ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤον περασμένο Οκτώβριο ο υπουργός (Οικονομίας και) Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου έλαβε μέρος στις συναντήσεις του Eurogroup και EcoFin εκπροσωπώντας την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, στις 19 Οκτωβρίου συνεδρίασε με τους υπουργούς των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που ανήκουν στην περιοχή του Ευρώ ενώ την επομένη, στις 20, είχε συνομιλίες με τους υπουργούς αρμοδιότητας οικονομικών της ΕΕ.
Το Eurogroup, ως άτυπο μέχρι το φετινό Δεκέμβριο συμβούλιο υπουργών όταν σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβώνας θα αποκτήσει νομική υπόσταση, συνεδριάζει μια μέρα πριν από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών (EcoFin) και ουσιαστικά προαποφασίζει για σοβαρά νομισματικά και δημοσιονομικά θέματα που έχουν επίπτωση στο ενιαίο νόμισμα και κατ' επέκταση στις οικονομίες της Ευρώπης.
Τόσο στο Eurogroup όσο και στη συνέχεια στο EcoFin ο κος Παπακωνσταντίνου έκανε μια παρουσίαση, όπως συνηθίζεται από υπουργούς νέων κυβερνήσεων, για τις πολιτικές προτεραιότητες της Ελλάδας μετά την αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.
Αυτό που έφτασε στα Ελληνικά ΜΜΕ και πήρε μεγάλες διαστάσεις ως είδηση είναι η επιβεβαίωση από τον ίδιο τον υπουργό, στα όργανα της ΕΕ, της αναξιοπιστίας των στοιχείων που παρουσιάζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες για τα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας μας.
ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ
Ήταν μια τακτική περισσότερο πολιτικού περιεχομένου παρά ουσίας καθώς ήδη ήταν γνωστό στους αρμόδιους υπουργούς της ΕΕ ότι για κάθε θέμα που αφορά την Ελλάδα θα πρέπει να υπάρχουν επιφυλάξεις καθώς η διαφθορά και οι ύποπτες μέθοδοι διακυβέρνησης έχουν αγγίξει τα πολύ υψηλά κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Δεν πρόκειται μόνο για τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα δημοσιεύματα για τα σκάνδαλα, για τους συχνούς κυβερνητικούς ανασχηματισμούς και τα γεγονότα που προκάλεσαν τον περασμένο χρόνο με πράξεις τους εξαγριωμένοι πολίτες που λίγο έλλειψε να κάψουν όλο το κέντρο της Αθήνας.
Οι αναφορές που φτάνουν από στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλα όργανα της ΕΕ, οι καταγγελίες ανεξάρτητων οργανώσεων και πολιτών, οι καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, οι εκθέσεις των πρεσβειών των ξένων χωρών, οι επισημάνσεις οικονομικών οργανισμών και όλα τα παρόμοια έγγραφα καταλήγουν επισημαίνοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τους κινδύνους από την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα υπογραμμίζοντας με κόκκινο χρώμα το ρόλο των κρατικών παραγόντων στην χρόνο με το χρόνο πολλαπλασιαζόμενη οικονομική και κοινωνική επιβάρυνση που οδηγεί σε επικίνδυνη εκτροπή από τις γενικές αρχές και ειδικές συμφωνίες της ΕΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Παλαιότερα, όταν ξένοι ειδικοί απεσταλμένοι έφταναν στη χώρα μας για να ελέγξουν τις καταγγελίες στα γενικότερα ή ειδικά θέματα που ανέκυπταν, οι Έλληνες ομόλογοί τους με τη βοήθεια της θαλάσσιας αύρας και με προετοιμασμένες επισκέψεις σε συγκεκριμένους χώρους επετύγχαναν να αποπροσανατολίζουν τους επισκέπτες που έφευγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις για το... κλίμα της περιοχής.
Ακολουθούσαν γραπτές εξηγήσεις όπου αναφέρονταν τα πολύ σημαντικά μέτρα με νόμους, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις ή ακόμη και κρίσεις δικαστηρίων που απεδείκνυαν τάχα την αποφασιστική δέσμευση των Ελληνικών κυβερνήσεων στους Ευρωπαϊκούς κανόνες.
Τα διοικητικά στελέχη που προέρχονται από κρατικούς μηχανισμούς πολιτισμένων κρατών έχουν την αυτόματη βεβαιότητα ότι οι νόμοι αποτελούν όχι μόνο γραπτά κείμενα και εκθέσεις ιδεών αλλά ότι εφαρμόζονται στην ουσία τους.
Εξάλλου δεν μπορούν να φανταστούν ότι σχεδόν για κάθε νομική διάταξη υπάρχει κάποια άλλη κρυμένη σε άσχετο νομοσχέδιο που θεσπίζει εξαιρέσεις στον κανόνα ή αναιρεί πλήρως την αρχική ρύθμιση.
Ούτε μπορούν να διανοηθούν ότι όταν τελικά λόγω των νομικών αντιφάσεων κάποιες υποθέσεις φτάνουν στα δικαστήρια, οι αποφάσεις θα λαμβάνονται όχι στο πλαίσιο ενός κράτους Συνταγματικού έστω Δικαίου αλλά σύμφωνα με τις επιθυμίες της επικρατούσας άποψης του κομματικού σχηματισμού που αποφασίζει και διατάσσει μέσω τηλεφώνου.
Η κατάσταση της χώρας σε όλα τα επίπεδα είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Δεν χρειαζόταν να παραδεχτεί ο αρμόδιος υπουργός ότι τα οικονομικά στοιχεία που δημοσιεύουμε είναι αναξιόπιστα.
Ούτε πείθει κανέναν ότι μια νομοθετική ρύθμιση ανεξαρτητοποίησης της Στατιστικής Υπηρεσίας θα αλλάξει την κατάσταση.
Μέχρι σήμερα όμως τα προβλήματα αν και γνωστά θεωρούνταν διαχειρίσιμα.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ
Στο κενό λοιπόν θα πέσει η "τρίπλα" που προτάθηκε στο Γιώργο Παπακωνσταντίνου από τα μεγαλοστελέχη του Υπουργείου Οικονομικών που ανεξάρτητα από το χρώμα των πολιτικών που κάθονται στην υπουργική καρέκλα αυτοί προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι απαραίτητοι διατηρώντας τα μικρά αλλά αξιοσέβαστα από εκείνους επιδοματάκια και δωράκια του φορέα.
Δεσμεύτηκε λοιπόν ο υπουργός ότι για να έχουμε ανεξάρτητα στοιχεία για την Οικονομία θα περάσει νόμο στη Βουλή με τον οποίο θα ανεξαρτητοποιείται η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
Εδώ κε υπουργέ έχει μεταβληθεί σχεδόν σε Γενική Γραμματεία του αρμόδιου υπουργείου ολόκληρη η Δικαιοσύνη και εσείς επιθυμείτε να μας πείσετε ότι θα γίνει το θαύμα και με ένα νόμο από Γενική Γραμματεία η ΕΣΥΕ θα γίνει παραγματικά ανεξάρτητη αρχή;
Είναι άλλωστε γνωστό εδώ και χρόνια στην ΕΕ ότι τους κοροϊδεύουμε. Η κατάσταση όμως δεν είχε φτάσει σε σημεία ανεξέλεγκτο.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Αυτά είπε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο Λουξεμβούργο και οι λοιποί υπουργοί τον άφησαν να πιστεύει ότι τους έπεισε καθώς τα άλλα θέματα ήταν πολύ πιο σημαντικά.
Στο Eurogroup είχαν προετοιμάσει την ατζέντα για τις συναντήσεις σε υψηλό επίπεδο και τα νομισματικά θέματα που συζητήθηκαν την περασμένη βδομάδα στην συνάντηση των G20 στο St Andrews της Σκοτίας.
Επίσης, δρομολογείται μια διαδικασία συνεργασίας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τις αυξημένες και αναβαθμισμένες αρμοδιότητές του μετά τις αποφάσεις που λήφθηκαν πρόσφατα σε πολύ υψηλό επίπεδο κάτω από την πίεση της επικαιρότητας των συνεπειών της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στις απαραίτητες εγγυήσεις του για χρηματοδότηση θα προσφύγει και η Ελλάδα άσχετα αν λόγω της συμμετοχής της στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς οι συμφωνίες μπορεί να μην έχουν άμεσα εμφανή διμερή μορφή.
Περαιτέρω, στο πλαίσιο του ECoFin προετοιμάζονται νέοι θεσμοί στην ΕΕ όπως προτάθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 23 Σεπτεμβρίου.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου (European Systemic Risk Board - ESRB) και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Χρηματοπιστωτικών Εποπτών (European System of Financial Supervisors - ESFS) θα επιβάλλουν, επισημαίνοντας τους "άτακτους", αυστηρή υπακοή στους χρηματοοικονομικούς κανόνες καθώς έχει γίνει αποδεκτό ότι η παρεκτροπή και η ασθενής εποπτεία στο χρηματοοικονομικό κύκλωμα οδήγησαν, εν μέρει, στην διεθνή οικονομική κρίση.
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ
Όσον αφορά τα περίφημα μακροοικονομικά μεγέθη της Ελλάδας που φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν ανάλογα με τη Δημιουργική Λογιστική του υπουργείου Οικονομικών, στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και συγκεκριμένα στο άρθρο 104 Γ καθορίζονται τα οικονομικά θέματα τα οποία εξειδικεύονται με το σχετικό ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ αναφορικά με τη διαδικασία ελέγχου του υπερβολικού ελλείμματος εντός της ζώνης των χωρών του ευρώ.
Εκεί σημειώνεται ότι οι τιμές αναφοράς που αναφέρονται στο άρθρο 104 Γ παράγραφος 2 της συνθήκης είναι:
- 3 % για τον λόγο μεταξύ του προβλεπομένου ή υφισταμένου δημοσιονομικού ελλείμματος και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) σε τιμές αγοράς,
- 60 % για τον λόγο μεταξύ του δημοσίου χρέους και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος σε τιμές αγοράς.
Στο Άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου αναφέρεται επίσης ότι:
- Οι όροι «δημόσιος» και «δημοσιονομικός» νοούνται με ευρεία έννοια, ήτοι καλύπτουν την κεντρική κυβέρνηση, την περιφερειακή ή τοπική διοίκηση και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, εξαιρουμένων των εμπορικών πράξεων, όπως ορίζονται στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ολοκληρωμένων Οικονομικών Λογαριασμών,
- ως έλλειμμα νοείται ο καθαρός δανεισμός, όπως ορίζεται στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ολοκληρωμένων Οικονομικών Λογαριασμών,
- ως επένδυση νοείται η δημιουργία ακαθάριστου πάγιου κεφαλαίου, όπως ορίζεται στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ολοκληρωμένων Οικονομικών Λογαριασμών,
- ως χρέος νοείται το συνολικό ακαθάριστο χρέος, στην ονομαστική του αξία, που εκκρεμεί στο τέλος του έτους, ενοποιημένο εντός και μεταξύ των τομέων του κατά την ευρεία έννοια δημοσίου, όπως ορίζεται στην πρώτη περίπτωση.
Επίσης στο Άρθρο 3 προβλέπεται ότι προκειμένου να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών ευθύνονται, στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής, για τα ελλείμματα του Δημοσίου υπό ευρεία έννοια, όπως ορίζεται στο άρθρο 2, πρώτη περίπτωση.
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι εθνικές διαδικασίες στον τομέα του προϋπολογισμού τους επιτρέπουν να εκπληρώνουν τις σχετικές υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τη συνθήκη του Μάαστριχτ.
Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν αμέσως και τακτικά, στην Επιτροπή, τα προβλεπόμενα και υφιστάμενα ελλείμματά τους και το ύψος του χρέους τους.
Τέλος στο Άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αναφέρεται ότι τα στατιστικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου, παρέχονται από την Επιτροπή.
ΤΑ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τα στοιχεία που στέλνουμε όμως στην Επιτροπή δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα.
Αν είχαν δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να ενταχθούμε στη ζώνη του ευρώ και σήμερα θα είχαμε ως νόμισμα τη παραδοσιακή δραχμούλα.
Τα μεγέθη που ανακοινώνουμε προκύπτει χωρίς δυσκολία ότι είναι πλαστά και δεν καλύπτουν τις υποχρεώσεις μας που προκύπτουν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ακόμη και παραποιημένα.
Αυτό που ανησυχεί τους οικονομικούς αναλυτές βάσιμα σήμερα δεν είναι αυτό που ξέρουν, ότι δηλαδή προσπαθούμε πάντα να τους κοροϊδεύουμε, αλλά αυτό που δεν γνωρίζουν πραγματικά και είναι αν η Ελλάδα οδηγείται σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της, δηλαδή σε πτώχευση.
Σύμφωνα με την ανάλυση του ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ όσον αφορά το δημόσιο έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ αποδεικνύεται ότι το μέγεθος του 12,5% για το 2009 που ανακοίνωσε ο υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο Eurogroup και EcoFin δεν έχει την παραμικρή σχέση με την αλήθεια.
Το έλλειμμα δεν μπορεί να είναι μικρότερο από... (κρατηθείτε) 27,08% χωρίς να υπολογίσουμε το χρέος που κρύβεται στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, σε δημόσιες ουσιαστικά επιχειρήσεις αλλά και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι κυβερνήσεις έχουν σκόπιμα υπερεκτιμήσει το ΑΕΠ αλλά και ότι αν υπολογίζαμε όλα τα συνολικά μεγέθη σε παρούσες αξίες, καθώς το παρακράτος έχει προεξοφλήσει τις μελλοντικές εισπράξεις ενώ έχει μεταφέρει στο μέλλον τα σημερινά χρέη, τότε καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αν δεν ληφθούν πολύ σημαντικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και αν δε σταματήσει άμεσα η πολιτική αφαίμαξης της Οικονομίας με φορολογικά μέτρα τότε η χώρα θα βαρέσει και επίσημα κανόνι.
Αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα δεν έχουν καταλάβει ακόμη τι συμβαίνει, ενώ εκείνοι που μας κυβερνούσαν μέχρι σήμερα θέλουν ...
Δεν είναι τυχαίο ότι όσα μεγάλα οικονομικά ονόματα και διεθνείς οίκοι συνειδητοποιούν που πάει το πράγμα και δεν έχουν την ασφάλεια της κομματικής και κρατικής διαπλοκής τα μαζεύουν και φεύγουν τρέχοντας.
