Ξέρετε βέβαια ότι στην Ελλάδα πληρώνουν αυτοί που δουλεύουν για να ζουν αυτοί που δεν δουλεύουν. Ξέρετε επίσης ότι στην Ελλάδα δουλεύουν συνέχεια τα ρολόγια και τα κορόιδα.
Και επειδή τα ρολόγια δεν μπορούν να πληρώσουν, συνεπάγεται ότι πληρώνουν συνέχεια μόνο τα κορόιδα.
Με την ίδια συλλογιστική καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όποιος δουλεύει και είναι νόμιμος (και άρα δεν μπορεί να μην πληρώσει) είναι δυό φορές κορόιδο, ενώ εκείνος που δεν δουλεύει και είναι πάρανομος είναι δυό φορές "μάγκας".
Αυτό το οικονομικό και κοινωνικό παράδοξο της χώρας πολλοί έχουν προσπαθήσει να σπάσουν μόλις αναλαμβάνουν της εξουσία αλλά πολύ γρήγορα αλλάζουν ρότα διαπιστώνοντας ότι δεν έχουν το απαραίτητο απόθεμα δύναμης ώστε να τα βάλουν με το κατεστημένο.
Αυτές τις ημέρες παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ενδεικτική λίστα με φοροφυγάδες γιατρούς του Κολωνακίου που υποφέρουν από αμνησία εισοδημάτων.
Αν και η τακτική της δημοσιοποίησης είναι μια κίνηση που φέρνει κάποια επικοινωνιακά αποτελέσματα ωστόσο αυτά δεν μπορεί να μην είναι πρόσκαιρα καθώς δεν εντάσσεται η κίνηση αυτή σε ένα ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας του κράτους δικαίου.
Και το κράτος δικαίου προϋποθέτει ευλαβική τήρηση της συνταγματικότητας.
Η πολιτική της πλήρους αποκάλυψης ως μέτρο εφαρμογής της νομιμότητας βρίσκει εμπόδια όταν στρέφεται υπέρ της δημοσιοποίησης της δικαιοπραξίας ή αδικοπραξίας των ιδιωτών.
Δεν υπάρχουν όμως τέτοια εμπόδια σε ό,τι αφορά το δημόσιο τομέα ο οποίος οφείλει να λογοδοτεί και να αιτιολογεί τις αποφάσεις του.
Στο πλαίσιο αυτό η προηγούμενη κυβέρνηση είχε στείλει εγκύκλιο απευθυνόμενη στους φορείς όλου του Δημοσίου, που υπογράφει συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, με την οποία τους υπενθυμίζει τις συνταγματικές και νομικές υποχρεώσεις τους σε σχέση με τη δημοσιοποίηση των αποφάσεων που εκδίδουν.
Ενδεικτικό όμως της κατάστασης διακυβέρνησης της χώρας είναι ότι αν και ο Προκόπης Παυλόπουλος υπογράφει τη σχετική εγκύκλιο αυτή δεν αποτελεί, όπως αποδεικνύεται, αποτέλεσμα της ελεύθερης πολιτικής βούλησής του ή περισσότερο γενικότερη κυβερνητική επιλογή αλλά μάλλον ενέργεια για να θολώσουν τα μάτια του Ευρωπαϊκού κόσμου.Αυτό τεκμαίρεται από το γεγονός ότι αν και πράγματι εστάλη η εγκύκλιος, ουδέποτε επιδιώχθηκε η εφαρμογή της. Επιπρόσθετα, κατά την προεκλογική περίοδο, όταν το ΠΑΣΟΚ ανήγγειλε ως εξαγγελία ακριβώς εκείνο που ουσιαστικά αναφέρει η εγκύκλιος, δηλαδή τη δημοσίευση των αποφάσεων των δημόσιων φορέων στο διαδίκτυο, ο Προκόπης Παυλόπουλος ουδέποτε αντέταξε ότι αυτό είναι κάτι που ήδη προβλέπεται επισημαίνοντας την εγκύκλιο αυτή.
Δηλαδή ο πρώην υπουργός Εσωτερικών εμφανίζεται να έχει υπογράψει κάτι το οποίο δε γνωρίζει στην ουσία του, ένδειξη της επαφής που είχε ο Προκόπης Παυλόπουλος με το χαρτοφυλάκιό του αλλά και με την ευθύνη "επανίδρυσης" του Κράτους μια λέξη που έχασε πια το νόημά της και σημαίνει πλέον τη μετάβαση της χώρας από το καθεστώς του "Ελλαδιστάν" (του διεφθαρμένου κομματικού κράτους), στο καθεστώς του "Πάκης Τάν" δηλαδή του καθεστώτος εκδημοκρατισμού της αυθαιρεσίας.
["Πάκης" είναι το χαϊδευτικό του πρώην υπουργού όπως βαφτίστηκε από τα underground ΜΜΕ. Βλ. http://frikipaideia.wikia.com].
Ο υπουργός πάντως, στα γραπτά, επεσήμανε τα εξής:
"Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η δράση της Δημόσιας Διοίκησης πρέπει να διέπεται τόσο από την αρχή της διαφάνειας, δηλαδή από την υποχρέωση της Διοίκησης να εξασφαλίζει, όπου τούτο είναι δυνατό βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, τη δημοσιότητα των αποφάσεων και των ενεργειών των οργάνων της, όσο και την αρχή της πληροφόρησης και πρόσβασης των πολιτών και των επιχειρήσεων στα δημόσια έγγραφα, με σκοπό τη δημιουργία μιας ανοιχτής και διάφανης Δημόσιας Διοίκησης προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
Ειδικότερα, το δικαίωμα στη γνώση και την πληροφόρηση των πολιτών και η υποχρέωση της διοίκησης, αντίστοιχα, για παροχή πληροφόρησης στους πολίτες και τις επιχειρήσεις είναι συνταγματικά θεμελιωμένα δικαιώματα που προϋποθέτουν για την ικανοποίησή τους το δικαίωμα πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα (ν. 2690/1999, άρθρο 5), το οποίο συμπληρώθηκε με το δικαίωμα περαιτέρω χρήσης της δημόσιας πληροφορίας (ν. 3448/2006 που ενσωμάτωσε την 2003/98 -L 345/90/31-12-2003- κοινοτική οδηγία), η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί από φυσικά ή νομικά πρόσωπα ακόμα και για άλλη χρήση πέραν της αρχικής, όπως για παράδειγμα για εμπορικούς σκοπούς, με τους όρους βέβαια και τις προϋποθέσεις που προβλέπει ο νόμος αυτός και η ισχύουσα νομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων, απορρήτων κλπ.
Σημαντικό και ουσιαστικό ρόλο στη συνεχή και έγκυρη ενημέρωση των πολιτών και των επιχειρήσεων έχουν οι τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών σε συνδυασμό με τη διάδοση του Διαδικτύου, οι οποίες παρέχουν μέσα και πρακτικές δημοσιοποίησης των δράσεων της Δημόσιας Διοίκησης και διαρκούς ενημέρωσης με αξιοπιστία και ασφάλεια όπως υπαγορεύουν οι δημοκρατικές αξίες.
Προς την κατεύθυνση αυτή, το Υπουργείο Εσωτερικών προκειμένου να συμβάλει στην πληρέστερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή της διαφάνειας στη δράση της Δημόσιας Διοίκησης και της ενίσχυσης του δικαιώματος των πολιτών και των επιχειρήσεων στην πρόσβαση και γνώση των διοικητικών εγγράφων, εισάγει την ηλεκτρονική εφημερίδα στο χώρο των υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης, με την ονομασία «Εφημερίδα της Υπηρεσίας».
ΙΙ. ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Σήμερα, όλοι σχεδόν, οι φορείς του στενού δημόσιου τομέα (Υπουργεία, Ανεξάρτητες Αρχές, Περιφέρειες, Νομαρχίες, Δήμοι και Ν.Π.Δ.Δ.) διαθέτουν μια συγκεκριμένη τοποθεσία (Ιστοχώρο) στο Διαδίκτυο η οποία περιέχει και παρέχει πληροφορίες για την οργάνωση και τις δραστηριότητες του Φορέα.
Η διαδικτυακή αυτή τοποθεσία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ενιαίο σύστημα αναφοράς για τη δημοσιοποίηση των διοικητικών εγγράφων που παράγει ο οικείος Φορέας, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο στην πράξη, ηλεκτρονική εφημερίδα σε κάθε Δημόσια Υπηρεσία η οποία θα δημοσιεύει τα διοικητικά έγγραφα που παράγει καθημερινώς η Υπηρεσία όπως ακριβώς γίνεται, κατά αναλογία, με την εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Επομένως, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, «Εφημερίδα της Υπηρεσίας» εννοείται μια συγκεκριμένη ιστοσελίδα στη Διαδικτυακή τοποθεσία (Ιστοχώρο) της Υπηρεσίας, στην οποία δημοσιεύονται τα διοικητικά έγγραφα που παράγει η Υπηρεσία, με προκαθορισμένο τρόπο και σύμφωνα με τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία για την προστασία συμφερόντων, δικαιωμάτων και εννόμων αγαθών.
ΙII. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Η υποχρέωση για τη δημιουργία της «Εφημερίδας της Υπηρεσίας» αφορά στα Υπουργεία, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τις Περιφέρειες, τους Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού και τα Ν.Π.Δ.Δ.
IV. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Στην «Εφημερίδα της Υπηρεσίας» θα δημοσιεύονται γενικώς τα διοικητικά έγγραφα της Υπηρεσίας, με την προϋπόθεση ότι θα πληρούνται οι προϋποθέσεις για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, όπως ορίζονται στο ν. 2472/1997.
Ενδεικτικά αναφέρονται:
· Εγκύκλιοι
· Κανονιστικές διοικητικές πράξεις
· Ατομικές διοικητικές πράξεις που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως
· Εκτελεστές διοικητικές πράξεις (ατομικές απλές ή σύνθετες)
· Προπαρασκευαστικές
· Διαπιστωτικές - βεβαιωτικές
· Πράξεις επιβολής διοικητικών κυρώσεων
· Προμήθειες - Συμβάσεις
· Προσλήψεις / διορισμοί
· Πρακτικά συλλογικών οργάνων (Δημοτικών Συμβουλίων, Διοικητικών Συμβουλίων, Υπηρεσιακών Συμβουλίων, κλπ)
· Κανονισμοί εσωτερικής οργάνωσης & λειτουργίας
· Εκθέσεις εισηγητικές, επιθεωρήσεων & ελέγχων (εργασίας, δημοσίων έργων, υγείας κλπ.)
· Μελέτες
· Στατιστικά στοιχεία, κλπ.
· Απαντητικά έγγραφα με περιεχόμενο ερμηνευτικό ή διευκρινιστικό."
Οι οδηγίες του υπουργείου είναι απόλυτα ξεκάθαρες.
V. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
"Για να δημιουργήσουν την «Εφημερίδα της Υπηρεσίας», οι υπόχρεοι Φορείς πρέπει:
Πρώτον:
Να ανασχεδιάσουν τη Διαδικτυακή τους τοποθεσία και να προσδιορίσουν μια συγκεκριμένη ιστοσελίδα η οποία θα φέρει την ένδειξη «Εφημερίδα της Υπηρεσίας».
Δεύτερον:
Να οργανώσουν τη διαδικασία δημοσιοποίησης με τρόπο ώστε τα διοικητικά έγγραφα να δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο συστηματικά και τυποποιημένα.
Τρίτον:
Οι ειδικότερες λεπτομέρειες και τα βήματα της διαδικασίας δημιουργίας της Εφημερίδας περιλαμβάνονται στο παράρτημα που επισυνάπτεται στην παρούσα εγκύκλιο.
VI. ΧΡΟΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ
Τα διοικητικά έγγραφα θα δημοσιεύονται την επόμενη ημέρα εργασίας από την υπογραφή τους.
Τα ανωτέρω έγγραφα θα παραμένουν στο διαδικτυακό τόπο ένα ημερολογιακό μήνα από την ημερομηνία δημοσίευσής τους.
VII. ΛΟΙΠΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Για διευκρινίσεις και τεχνικά θέματα οι ενδιαφερόμενοι Φορείς μπορούν να απευθύνονται στην Υπηρεσία Ανάπτυξης Πληροφορικής της Γ.Γ.Δ.Δ.&Η.Δ. του Υπουργείου Εσωτερικών.
Αρμόδιοι υπάλληλοι: κ.κ. Κοντογιώργης Διονύσης & Μιχαλίτσης Βασίλης
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 213-1306075 & 213-1306077.
Στην ιστοσελίδα του ΥΠ.ΕΣ. έχει ήδη δημιουργηθεί ο σχετικός σύνδεσμος (link) «Εφημερίδα της Υπηρεσίας», ο οποίος μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τις λοιπές Υπηρεσίες.
Κατόπιν των ανωτέρω, παρακαλούνται, οι Διευθύνσεις Διοικητικού των Υπουργείων να γνωστοποιήσουν την εγκύκλιο αυτή στους δημόσιους φορείς που εποπτεύουν και οι Διευθύνσεις Διοίκησης των Περιφερειών στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού της περιοχής ευθύνης τους, αντίστοιχα.
Τέλος, επισημαίνεται η υποχρέωση των Διοικητικών Αρχών για την πιστή εφαρμογή της εν λόγω εγκυκλίου, δεδομένου ότι κοινός στόχος όλων των δημοσίων υπηρεσιών είναι η αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των πολιτών και των επιχειρήσεων και η ενίσχυση της διαφάνειας στη δράση της Δημόσιας Διοίκησης για την εμπέδωση της εμπιστοσύνης τους προς αυτή."
Αξίζει να σημειωθεί ότι δέσμευση και της παρούσας κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου είναι επίσης η δημοσιοποίηση των πράξεων της Διοίκησης μέσω Διαδικτύου.
Στη συνέχεια παρατίθεται από το υπουργείο Εσωτερικών Παράρτημα με οδηγίες για τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθήσουν οι φορείς έτσι ώστε να δημιουργήσουν την Εφημερίδα της Υπηρεσίας στο διαδικτυακό τους τόπο.
Τί έκαναν όμως οι φορείς και ιδιαίτερα οι γνωστοί νομάρχες και δήμαρχοι οι οποίοι όταν είναι να λιώσουν κάποιον πολίτη ή να ξετρυπώσουν τα ευρώ του δημόσιου ταμείου βρίσκουν νομοθετικές ρυθμίσεις στα πολύ ψιλά γράμματα της νομοθεσίας;
Απολύτως τίποτα.
Έγραψαν το Σύνταγμα και τους νόμους που επικαλείται στην εγκύκλιό του το υπουργείο Εσωτερικών στα παλιά τους τα παπούτσια.
Δε χωρεί οποιαδήποτε δικαιολογία στους παρακρατικούς αυτούς διότι κάποιες, έστω λίγες υπηρεσίες, εφαρμόζουν στην πράξη όσα αναφέρει η εγκύκλιος του υπουργείου Εσωτερικών.
Πώς λοιπόν αυτό που έγινε από κάποιους δεν μπορεί να γίνει από τη Νομαρχία Πειραιά και το Δήμο Πειραιά;
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΙΧΑ
Ειδικά ο νομάρχης Γιάννης Μίχας παρά τις συγκεκριμένες υποδείξεις έχει αγνοήσει όπως αποδεικνύεται δόλια το δικαίωμα των πολιτών στην πληροφόρηση.
Οι αποφάσεις στη νομαρχία Πειραιά δεν μπορούν να αντέξουν σε οποιοδήποτε κοινωνικό διάλογο ή δημόσιο έλεγχο αφού πρώτος και καλύτερος ο Γιάννης Μίχας, γνωστός αργόμισθος και παράνομος νομάρχης της παρακμής και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, έχει οργανώσει κομματικό μηχανισμό που στηρίζεται, (που αλλού;) στα δημόσια κονδύλια.
Έτσι τα αρμόδια όργανα της νομαρχίας Πειραιά, την πλειοψηφία των οποίων ελέγχει ο κος Μίχας, υπογράφουν ό,τι τους έρθει μπροστά στα μάτια τους χωρίς να ενδιαφέρονται μάλλον για τις συνέπειες.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πριν λίγες μέρες πάλι άλλαξε ο προϋπολογισμός του... 2009.
Καμία δημοσιοποίηση όμως των αποφάσεων!
Όλα στο σκοτάδι.
Ο Γιάννης Μίχας όμως όταν είχε πρωτοέρθει στη νομαρχία είχε δεσμευθεί για δημοσίευση των πράξεών του στο διαδίκτυο κάτι που ξεκίνησε να κάνει αλλά πολύ γρήγορα σταμάτησε να εφαρμόζει.
Σήμερα με συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις κρύβει σκόπιμα τα όσα γίνονται στη νομαρχία ή ακόμη και παραποιεί τα γεγονότα στα δελτία τύπου προπαγάνδας που εκδίδει η νομαρχία χωρίς καμία παραπομπή στις πηγές, δηλαδή στις σχετικές αποφάσεις ώστε να διαβάσει, να συγκρίνει και να κρίνει ο πολίτης αν ο νομάρχης λέει πράγματι την αλήθεια ή μας παραμυθιάζει.
Με τα εκατομμύρια ευρώ που κινεί όμως ο Γιάννης Μίχας μέσα από το σκοτάδι των αποφάσεων που υπογράφει θα μπορούσε να είναι μόνιμος νομάρχης για πάρα πολλά ακόμη χρόνια αφού οι πολίτες χαμπάρι δεν θα έχουν πάρει για το τι πραγματικά συμβαίνει, αν συμβαίνει.
Και η αναφορά της νομαρχίας Πειραιά ή του νομάρχη Γιάννη Μίχα είναι απλώς ένα παράδειγμα για εξήγηση της γενικευμένης κατάστασης στη χώρα χωρίς να απευθυνόμαστε ειδικά ή προσωπικά.
Οι εποπτικές αρχές δεν μπορούν να προχωρήσουν σε πραγματικό έλεγχο και καταλογισμό ευθυνών καθώς κάτι τέτοιο απαιτεί πολιτική βούληση και συγκεκριμένη απόφαση που κανείς δεν τόλμησε μέχρι σήμερα να πάρει.
Άλλωστε ο έλεγχος, όπως δικαιολογούνται, είναι μόνον έλεγχος νομιμότητας. Και άρα αν κάποιος τους παρουσιάσει σωστά τα χαρτιά με σκοπό να τους εξαπατήσει τότε (θεωρούν) ότι τα χέρια τους είναι δεμένα.
Έτσι, αν κάποιος δήμαρχος ή νομάρχης αποφασίσει ότι συμφέρον της περιοχής του είναι να κάνει έρευνες στο φεγγάρι για νερό και επενδύσει όλο το οικονομικό παρόν και μέλλον των κατοίκων σε αυτό το σκοπό, είναι ελεύθερος από το κράτος να το κάνει.
Κάτι τέτοιο είναι απολύτως νόμιμο για την... κατάντια της Ελλάδας.
Και επειδή ο νομάρχης Πειραιά, για παράδειγμα, δεν δημοσιεύει τις αποφάσεις της νομαρχίας έτσι ώστε οι ίδιοι οι πολίτες να γνωρίζουν και να ελέγχουν αυτές τις κινήσεις, ίσως να μάθουμε μόνο τι πραγματικά συμβαίνει αν η τύχη τα φέρει έτσι και αλλάξει η πολιτική ηγεσία.
Ζωντανό παράδειγμα είναι το τι συμβαίνει σήμερα στην κεντρική εξουσία με την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ.
Τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ την πραγματική κατάσταση της χώρας και όπως φαίνεται (αποκλειστικά λόγω Γιώργου Παπανδρέου) τώρα μαθαίνουμε και εμείς.
Είναι απαραίτητο λοιπόν να προχωρήσει άμεσα η εφαρμογή της νομοθεσίας σύμφωνα με την Εγκύκλιο.
Θα πρέπει να δωθούν σαφείς οδηγίες ότι όλα θα πρέπει να λειτουργούν εντός συγκεκριμένης (μικρής) προσθεσμίας ειδάλλως η κεντρική εξουσία θα θεωρήσει ότι σκόπιμα υπάρχει άρνηση εφαρμογής της εγκυκλίου και οφείλει να προγραμματίσει ενδελεχή έλεγχο στους φορείς που αρνούνται τη δημοσίευση των αποφάσεών τους.
Αν λοιπόν ο υπουργός θέλει να πολεμήσει την παρανομία και τη διαφθορά θα πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από το σπίτι του "παίρνοντας κεφάλια" παραδειγματικά μέσα στο ίδιο το κράτος και όχι στα σπίτια των ιδιωτών.
Στο ένα χέρι λοιπόν σφιχτά το Σύνταγμα και στο άλλο το Σπαθί.
Μόνο έτσι ο πολίτης θα σεβαστεί καταρχήν και θα εμπιστευθεί στη συνέχεια το δίκαιο Κράτος.
Μόνο έτσι ίσως και να πιστέψει ότι όλα γίνονται για το δημόσιο συμφέρον.
