartel και τίθεται το ερώτημα πως είναι δυνατόν βιολογικά να μπορεί να ανταπεξέρχεται ένας απεργός πείνας μετά από 40 ημέρες στέρησης.

Εμείς αναφερθήκαμε για πρώτη φορά στο θέμα στις 8.3.2009 αφού εξετάσαμε (όπως άλλωστε κάνουμε πάντα) την υπόθεση IRON TENCO και Τενέζου.

(βλ. Πρέπει να συνεχίσει ο Θόδωρος Τενέζος;)

Τότε μεταξύ άλλων γράψαμε:

"Χωρίς να μας ενδιαφέρει ποιος πραγματικά είναι ο Θόδωρος Τενέζος και χωρίς καταρχήν να κρίνουμε εάν το αίτημά του είναι δίκαιο ή άδικο, το αποτέλεσμα που επιδιώκει με την πράξη του εφικτό ή ανέφικτο, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζει την κατάσταση του Θόδωρου Τενέζου η επίσημη εξουσία είναι προκλητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια και προσωπικότητα όλων μας".

Ακολούθησαν έκτοτε και άλλες αναρτήσεις σχετικές με το θέμα το οποίο παρακολουθούμε ακόμη ενημερώνοντας και ενημερωνόμενοι.

Σήμερα έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Ανεξάρτητα με το ποιές θα είναι οι εξελίξεις που αφορούν το θέμα Τενέζου εμείς πιστεύουμε ότι η όλη δημοσιοποίησή του μόνο καλό έχει κάνει.

Τέθηκαν και τίθενται καθημερινά ερωτήματα και δίνονται απαντήσεις για σημαντικά πολιτικά ζητήματα.

Ο πολίτης μαθαίνει να σκέφτεται και να αναλύει, να αμφισβητεί, να απομυθοποιεί και να καταλήγει σε συμπεράσματα βασιζόμενος στη λογική.

Ακόμη και αν το συναίσθημα παρακίνησε κάποιους να ασχοληθούν με την υπόθεση ωστόσο είναι η κριτική σκέψη αυτή που τελικά θα επικρατήσει διότι καταρχήν ο Τενέζος έθεσε τον εαυτό του σε πλήρη έκθεση στη δημοσιότητα.

Μπορούμε όλοι άραγε να το κάνουμε αυτό;

Επιπλέον, οι αρμόδιοι φορείς που επιβάλλεται να αιτιολογούν τις αποφάσεις τους και να δίνουν αναφορά στον Ελληνικό Λαό επέλεξαν είναι απόντες από τον κοινωνικό διάλογο.

Επιπρόσθετα, ακόμη, οι καταγγελλόμενοι ιδιώτες δεν έχουν απαντήσει με κάποια ανακοίνωσή τους για το θέμα. Θα μπορούσαν έστω, γενικά και αόριστα, να αρνηθούν κάθε αποδιδόμενη σε αυτούς πρόθεση. Δεν το έχουν πράξει μέχρι σήμερα.

Σχετικά με την Πανεθνική Συνδιάσκεψη που προτείνει η οργάνωση StopCartel γνωρίζουμε καλά ότι δεν αποτελεί μια νέα πρόταση.

Παρόμοιες προτάσεις έχουν γίνει ξανά στο παρελθόν προερχόμενες από το λεγόμενο αριστερό χώρο της πολιτικής.

Η Πανεθνική Συνδιάσκεψη αποτελεί μια αναγκαιότητα και την στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Θα τη στηρίζαμε απ' όπου και αν προερχόταν ακόμη και αν δεν είχε ταυτόσημο περιεχόμενο σκεπτικού και αιτητικού.

Θα πρέπει να λειτουργήσει ένας θεσμός που θα εξοικειώνει τους πολίτες με διαδικασίες κοινωνικής συμμετοχής και θα καταλήγει σε συμπεράσματα συμβουλευτικού στην αρχή χαρακτήρα που αποτυπώνουν πολιτικές τάσεις.

Είναι επίσης αναγκαίο και σήμερα εφικτό να υπάρχει μια διεθνής διασύνδεση όλων όσων είναι ή ακόμη και αν δεν είναι επίσημα ωστόσο αισθάνονται Έλληνες.

Η διάδοση της Γλώσσας μας αλλά και γενικότερα του Πολιτισμού μας και η συνεχής ανατροφοδότησή του με νέο δυναμικό πρέπει να αποτελεί εθνικό στόχο με πολύπλευρες διαστάσεις.

Κατά συνέπεια, θα συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα απλά μεταβάλλοντας συνεχώς τις ματιές μας ώστε να μπορούμε να διατηρούμε πλήρη και πολυδιάστατη εικόνα.

Γεγονός η Πράσινη Ανάπτυξη στον Πειραιά




Από δελτίο τύπου της Νομαρχίας Πειραιά (10.9.2008) μάθαμε ότι ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας, ευαισθητοποιημένος και σε θέματα πολιτισμού, έστειλε επιστολή προς την Εφορία Κλασσικών Αρχαιοτήτων ζητώντας να αναλάβει τις ευθύνες της.

Διαβάστε τη σχετική ανακοίνωση της Νομαρχίας Πειραιά:

Επιστολή στην ΚΣΤ Εφορία Κλασσικών Αρχαιοτήτων απέστειλε ο Νομάρχης Πειραιά, για την απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζουν τα ευρήματα του αρχαίου λιμανιού της πόλης.

Στην επιστολή επισημάνθηκε η προσβλητική για τον Πειραιά και για ολόκληρη τη χώρα εγκατάλειψη του αρχαιολογικού χώρου, ενώ εκφράσθηκε η ανάγκη για άμεση κινητοποίηση των αρμόδιων φορέων, ώστε να σωθούν και ν' αναδειχθούν τα λίγα εναπομείναντα τμήματα του αρχαίου λιμανιού της πόλης.





Συγκεκριμένα, στην καρδιά του λιμένος Πειραιά (στην οδό Γούναρη, έναντι της πλατείας Καραϊσκάκη) ο εντοπισμός των αρχαίων τμημάτων του λιμανιού, οδήγησε στην απαλλοτρίωση του οικοπέδου και στην περίφραξή του.

Από εκείνη τη στιγμή, ο ιστορικός χώρος βρίσκεται διαρκώς βυθισμένος σε λιμνάζοντα ύδατα, τα οποία καταστρέφουν τ' αρχαία ενώ αποτελούν εστία μόλυνσης που θέτει καθημερινά σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.




Η Νομαρχία Πειραιά αποφασισμένη ν' αλλάξει μια για πάντα την προκλητική εικόνα, η οποία απαξιώνει τη χώρα μας στους χιλιάδες επισκέπτες και ταξιδιώτες που καταφθάνουν κάθε χρόνο στο μεγάλο λιμάνι, ενημέρωσε την ΚΣΤ Εφορία Κλασσικών Αρχαιοτήτων, ότι προτίθεται να προχωρήσει στην αφαίρεση των υδάτων με αντλίες και να καθαρίσει τα συσσωρευμένα σκουπίδια από τον αρχαιολογικό χώρο, διασφαλίζοντας κατ' αρχήν τη δημόσια υγεία.




Επιπροσθέτως, η Νομαρχία ζήτησε την άμεση αξιοποίηση του αρχαιολογικού χώρου, προτείνοντας ένα βασικό σχέδιο ανάπλασης με ίδια έσοδά της, ώστε τα ευρήματα να είναι ορατά και προσεγγίσιμα στους πολίτες και στους επισκέπτες.

Η αφαίρεση των κιγκλιδωμάτων, η δημιουργία γυάλινου δαπέδου που θα προστατεύει τα αρχαία ενώ παράλληλα θα τα καθιστά ορατά κάτω από τα πόδια των επισκεπτών, μετατρέποντας τον χώρο σε μια «έξυπνη» πλατεία, ο βραδινός φωτισμός των αρχαίων και η τοποθέτηση σχετικής σήμανσης για την πληροφόρηση του κοινού, κάνουν πρόδηλη τη βούληση της Νομαρχίας Πειραιά για την ουσιαστική προβολή των αρχαιοτήτων και την αισθητική αναβάθμιση του μεγάλου λιμανιού της χώρας.






Σε δηλώσεις του ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας ανέφερε:

«Είναι ντροπή για την ιστορία και τον πολιτισμό μας ευρήματα του αρχαίου λιμανιού του Πειραιά να παρουσιάζουν αυτή την άθλια εικόνα.




Είμαστε αποφασισμένοι βάση του γενικότερου σχεδιασμού για την ενοποίηση και ανάδειξη των αρχαιοτήτων της ευρύτερης περιοχής, ν' αλλάξουμε μια για πάντα αυτή την προσβλητική εικόνα.




Ευελπιστούμε ότι η ΚΣΤ Εφορία Κλασσικών Αρχαιοτήτων και το Υπουργείο Πολιτισμού θ' αντιδράσουν άμεσα και θα συνεργαστούν μαζί μας, παραχωρώντας μας την άδεια για την σωτηρία και ανάπλαση των αρχαιοτήτων.

Η εγκατάλειψη της ίδιας μας της ιστορίας και του πολιτισμού μας δεν επιδέχεται καμίας δικαιολογίας και περαιτέρω καθυστέρησης».

Με σημερινές φωτογραφίες (κάντε κλικ για μεγαλύτερες) αποδεικνύεται ότι:

"στα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια"

Aφού τίποτα δεν έχει γίνει ούτε για την αποκατάσταση των μνημείων, ούτε για την προστασία της δημόσιας υγείας που κόπτεται μάλλον δήθεν ο νομάρχης, ούτε φυσικά για την πραγματική αποζημίωση του ιδιοκτήτη που του απαλλοτρίωσαν το οικόπεδο ώστε σήμερα να λειτουργεί ως έλος άγριας αστικής χλωρίδας.

Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου όταν μαθαίνεις ότι πρόσφατα η νομαρχία Πειραιά και μάλιστα η Δ/νση Πολιτισμού, για την προστασία της Δημόσιας Υγείας και της ασφάλειας των πολιτών, σφράγισε επιχείρηση διότι δίδασκαν κάποιοι "απαίσιοι" επιχειρηματίες τέχνες χωρίς να έχουν πάρει άδεια από το επίσημο Μεσαιωνικό Κράτος.

(βλ. Νομαρχία Πειραιά: Τα άνευ αδείας μαθήματα χορού κάνουν κακό στη δημόσια υγεία)

Και αφού έχεις τραβήξει τα μαλλιά σου από την πρώτη περίπτωση, αρχίζεις και χαιρετάς αλά ελληνικά με ανοικτά τα δάχτυλα όταν διαβάζεις αυτές τις επιστολές και όταν βλέπεις με τα μάτια σου τη διαρκή κατάντια μας.

Έτσι βλέπουμε τα πράγματα. Μπορεί να κάνουμε και λάθος (κάνουμε;). Όμως το έχουμε δηλώσει και στο παρελθόν:

Τέρμα πια το παραμύθι. Τίποτα δε θα μένει αναπάντητο.

Το σήριαλ της Ραλλείου Σχολής κρατά 40 χρόνια




Ενα ιστορικό σχολείο, χώρος αντιπαλότητας

Το κείμενο από την Καθημερινή (27.3.2009), οι σύγχρονες φωτογραφίες (κάντε κλικ για μεγαλύτερες) του blog.

Η ιστορική φωτογραφία από τον ιστοχώρο http://lyk-ralleion.att.sch.gr/

Το άρθρο μας επεσήμανε ο χρήστης Giotse (βλ. http://www.flickr.com/photos/giotse)

Της Έλενας Kαρανάτση


Απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά υπάρχει ένα γιαπί.

Επί 37 συναπτά έτη στην ίδια κατάσταση.

Λίγοι θα θυμούνται ίσως ότι πρόκειται για τα απομεινάρια του Ράλλειου Σχολείου που γκρεμίστηκε την περίοδο της χούντας και έκτοτε δεν ξαναχτίστηκε.

Σήμερα, ο Δήμος Πειραιά αποφάσισε να διαθέσει 7,5 εκατ. ευρώ για την αποπεράτωση του πρώην Ραλλείου όχι ως σχολείου αλλά ως δημαρχιακού μεγάρου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων του Πειραματικού Ραλλείου (γυμνασίου και λυκείου) οι οποίοι ζητούν να επιστρέψει το σχολείο στην ιστορική του θέση στην πλατεία Κοραή.

Πρόσφατα, αντιπροσωπεία των διδασκόντων, του 15μελους μαθητικού συμβουλίου, των αποφοίτων, αλλά και των γονέων επισκέφθηκαν τα γραφεία του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και των κομμάτων στη Βουλή και επέδωσαν ψήφισμα διαμαρτυρίας για την άδικη αντιμετώπιση του σχολείου τους.





Σε ακατάλληλα κτίρια

Το ιστορικό σχολείο θηλέων, που ιδρύθηκε το 1856 με τη δωρεά του ευεργέτη Ιάκωβου Ράλλη, έμεινε στο κτίριο της Κοραή για περισσότερο από έναν αιώνα μέχρι το 1971, οπότε και κατεδαφίστηκε. Εκτοτε μεταστεγάζεται από το ένα ακατάλληλο κτίριο στο άλλο...

Ταυτόχρονα, ο Δήμος Πειραιά προωθεί τη μετεγκατάσταση της Ραλλείου σε οικόπεδο στα Καμίνια, όπου πρόκειται να ανεγερθεί βιοκλιματικό κτίριο. Οι σύλλογοι διδασκόντων, γονέων, αποφοίτων της Ραλλείου και το 15μελές μαθητικό συμβούλιο διαμαρτύρονται στην επιχειρούμενη μετεγκατάσταση, διότι όπως λένε «η περιοχή δεν εξυπηρετείται με τα συγκοινωνιακά μέσα, η θέση στα Καμίνια είναι εκτός του ιστορικού κέντρου του Πειραιά και αντιβαίνει στις επιθυμίες του δωρητή».





Από την πλευρά του Δήμου Πειραιά, ο αντιδήμαρχος Παιδείας κ. Παναγιώτης Αγγελόπουλος υποστηρίζει ότι «το νέο κτίριο, το οποίο θα στεγάσει τη Ράλλειο στη συμβολή των οδών Γρ. Λαμπράκη και Πειραιώς είναι υπερσύγχρονο και θα καλύπτεται συγκοινωνιακά από το τραμ, όταν αυτό επεκταθεί στον Πειραιά.

Ηδη, ο ΟΣΚ έχει συμφωνήσει».

Το Ράλλειο Λύκειο Θηλέων ιδρύθηκε και λειτουργεί από το 1856 ως κληροδότημα.

Βασικός όρος του δωρητή Ιάκωβου Ράλλη ήταν να παραμείνει το σχολείο για πάντα Θηλέων.

Επί 115 χρόνια, η Ράλλειος στεγαζόταν στην πλατεία Κοραή, σε ιδιόκτητο κτίριο 2.500 τ. μ. «Εν μια νυκτί, το 1971 επί χούντας, αφού κατεδαφίστηκε, εξοστρακίστηκε σε κτίριο της οδού Κολοκοτρώνη, σε πρώην νεκροτομείο μέσα στην καρδιά της Τρούμπας.





Ετσι φαίνεται ότι αντιλαμβανόταν την Παιδεία η τότε δημοτική αρχή, η οποία παράλληλα γκρέμιζε το ιστορικό Ρολόι και ένα - ένα τα νεοκλασικά της πόλης μας», αναφέρει η επιτροπή καθηγητών της Ραλλείου.

Από το 1997 μέχρι το 2006 το σχολείο λειτουργούσε στον λεγόμενο «Πύργο» του Πειραιά, στο λιμάνι.

«Το κτίριο ήταν εντελώς ακατάλληλο, παμπάλαιο, εγκαταλελειμμένο, χωρίς αυλή και χώρους γυμναστικής και χωρίς εξαερισμό. Τα τελευταία δύο χρόνια το σχολείο λειτουργεί σε πολυκατοικία, σε δύο μισθωμένα κτίρια γραφείων, στην περιοχή της Τερψιθέας», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Κατωπόδης, καθηγητής στο Ράλλειο Λύκειο.





Δικαστικός αγώνας

Από το 1972 εκκρεμεί δικαστικός αγώνας της σχολικής επιτροπής Ραλλείου, που ζητεί να επιστρέψει στην ιδιοκτησία της ο χώρος που της «άρπαξε» η χούντα.

«Επιπλέον με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Πειραιά το 1998 το οικόπεδο επρόκειτο να παραχωρηθεί στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ), αλλά για άγνωστους λόγους η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Ολη αυτήν την περίοδο, και ενώ η υπόθεση εκκρεμεί δικαστικά, οι εκάστοτε δημοτικές αρχές, καταπατώντας ουσιαστικά την περιουσία των Ραλλείων σχολείων, καρπούνται τα έσοδα από τα ενοίκια των καταστημάτων, τις διαφημίσεις, χωρίς να αποδίδουν ούτε ευρώ στη Σχολική Επιτροπή», καταγγέλλει η επιτροπή καθηγητών για το κτιριακό.





Το θέμα της Ραλλείου έχει στοιχειώσει εδώ και 40 χρόνια.

«Το κτίριο παρέμενε κουφάρι διότι σκόνταφτε στους όρους που είχε το κληροδότημα.

Από τη στιγμή που βρέθηκε το οικόπεδο, το θέμα δρομολογείται και επιπλέον πρόθεση του δήμου είναι να αξιοποιήσει τον χώρο στο ιστορικό κέντρο για την ανέγερση του νέου δημαρχείου», επισημαίνει ο κ. Αγγελόπουλος.


Η άποψή μας:

"Το κτίριο παρέμενε κουφάρι διότι σκόνταφτε στους όρους που είχε το κληροδότημα" δήλωσε ο κ. Αγγελόπουλος, ο αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Πειραιωτών, ωστόσο, αν δεν κάνουμε λάθος, σταθμεύει και εκείνος το αυτοκίνητό του στον ισόγειο εσωτερικό χώρο του κτιρίου που χρησιμοποιεί ο Δήμος ως parking.

Το ότι οι τοπικές αρχές του Δήμου αντιλαμβάνονται το πραγματικό ιδιοκτησιακό καθεστώς του κτιρίου αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν έχουν προβεί σε οποιαδήποτε επένδυση, ούτε ενός ευρώ, για την αποκατάσταση και προστασία του.

Εισπράττουν όμως ως κύριοι εκ του πονηρού, τα μισθώματα των εμπορικών καταστημάτων που λειτουργούν εκεί από ιδιώτες.

Ποιό είναι άραγε το τίμημα που πληρώνουν οι έμποροι και που οδεύουν αυτά τα χρήματα;

Μεγάλη η ευθύνη των διαχειριστών του κληροδοτήματος που θα έπρεπε να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη για τις βροντερές παραλείψεις τους.

Και επειδή όπως αποδεικνύεται καθημερινά στο δημόσιο βίο, όταν συλλαμβάνεις κάποιον τουλάχιστον να αμελεί αδικαιολόγητα να πράξει τα δέοντα σε μια περίπτωση, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα τον συλλάβεις να παραλείπει και σε άλλες, ένας διαχειριστικός έλεγχος για τα πεπραγμένα της αρμόδιας επιτροπής δε θα έκανε κακό.

Τόσα χρόνια υποστηρίζουν όλοι ότι σκοντάφτει το θέμα εξαιτίας των όρων της διαθήκης του κληροδότη.

Μάλλον εμείς σκοντάφτουμε τόσα χρόνια στην ανικανότητα, αν όχι σκοπιμότητα, των αρμοδίων-αναρμοδίων.

Ας θυμήσουμε και μια ιστορία σχετική:

Ο μακαρίτης εφοπλιστής Γιάννης Λάτσης, γνωστός για την ανθηροστομία του, είχε παραχωρήσει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό σε κάποιο υπουργείο για να χρησιμοποιηθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Το θέμα "σκόνταφτε" όμως και τότε, και ο κυρ Γιάννης, σοβαρά ενοχλημένος, ζήτησε εξηγήσεις.

Ανάμεσα στις δικαιολογίες, του πρότειναν να συστήσουν ένα ίδρυμα στο όνομά του.

Κατάλαβε μια χαρά τι εννοούσαν και που τελικά θα πήγαιναν τα λεφτά.

Αφού λοιπόν δεν πείστηκε με τις απαντήσεις που έλαβε, βάφτισε όπως έπρεπε, με κεριά, λιβάνια και καντήλια τους αρμόδιους υπουργούς και πήρε τα χρήματά του πίσω.

Επικοινωνία: