Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Οι Ελεύθεροι Χώροι στον Πειραιά




Αρκετά συχνά, το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, παρουσιάζει μελέτες που θέμα τους έχουν τον Πειραιά.

Πέρυσι τέτοια εποχή, το Μάρτιο του 2009 δημοσιεύτηκε μια εργασία των τότε φοιτητών Εβίτας Ανδρίτσου, Αλέξανδρου Πατσικού, Πολίνας Πρέντου, Αλέξανδρου Φωτιάδη, των υποψήφιων διδακτόρων Φερενίκης Βαταβάλη, Πασχάλη Σαμαρίνη, Ευαγγελίας Χατζηκωνσταντίνου, και των Δάφνης Χάλκου, Παναγιώτας Καμπέρου, Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.

Την ομάδα έρευνας συντόνιζε ο Νίκος Μπελαβίλας, Λέκτορας ΕΜΠ ως επιστημονικός υπεύθυνος.

Ο κος Μπελαβίλας έχει πολλές φορές εστιάσει το ενδιαφέρον του σε χωροταξικά θέματα του Πειραιά.

Πέρα από τα συμπεράσματα της έρευνας ενδιαφέρουσα ήταν η προσπάθεια καταγραφής των επίσημα καθορισμένων ως ελεύθερων χώρων στο κέντρο της πόλης.


Οι Ελεύθεροι Χώροι στον Πειραιά

Στον Δήμο του Πειραιά, σε μία έκταση 11 περίπου τ.χλμ, με καταγεγραμμένο πληθυσμό (ΕΣΥΕ 2001) 181.933 κατοίκων και με μέση πυκνότητα 16.000 κατοίκους/τ.χλμ υπάρχουν τρεις σημαντικές πλατείες στο κεντρικό τμήμα του Α’ και Β’ Διαμερίσματος (Κοραή, Κανάρη, Αλεξάνδρα) και σειρά μικρότερων περιφερειακών (Καραϊσκάκη, Φρεαττύδας, Πηγάδας, Σερφιώτου, Καρπάθου).

Στην ίδια περιοχή υπάρχουν δύο ιστορικοί κήποι με φυτεύσεις και διαμορφώσεις του 19ου αιώνα (Τινάνειος, Τερψιθέα), τέσσερεις σημαντικοί υπαίθριοι αρχαιολογικοί χώροι (Αστικές Πύλες, Τερψιθέα, Ηρώων Πολυτεχνείου-Βρυώνη, Προφήτη Ηλία), και ένα άλσος με πευκώνα (Προφήτης Ηλίας).

Σε όλο το μήκος της ακτής από τα δυτικό όριο του Κεντρικού Λιμένα (Σχολή Ναυτικών Δοκίμων) μέχρι το νότιο-ανατολικό όριο του Δήμου (εκβολή Κηφισού) το θαλάσσιο μέτωπο είναι διαμορφωμένο με την ελεύθερη ακτή της Πειραϊκής, την ελεύθερη ακτή κολύμβησης «Τερψιχόρη», τη Μαρίνα Ζέας η οποία είναι χαρακτηρισμένος δημόσιος χώρος αναψυχής και περιπάτου, τον άνω πεζόδρομο του Πασαλιμανιού, τρεις πλατείες που ήδη αναφέρθηκαν (Φρεαττύδας, Κανάρη και Αλεξάνδρας), την ελεύθερη ακτή κολύμβησης «Βοτσαλάκια», την ακτή του Τουρκολίμανου (της οποίας στις δύο άκρες βρίσκονται οι ναυτικοί όμιλοι (ΙΟΠ, ΝΟΠ, «Ολυμπιακός» και ΝΑΣ), την ακτή Δηλαβέρη, τον χώρο του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και τη Μαρίνα Νέου Φαλήρου.

Η Μαρίνα Νέου Φαλήρου και η Μαρίνα Ζέας ανήκουν [;] στην εταιρεία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.». Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έχει καθεστώς αυτόνομης διαχείρισης.

Η ακτή του Κεντρικού Λιμένα είναι περιφραγμένη σε όλο της το μήκος και ανήκει στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ Α.Ε.).

Στα βόρεια διαμερίσματα του Δήμου (Γ’, Δ’, και Ε’ Διαμέρισμα) δηλαδή στις συνοικίες Νέο Φάληρο, Σούδα, Καμίνια, Απόλλων, Παλιά Κοκκινιά, Μανιάτικα, Αγία Σοφία και Άγιος Δημήτριος υπάρχουν εντυπωσιακά λιγότεροι ελεύθεροι χώροι απ’ ότι στον κεντρικό Πειραιά.

Στο Νέο Φάληρο υπάρχουν: η πλατεία Καραϊσκάκη, ο μικρός πράσινος χώρος μεταξύ των οδών Γιαννοπούλου και Φραγκισκάτου, ο υπαίθριος χώρος του Σταδίου «Γεώργιος Καραϊσκάκης», ο κηρυγμένος χώρος πρασίνου των οικοπέδων ΧΡΩΠΕΙ, του οποίου εκκρεμεί η απαλλοτρίωση.

Στα Καμίνια υπάρχουν: η πλατεία Καμινίων επί της οδού Δωδεκανήσου, οι μικρές πλατείες Ανδρέα Παπανδρέου στην οδό Αγίου Ελευθερίου, Καποδίστρια και δύο πράσινοι χώροι στην οδό Θήρας και την οδό Κατσούλη.

Στην Παλιά Κοκκινιά υπάρχουν: η πλατεία Αγίας Σωτήρας, η πλατεία Αγίων Αναργύρων και οι υπαίθριοι χώροι των προσφυγικών πολυκατοικιών. Άλλος ένας πράσινος χώρος είναι το Οθωμανικό Νεκροταφείο.

Στην Αγία Σοφία υπάρχουν: ο κήπος του ομώνυμου ναού, το πάρκο Δηλαβέρη και ένας μικρός πράσινος χώρος μεταξύ των οδών Μήλου και Θεσσαλονίκης. Διεκδικείται επίσης ως χώρος πρασίνου το οικόπεδο ΚΥΔΕΠ δίπλα στο πάρκο Δηλαβέρη.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Ήταν ένα μικρό καράβι




Με πρόσωπο πολιτικής σύμπνοιας και κομματικής συμπαράταξης εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας σε κάθε εκδήλωση που παίρνει μέρος ανά την Ελλάδα.

Καθώς η πλούσια από κάθε άποψη κρατική καρέκλα της Αυτοδιοίκησης δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη από το Γιάννη Μίχα για την επόμενη αγωνιστική, γεγονός που θα ανάγκαζε σε περίπτωση επίσημης πολιτικής αεργίας τελικά τον σε λίγο πρώην νομάρχη να κοπιάσει πραγματικά για το μισθό που εισπράττει εδώ και χρόνια χαριστικά από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η στρατηγική επιβάλλει χαμηλούς αλλά αποφασιστικούς τόνους.

"Θα υπακούσω σε ό,τι μου ζητήσει ο Πρόεδρος."

"Τονίζω ότι θέτω εαυτόν στην διάθεση του κινήματος και του Προέδρου."

Όταν πριν δέκα μέρες περίπου βρέθηκε στη Φωκίδα, ρωτήθηκε από τοπικό μέσο εάν θα είναι υποψήφιος Περιφερειάρχης για τη Στερεά Ελλάδα καθώς άλλωστε κατάγεται από τη Βοιωτία.

Ο νομάρχης Πειραιά έδειξε ότι αυτή δε θα ήταν η πρώτη του επιλογή αν και δεν αποκλείει τίποτα.

Η συγκέντρωση, που είχε σκοπό να εξηγήσει τα ανεξήγητα για αρκετούς οικονομικά και κοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Άμφισσας παρουσία της βουλευτού Φωκίδας Αφροδίτης Παπαθανάση, της Γιώτας Γαζή, μέλους του Πολιτικού Συμβουλιου του ΠΑΣΟΚ, του Γ.Γ. ΠΑΣΟΚ Φωκίδας Πετρου Νικολάου και μελών της τοπικής Νομαρχιακής Επιτροπής, ενώ συμμετείχαν στελέχη, φορείς και μέλη του κινήματος.

Στην εκδήλωση καλωσόρισε τον Γιάννη Μίχα η Γιώτα Γαζή η οποία είναι επίσης μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ αλλά και συνεργάτης του νομάρχη στο Δ.Σ. της Ε.Ν.Α.Ε.

Η κα Γαζή δήλωσε ότι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε πρέπει να στηρίζουμε τα μέτρα για την έξοδο από την κρίση, έτσι δυστυχώς όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση.

Θεωρεί όμως ότι όταν υπάρχουν τόσο σημαντικά θέματα θα έπρεπε να έχει συγκληθεί το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο είναι μέλος, και να έχουν διαμορφωθεί εκεί οι πολιτικές θέσεις μετά από εξαντλητικό πολιτικό διάλογο μιας και αυτό είναι το αρμόδιο όργανο χάραξης της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Γνώμη μας είναι, ότι έχουν μπερδευτεί λίγο οι συνιστώσες του κομματικού σχηματισμού που τυγχάνει να βρίσκεται στην κυβέρνηση, ως προς τις αρμοδιότητες που εκχωρούν (θεωρητικά τουλάχιστον) οι δημοκρατικοί θεσμοί στις αστικές και όχι στις σοσιαλιστικές δημοκρατίες.

Επίσης παρατηρούμε ξανά και ξανά μια διαφορετική τοποθέτηση του κάθε στελέχους του ΠΑΣΟΚ ανάλογα με το πως βλέπει τον εαυτό του στο παρόν και στο μέλλον.

Στη νομή της εξουσίας, στη συμμετοχή στη διαδικασία πολιτικών επιλογών, ή κάπου αλλού.

Μπορείτε να διαβάσετε διαδυκτιακά όλο το άρθρο που ερωτά προφητικά:

"Πρόβα αιρετού Περιφερειάρχη στην Φωκίδα! Ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας θα είναι ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος;"



Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

"Το Σπίτι του Μανιάτη"




ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Καλούνται οι απανταχού Μανιάτες να παραβρεθούν την Κυριακή 28 Μαρτίου 2010 στο "Σπίτι του Μανιάτη" (οδός Πραξιτέλους 215) στον Πειραιά και ώρα 11:00 στην εκδήλωση που διοργανώνει η Ένωση των Απανταχού Μανιατών "Η ΜΑΝΗ", με τα εξής θέματα :

• Παρουσίαση του βιβλίου της συγγραφέως κας ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΡΙΖΩΝΗ «Ο Μονόφθαλμος και άλλες πειρατικές ιστορίες», θα προλογίσει ο Πρόεδρος της Ένωσης Παρασκευάς Χονδροκούκης και θα μιλήσουν οι: Γιώργος Δημακόγιαννης συγγραφέας - εκδότης, Βίκυ Παπαπροδρόμου φιλόλογος-μεταφράστρια και Σπύρος Δόικας συγγραφέας-μεταφραστής.

• Ομιλία του σύγχρονου Παυσανία κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΑΛΗ, βιομηχάνου – συγγραφέα, για το συγγραφικό του έργο.

• Απονομή τιμητικής διάκρισης στον Μανιάτη–Εύζωνα κ. ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΔΡΕΑΚΟ.


ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Π. ΧΟΝΔΡΟΚΟΥΚΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΣ

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Παιδιά, της Ελλάδας παιδιά




Έχουν εξαγριωθεί αρκετοί οι οποίοι περίμεναν με κάποιο τρόπο να μην περάσει το νομοσχέδιο που προωθούσε η κυβέρνηση σχετικά με την απόδοση της Ελληνικής "Ιθαγένειας".

Η ιθαγένεια δεν δίδεται κατά πλάσμα δικαίου αλλά είναι ιδιότητα που την αποκτάς με τη γέννησή σου.

Καθώς όμως στην Ελλάδα, όπως πάντα, αντιμετωπίζουμε τα θέματα με τη σοφία του κουτοπόνηρου χωριάτη που κάθισε στην καρέκλα της εξουσίας, κάποτε θεσπίστηκε ο Kώδικας Iθαγένειας ο οποίος προσπαθούσε να πείσει ότι στη χώρα μας υπάρχει ένας σχεδόν 100% ομοιογενής πληθυσμός με Ελληνικό εθνικό χαρακτήρα και, κατά συνέπεια, δεν έχει λόγο ύπαρξης ο όρος υπηκοότητα που θα άφηνε περιθώριο σε κάποιον να αποκαλείται Έλληνας υπήκοος αλλά, για παράδειγμα, Τούρκος στο συναίσθημα, αφού θεωρούνταν ότι υπηκοότητα και ιθαγένεια ταυτιζόταν.

Ένα λάθος όμως που γίνεται επίσης σκόπιμα είναι αυτή η ίδια η ξενόφερτη διάκριση αλλά και αυτός ο ίδιος ο χαρακτηρισμός κάποιου ως υπηκόου ενός κράτους ή ακόμη και ως ιθαγενούς.

Δεν γνωρίζω ποιός πραγματικά είναι ιστορικά ο πατέρας αυτής της ιδιοφυούς σύλληψης. Καταλαβαίνω όμως απόλυτα ποιά συμφέροντα εξυπηρετούσε αλλά και εξυπηρετεί μέχρι σήμερα στη χειραγώγηση των συνειδήσεων και στον έλεγχο της συμπεριφοράς των μαζών.

Όμως, τα πολιτικά δικαιώματα που αναγνωρίζονται σε κάποιον υπήκοο ή ιθαγενή ενός κράτους είναι προέκταση των κοινωνικών δικαιωμάτων του και αυτά επίσης προέκταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων τα οποία κάθε πολιτισμένη κοινωνία θα έπρεπε να θεωρεί απαραβίαστα.

Άρα λοιπόν δεν υπάρχει κανένας λόγος "αδειοδότησης" ύπαρξης ή δραστηριοποίησης των ανθρώπων σε μια κοινωνία όπως κάποιοι παραμορφωμένοι κατακτητές της δημοκρατίας προσπαθούν να μας πείσουν (και τα έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό με τόσα χρόνια πλυντήριο εγκεφάλου).

Από την άλλη μεριά όμως, τα αυτονόητα πολιτικά δικαιώματα, ως προέκταση των ανθρωπίνων, που πρέπει να αναγνωρίζονται σε οποιονδήποτε θα ήθελε πραγματικά να μοιραστεί τα βάσανα και τις χαρές της Ελληνικής Πολιτείας, δεν θα πρέπει να βεβαιώνονται αυτόματα σε όποιον έχει γεννηθεί σε κάποιο άλλο κυρίαρχο κράτος, ούτε όταν αυτό γίνεται, θα πρέπει να πιστοποιείται η πλήρης υπόστασή τους.

Διότι υποχρέωση κάθε σύγχρονης Πολιτείας είναι και η αυτοπροστασία της και κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρχουν κανόνες που θα καθορίζουν πότε τα πολιτικά δικαιώματα βεβαιώνονται, ποιά συγκεκριμένη έκφανσή τους υπόκειται σε αναγνώριση αλλά ακόμη και σε άρση ή αναστολή.

Για παράδειγμα, ένας πολίτης μιας άλλης χώρας θα μπορεί να θεωρείται παράλληλα και Έλληνας;

Επίσης, τα λεγόμενα "λαμόγια της εξουσίας" θα χάνουν τουλάχιστον το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ακόμη και αν ο πατέρας ή ο θείος τους ήταν πρωτοκλασάτοι πολιτικοί;

Ας μην φωνασκούν και ιδίως παράφωνα λοιπόν όσοι κόπτονται για το γνήσιο Ελληνικό αίμα σχίζοντας την ίδια ώρα τα ιμάτιά τους (καλσόν κυρίως).

Ας μιλήσουμε για Συνταγματικό Δικαστήριο και ας ξεχάσουμε τα πολύ επικίνδυνα δημοψηφίσματα που δεν πρέπει να γίνονται επί συγκεκριμένων θεμάτων αλλά μόνο για απρόσωπα και θεσμικά ζητήματα και μόνο όταν υπάρχει πλήρες και απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο.

Ακόμη έχω να πληροφορήσω τους φίλους μου που μου στέλνουν μηνύματα εθνικού, και καλά, περιεχομένου, που πολλοί από αυτούς είναι ή υπήρξαν όπως τους αποκαλεί ο Λαός "καραβανάδες", ότι θα πρέπει να κοιτάξουν δίπλα τους πρώτα και μετά να ασκούν οποιαδήποτε κριτική.

Το πέρασμα από τα Ελληνικά περίπολα του Έβρου για κάθε λαθρομετανάστη κοστίζει σήμερα περίπου 500 ευρώ.

Αν προτιμήσει ο ταξιδιώτης το Αιγαίο, θα πληρώσει 3.000 ευρώ στον Τούρκο μεταφορέα ο οποίος με τη σειρά του μόλις εντοπιστεί από το ελικόπτερο της Frontex θα αναγκαστεί να δώσει 10.000 ευρώ στον Έλληνα κυβερνήτη του πλωτού μέσου ώστε να συνεχίσει ανενόχλητος την πορεία του προς τα Ελληνικά παράλια.

Αξίζει τον κόπο και σε αυτή την περίπτωση, αφού τα Τουρκικά σκάφη δέχονται περίπου 45 επιβάτες που σημαίνει μια αμοιβή 135.000 ευρώ για κάθε δρομολόγιο.

Άλλοι σκοτώνουν για 50 ευρώ!

Αν κάποιος Πακιστανός καταφέρει να φτάσει τελικά στην Ελλάδα θα έχει πληρώσει περίπου 7.000 - 8.000 ευρώ περνώντας από Ιράν και Τουρκία για να εργαστεί παράνομα κάπου στο Κορωπί.

Λόγω της ύφεσης στη χώρα μας για την οποία κανείς δεν τους είχε ειδοποιήσει, όταν φτάσουν εδώ οδηγούνται στην εξαθλίωση και την εκμετάλλευση από το Ελληνικό καθαρό αίμα και πολλοί από αυτούς πεθαίνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καθώς, επιπλέον όλων των άλλων, έχουν να αντιμετωπίσουν και την κατακραυγή της οικογένειάς τους πίσω στο Πακιστάν.

Όλοι εκεί είχαν επενδύσει σε αυτό το ταξίδι πουλώντας ό,τι είχαν και δεν είχαν με αποτέλεσμα να λιμοκτονούν στην κυριολεξία τώρα όταν δεν φτάνει πίσω ούτε ένα ευρώ.

Περίπου 270 Πακιστανοί έχουν πεθάνει στη χώρα μας από την αρχή του χρόνου, αν πιστέψω τον Καφάαρ.

Κανένας όμως δεν έφτασε ως είδηση στα Ελληνικά ΜΜΕ της Όλγας ή του Νίκου.

Ας μην συνεχίσω αναφέροντας το τι γίνεται με τις βίζες στα Ελληνικά προξενεία ή τα περάσματα από τα τελωνεία στα σύνορά μας.

Τα γνωρίζω εγώ. Εσείς δεν τα γνωρίζετε που είστε μέσα στα πράγματα;

Όλοι αυτοί που ξεπουλούν την πατρίδα μας τιμούν το Ελληνικό εθνόσημο.

Τους πολιτικούς μας τους ξέραμε και τους ξέρουμε.

Δεν μπορεί όμως οι άλλες Μαγδαληνές των χακί ή των μπλε να αυτοαποκαλούνται οσίες Μαρίες. Μαρία και η Μαγδαληνή, αλλά όμως όχι Παναγία.

Αύριο πάντως θα δω παρέλαση.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Σενάρια εκλογών




Ένα πλήρως ολοκληρωμένο και καλοσχεδιασμένο σχέδιο προσφυγής στην κάλπη έχει επεξεργαστεί, σύμφωνα με πληροφορίες, το πολύ στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Οι βασικοί στόχοι είναι οι εξής:

1. Η απόκτηση πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης η οποία σχηματίστηκε μετά τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές με την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ ως πρώτο κόμμα.

Υπάρχει έντονη αμφισβήτηση καθώς η εντολή δόθηκε τον περασμένο Οκτώβριο από τον Ελληνικό Λαό στο Γιώργο Παπανδρέου για να εφαρμόσει ένα ορισμένο οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα και όχι βέβαια για να θεσπίσει μέτρα διαχείρισης της οικονομικής μας χρεωκοπίας.

Το έλλειμμα αυτό το έχουν σημειώσει συγκεκριμένοι υπουργοί σε αρκετές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου.

2. Η εκκαθάριση του κόμματος του ΠΑΣΟΚ από τα βαρίδια του παρελθόντος και η καταγραφή νέων δυνάμεων που θα μπορούσαν να φέρουν έναν αέρα ανανέωσης και δημιουργίας.

Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται να γνωρίζει αυτήν την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού και προχωρά και αυτός σε αλλαγή της στάσης του απέναντι σε άρρωστες όσο όμως και βαθιά θεμελιωμένες καταστάσεις στην ΝΔ. Η στρατηγική αυτή δεν είναι όμως ξεκάθαρη και υπάρχει παντού γκρίνια.

Εξάλλου, σε πρόσφατη, πριν μερικές ημέρες, μυστική συνάντηση του πρωθυπουργού με γνωστούς δημοσιογράφους των πολύ μεγάλων ΜΜΕ τόνισε ότι βασίζεται στη βοήθειά τους ώστε να βγει η χώρα από την κρίση (χωρίς όμως να αναφέρει κάτι για εκλογές).

Τις κουβέντες αυτές φαίνεται να τις εξέλαβαν ως καθήκον κάποιες ψυχές και έκτοτε τα έχουν δώσει όλα στο να βαπτιστεί το ψάρι κρέας.

Σε ακόμη πιο χαμηλό επίπεδο διεξάγονται οι συζητήσεις που αφορούν τους μικροκομματικούς και τις θέσεις που θα καταργηθούν ενόψει του Καλλικράτη.

Οι πιέσεις είναι ιδιαίτερα έντονες για να δοθεί νομοθετική άφεση αμαρτιών σε κάθε παρανομία ιδίως δημάρχων και νομαρχών αλλά και να αναληφθούν από την κεντρική εξουσία τα χρέη που έχουν δημιουργηθεί ήδη στην αυτοδιοίκηση και σε άλλους οργανισμούς.

Ως προς το πρώτο σκέλος, δηλαδή την τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων και την προστασία των στελεχών, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο ούτε νομικό αλλά ούτε και ηθικό, όπως τουλάχιστον φαίνεται.

Για το δεύτερο μέρος όμως, αυτό των χρεών, το υπουργείο Οικονομικών δεν συναινεί.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ “ΚΑΝΑΛΙ 1”




Συνέντευξη του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Γιώργου Πεταλωτή, στο ραδιοφωνικό σταθμό ¨ΚΑΝΑΛΙ 1¨ και τους δημοσιογράφους Γ. Πολυμενέα και Κ. Πετούση


(20/03/2010)


Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Καλημέρα σας, κ. Υπουργέ. Τι κάνετε, καλά είστε;

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Καλημέρα από Θεσσαλονίκη.

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Από Θεσσαλονίκη, είναι το Συμβούλιο εκεί, ωραία πράγματα συμβαίνουν. Δηλώσατε, κ. υπουργέ, ότι η Ευρώπη παραμένει πρώτη επιλογή στο ζήτημα παροχής οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Από τι εξαρτάται και τι σηματοδοτεί η Σύνοδος Κορυφής της 25ης Μαρτίου;

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Είναι σαφές, ότι είμαστε χώρα του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, [ ! ] χώρα της Ευρωζώνης.

Καταβάλαμε πολλές προσπάθειες, ήταν μεγάλη κατάκτηση να γίνει αυτό, συνεπώς, αυτή την κατάκτησή μας και τη στόχευσή μας δεν την αφήνουμε καθόλου.

Από κει και πέρα, είναι πρώτη επιλογή το να στηριχτούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και η Ε.Ε. έχει υποχρέωση να στηρίξει μία χώρα, η οποία πλέον είναι αξιόπιστη και κάνει μία καινούργια αρχή.

Από κει και πέρα, βεβαίως, είναι δεδομένο ότι εάν χρειαστεί να δανειστούμε, θα πρέπει να δανειστούμε με τους καλύτερους όρους, τους οποίους επιβάλει το δημόσιο συμφέρον.

Παραμένει πρώτη μας επιλογή, όχι μόνο για να διασωθεί η ελληνική οικονομία, αλλά και γιατί η Ε.Ε. δεν μπορεί να μπει σε περιπέτειες αποκεντρικών και εγωκεντρικών τάσεων των χωρών-μελών της, οι οποίες αντιμετωπίζουν για διάφορους λόγους προβλήματα.

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, δυστυχώς με ευθύνη της προηγούμενης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, γίνεται ένα πείραμα για το ποια θα είναι η σχέση της Ε.Ε. με τις χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Κύριε Υπουργέ, το ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης θα στραφεί στο ΔΝΤ, στην περίπτωση που δεν υπάρξει πολιτική στήριξη από την Ευρώπη;

Μην ξεχνάμε ότι αυτές τις ημέρες είχαμε και μία αναταραχή με ένα δημοσίευμα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ότι 2 με 4 Απριλίου η Ελλάδα θα προσφύγει στο ΔΝΤ κι όλα αυτά. Υπήρξε μία αναστάτωση.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Το δημοσίευμα έχει να κάνει με τελείως συκοφαντική κατάσταση, με μία κατάσταση φαντασίας.

Αυτά τα δημοσιεύματα τα παρήγαγαν και τα αναπαρήγαγαν και έχει άμεση επίπτωση και στην άνοδο του spread.

Εμείς, το ΔΝΤ το βλέπουμε ως μία δυνατότητα, από τις πολλές δυνατότητες που υπάρχουν, και μόνον έτσι σ’ αυτήν την κλίμακα και τη διάσταση το βάζουμε.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Παραμένει δηλαδή στο τραπέζι, σύμφωνα και με κάποιες δηλώσεις του κ. Παπανδρέου, εάν η απόφαση της επικείμενης Συνόδου Κορυφής δεν είναι ικανοποιητική. Έτσι;

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Είναι μία δυνατότητα, γιατί όλες οι δυνατότητες πρέπει να τυγχάνουν εξέτασης από μία υπεύθυνη κυβέρνηση, αλλά σαφώς και ο στόχος μας σαφώς και η προτεραιότητά μας είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σ’ αυτήν ανήκουμε, σ’ αυτήν θα ανήκουμε και βεβαίως η Ε.Ε. θα πρέπει να δείξει ότι δεν περιορίζεται σε μία νομισματική ένωση μόνο, αλλά σε μία ολοκληρωμένη πολιτική υπόσταση των χωρών που είναι μέλη της.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Είναι εντυπωσιακό, πάντως, γιατί βλέπουμε και τη Γερμανία τώρα να μας σπρώχνει λίγο προς τα κει.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Ναι.

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Κύριε Υπουργέ, με το φορολογικό νομοσχέδιο πιστεύετε ότι υπάρχει τρόπος να αποκατασταθεί το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης, που, ίσως, να υφίσταται αυτή τη στιγμή ένα κραδασμό κι ότι απομακρύνεται το ενδεχόμενο κοινωνικών εκρήξεων στο μέλλον ή οτιδήποτε άλλο, δηλαδή, δυσαρμονιών κυβέρνησης με λαό;

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Το φορολογικό νομοσχέδιο έρχεται να θέσει τέρμα στην απαξίωση της κοινωνίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πιο κατάφωρη παραβίαση της κοινωνικής δικαιοσύνης, όταν πληρώνουν κάποιοι λίγοι, αυτοί οι οποίοι δεν μπορούν να αποκρύψουν τα εισοδήματά τους ή όσοι είναι συνεπείς πολίτες, ενώ φοροδιαφεύγουν όσοι έχουν εισοδήματα, όσοι πρέπει να πληρώσουν.

Υπ’ αυτή την έννοια, αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο θέτει μία καινούργια αρχή, θέτει καινούργιες βάσεις, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πάγιο πλέον φορολογικό σύστημα, όπου κανείς δε θα υπεκφεύγει της υποχρέωσής του να καταβάλει τους φόρους που του αναλογούν.

Κάποτε πρέπει να πληρώσουν αυτοί που έχουν τη δυνατότητα κι αυτοί οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν.

Αυτό το νομοσχέδιο με τις ρυθμίσεις και τους μηχανισμούς που προβλέπει, αλλά και τους καινούργιους θεσμικούς διαδρόμους μέσα από τους οποίους θα κινείται η είσπραξη των φορολογικών εισοδημάτων, πραγματικά βάζει αυτές τις αρχές.

Δημιουργεί περιουσιολόγιο, δημιουργεί εκείνα τα στοιχεία, έτσι ώστε η διασταύρωση να είναι πλέον εύκολη, δυνατή και επιβεβλημένη. Κανείς δεν μπορεί να διάγει έναν πολυτελέστατο βίο χωρίς να δηλώνει εισοδήματα και χωρίς να καταβάλει τις υποχρεώσεις του προς το κράτος.

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Και βέβαια με λογιστική αποτίμηση και όχι τεκμαρτή. Εγώ το υποστηρίζω αυτό.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Όσο μπορούμε να είμαστε κοντά στην πραγματικότητα. Η περιουσία του καθενός μας να αντικατοπτρίζεται μέσα από τη φορολογική του δήλωση, είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό.

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Σωστά, σωστά, αυτό ακριβώς.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Για να περάσουμε και λίγο στην ανάπτυξη της χώρας μας, ποια είναι τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση ώστε να ζεσταθεί η αγορά, αλλά και να αντιμετωπιστεί και η ανεργία;

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Η οποία δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Βεβαίως.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Και σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, τον κ. Λοβέρδο, απειλούμαστε με εκτίναξη του ποσοστού ανεργίας.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Η ανεργία όντως είναι ένας από τους εφιάλτες που πλήττει τις σύγχρονες ευρωπαϊκές οικονομίες, τις παγκόσμιες θα έλεγα, και πόσο μάλλον, όταν οι οικονομίες αυτές δεν πάνε καλά, όπως η ελληνική.

Εμείς, ως προς την ανεργία έχουμε μία σημαντική παράμετρο, μία σημαντική αρχή.

Δεν την αποκρύπτουμε.

Έχουμε γνώση, ότι αυτή η τακτική του παρελθόντος να αποκρύπτουμε την ανεργία, κάτι που έκανε κατά κόρον η Ν.Δ. όταν κλείνανε εργοστάσια σ’ ολόκληρες περιοχές και εμφάνιζε πως μειώνεται η ανεργία, ήταν καταστροφική.

Εμείς τα προβλήματα τα εντοπίζουμε, τα αποτυπώνουμε και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις.

Όντως, η ανεργία εκτινάσσεται.

Αυτό δε χρειάζεται εξάλλου να το πει κάποιος με οικονομικά και δημοσιονομικά στοιχεία. Το βλέπουν όλες οι ελληνικές οικογένειες, οι οποίες αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας.

Συνεπώς, χρειάζεται μία ορθολογιστική διαχείριση του κράτους, των δημοσίων εσόδων, χρειάζεται ανάπτυξη που είναι πάρα πολύ σημαντικό και σ’ αυτή την κατεύθυνση κινείται η ελληνική κυβέρνηση σήμερα.

Να φέρει ανάπτυξη στον τόπο, να εισρεύσει χρήμα στην αγορά κι αυτό έχει να κάνει με την απλούστευση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ, έτσι όπως το υπουργείο Οικονομίας τη δρομολογεί.

Με την αποκέντρωση του ΕΣΠΑ που είναι ένα μεγάλο αναπτυξιακό εργαλείο, με την πάταξη της γραφειοκρατίας, την ίδρυση επιχειρήσεων με ελάχιστες υπηρεσίες και χωρίς γραφειοκρατία και χωρίς διαφθορά, έτσι ώστε οι επιχειρηματίες να ενθαρρύνονται και όχι να αποθαρρύνονται.

Με την επιδότηση σε 65.000 περιπτώσεις επιχειρηματιών, προκειμένου να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να μην υπάρχει το κώλυμα του κόστους εργασίας.

Όλα αυτά είναι ενδεικτικά μόνο για το πως μπορεί να ζεσταθεί η ελληνική αγορά, πως μπορεί να υπάρξει και πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη.

Γιατί κι εμείς γνωρίζουμε, ότι χωρίς ανάπτυξη θα υπάρχει ύφεση και η ανάπτυξη είναι μία από τις μεγάλες μας στοχεύσεις.

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Ένα παράπονο των πολιτών είναι επίσης ότι θέλουν να ορθοποδήσει, όπως παλιά που ήταν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, η κοινωνική μέριμνα και η κοινωνική πρόνοια. Θα μπορέσουμε να το καταφέρουμε αυτό μέσα από αυτές τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες;

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Ζούμε, κ. Πολυμενέα, σε μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης οικονομική, αλλά τις στοχεύσεις μας, εμείς ως κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν τις βάζουμε στην άκρη.

Και μία από τις προτεραιότητές μας και τις στοχεύσεις μας είναι να δούμε την κοινωνία με μία προοδευτική ματιά, με τη ματιά που αρμόζει σ’ ένα προοδευτικό και σοσιαλιστικό κόμμα.

Η κοινωνική πρόνοια είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός τομέας και μάλιστα σε εποχές, όπου η κρίση ταλανίζει την ελληνική πραγματικότητα και την ελληνική οικογένεια, άρα οι στοχεύσεις μας παραμένουν.

Κι αν δεν έχουμε τη δυνατότητα σήμερα να ξετυλίξουμε το πρόγραμμά μας -το ιδεολογικό και το προεκλογικό μας πρόγραμμα τις δεσμεύσεις μας- σε λίγο χρονικό διάστημα με την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας θα μπορούμε να λέμε ότι πραγματικά είμαστε σε θέση να πετύχουμε τους στόχους μας.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Με τι χρονικό ορίζοντα το θέτετε αυτό;

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Πρώτα απ’ όλα ξεπερνάμε την κρίση κι αυτό είναι το σημαντικό.

Οι στόχοι που βάζουμε είναι να μειωθεί το έλλειμμα κατά 4% μέσα στο 2010 και να φθάσουμε σε τρία χρόνια να έχουμε έλλειμμα κάτω από 3%, που σημαίνει ότι θα μπορούν να ανοίξουν όλοι εκείνοι οι πόροι και να υπάρχει εκείνη η οικονομική κατάσταση, ώστε να μπορούμε πραγματικά να υλοποιήσουμε, γιατί η υλοποίηση θα γίνεται απλώς δε θα γίνεται στο ρυθμό που θα θέλαμε εμείς, να ολοκληρώσουμε αυτήν την πορεία μας προς την πρόοδο.

Κ. ΠΕΤΟΥΣΗ: Ο Πρωθυπουργός, κ. Υπουργέ, είναι ικανοποιημένος από τη λειτουργία της κυβέρνησης; Γιατί, έχουμε δει κάποιες αρρυθμίες, σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε και γνωρίζουμε. Υπάρχει δηλαδή κάποιο θέμα ανασχηματισμού; Ίσως όχι τώρα.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Θέμα ανασχηματισμού σαφώς και δεν υπάρχει, το έχουμε δηλώσει κατηγορηματικά και δεν είναι από τις συχνές και τις γνωστές του παρελθόντος διαψεύσεις του ανασχηματισμού.

Όποιος ευελπιστεί ή όποιος μιλά για ανασχηματισμό σ’ αυτή τη δύσκολη φάση πραγματικά επιτελεί άσχημο ρόλο κι έχει ένα λόγο που δε βοηθά στο να ξεπεραστεί η κρίση μας.

Μας ενδιαφέρει να ξεπεράσουμε την κρίση. Υπάρχει μία κυβέρνηση, η οποία δουλεύει σκληρά, αυτό είναι δεδομένο.

Και σ’ αυτές τις συνθήκες προσπαθούμε να πάμε μπροστά κι όχι να δημιουργούμε τις προσωπικές στρατηγικές του καθενός ως κυρίαρχο ζήτημα και κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στην κυβέρνηση σήμερα.

Είναι μία κυβέρνηση, η οποία δουλεύει σκληρά σ’ όλα τα επίπεδα.

Γ. ΠΟΛΥΜΕΝΕΑΣ: Κύριε Υπουργέ, να σας ευχαριστήσουμε, να επιστρέψετε και στις σημαντικές εργασίες του Συμβουλίου σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ να είστε καλά.

Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Να είστε καλά, ευχαριστώ πολύ.

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Η ζωή του σκύλου στην... Σκυλοκώσταινα




Παλιά υπήρχε μια θεωρία που έλεγαν κάποιοι για να εξηγήσουν ότι σε αυτή τη χώρα δεν αλλάζει πραγματικά τίποτα όσο και να περνά ο χρόνος.

Έλεγαν λοιπόν ότι η ζωή στην Ελλάδα αντί να είναι γραμμικά ανοδική, εννοώντας ότι αυτή θα έπρεπε να γίνεται όλο και πιο σύνθετη αλλά και πιο ολοκληρωμένη αξιοποιώντας τις δυνατότητες κάθε πολίτη, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, απολαμβάνοντας όλοι τα αγαθά αυτής της συνύπαρξης, παραμένει αντίθετα κυκλική.

Μοιάζει με τη ζωή ενός σκύλου που ξυπνά κάθε πρωί και ζει κάτι εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενη ημέρα, στην ουσία όμως η ζωή του δεν αλλάζει.

Ούτε η δική του, ούτε των άλλων σκύλων.

Οι καταστάσεις που ζούμε πολλές φορές μάλιστα μοιάζουν με εκείνες μιας αγέλης σκύλων.

Με τι ράτσα σκυλί θα μπορούσε να ταυτιστεί ο καθένας μας αυτό είναι θέμα προσωπικής επιλογής.

ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Διάβασα αυτά που ανέφερε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ο επικεφαλής της Επιτροπής Καταπολέμησης του Μαύρου Χρήματος, Στέλιος Γκρόζος.


Υποστήριξε ότι η επιτροπή υπολειτουργεί αφού δε διαθέτει ούτε σύστημα βάσης δεδομένων ούτε κάποια μηχανογράφηση για να κάνει διασταυρώσεις στοιχείων.

Λες και χρειάζεται τη τεχνολογία της NASA για να κάνει τη δουλειά του ο με βαθμό εισαγγελέα δικαστικός και πρόεδρος της συγκεκριμένης επιτροπής.

Στη χώρα μας οι μισοί Έλληνες, για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, ρουφιανεύουν (με την καλή έννοια) τους άλλους μισούς.

Δεν μπορούσε ο κος Γκρόζος να λειτουργήσει κάποιες τηλεφωνικές γραμμές σε αυτή την επιτροπή από την οποία αμείβεται ο ίδιος χωρίς περικοπές και υποπληρωμές, πλουσιοπάροχα κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας, ώστε να καταγγέλλουν οι ίδιοι οι πολίτες περιπτώσεις μαύρων συναλλαγών;

Και γιατί σχεδόν δύο χρόνια δεν έχει παραιτηθεί ή δεν έχει διαμαρτυρηθεί έντονα έστω και με διαρροή στα ΜΜΕ για την κατάσταση που επικρατεί στην υπηρεσία του;

Δεν πάνε καθόλου καλά!

Μάλιστα, έδωσε φοβερά και τρομερά παραδείγματα:

Ανέφερε την περίπτωση ενός αθίγγανου που συνελήφθη με 650 χιλιάδες ευρώ από "κλοπές" και απαιτούσε από την επιτροπή να αποδείξει ότι είναι παράνομα.

Και πως γνωρίζει ο πρόεδρος ότι είναι από κλοπές;

Αναφέρθηκε, επίσης και σε έναν χειρουργό που επί 6 χρόνια έμπαιναν στο λογαριασμό του 17.000 ευρώ το μήνα και ισχυρίστηκε ότι προέρχονται από… μικροϊατρική απογευματινή δραστηριότητα.

Και τι τελικά αποδείχθηκε κε εισαγγελέα; Από που προέρχονταν αυτά τα χρήματα; Ή έχει καταργηθεί και το κριτήριο της αθωότητας και θα βγάζουν αποφάσεις οι διορισμένοι κομματικοί δικαστικοί που μας ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια και έδωσαν άλλο νόημα στον όρο Ελληνική Δημοκρατία;

Αντί όμως να τον περιλάβουν τα ΜΜΕ τον κο Γκρόζο κάθονται και αναπαράγουν τα μικροπολιτικά που έχει το θάρρος να λέει βέβαια σε αυτούς που τον καταλαβαίνουν απόλυτα, αφού μιλούν την ίδια γλώσσα.

Στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Το ξαναλέω. Δεν πάνε καθόλου καλά.


ΩΡΑ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Έτσι για να γελάσουμε λίγο θυμήθηκα και το νόμο με τον οποίο συστάθηκε αυτή η φοβερή και τρομερή επιτροπή και στην οποία σχεδόν αυθημερόν τοποθετήθηκε πρόεδρος ο κος Γκρόζος χωρίς να έχει καν γραφείο.

Είναι ο Ν. 3691/5.8.2008 "Πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και άλλες διατάξεις" (ΦΕΚ Α' 166/2008).

Αυτό το νόμο τον αναφέραμε σε πολλές συναντήσεις με ξένους εταίρους μας για να υποστηρίξουμε ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει δήθεν σοβαρά τα θέματα διαφθοράς και τρομοκρατίας.

Το αστείο είναι ότι σύμφωνα με το επίσημο κείμενο που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οι τότε υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης, Ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, Δικαιοσύνης Σωτήρης Χατζηγάκης και Μεταφορών και Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης, μαζεύτηκαν στη... Λευκάδα όπου και υπέγραψαν μάλλον με το αντηλιακό στο χέρι, στις 4.8.2008 το νόμο αυτό.

Όποιος δεν πιστεύει ας κάνει κλικ στη φωτογραφία πιο κάτω από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως που, όπως λένε, θεωρείται σοβαρή.





Κατά αυτού του νόμου, ο οποίος προβλέπει εκ νέου ότι κανένας δεν μπορεί να αμείβεται στο δημόσιο πάνω από τις αποδοχές των ανωτάτων δικαστικών, έχουν προσφύγει αρκετοί συνταξιούχοι βουλευτές ώστε να συνεχίσουν να αμείβονται με πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο.

Αυτή η απαγόρευση ίσχυε και στο παρελθόν αλλά καταστρατηγείται συστηματικά τόσο νόμιμα, με ειδικές εξαιρέσεις, όσο και παράνομα (βλ. Πειραιά).

Ήδη δηλαδή από το 2008 παράνομοι είναι όσοι στο δημόσιο εισπράττουν αποδοχές πλέον εκείνων των ανωτάτων δικαστών (σήμερα 6.090 ευρώ) όπως καθυστερημένα κατήγγειλε αυτές τις ημέρες και ο Γενικός Επίτροπος Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο Γιώργος Σχοινιωτάκης.

Εξαιρούνται όμως και πάλι (γιατί άραγε;) οι υπάλληλοι ανεξάρτητων αρχών και όσοι δεν εργάζονται στο δημόσιο τομέα αλλά σε δημόσιων συμφερόντων επιχειρήσεις.


ΓΑΒ ΓΑΒ

Για να ξαναγυρίσουμε όμως και πάλι εκεί που ξεκινήσαμε, δηλαδή στην κυκλική ζωή του σκύλου εντός της Σκυλοκώσταινας, αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο που αναρτήθηκε από τον μπλόγκερ Μοναχικό Λύκο στις 31.8.2008 λίγες ημέρες δηλαδή μετά τη δημοσίευση και του νόμου που αναφέραμε πιο πάνω.

Τότε, όπως και σήμερα, εντελώς κυκλικά, τα πράγματα ουσιαστικά δεν άλλαξαν από την επικαιρότητα.

Ο Μοναχικός Λύκος όμως μάλλον δείχνει ότι λίγο άλλαξαν ακόμη και από τη δεκαετία του '50:

"Στις 17 Οκτωβρίου 1955, είναι η γενέθλιος ημέρα του σημερινού υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη ενώ ένα χρόνο αργότερα το Σεπτέμβριο του 1956 θα γεννηθεί ο σημερινός πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.

Τα 2 συνομήλικα σχεδόν αγοράκια γνωρίστηκαν πολλά χρόνια αργότερα και, για κακή μας τύχη, συνδέθηκαν με μια δυνατή φιλία έτσι που όταν ο Κώστας έγινε χαλίφης ανέθεσε στο Γιώργο το θεάρεστο έργο να μαζεύει τα μπαξίσια από τους κουτόφραγκους του χαλιφάτου.

Όταν ο Γιώργος διαπίστωσε ότι τα μπαξίσια που μάζευε ήταν λιγότερα από όσα υπολόγιζε κατάλαβε ότι κάποιοι κρύβουν τα γεννήματα για να πληρώνουν μικρότερο μπαξίσι και κάπου άκουσε ότι αυτό λέγεται φοροδιαφυγή.

Συζήτησε το πρόβλημα με το φίλο του τον Κώστα και αποφάσισαν ότι κάτι έπρεπε να κάνουν και μάλιστα αμέσως εδώ και τώρα για τους μπαταχτσήδες του χαλιφάτου.

Και τότε ο Γιώργος θυμήθηκε τι είχε ακούσει την μέρα που γεννήθηκε από μια περίεργη φωνή που έβγαινε από ένα κουτί, που αργότερα έμαθε πως το λένε ραδιόφωνο:

«το συνολικόν καθαρόν εισόδημα δύναται, κατ' εξαίρεσιν, να προσδιορίζεται επί τη βάσει των δαπανών διαβίωσης του φορολογουμένου και των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων, οσάκις το βάσει τούτων εξευρισκόμενον ως κατωτέρω καθαρόν τεκμαρτόν εισόδημα είναι ανώτερον των καθαρών εισοδημάτων του, εκ των επί μέρους πηγών A' έως και Z'».


Νεογέννητο και παντελώς αθώο μωρό ο Γιώργος του εντυπώθηκαν αυτά τα λόγια που όπως έλεγε η φωνή προβλέπονται από το άρθρο 5 του ΝΔ 3323/1955 για την πάταξη της φοροδιαφυγής και τώρα στα δύσκολα τα θυμήθηκε.

Ξέρω τι θα κάνουμε για να αυξήσουμε τα μπαξίσια είπε ο Γιώργος στον Κώστα και του εξήγησε το σχέδιο του για τα τεκμήρια διαβίωσης.

Τι είναι αυτά και γιατί εγώ δεν τα ξέρω αυτά είπε ο Κώστας.

Μα εσύ δεν είχες ακόμα γεννηθεί του απάντησε ο Γιώργος και γι αυτό δεν τα θυμάσαι.

Και «αμ’ έπος αμ’ έργο» τα ξεφουρνίζει , στο φίλο του τον Καρακούση στη συνέντευξη που του έδωσε στο σημερινό Βήμα.

Λέει λοιπόν ο κυρ Αλογοσκούφης στο συνομιλητή του:

«Η σοβαρότερη πρόταση που έχω ακούσει και την οποία θα φέρω προς συζήτηση στο Εθνικό Συμβούλιο Φοροδιαφυγής, απαιτεί να προσδιορισθεί για όλους ανεξαιρέτως τους φορολογουμένους ένας βασικός κατάλογος δαπανών, μέσω του οποίου θα τεκμαίρεται το επίπεδο διαβίωσης των φορολογουμένων.

Δεν μιλάμε απλώς αν έχεις το τεκμήριο του αυτοκινήτου ή το τεκμήριο που υπήρχε παλιά για άλλα, για σκάφος και λοιπά.

Μιλάμε για σειρά από μεγάλες δαπάνες.

Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια Επιτροπή, η οποία θα τις προσδιορίσει και το άθροισμά τους να οδηγεί σε συμπεράσματα για το επίπεδο του εισοδήματος.

Από τη σύνθεση και το άθροισμά τους θα τεκμαίρεται το επίπεδο διαβίωσης του φορολογουμένου και από αυτό πια θα προσεγγίζουμε το φορολογητέο εισόδημα.

Για παράδειγμα, εξοχικά σπίτια.

Η συντήρηση ενός εξοχικού σπιτιού έχει κάποιο ελάχιστο κόστος.

Δίδακτρα σε ιδιωτικά σχολεία, δαπάνες σε αυτοκίνητα, δαπάνες συντήρησης αυτοκινήτων, δαπάνες συντήρησης σκαφών.

Γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες που έχουν σκάφη ή πισίνες, που και αυτό είναι μια ένδειξη πλούτου και εισοδήματος και έχει και κάποια ετήσια δαπάνη η συντήρηση μιας πισίνας.

Μια σειρά λοιπόν από τέτοιες δαπάνες θα δηλώνονται από τον φορολογούμενο μαζί με το εισόδημά του.

Με απλό τρόπο - όσο πιο απλό γίνεται - προκειμένου να τεκμαίρεται το επίπεδο της ετήσιας δαπάνης και να διαπιστώνεται αν συμβαδίζει με το δηλούμενο εισόδημα».

Κι ο φίλος μου ο Αντωνάκης ο Καρακούσης, παλιός κι έμπειρος οικονομικός συντάκτης δεν του λέει ξέρεις υπουργέ αυτά τα εφαρμόζανε πριν από μισό αιώνα που δεν υπήρχε το taxis και οι δυνατότητες της πληροφορικής και ότι κι όταν εφαρμοζόταν μόνο τους μικροφοροφυγάδες έπιαναν και όχι τους μεγάλους.

Μούγκα στη στρούγκα ο «υπηρέτης πολλών αφεντάδων» Αντώνιος το μόνο που δείχνει να τον ενδιαφέρει είναι αν τα τεκμήρια θα είναι αντικειμενικά ή θα υπάρχει παζάρι με τους εφοριακούς για να εμφανιστεί ο κυρ Αλογοσκούφης σημαιοφόρος της διαφάνειας.

Έτσι 53 χρόνια μετά τη θέσπισή τους και 29 χρόνια μετά την πρώτη εφαρμογή τους, το 1979 από τον τότε υπουργό Οικονομίας Θανάση Κανελλόπουλο που ήταν ο εφευρέτης και των τελών κυκλοφορίας και 5 χρόνια από την κατάργησή τους, ο Αλογοσκούφης επαναφέρει τον τεκμαρτό προσδιορισμό των φορολογητέων εισοδημάτων με βάσει τις οικογενειακές (πραγματικές και τεκμαρτές) δαπάνες για να πολεμήσει τη φοροδιαφυγή.

Μην απορήσει λοιπόν κανείς αν κάποια στιγμή ο Μεϊμαράκης αντικαταστήσει τα πυραυλικά συστήματα με τη… Μακεδονική σάρισα για να πολεμήσει τους εχθρούς του έθνους."

Το λέω και πάλι. Δεν πάνε καθόλου καλά.

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Μας δουλεύει ο Γιώργος Ανωμερίτης;



ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Συνεχίζουν να ξαφνιάζουν δυσάρεστα εκθέτοντας προσωπικά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου τόσο η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκα Τ. Κατσέλη όσο και ο ομοϊδεάτης παρά τω υπουργώ πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης.

Αφού εκτοξεύουν επικοινωνιακές εξαγγελίες και προγράμματα, στη συνέχεια αποδεικνύεται μάλλον τόσο το τζούφιο των ανακοινώσεών τους όσο και το δόλιο των προθέσεών τους που, κατά τη γνώμη μας, κινούνται στη λογική της παραπληροφόρησης, των τακτοποιήσεων των ημετέρων και της δημιουργίας προσωπικής στρατιάς υποστηρικτών.


ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΦΟΝ

Στον Ελεύθερο Τύπο της Τετάρτης 10 Μαρτίου δημοσιεύτηκαν τα εξής:

"Τη στιγμή που η κυβέρνηση επιβάλλει στους εργαζομένους την αύξηση του ΦΠΑ, της βενζίνης και τις βαριές ανατιμήσεις των καταναλωτικών αγαθών, καθώς και τη δραστική περικοπή των μηνιαίων αμοιβών, του επιδόματος αδείας, αλλά και των Δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων, σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο υπαλλήλους του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει το γνωστό του αλισβερίσι, εξυπηρετώντας εξόφθαλμα ημετέρους.

Ο Ελεύθερος Τύπος αποκαλύπτει ότι μόλις 2 ημέρες πριν από τα κοινωνικά ανάλγητα μέτρα, τα οποία ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο στις 3 Μαρτίου, «κόβοντας» είτε άμεσα είτε έμμεσα τουλάχιστον 1,5 με 2 μισθούς από κάθε απασχολούμενο στο Δημόσιο, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Α.Ε. Γιώργος Ανωμερίτης ενέκρινε με «φωτογραφική» απόφαση τη χορήγηση επιδομάτων άνω των 1.000 ευρώ το μήνα σε 3 συγκεκριμένα «πράσινα» συνδικαλιστικά στελέχη, προκαλώντας ένταση στο λιμάνι και μουρμούρα ακόμη και εντός της ΠΑΣΚΕ.

Από μόνος του ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Α.Ε., τη Δευτέρα 1η Μαρτίου, από το νέο του ρόλο πρότεινε -και έγινε αποδεκτό- να εξουσιοδοτηθεί ο ίδιος για να καθορίσει από μόνος του ένα «ειδικό» επίδομα σε συνδικαλιστικά στελέχη υπαλληλικών σωματείων, τα οποία είχαν ζητήσει να εξαιρεθούν από τις κρίσεις για την επιλογή διευθυντών.

Ο κ. Ανωμερίτης, όμως, όπως σημειώνεται στην υπ’ αριθμόν 41 απόφαση του Δ.Σ. του ΟΛΠ Α.Ε., δεν έμεινε μόνο σε αυτό το πολιτικό «νταραβέρι»…

Πρότεινε και έγινε εξίσου αποδεκτό ότι μελλοντικά θα εξεταστεί εναλλακτικά η πρόταση την οποία ο ίδιος έχει υποβάλει για τη χορήγηση του βαθμού διευθυντή, με τη δημιουργία προσωποπαγών μάλιστα θέσεων (!) σε συνδικαλιστικά στελέχη υπαλληλικών σωματείων με μακρά θητεία, τα οποία ζητούν εξαίρεση από τις σχετικές κρίσεις.

Αν σε μια πρώτη ανάλυση η απόφαση του κ. Ανωμερίτη να βολέψει οικονομικά ημετέρους προκαλεί το κοινό αίσθημα σε μια εποχή ισχνότατων αγελάδων, τότε τα στοιχεία τα οποία «φέρνει στο φως» το ρεπορτάζ του «Ε.Τ.» σίγουρα δημιουργούν οργή ακόμη και στον πλέον καλοπροαίρετο πολίτη.

Η συγκεκριμένη «φωτογραφική» -πολιτικά αήθης, αν και νομότυπη- ρύθμιση αφορά σε 3 συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ, τα οποία είχαν πρωτοστατήσει στις πολυήμερες κινητοποιήσεις στο λιμάνι του Πειραιά τα τελευταία 2 χρόνια.

Πρόκειται για τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Μονίμων Υπαλλήλων Λιμένος Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ) Γιώργο Γεωργακόπουλο, καθώς και τον πρόεδρο της Ενωσης Μονίμων Υπαλλήλων Απόστολο Ντάλα και τον αντιπρόεδρο Παναγιώτη Σταμάτη.

Οι τρεις πρωτοκλασάτοι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι έτσι και αλλιώς απέχουν βάσει του νόμου από τα υπαλληλικά τους καθήκοντα, ήταν και οι μόνοι οι οποίοι είχαν ζητήσει εγγράφως (πριν από τη διεξαγωγή της επίμαχης συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΛΠ) αίτηση εξαίρεσης από τη διαδικασία των κρίσεων για την επιλογή διευθυντών.

Όπως όλα δείχνουν, αυτή δεν ήταν μια τυχαία επιλογή.

Με αφορμή αυτή την αίτηση εξαίρεσης, ο κ. Ανωμερίτης έλαβε την ευκαιρία να πάρει την έγκριση για τη χορήγηση «ειδικού» επιδόματος στους συγκεκριμένους συνδικαλιστές, θεωρώντας -όπως αναφέρεται στα επίσημα πρακτικά της συνεδρίασης- ότι «μια τέτοια αντιμετώπιση είναι δίκαιη, ώστε να μη ζημιώνονται οικονομικά λόγω της συνδικαλιστικής τους ενασχόλησης».

Το ύψος του επιδόματος αυτού θα καθοριστεί από τον ίδιο τον κ. Ανωμερίτη, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι θα είναι πάνω από τα 1.000 ευρώ το μήνα, ακολουθώντας τα δεδομένα που ισχύουν για τους διευθυντές.

Αυτό σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, που σήμερα λαμβάνουν καθαρές μηνιαίες αμοιβές της τάξης των 1.800 ευρώ το μήνα, μετά την υλοποίηση της «φωτογραφικής» ρύθμισης του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΛΠ θα παίρνουν απολαβές τουλάχιστον κατά 55% μεγαλύτερες σε σχέση με πριν.

Ηδη, όσοι από τους συνδικαλιστές τόσο της ΠΑΣΚΕ όσο και των υπόλοιπων παρατάξεων έχουν ενημερωθεί για την πρωτοφανή απόφαση του κ. Ανωμερίτη εκφράζουν την έντονη δυσαρέσκειά τους.

Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους αναφέρουν ότι «μετά από ένα τέτοιο “αλισβερίσι” θα είναι αδύνατον για τους συγκεκριμένους προέδρους να αποδείξουν ότι μπορούν να διαπραγματευτούν για τους εργαζομένους που εκπροσωπούν, χωρίς να νιώθουν ή να είναι εξαρτημένοι».

«Πράσινοι» και μη συνδικαλιστές διευκρινίζουν ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν έχει καμιά σχέση με την τελευταία συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και της ΣΕΠ (θυγατρικής εταιρίας της Cosco) και κάνουν λόγο για «εξόφθαλμα παιχνίδια κυβερνητικών ημετέρων», οι οποίοι προωθούν τα προσωπικά τους ρουσφέτια σε βάρος εκατομμυρίων εργαζομένων, που καλούνται να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα με «ψαλιδισμένους» μισθούς και επιδόματα.


ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

"Η πρώτη νίκη κατά της παραχώρησης του ΣΕΜΠΟ του ΟΛΠ στους ιδιώτες ήλθε."

"Η απόφαση-κόλαφος των δικαστηρίων στέλνει ηχηρό μήνυμα σε κυβέρνηση και ΟΛΠ ότι ο τεμαχισμός και η εκποίηση του πιο κερδοφόρου κομματιού του λιμανιού του Πειραιά δεν θα περάσει, αφού ούτε με τα ΜΑΤ, ούτε με τα δακρυγόνα, ούτε με τον αποκλεισμό μελών του Δ.Σ. από την συνεδρίαση του ΟΛΠ κατάφεραν να το πετύχουν."

"Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη για την ανατροπή αυτών των επικίνδυνων και απαράδεκτων επιλογών για την εθνική οικονομία, τους εργαζόμενους και την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά".

Αυτά δήλωνε πριν δύο χρόνια, το Μάρτιο του 2008, ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας όταν το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της διοίκησης του ΟΛΠ να κηρυχθεί η απεργία των λιμενεργατών που είχε ξεκινήσει λίγες ημέρες νωρίτερα παράνομη και καταχρηστική.

Των λιμενεργατών βέβαια με τους παχυλούς μισθούς των πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ το χρόνο με τους οποίους ο νομάρχης συνδέεται με μακρά "φιλία".

Οι εργάτες του λιμανιού είχαν προσπαθήσει να εμποδίσουν την ψήφιση του νόμου για την παραχώρηση του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στο Ικόνιο σε μια κινεζικών συμφερόντων θυγατρική Ελληνική εταιρεία της COSCO PACIFIC.

Τότε στο λιμάνι ο ΟΛΠ έγραφε ζημίες 500.000 ευρώ την ημέρα χωρίς να υπολογίσει κάποιος τις άυλες αξίες του Οργανισμού που εξανεμίζονταν αλλά και τα προβλήματα στη διακίνηση των εμπορευμάτων στην αγορά με πολλαπλές ζημιογόνες συνέπειες στο κοινωνικό σύνολο.

Πρωτοστατούσαν οι αιρετοί συνδικαλιστές που τόσο αγαπά και συμμερίζεται ο νομάρχης Γιάννης Μίχας αλλά και που τόσο δεν θέλει να αδικήσει ο αποφασίζων σήμερα στον ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης.


ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Για την εμφύλια διαμάχη μεταξύ των συμφερόντων των διαφόρων καρτέλ του Πειραιά που έχουν μαντρώσει και εκμεταλλεύονται ολιγοπωλιακά το λιμάνι είχαν χρησιμοποιηθεί όλα τα όπλα.

Μέχρι και καταγγελίες είχαν γίνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη συμφωνία και ανέφεραν ευπειθώς ότι αυτή δεν ήταν συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο. Ότι δηλαδή εξαπατούσαμε και πάλι τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είχαν δείξει επίσης μεγάλη ευαισθησία, όλοι όσοι άμεσα ή έμμεσα έτρωγαν μαύρο ψωμάκι από τις συναλλαγές του ΟΛΠ, για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έλεγαν ότι θα ήταν καταστρεπτικές.

Πρώτος και καλύτερος ασφαλώς υποστήριζε τις κινητοποιήσεις ο νομάρχης Γιάννης Μίχας αλλά και οι άλλοι φορείς του λιμανιού. Ο δήμαρχος Παναγιώτης Φασούλας, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΛΠ, αλλά και όλοι οι γνωστοί άρχοντες της Αλλαγής της πόλης ήταν από κοντά σε κάθε εμπρηστική κίνηση με σκοπό να ανατρέψουν κάθε προσπάθεια σύγχρονης ανάπτυξης για το λιμάνι.

Στην αντιπέρα όχθη μια από τα ίδια. Όπου και να σταθείς λερώνεσαι.

Οι εκπρόσωποι της τότε πτωχευμένης Ελληνικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με τους αρμόδιους υπουργούς Ναυτιλίας που διαχειρίστηκαν την υπόθεση, τον Μανώλη Κεφαλογιάννη, το Γιώργο Βουλγαράκη και τελευταίο τον Αναστάσιο Παπαληγούρα.

[ βλ. Η πορεία προς την COSCO ]

Οι υπουργοί αυτοί υποστήριζαν ότι οι κινέζοι έρχονταν για το καλό μας και πλήρωναν μάλιστα αδρά.

Έλεγαν μάλιστα ότι έτσι θα ενισχυθεί ο ανταγωνισμός για το συμφέρον όλων μας.

[ Ψέμματα!

Στις αγορές υπάρχουν τα λεγόμενα φυσικά μονοπώλια τα οποία δεν μπορούν να καταργηθούν αλλά ούτε βέβαια συμφέρει κάτι τέτοιο.

Αν ήταν έτσι όπως μας τα λένε τότε θα κατασκευάζαμε μια γη δίπλα σε αυτή που κατοικούμε για να υπάρχει ανταγωνισμός! ]

Αυτό που δεν μας είπαν όμως τότε αλλά σιωπούν μέχρι και σήμερα είναι ότι "ξεπουλήσαμε" (σύμφωνα με την πολιτική ορολογία) το πρώτο λιμάνι της χώρας για το ποσό των 500 εκατομμυρίων ευρώ περίπου στο χέρι προεξοφλώντας με επιτόκιο 9% το χρόνο κάθε μελλοντική προβλεπόμενη είσπραξη των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ ενώ η COSCO θα κάνει τις πολυδιαφημισμένες επενδύσεις της με υπερπρονομιακό επιτόκιο που ήδη είχε διασφαλίσει ο ΟΛΠ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

Πήραμε δηλαδή ένα πολύ ακριβό δάνειο με επιτόκιο περίπου 9%, περισσότερο από αυτό που σήμερα δανείζεται η ξεφωνημένη διεθνώς Ελλάδα όταν μπορούσαμε να πάρουμε ένα προνομιακό από την ΕΤΕπ.

Και αυτό το κάναμε όχι διότι θεωρούσαμε ότι είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε εμείς οι ίδιοι το λιμάνι (άλλωστε τον προβλήτα Ι επιμένει ότι θα τον εκμεταλλευτεί ο ίδιος ο ΟΛΠ) αλλά διότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα ρεύμα συμφωνιών και ένας τζίρος συναλλαγών που θα ευνοεί πολιτικές επιρροές και κομματικό εισόδημα για το καθεστώς.

Η κυβέρνηση εξάλλου και τότε όπως και σήμερα καιγόταν να βρει λεφτά για να στηρίξει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τα φαγανά παιδιά της συγκυβέρνησης.

Ο πόλεμος λοιπόν φαίνεται ότι γίνεται για την πρωτοκαθεδρία.

Ποιός όμως θα έφτανε στο σημείο να παραχωρήσει την κόρη του ή τη γυναίκα του στο γείτονα ακόμη και αν διακυβευόταν η δική του ύπαρξη και υπόσταση;


ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ: ΟΙ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΛΟΣΑΡ

Αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια, τους τελευταίους μήνες αλλά και τις τελευταίες εβδομάδες και ημέρες έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα φαινόμενα του παρακράτους και της πολιτικής δικτατορίας τα οποία καταγγέλουμε συχνά πυκνά από το μπλογκ ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ.

Που είναι λοιπόν σήμερα όλοι αυτοί που είχαν ευαισθησίες και μάχονταν για την "ανατροπή αυτών των επικίνδυνων και απαράδεκτων επιλογών για την εθνική οικονομία, τους εργαζόμενους και την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά";

Δυό - δυό, στην (πολιτική) κονόμα δυό -δυό, και μάλιστα μυστικά.

Όταν τοποθετήθηκε στη θέση του ο σημερινός πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης μια από τις πρώτες κινήσεις που έκανε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου 2009 ήταν να επισκεφθεί τον νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα και "να έχει μακρά συνεργασία μαζί του για θέματα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά".

"Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν από κοινού με τη συνεργασία των Δήμων του Πειραιά να προχωρήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου στην αποτύπωση των γενικών αναπτυξιακών προοπτικών της περιοχής".

Ο Γιώργος Ανωμερίτης λοιπόν αυτό που έκανε, κλείνοντας πονηρά το μάτι στο νομάρχη Πειραιά, ήταν να στρέψει την προσοχή της δημοσιότητας από τα σημερινά προβλήματα σε μελλοντικές προσδοκίες που θα επεξεργαστεί, θα σχεδιάσει, θα προγραμματίσει, θα προωθήσει, θα αναπτύξει, θα οργανώσει, θα κατευθύνει, θα διαχειριστεί και θα ελέγξει ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά και ο ίδιος ο Γιώργος Ανωμερίτης.

Θα βα - θα κα, θα κα - θα βα δηλαδή. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Η γνωστή κατάσταση συνεχίζεται όμως στον ΟΛΠ υπό τους κρότους των πυροτεχνημάτων για το λεγόμενο Στρατηγικό Αναπτυξιακό Σχέδιο του Πειραιά 2010-2020 που έχει στην ουσία εντάξει το κυλιόμενο αναπτυξιακό σχέδιο του Οργανισμού 2010-2014 με σπάταλες και ανούσιες σε αρκετές περιπτώσεις παρεμβάσεις χωρίς όμως να ανοίξει μύτη.

Για όλα αυτά βέβαια χρειάζεται εργασιακή ειρήνη.


ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ


Αυτό όμως που ξεπερνάει κάθε όριο ανηθικότητας που θα έπρεπε να στείλει το Γιώργο Ανωμερίτη πετώντας στο σπίτι του είναι ότι ενώ με δική του απόφαση με αριθμ. Πρωτοκόλλου 45551/31.12.2009 είχαν θεσπιστεί διαδικασίες τάχα διαφάνειας σύμφωνα με τις οποίες οι αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου θα δημοσιεύονταν στο διαδίκτυο, η σχετική απόφαση με αριθμ. Πρωτοκόλλου 41/1.3.2010 που αφορά την επιλογή διευθυντών στον ΟΛΠ δεν αναφέρει τίποτα, όπως αναρτήθηκε στο διαδίκτυο για τα δωράκια στους κομματικούς που εισηγήθηκε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΟΛΠ χωρίς κανείς μάλιστα να του το ζητήσει.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΟΛΠ 1-03-2010

Είναι ευκαιρία λοιπόν ξεφεύγοντας η προσοχή μας από το Αναπτυξιακό Σχέδιο που μας είχε απασχολήσει χωρίς ιδιαίτερο λόγο τόσο καιρό να δούμε πως διαχειρίζεται πράγματι το δημόσιο χρήμα ο Γιώργος Ανωμερίτης.

Αυτό που θα κληθούν να καταβάλλουν με μειώσεις μισθών οι Έλληνες πολίτες για να ασκεί πολιτική παροχών ο μάνατζερ του ΟΛΠ.



* Σημείωση:

Παιρνώντας στην επικοινωνιακή και κούφια αντεπίθεση ο Γιώργος Ανωμερίτης ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ κοινοποίησε εξώδικο στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

ΕΞΩΔΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗ ΚΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ

Καλά μην κουράζεστε... Καταλάβαμε.

Επικοινωνία: