Επιχείρηση "ΑΡΑΧΝΗ"

Ξέρουμε σχεδόν τα πάντα για το δήμαρχο Πειραιά Παναγιώτη Φασούλα.

Ο ίδιος ο δήμαρχος αναφέρεται συχνά ακόμη και στη στενή σχέση που είχε με τη μητέρα του Μαρία που χάθηκε από καρκίνο, αλλά, αν και γενικά, και στις δύσκολες στιγμές που πέρασε ο γιός του Γιάννης εξαιτίας προβλημάτων της υγείας του.

Γιατί ένας άνθρωπος, πατέρας και ειδικά πολιτικός, εκθέτει στην αρένα της δημοσιότητας τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ανήλικου γιού του τα οποία υποτίθεται ότι θα έπρεπε να προστατεύει και να διαφυλάσσει, εμείς μπορούμε να το ερμηνεύσουμε.

Ο Παναγιώτης Φασούλας όπως και άλλοι κρατικοί και παρακρατικοί της Ψωροκώσταινας, που εκμεταλλεύονται τους δημοκρατικούς θεσμούς για να αποκτήσουν εξουσία που στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν και θα εκμεταλλευτούν κατάλληλα όπως μόνο αυτοί γνωρίζουν και καταλαβαίνουν, παίζει στα δάχτυλα το παιχνίδι της λαϊκής επικοινωνίας.

Αυτής δηλαδή που μπορείς να λες ό,τι θέλεις, ακόμη και τη μεγαλύτερη πατάτα, αρκεί αυτά που λες να είναι φορτισμένα πολιτικά, να εκφέρονται με έναν τεχνικά άρτιο τρόπο και να περιέχουν αν είναι δυνατόν και έναν εύκολο συμβολισμό.

Σε επίπεδο τεχνικής, άλλοι χρησιμοποιούν φωνή βαρύτονου και συχνές παύσεις. Άλλοι μιλούν με ερωτήσεις και αντιπολιτευτικό λόγο. Άλλοι χρησιμοποιούν τη συνωμοσιολογία ή τον εθνικισμό.

Ο Παναγιώτης εκμεταλλεύεται τη μέθοδο "πολυβόλο χωρίς εμπλοκή". Παίρνει μια βαθιά ανάσα και ξεκινά. Ακόμη και αν αυτά που ακούγονται δεν βγάζουν νόημα έτσι κερδίζει τις εντυπώσεις.

Επίσης ο δήμαρχος χρησιμοποιεί και μια άλλη τεχνική. Καταλήγει μετά από πολύπλοκους συλλογισμούς σε συμπεράσματα και θέσφατα ξεκινώντας όμως από θέσεις ψευδείς. Από υποτιθέμενες δηλαδή αλήθειες που όμως γνωρίζει ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Με τα αυτιά μας τον έχουμε ακούσει να δηλώνει σε πλατύ κοινό ότι μπήκαν κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του τα οικονομικά του δήμου σε τάξη σε αντίθεση με τις προηγούμενες διοικήσεις που οδήγησαν το δήμο σε οικονομικό αδιέξοδο το οποίο αυτό είναι που αντιμετωπίζει σήμερα ο δήμος.

Ζντούπ!

Η γνώμη μου είναι ότι τόσο ο δήμαρχος Πειραιά Παναγιώτης Φασούλας όσο και ο νομάρχης Γιάννης Μίχας θα έπρεπε ήδη να είναι στον Κορυδαλλό για πράξεις και παραλείψεις τους που στοίχισαν στο δημόσιο ταμείο πολλά εκατομμύρια ευρώ αλλά κυρίως για τα αδικήματα της απάτης και της απιστίας.

Παρέα θα έπρεπε να τους κάνουν και πολλοί δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι.

Αυτό όμως είναι σχεδόν αδύνατον ιδιαίτερα από αυτήν την υπάρχουσα πολιτική θέληση αφού η υφιστάμενη νομοθεσία νομιμοποιεί κάθε παρανομία.

Έτσι, ακόμη και αν με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου πουλούσε ο δήμαρχος όλη την περιουσία της πόλης, ας πούμε προς 1.000 ευρώ, και με αυτά αγόραζε οικόπεδα στο φεγγάρι με τη λογική ότι κάποτε θα έπαιρναν πολλαπλάσια αξία αυτό θα ήταν απόλυτα νόμιμο στην Ελληνική σχιζοφρένεια.

Στην επιχείρηση "Δήμος Πειραιά" ομολογουμένως τα έκανε σαλάτα και ο Παναγιώτης Φασούλας όπως άλλωστε και οι προκάτοχοί του ίσως με κάποιες ελάχιστες και αδιάφορες εξαιρέσεις.

Στην επιχείρηση όμως "Αράχνη" αυτή δηλαδή της ατομικής επιτυχίας και προσωπικού πλουτισμού τα έχει πάει πολύ καλά με τη δικιά μας ασφαλώς ψήφο και ανοχή.

Η πολιτική έφερε πολλά λεφτά στον Παναγιώτη Φασούλα αν και μας παραμυθιάζει με δηλώσεις του ότι τάχα δεν γνωρίζει ποιές είναι οι αμοιβές του.

Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς μας ο δήμαρχος Πειραιά Παναγιώτης Φασούλας θα εισέπραττε από διάφορες πηγές λόγω της θέσης του μέχρι το τέλος της θητείας του πάνω από ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ ποσό που ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν ονειρευτεί οι καλύτεροι διαχειριστές επιχειρήσεων στην Ελλάδα πόσο μάλλον οι άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού.

Λέμε θα εισέπραττε καθώς ο Παναγιώτης Φασούλας παραιτήθηκε πρόσφατα από τα χρήματα της παράστασης δημάρχου όπως αντίστοιχα έκανε και ένα άλλο μεγαλολαμόγιο της Αυτοδιοίκησης στη Βόρεια Ελλάδα, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης.

Έχουν φαίνεται εσωτερικά πληροφορηθεί ότι θα γίνει πραγματικός έλεγχος των αμοιβών των αιρετών και θα ζητηθούν οι υπερβάσεις να επιστραφούν στο δημόσιο ταμείο. Τα ποσά που θα ακουστούν όμως στο μέλλον θα προκαλέσουν σοκ και δέος.

Ωστόσο, πέρα από ορισμένες κρυφές αμοιβές που θα φανερωθούν λόγω της απάτης της υποτιθέμενης απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών πάρα πολλά ποσά και ίσως ανεξήγητα μεγάλα δεν θα αποκαλυφθούν.

Η απογραφή δεν υποχρεώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς να δηλώσουν θέσεις που κατέχουν στον ιδιωτικό τομέα και σε φορείς ιδιωτικού δικαίου.

Έτσι, όσοι έχουν ή συμμετέχουν σε επιχειρήσεις δεν θα αποκαλυφθούν. Όπως επίσης και όσοι αν και είναι αιρετοί είναι και πρόεδροι ή διευθύνοντες σύμβουλοι ανωνύμων εταιρειών που έχουν ιδρυθεί από δημόσιους φορείς.

Ο παράνομος νομάρχης Γιάννης Μίχας για παράδειγμα είναι πρόεδρος μιας ανώνυμης εταιρείας φάντασμα με την επωνυμία "Πειραϊκή Ανάπτυξη ΑΕ".

Από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου αυτής της εταιρείας μαϊμού έχει περάσει με το αζημίωτο όλη η παρέα του νομάρχη με τελευταίο τον πιστό φίλο του και αντινομάρχη Λάζαρο Αλεξανδρίδη που επιπλέον κρίθηκε από το ΠΑΣΟΚ ότι έχει ό,τι χρειάζεται για να είναι και υποψήφιος βουλευτής του κινήματος στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές.

Ο δήμαρχος Πειραιά Παναγιώτης Φασούλας είναι και στο διοικητικό συμβούλιο των ΗΣΑΠ αλλά και του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς παρέα σήμερα και με έναν άλλο αντινομάρχη τον οποίο επέλεξε προφανώς ο κομματικός πρώην υπουργός, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης.

Ο αντινομάρχης Νεολαίας και Πολιτών της νομαρχίας Πειραιά Γιώργος Τσιρίδης κατέχει θέση μέλους στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΛΠ, άκουσον άκουσον, ως εκπρόσωπος των μετόχων!

Το παρακράτος σε όλο του το μεγαλείο στον Πειραιά.

Αυτά αργά ή γρήγορα θα καταγγελθούν.

Αυτό όμως που δεν θα φανεί είναι εκείνο που δεν μπορεί να αποκαλυφθεί.

Αν για παράδειγμα ο δήμαρχος Παναγιώτης Φασούλας συμμετέχει σε επιχειρήσεις στο εξωτερικό που έχει ιδρύσει μαζί με άλλον παλαίμαχο καλαθοσφαιριστή, αυτό πως θα αποκαλυφθεί αν δεν δηλώνεται κάπου;

Ο Παναγιώτης Φασούλας είναι λαλίστατος για τα προσωπικά του αλλά για τις επιχειρήσεις "Αράχνη" δεν γνωρίζει τίποτα.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Espresso (28.2.2010) σε ερωτήσεις του Γιώργου Σαρρή να τι απαντά:

"
- Αλήθεια, ποιος είναι ο μισθός του δημάρχου Πειραιά;

Δεν έχω ιδέα! Τον κρατάει η γραμματέας μου για να διαχειρίζεται τα όποια έξοδα. Οι υποχρεώσεις είναι δεκάδες και σίγουρα δεν περισσεύουν χρήματα για το σπίτι.

- Ε, εντάξει, δηλαδή κάθε μήνα μπαίνετε και μέσα οικονομικά;

Σαφώς! Η αποζημίωση που παίρνει ο δήμαρχος ως μισθό είναι πολύ μικρή.

- Συγγνώμη, δηλαδή είστε αλτρουιστής; Μπήκαμε στον δήμο Πειραιά για να πληρώνετε κι από πάνω;

Έλα ντε; Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Έχω καταλήξει πως ενδεχομένως απλώς θέλω να βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου και να τα κερδίζω. Για τον ίδιο λόγο που είσαι π.χ. ποδοσφαιριστής στη Β’ Εθνική και προτιμάς να σπάσεις το πόδι σου για να βάλεις το γκολ. Για τη δόξα! Κάπως έτσι είναι και ο πολιτικός!

- Για τη δόξα θα πάτε και πάλι για βουλευτής;

Όχι, δεν θεωρώ ότι η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία όπως λειτουργεί βοηθάει τον βουλευτή να παράξει πραγματικά έργο! Και αυτό το διαπίστωσα αφού εξελέγην βουλευτής!

"

Μιλάμε για πολύ δούλεμα!


Ο Παναγιώτης Φασούλας όμως εκτός των άλλων έχει ξεχάσει να ενημερώσει τους ψηφοφόρους του ότι έχει ιδρύσει από τη δεκαετία του 90 (1996) μαζί με τον γνωστό Παναγιώτη Γιαννάκη την εταιρεία ΠΑΝΑΘΛΟΝ ΑΕ που εδρεύει στην οδό Ιουλιανού στην Αθήνα.

Ο Παναγιώτης Φασούλας ήταν διευθύνων σύμβουλος σε αυτήν την εταιρεία σε κρίσιμα χρόνια και μετά παραιτήθηκε υπέρ του συνταξιούχου πατέρα του Ιωάννη Φασούλα (γεννήθηκε το 1933) ο οποίος συμμετέχει και αυτός στην εταιρεία.

Στην Πάναθλον είναι μέτοχος και η σύζυγος του δημάρχου Μαρία (Μάσα) Ζαχαρία που αν και γεννήθηκε στην πρώην Σοβιετική Ένωση και ήταν μοντέλο φαίνεται ότι τα πάει καλά στις επιχειρήσεις αφού συμμετέχει και στην E-Mag (Χριστίνα Νικολαΐδου και Σία ΕΠΕ) με έδρα την οδό Ι. Μεταξά στη Γλυφάδα.

Αν και συνταξιούχος και σε ηλικία 78 ετών τα πάει πολύ καλά επιχειρησιακά και ο πατέρας του Παναγιώτη Φασούλα Γιάννης ο οποίος στην εκπνοή του 2002 (γιατί άραγε;) ίδρυσε και ναυτιλιακή εταιρεία με επωνυμία "ΙΦΑ ΝΜΕΠΕ" με έδρα τη Θεσσαλονίκη στην οδό Ολυμπίου Διαμαντή.

Ο Παναγιώτης Φασούλας όμως είναι συνεταίρος και με άλλο καλαθοσφαιριστή τον Νίκο Φιλίππου στην εταρεία PANICOS ΑΕ με έδρα την Αργυρούπολη στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Το εγχείρημα που κύριο σκοπό όπως λέγεται είχε την εκμετάλλευση του αθλητικού κέντρου Αλίμου κάπου τσάκισε και η εταιρεία βρίσκεται σε εκκαθάριση. Ο Φιλίππου είναι και δημόσιος υπάλληλος και ξέρετε... οι δουλειές αυτές θέλουν θάρρος και θράσος.

Επίσης ακούγεται ότι συμμετέχει από το 1993 μαζί με τον δημοτικό σύμβουλο Γλυφάδας Νίκο Αμανατίδη στην ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "INTERINVEST" που κάνει λίγο απ΄όλα αφού είναι και διαφημιστική και ναυτιλιακή και οικοδομική και εμπορική και ...

Με τον Αμανατίδη και άλλους τρεις όμως είχαν ιδρύσει λίγο παλαιότερα την ανώνυμη εταιρεία "METRON SPORT AE" με έδρα την οδό Σέχου στους Αμπελοκήπους Αττικής με σκοπό την οργάνωση και προβολή αθλητικών δραστηριοτήτων.

Ανάμεσά τους ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος ο γνωστός αθλητικογράφος που είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ (αλήθεια πως συμβαδίζουν αυτές οι ιδιότητες;).

Επίσης ο Βασίλης Δημαρέλος γνωστός στην ομάδα του Ηρακλή.

Συμμετείχε και ο Θόδωρος Χαλάτσης (METRON AD AE) Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ το 1986 και γνωστός από το γεγονός ότι έκοψε την προτεινόμενη εκπομπή της "Μιμής" - Δήμητρας Λιάνη - Καποπούλου αργότερα Παπανδρέου επειδή "δεν θα ήταν βιώσιμη". Ο Χαλάτσης, εξάδελφος του σημερινού υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, πέθανε σε ηλικία 54 ετών το 2004 αιφνίδια στην Κέρκυρα όπου είχε μεταβεί για δουλειές.

Κατά τα άλλα του δημάρχου Παναγιώτη Φασούλα δεν ξέρει τι του γίνεται

(όπως δηλώνει ο ίδιος).




* Αξίζει να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη που δόθηκε στην Espresso:

"Ποιός μισθός; Βάζω και από την τσέπη μου..."

Φήμες για την Τίνα Μπιρμπίλη στην Περιφέρεια Αττικής

ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ Ο ΠΗΧΥΣ

Έτοιμος είναι ο κατάλογος του ΠΑΣΟΚ με τα ονόματα των αιρετών υποψηφίων στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές (όπως τουλάχιστον έμαθα από "σπόντα").

Το όνομα της υπουργού Περιβάλλοντος Τίνας Μπιρμπίλη φιγουράρει πρώτο για την Περιφέρεια Αττικής.

Αν αληθεύει, ακόμη και ως ιδέα, αυτό θα αποτελούσε μια μεγάλη ανατροπή ως προς τη φυσιογνωμία των προσώπων που θα στελεχώνουν από εδώ και πέρα την αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα στις πολύ αποφασιστικές διοικητικές θέσεις σε επίπεδο περιφέρειας.

Το θέμα είναι αν θα δεχόταν η ίδια η Τίνα Μπιρμπίλη μια θέση σε τοπικό επίπεδο με τις μικροδιαπλοκές και τα μικροκομματικά φαγώματα καθώς είδε και έπαθε να προσαρμοστεί στη νοοτροπία του δημοσίου... λειτουργού.

Για τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου θα αποτελούσε όμως μια διπλή ντρίπλα αφού από τη μια μεριά θα δικαιολογούταν επικοινωνιακά πιο εύκολα ένας ανασχηματισμός που θα έλυνε κάποια πολύ βασικά θέματα διαχείρισης και από την άλλη θα υπήρχε μια επανατοποθέτηση προσώπων υπό το φως των νέων δεδομένων.

Αναμένεται να περικοπούν τα δύο άκρα:

Οι υπεριδεαλιστές της εποχής που το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση αλλά σήμερα δεν μπορούν να πιάσουν το νόημα της εξουσίας, όπως επίσης και οι πολύ πονηροί, με παρελθόν και εμπειρία, που το έχουν παραπιάσει.

Θα δούμε τι θα γίνει τελικά αφού το μέλλον της χώρας είναι τόσο αβέβαιο όσο και το μαύρο - κόκκινο της "πειραγμένης" ρουλέτας στο καζίνο.

Όσο για Δημοκρατία ούτε κουβέντα.


ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ

Έψαξα για το όνομα του Γιάννη Μίχα και δεν το βρήκα στη λίστα. Ο σημερινός νομάρχης Πειραιά φαίνεται ότι θα κατέβει για βουλευτής στις επόμενες πρόωρες βουλευτικές εκλογές που άποψή μου είναι ότι δεν θα γίνουν τελικά μαζί με τις αυτοδιοικητικές.

Στη χειρότερη περίπτωση θα τακτοποιηθεί δεόντως στον ΟΛΠ από τον "πατερούλη".

Έτσι αποκαλούν τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Γιώργο Ανωμερίτη κάποιοι λιμενεργάτες.

Το βρήκα πολύ πετυχημένο αφού και στο παρελθόν με την παρέμβαση - απόφαση του "πατερούλη" ο Γιάννης Μίχας είχε καταλάβει τη θέση του αναπληρωτή προέδρου στον ΟΛΠ ενώ είναι γνωστές οι πρωτοβουλίες του Γιώργου Ανωμερίτη για την μισθολογική τακτοποίηση όλων των κομματικών στον Οργανισμό.

Ποιός θα πληρώσει τελικά τα σπασμένα δεν ξέρω. Ή μάλλον ξέρω. Εσύ και εγώ.


* Η φωτογραφία από την Βικιπαίδεια.

Το συμπλήρωμα του Γενικού

Είχαμε σχολιάσει σε προηγούμενη ανάρτησή μας πως βολεύτηκε ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μανώλης Αντωνάκος και μέχρι πριν λίγο καιρό Γενικός Γραμματέας της νομαρχίας Πειραιά, δεξί χέρι δηλαδή του νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα.

Στη θέση του Ειδικού Συμβούλου στο Πολιτικό Γραφείο του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα κάθεται, αναδρομικά μάλιστα, με απόφαση του εν λόγω υπουργού.

Πως έγινε αυτό (η αναδρομικότητα);

Άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να έχει προχωρήσει πολύ η τεχνολογία του διακτινισμού ή της προσωρινής κλωνοποίησης. Κάτι άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ ώστε ένας υπάλληλος να αναλαμβάνει καθήκοντα αναδρομικά.

Ψάχνω και τη νομοθεσία... Δεν μπορώ να βρω που το λέει.

Ας μη σχολιάσω και το παράδοξο υπουργός και βουλευτής να απασχολεί στο γραφείο του άλλον υποψήφιο βουλευτή...

Βέβαια είναι σίγουρο ότι ο υπουργός Δημήτρης Ρέππας γνωρίζει καλύτερα και λόγω αρμοδιότητας (Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων).

Αναγκαστικά όμως έπρεπε να συμπληρωθεί εκείνη η ανάρτηση καθώς προέκυψαν νέα δεδομένα.

Και το συμπλήρωμα έχει ως εξής:


Συμπλήρωμα 25.6.2010:




Ο Μανώλης Αντωνάκος δημιούργησε ιστοχώρο στη διαδικτυακή διεύθυνση www.mantonakos.gr

Όπως θα διαπιστώσετε στη φωτογραφία της ιστοσελίδας που παρουσιάζει το βιογραφικό του πρώην γενικού γραμματέα της νομαρχίας Πειραιά, με ημερομηνία 6.6.2010, παραλείπεται η αναφορά στη θέση που κατέχει ο κος Αντωνάκος από τις αρχές του χρόνου ως ειδικός σύμβουλος στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Δημήτρη Ρέππα.

Γιατί άραγε;

Στη συνέχεια όμως, προφανώς μετά την ανάρτησή μας, καθώς δεν έπρεπε να δωθούν λάθος εντυπώσεις, προστέθηκε και αυτή η αναφορά.




Κατά τη διάρκεια όμως της πρόσφατης καθιστικής διαμαρτυρίας μπροστά από το υπουργείο Εσωτερικών κατά του σχεδίου Καλλικράτη κατοίκων του δήμου Βοιών Λακωνίας, που θα εξαφανιστεί από τον αυτοδιοικητικό χάρτη λόγω των αλλαγών, περιοχή όπου πολιτεύεται κατά καιρούς ο κος Μανωλάκος, εκφράστηκε και δημόσια η απορία για την αδικαιολόγητη απουσία του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.

Ασφαλώς οι κάτοικοι δεν γνώριζαν για τις νέες αρμοδιότητες του πολιτευτή τους.

Ωστόσο, όπως θα διαβάσετε και εσείς στον ιστοχώρο του ( www.mantonakos.gr ) ο Μανώλης Αντωνάκος δηλώνει:

"

Υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ Μανώλης Αντωνάκος

Αγαπητέ φίλε, Αγαπητή φίλη

Σας καλοσωρίζω στην ιστοσελίδα μου την οποία δημιουργήσαμε με σκοπό την άμεση και ουσιαστική επικοινωνία μαζί σας.

Γιατί ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει και να γίνεται κοινωνός των θέσεων των πράξεων των δραστηριοτήτων κάθε προσώπου που ασχολείται με το δημόσιο βίο της χώρας μέσα από κάθε θεσμό.

Το διαδίκτυο αποτελεί σημαντικό παράγοντα σε αυτή τη κατεύθυνση. Μετά από μια πορεία 24 χρόνων στην αυτοδιοίκηση Τοπική και νομαρχιακή απο το 1986 μέχρι σήμερα στο Δήμο Πειραιά στο Δήμο Κορυδαλλού στο Δήμο Βοιών Λακωνίας στη Νομαρχία Πειραιά αλλά και μετά την πολύτιμη εμπειρία που αποκόμησα ως υποψήφιος Βουλευτης του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Λακωνίας στις Εκλογες του 2009 πιστεύω ακράδαντα οτι ο ενημερωμένος πολίτης είναι ο αλάνθαστος κριτής όλων, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΝΟΜΑΡΧΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ καθώς και κάθε κρατικού λειτουργού. Ο πολίτης κρίνει συγκρίνει επιλέγει.

Έχοντας πάντα στην διαδρομή μου ως σημείο αναφορας το πολίτη επιθυμώ καί αγωνίζομαι για την ολόπλευρη ενημέρωση του, τόσο για τα θέματα που αφορούν τα προβλήματα σε τοπικό επίπεδο Νομού Λακωνίας και περιφέρειας Πελοποννήσου οσο και για τα γενικότερου ενδιαφέροντος και εθνικής σημασίας ζητήματα.

Με αυτές τις σκέψεις σας καλοσωρίζω στην ιστοσελίδα mantonakos.gr και σας καλώ να την επισκέπτεσθε συχνά.

Φιλικά
Μανώλης Αντωνάκος

"

(Τα ορθογραφικά λάθη είναι του κου Αντωνάκου).


Μπορεί να κάνουμε λάθος, αλλά παρατηρούμε μια καραμπινάτη ασυμφωνία λόγων και πράξεων. Κοινώς, πολιτικό δούλεμα.

Αφού τα αγοράζουμε καλά κάνουν και μας τα πουλάνε.

Εμείς πάντως,

"Δώσαμε, δώσαμε!".



Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την προηγούμενη ανάρτηση:

Βολεύτηκε πάλι ο Μανώλης Αντωνάκος

Guardian: "Μια θέση στον ήλιο: Η Ελλάδα βγάζει τα νησιά της προς πώληση για να σώσει την οικονομία".

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής, απέστειλε σήμερα επιστολή – απάντηση σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Guardian», σχετικά με τη δήθεν πώληση νησιών από την Ελληνική Κυβέρνηση.

Η επιστολή έχει ως εξής:

Αγαπητοί κύριοι/κυρίες

Επιθυμώ να δηλώσω την απογοήτευσή μου για το άρθρο σας με την υπογραφή της κ. Elena Moya, που δημοσιεύτηκε στη σημερινή έκδοση Guardian (25/06/2010).

Αρχικά, ο ισχυρισμός ότι η Ελληνική Κυβέρνηση εμπλέκεται στην πώληση οποιουδήποτε νησιού είναι πλήρως ανακριβής. Οι αγοραπωλησίες νησιών που ανήκουν σε ιδιώτες, ούτε κάτι καινούριο είναι ούτε και αποτελεί νέο, στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού. Πράγματι, το νησί του Ιονίου «Ναυσικά» είναι μια τέτοια περίπτωση που βρίσκεται στην αγορά εδώ και καιρό.

Είναι δε, εξίσου παραπλανητικός ο ισχυρισμός ότι η Ελληνική Κυβέρνηση διαπραγματεύεται, με Ρώσους και Κινέζους επενδυτές, την πώληση γης στη Ρόδο, γεγονός που ανήκει στο πεδίο της ιδιωτικής εμπορικής κτηματομεσιτικής αγοράς που ουδεμία σχέση έχει με το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά βασίζεται σε ανυπόστατες φήμες.

Όσο για την παρατραβηγμένη άποψή σας ότι η Ελλάδα σκέφτεται την πώληση νησιών, «ωθούμενη από την αδυναμία του κράτους να αναπτύξει υποδομές και αστυνόμευση σε πολλά από αυτά», είναι όχι μόνο εκτός πραγματικότητας, αλλά και προσβλητική. Επιπλέον, τέτοιοι ισχυρισμοί πραγματικά εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα μιας τέτοιας δημοσίευσης και μάλιστα στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Guardian».

Τέλος, θα ήθελα να σας επισημάνω ότι η Ελλάδα δεν έλαβε κάποια «απαλλαγή» χρεών ή δωρεάν βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ένα δάνειο το οποίο και θα αποπληρώσει έγκαιρα και πλήρως.

Θέλω να πιστεύω πως στο μέλλον θα προβείτε σε πιο ενδελεχή έρευνα πριν δημοσιεύσετε τέτοιου είδους «εμπρηστικά» άρθρα. Με δεδομένο δε, ότι το αναληθές άρθρο σας έχει ήδη επανεκδοθεί σε μεγάλο αριθμό διεθνών Μέσων Ενημέρωσης, σας καλώ να δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή και να ανακαλέσετε το εν λόγω άρθρο σας αμέσως.

Με εκτίμηση
Γιώργος Πεταλωτής


ΑΡΘΡΟ TEASER

Στο αρχικό πρωτοσέλιδο άρθρο της (φωτογραφία επάνω) η εφημερίδα ακροβατούσε προσπαθώντας να πείσει χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία ότι η χώρα μας εκπροσωπούμενη από το Ελληνικό Δημόσιο και πιεζόμενη από την οικονομική της συγκυρία έχει πάρει τη στρατηγική απόφαση να εκποιήσει ιδιοκτησίες που της ανήκουν και μεταξύ άλλων Ελληνικά νησιά.

Μετά την επιστολή του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιώργου Πεταλωτή η εφημερίδα αναγνώρισε στη διαδικτυακή έκδοσή της ότι "ο τίτλος του άρθρου ξεπερνά το περιεχόμενό του." Προστέθηκε έτσι κείμενο με σκοπό να γίνει ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη προσφορά πώλησης νησιού από το Ελληνικό Δημόσιο.


ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

Η ιστορία ωστόσο δεν έχει λήξει εδώ.

Η άτυχη στιγμή της εφημερίδας μπορεί να εξηγηθεί από την αγωνία της να προσελκύσει αναγνώστες "below the line" με ένα θέμα που πουλάει διεθνώς σε όλα τα επίπεδα όσο και η προσθετική στήθους μιας γνωστής σταρ. Εκεί καταντήσαμε.

Από την άλλη μεριά όμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα πρέπει να μας πληροφορήσει τελικά τι θα γίνει τόσο γενικά όσο και ειδικά με την εκποίηση δημόσιας περιουσίας που προγραμματίζεται απλά και μόνο για την είσπραξη χρημάτων που ασφαλώς θα σπαταλήσουμε στη συνέχεια όπως μόνο εμείς ξέρουμε.

Πραγματικά είναι δύσκολο να απαντήσει κάποιος τί είναι περισσότερο βλαπτικό για τη χώρα μας. Η παραχώρηση γης για ορισμένα χρόνια με σκοπό την αξιοποίησή της ή η εκποίηση όλων των εθνικών υποδομών;

Ακόμη και αν η Ελλάδα μας βρισκόταν σε πολεμική κατάσταση, σε πολιορκία δηλαδή από ξένες δυνάμεις, δεν θα ήταν δυνατό και πιο εύκολο να κατακτηθούν αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμοι, τηλεπικοινωνίες, μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δίκτυα ύδρευσης, κλπ.

Η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη καθώς είναι πλέον αδύνατο να ξεχωρίσει κάποιος την ανεπάρκεια από τη σκοπιμότητα σε αυτούς που μας κυβερνούν.

Οι αυτονόητες τάχα αυτές πολιτικές που δήθεν έχουν σκοπό να ξεχρεώσουν τη χώρα μόνο σε χειρότερες μέρες μπορούν να μας οδηγήσουν.

Είμαστε σε σημείο που πρέπει να πούμε "ο Θεός να βάλει το χέρι του" είτε πιστεύουμε είτε δεν πιστεύουμε.



* Τι άλλαξε στο άρθρο μετά την επιστολή Πεταλωτή:

Η Guardian δεν έχει αλλάξει το τίτλο του άρθρου ωστόσο στην όγδοη παράγραφο προστέθηκε κείμενο ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει η βούληση αλλά όχι η απόφαση.

Η παράγραφος σε αγγλικό κείμενο ήταν:

"I am sad - selling off your islands or areas that belong to the people of Greece should be used as the last resort," said Makis Perdikaris, director of Greek Island Properties. "But the first thing is to develop the economy and attract foreign domestic investment to create the necessary infrastructure. The point is to get money."

Και έγινε (σε πλάγια γραφή η κρίσιμη αλλαγή):

Told by the Guardian that such sales or leases were in prospect, Makis Perdikaris, director of Greek Island Properties, said that he would be unhappy at the prospect of any outright sale of state land: "I am sad - selling off your islands or areas that belong to the people of Greece should be used as the last resort," he said. But he was not necessarily against long-term leases: "The first thing is to develop the economy and attract foreign domestic investment to create the necessary infrastructure. The point is to get money."




* Η δημοσιογράφος Elena Moya Pereira





Γεννήθηκε στην Ταραγκόνα της Ισπανίας κοντά στην Μπαρτσελώνα. Αφού τελείωσε τις σπουδές της στην επικοινωνία εργάστηκε στην έκδοση El Periodico de Catalunya και στη συνέχεια πήρε τη γνωστή υποτροφία Fullbright για μεταπτυχιακά στη δημοσιογραφία στις ΗΠΑ.

Εγκαταστάθηκε τελικά στο Λονδίνο προσφέροντας υπηρεσίες μισθοδοτούμενη από το Reuters, το Bloomberg και σήμερα την Guardian.

Ο Πύργος του Πειραιά κινείται

Ανέβηκε όσο πιο ψηλά μπορούσε ο Πύργος του Πειραιά και ακόμη ψηλότερα αφού σήμερα έχει την τιμητική του.

Όχι με γιορτές και πανηγύρια, φανφάρες και εξαγγελίες για μεγαλεπήβολα έργα που ποτέ δεν πραγματοποιούνται αλλά… σεμνά και ταπεινά.

Το GreekArchitects.gr και η DuPont μόλις ανακοίνωσαν τους νικητές του ανοιχτού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για την ανάδειξη της όψης του Πύργου Πειραιά.

Τέσσερις προτάσεις από ισάριθμες διεθνείς αρχιτεκτονικές ομάδες, σε σύνολο 380 εντυπωσιακών συμμετοχών, 949 μελετητών και 44 χωρών, κατέκτησαν τα τρία πρώτα βραβεία του ανοιχτού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ιδεών “Πύργος Πειραιά 2010 – Αλλάζοντας την (πρόσ)ΟΨΗ”.

Η έκθεση με όλες τις συμμετοχές και τις προτάσεις είναι πλέον ανοιχτή στο κοινό, και περιλαμβάνει 380 ιδέες για την αναμόρφωση του «κοιμισμένου γίγαντα».

Λαμβάνει χώρα στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αθηναΐς, Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, και θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Ιουνίου 2010.

“Η Ελλάδα είναι η 5η χώρα στην οποία η DuPont διοργανώνει τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό “Changing the Face”.

Ο αριθμός των προτάσεων που κατατέθηκε από τη διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα σε αυτήν την διοργάνωση ξεπέρασε ακόμα και τις πιο τολμηρές μας προσδοκίες” – είπε ο Wlodek Sobon, Building Innovations, της DuPont.

“Τώρα μοιάζει πολύ εύκολο να αξιοποιήσουμε την εμπειρία των αρχιτεκτόνων την οποία συλλέξαμε κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και να μετατρέψουμε μια πρόταση σε πραγματικό εγχείρημα, ειδικότερα σήμερα που εκδηλώνεται ενδιαφέρον από τους επενδυτές για την αναμόρφωση του λιμανιού αλλά και του Πύργου του Πειραιά” – υπογραμμίζει.

“Ο διαγωνισμός για τον Πύργο Πειραιά τοποθέτησε το ζητούμενο του σχεδιασμού ανάμεσα στην ιδέα και στην πραγματικότητα. Η προκήρυξη από το περιοδικό GreekArchitects.gr και την DuPont επιζητούσε από τη μία ιδέες ανοιχτές, προσέφερε από την άλλη ένα ρεαλιστικό υπόβαθρο ανάπτυξής τους.

Το ανοιχτό αυτό παράθυρο στην ευρηματικότητα και στην τολμηρή έκφραση όρισε και το περιεχόμενο των συμμετοχών αυτού του διαγωνισμού” – είπε ο Μανώλης Αναστασάκης, αρχιτέκτων, μέλος της οργανωτικής επιτροπής.

“Ένας συνολικός απολογισμός των κατατεθειμένων προτάσεων οδηγείται έτσι σε συγκρίσεις περισσότερο με έργα πρωτοποριακά και ερευνητικά, και λιγότερο με τα υλοποιημένα έργα της τρέχουσας αρχιτεκτονικής παραγωγής”.


1ο Βραβείο: Matthias Hollwich & Marc Kushner – με τη συμμετοχή «Windscraper» -





Αν θέλουμε να σωθούμε από την άμεση οικολογική καταστροφή, οι στρατηγικές ενεργειακής επάρκειας και η βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να προχωρήσει πέρα από τη διατήρηση: χρειαζόμαστε κτήρια που αντλούν ενέργεια από το περιβάλλον και συνδυάζουν την λειτουργία τους με τις φυσικές δυνάμεις.





“Βρισκόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα στιγμή στην ιστορία, μπροστά σε μια πρόκληση. Η αρχιτεκτονική είναι στο επίκεντρο αυτής της στιγμής, με τη χρήση 40% όλης της ενέργειας παγκοσμίως. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο παλιότερος τρόπος σκέψης δεν είναι πια κατάλληλος και πρέπει να ενδυναμώσουμε τη συλλογική μας δημιουργικότητα για να βρούμε νέες λύσεις.”


2ο Βραβείο: Danir Safiullin & Irina Prytkova – με τη συμμετοχή «Light – is water of the sky. Water is the light of the Earth. Oh, the noisy light of the waterfall» Fasil Iskander –





Η γεωγραφική θέση της περιοχής, το ιστορικό – μυθολογικό στοιχείο, τα κλιματικά δεδομένα, και η σημασία της εικόνας του κτιρίου ως ένα σύμβολο του κυριότερου λιμανιού της Μεσογείου, έχουν κάτι κοινό – Νερό.





“H αναθεώρηση της εικόνας του κτηρίου στην πόλη με την αρχαία ιστορία και ο χαρακτήρας του Πύργου Πειραιά (το λιμάνι, ‘το φρούριο’, οι υδάτινες πύλες της Αθήνας). Eμπνευστήκαμε από την ίδια την Ελλάδα, από τον εκτεταμένο υδάτινο χώρο της, το ζεστό της κλίμα, τους λογισμούς των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων για το νερό αλλά και το ρόλο του στη διαδικασία δημιουργίας του σύμπαντος”.


3ο Βραβείο: Marco Acerbis – με τη συμμετοχή «Sun Tower» -





Πολύ απλές ιδέες υπήρξαν συχνά στην ιστορία η κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, όπως η ιδέα κάποιου να χρησιμοποιήσει «πανιά», και να επιτρέψει μ’ αυτόν τον τρόπο στους Έλληνες να πλεύσουν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο Θάλασσα. Σήμερα, σε μια περίοδο περίπλοκων ενεργειακών προβλημάτων, χρειαζόμαστε και πάλι απλές λύσεις σε δύσκολα προβλήματα. Για να δώσουμε νέα εικόνα στον Πύργο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το περιβάλλον και την απαιτούμενη ενεργειακή κατανάλωση για το ‘κλίμα’ του κτιρίου.





“Οι ανοιχτοί διαγωνισμοί ιδεών είναι ο πιο πρακτικός τρόπος για να αγγίξεις πολλούς ανθρώπους και να συμπεριλάβεις πολλές γνώμες έχοντας σαν στόχο την εύρεση της καλύτερης λύσης στα αστικά προβλήματα, τα οποία όλοι μοιραζόμαστε.”.


3ο Βραβείο: Gerald Griggs & Weimeng Lu – με τη συμμετοχή “The Athena Lighthouse”-





Λόγω του ύψους του και της απόστασης του από το νερό, ο πύργος του Πειραιά έχει ήδη γίνει εικονικός - φάρος του λιμανιού και πύλη προς την Αθήνα. Αυτό το σχέδιο προτείνει να καταστεί το κτήριο πιο κομψό και να εξουσιάζει λιγότερο το χώρο, ώστε να μπορεί να αναλάβει αυτούς τους ρόλους.





“Nα εξασφαλίσουμε ότι το κτήριο θα εξέπεμπε δύναμη αλλά δεν θα εξουσίαζε την περιοχή – να βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε την τεράστια δομή να δείχνει ελαφριά, κομψή και σοφή. Θέλαμε να σέβεται το Ελληνικό ιδιωματικό του πλαίσιο. Θέλαμε το κτήριο να αντιπροσωπεύει μια μετάβαση από την Κλασσική παράδοση σε σχέδια και τεχνολογίες του πολιτισμού του 21ου αιώνα”.


Ανάμεσα στις πολλές συμμετοχές δεν γίνεται να μην προσέξεις και εκείνη του Ζαχαρία Ανδριανού που δηλώνει μέσα από τη δουλειά του απογοητευμένος ότι ο "Πειραιάς είναι νεκρός" (Piraeus is Dead).

Ε, όχι και νεκρός! Η παρατήρηση του δημιουργού όμως κάτι σημαίνει.


Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός «Αλλάζοντας την (πρόσ)ΟΨΗ» που προκηρύχτηκε τον Ιανουάριο του 2010 από τη DuPont και το GreekArchitects.gr, στόχευε στην ανάδειξη της όψης του Πύργου Πειραιά.

Η πραγματική πρόκληση παρόλα αυτά, αφορούσε στον επαναπροσδιορισμό του πιο ψηλού κτηρίου στο λιμάνι του Πειραιά και δεύτερου υψηλότερου στη χώρα το οποίο παραμένει ένα από τα πιο γνωστά ανολοκλήρωτα έργα από το 1974, αλλά και την αξιοποίησή 30.000 τ.μ. σημαντικής εμπορικής αξίας, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.

Ο διαγωνισμός αποτέλεσε την αφορμή για μια δημόσια συζήτηση που έχει ήδη ξεκινήσει σχετικά με τον Πύργο, που με τα χρόνια έγινε γνωστός με το προσωνύμιο «κοιμισμένος γίγαντας».


Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το διαγωνισμό:
http://www.greekarchitects.gr/competition2010/piraeus

Σχετικά με το Greek Architects:

Το ηλεκτρονικό περιοδικό Greek Architects (GRA) δημιουργήθηκε το Μάρτη του 2002 έχοντας σαν στόχο να αποτελέσει για τους Έλληνες αρχιτέκτονες μία αντικειμενική και ολοκληρωμένη πηγή πληροφόρησης και όραμα να γίνει γι' αυτούς ένα πολύτιμο εργαλείο για τη δουλειά τους. Η πληροφοριακή προσέγγιση του περιοδικού έγκειται στον εντοπισμό και τη συστηματική κάλυψη ζητημάτων της θεωρίας και της πράξης που απασχολούν τον σημερινό αρχιτέκτονα, καθώς και στην καταγραφή ειδήσεων, γεγονότων, απόψεων και υλικών. Το περιοδικό απευθύνεται σε αρχιτέκτονες και πολιτικούς μηχανικούς και ενημερώνεται σε καθημερινή βάση με αφιερώματα, παρουσιάσεις, αρθρογραφίες και άλλα πολλά για την Ελληνική και παγκόσμια αρχιτεκτονική.


Σχετικά με την DuPont:

Με έτος ίδρυσης το 1802, η DuPont θέτει την επιστήμη σε εφαρμογή, για την ανάπτυξη βιώσιμων λύσεων που είναι απαραίτητες για μία καλύτερη, ασφαλέστερη και πιο υγιεινή ζωή για όλους τους ανθρώπους, Η DuPont δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 80 χώρες, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών για διάφορους κλάδους, συμπεριλαμβανομένων της γεωργίας και της επεξεργασίας τροφίμων, της οικοδομής και των κατασκευών, των επικοινωνιών και των μεταφορών.

Βρήκαμε ποιός έφαγε την Άντζελα Γκερέκου

Ο Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών του Κατάρ (και Σεΐχης) Sheikh Hamad Bin Jassim Bin Jabr Al-Thani είναι αυτός που κυριολεκτικά έφαγε με τα μάτια του την πρώην υφυπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού Άντζελα Γκερέκου.

Όπως διαπιστώνετε και εσείς στη φωτογραφία, ο Σεΐχης ήταν έτοιμος να υπογράψει πολλές συμφωνίες εμπορίου και γενικότερης συνεργασίας με την Ελλάδα αν μεσολαβούσε η κα Γκερέκου.

Δυστυχώς τα αμήχανα μυαλά του Μαξίμου δεν μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν το άστρο της Άντζελας όπως θα έπρεπε, με πρωταρχικό σκοπό το συμφέρον της Πατρίδας μας, όπως το αντιλαμβανόμαστε βέβαια εμείς και όχι αυτοί.

Τη δύναμη της ισχύος μιας ελκτικής γυναικείας παρουσίας την ξέρουν πολύ καλά όσοι έχουν πόστα στρατηγικής σημασίας είτε είναι φανερά είτε κρυφά.

Ο Μπερλουσκόνι έχει στη λογική αυτή συμπεριλάβει στη κυβερνησή του, με επιτυχία, πολλά γυναικεία ονόματα. Το ίδιο γίνεται και στη Γαλλία.

Σε ένα άλλο επίπεδο, είναι γνωστό ότι πολλές κυρίες έχουν ριχτεί εσκεμμένα δίπλα σε επιφανείς κυρίους που νομίζουν, οι αφελείς, ότι αρέσουν.

Όταν λοιπόν βρίσκεις κάποια που ξέρει και να αρθρώνει και πολιτικό λόγο δεν την πετάς έτσι εύκολα στα αζήτητα.

Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που ταυτίζονται με την Κυβέρνηση και γενικότερα το ΠΑΣΟΚ και είναι κυλισμένοι στα σκατά. Κανείς δεν διανοήθηκε (ακόμη) να τους πειράξει.

Φανταστείτε λοιπόν τι θα μπορούσε να προσφέρει η Άντζελα Γκερέκου σε ένα αποφασιστικό υπουργείο που θα έκλεινε συμφωνίες υπέρ μας.

Και ενώ κάποιες φωτογραφίες και ένα αισθησιακό παρελθόν είχαν ξεπεραστεί από όλους και κυρίως από την ίδια την υφυπουργό βρέθηκε δήθεν το φορολογικό ατόπημα του συζύγου της Τόλη Βοσκόπουλου που αποκαλύφθηκε ασφαλώς την κατάλληλη εποχή όταν είχε κορυφωθεί η εσκεμμένη τρομοκρατία κατά συγκεκριμένων πολιτών.

"Δώστε τα μας για να μην σας τα πάρουμε", αν μας καταλαβαίνετε... Και δεν εννοούμε τους γιατρούς!

Δυστυχώς η Άντζελα μιλούσε πολύ και ο πρόεδρος δεν της το συγχώρεσε.

Με την ευκαιρία να σας θυμίσουμε ότι μια από τις πρώτες αναρτήσεις αυτού εδώ του μπλόγκ ήταν για τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Όλων. Σταθερών, κινητών ακόμη και δορυφορικών.

Οι παρακολουθήσεις γίνονται απομακρυσμένα με τη χρήση λογισμικού που είναι εγκατεστημένο στα κεντρικά τηλεφωνικά ψηφιακά συστήματα των εταιρειών τηλεφωνίας.

Επεκτείνονται αυτόματα σε κάθε αριθμό που καλείτε ή σας καλεί και δημιουργείται έτσι ένας ιστός παρακολούθησης από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.

Μόνο οι πρεσβείες ορισμένων χωρών στη χώρα μας, όπως της Αγγλίας, έχουν αναπτύξει αξιόπιστα σύνθετα συστήματα επικοινωνίας που αποφεύγουν τις παρακολουθήσεις είτε με τη χρήση δορυφορικής τεχνολογίας, είτε με ειδικό υλικό και λογισμικό άκρων, είτε με τη χρήση παλιάς τεχνολογίας καθώς στην περίπτωση αυτή η χρήση του παλιού είναι ό,τι πιο σύγχρονο.

Εγώ τα λέω, εγώ τ΄ακούω.


* Η φωτογραφία (www.papandreou.gr) από την υπογραφή διμερών συμφωνιών συνεργασίας μετάξυ Κατάρ και Ελλάδος που έγινε στις 3 Μαΐου 2010 παρουσία του Πρωθυπουργού και Υπουργού Εξωτερικών του Κατάρ Sheikh Hamad Bin Jassim Bin Jabr Al-Thani και του Έλληνα όμοιου ομολόγου του Γιώργου Παπανδρέου.

Δεν είναι έτσι Άδωνη

Στις 4 Μαΐου 2010 ο βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑΟΣ) Άδωνης Γεωργιάδης μέσα από το blog που διατηρεί http://adonisgeorgiadis.blogspot.com σχολίασε την αυθόρμητη και αυτονόητη αντίδραση κάθε Έλληνα πολίτη σε όσα συμβαίνουν γύρω μας να απαιτεί όσοι πολιτικοί έκλεψαν να πάνε φυλακή.

Η άποψη αυτή που ακούστηκε και δημόσια από το στόμα του Λεωνίδα Γεωργιάδη, αδελφού του βουλευτή, στις γνωστές εκπομπές της τηλεόρασης, δεν είναι τίποτε άλλο από την επίκληση και έκκληση τήρησης της αυτονόητης αρχής κάθε Συνταγματικής Δημοκρατίας περί ισότητας όλων απέναντι στο νόμο, μια αρχή του σκληρού πυρήνα κάθε αστικής έννομης τάξης που δεν μπορεί να καμφθεί από καμία άλλη διάταξη ουσιαστικού νόμου εκτός και αν βρισκόμαστε σε μια ανώμαλη κατάσταση, όταν δηλαδή η συνταγματική τάξη δεν μπορεί να έχει εφαρμογή.

Βρισκόμαστε;

Στο σχολιασμό του Άδωνη Γεωργιάδη (που θα διαβάσετε αμέσως πιο κάτω ολόκληρο όπως τον αντέγραψα από το blog του) θα διαπιστώσετε ότι συντάσσεται με την προκλητική για το Λαό αλλά και για το ΛΑΟΣ άποψη ότι η εφαρμογή του άρθρου 86 του Ελληνικού Συντάγματος που αναφέρει ότι "Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά την πράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος." σημαίνει ότι "όλα τα τυχόν αδικήματα, όλων των Υπουργών, έως και την προηγουμένη Κυβέρνησι, έχουν παραγραφεί!".

Πρώτα απ΄όλα, το ίδιο το Σύνταγμα δεν μιλά για παραγραφή.

Σε ένα τόσο σημαντικό θέμα ο συνταγματικός νομοθέτης θα έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους και δεν θα άφηνε κενά για ερμηνεία η οποία άλλωστε μπορεί να γίνει μόνο με επίκληση άλλων άρθρων και γενικών αρχών του Συντάγματος αλλά κυρίως της απαράβατης αρχής που αναφέραμε ήδη δηλαδή της ισότητας όλων έναντι του νόμου.

Πρόκειται δηλαδή η ερμηνεία που επαναλαμβάνει ο Άδωνης για μια αυθαίρετη ανάγνωση που βολεύει όσους επιθυμούν το ακαταδίωκτο των υπουργών αλλά και κατ΄επέκταση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος ώστε να αναπαράγεται και να διατηρείται σε αυτό που έχω ονομάσει κατ΄επανάληψη Πολιτική Δικτατορία.

Σύμφωνα με το άρθρο 86 λοιπόν παράγραφος 1, κατά παρέκκλιση των γενικών αρχών του Συντάγματος και για λόγους ιστορικούς της κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας η Βουλή αποκτά το προνόμιο άσκησης αρμοδιότητας της Δικαιοσύνης για περιπτώσεις μελών της Κυβέρνησης και υφυπουργών για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους σύμφωνα με αυτά που ισχύουν και έχουν θεσπιστεί από ειδική για το λόγο αυτό νομοθεσία.

Έτσι η Δικαιοσύνη κάμπτεται μπροστά στην ανάγκη να κυβερνηθεί ο τόπος.

Στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου 86 όμως του Συντάγματος η Βουλή χάνει αυτήν την κατά παρέκκλιση άσκηση αρμοδιότητας της Δικαιοσύνης αφού ρητά αναφέρεται ότι:

"Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά την παράγραφο 1 αρμοδιότητα της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της Βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. "

Μετά λοιπόν το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της Βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος η αρμοδιότητα επιστρέφει στο φυσικό βάσει του Συντάγματος όργανο να την ασκήσει που δεν είναι άλλο από τη Δικαιοσύνη.

Πρόκειται δηλαδή για μια στρεβλή ερμηνεία παραγραφής που θέλουν να μας παρουσιάζουν κάποιοι ως ορθή ενώ τα εν λόγω άρθρα είναι ξεκάθαρα για κάθε καλόπιστο αναγνώστη.

Ειδικά για το τι σημαίνει παραγραφή ακόμη και αν δεχτούμε ότι είναι ισχυρή αλλά και δίκαιη μια τέτοια γνώμη έχω γράψει ήδη την άποψή μου στο παρελθόν.

(βλ. Περί Ευθύνης Υπουργών: Μια άποψη)


Μάλλον λοιπόν ο Λεωνίδας έχει δίκιο Άδωνη όπως άλλωστε και ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός που απαιτεί Δικαιοσύνη.

Η σχετική ανάρτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Άδωνη Γεωργιάδη είχε ως εξής:

Τρίτη, 04 Μαΐου 2010

" ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

από ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ » Τρ. Μάιος 04, 2010 10:30 am

Προχθές στο ΤΗΛΕΑΣΤΥ είχα μία έντονη λογομαχία με τον αδελφό μου τον Λεωνίδα, για τό τί πρέπει να κάνουμε τούτες τις κρίσιμες ώρες. Ο Λεωνίδας εκφράζοντας το "Κοινό Περί Δικαίου Αισθήματος" υπεστήριξε την άποψι ότι πρέπει να βάλουμε όσους πολιτικούς έκλεψαν στην Φυλακή. Εγώ αντιθέτως υπεστήριξα, ότι ακόμη και αν βρίσκαμε ποιοί είναι αυτοί που έκλεψαν και πόσα έκλεψαν, ότι στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να τους κάνουμε απολύτως τίποτε διότι όλα τα τυχόν αδικήματά τους έχουν παραγραφεί.

Αυτή μου η θέσις, παρουσιαζομένη από τον "ΕΥΩΝΥΜΟ" προκάλεσε πλήθος σχολίων και οφείλω να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα για να μπουν σε τάξι.

Ξεκαθαρίζω, ότι πάντοτε στην πολιτική μου διαδρομή, επέλεγα τον δύσκολο δρόμο. Όταν όλος ο κόσμος απωθέωνε τις ανοησίες της Αριστεράς, εγώ ήμουν απέναντι. Όταν όλος ο κόσμος, μιλούσε για τους 15χρονους και για το πόσο πρέπει να τους ακούμε, εγώ ήμουν απέναντι κλπ Πιστεύω ακράδαντα ότι η συμμετοχή στην ενεργό πολιτική και μάλιστα η ανάληψις ενός αξιώματος, όπως του βουλευτού, προϋποθέτει την συνείδησι της ευθύνης. Ο πολιτικός δεν πρέπει να λέη στον κόσμο αυτό που ο κόσμος θέλει να ακούση. Ο πολιτικός οφείλει να αντιλαμβάνεται ποιός είναι ο ορθός δρόμος δράσεως σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή και να καθοδηγή πείθωντας τους πολίτες. Η ηγεσία οφείλει να άγει, δηλαδή να οδηγή! Η ελληνική Γλώσσα, η Γλώσσα των Θεών, αυτά τα έχει ξεκαθαρίσει, "ΑΓΩ=ΟΔΗΓΩ, εξ ου και ΗΓΕΤΗΣ, ΗΓΕΣΙΑ κλπ.

Φαντάζεστε έναν οδηγό αυτοκινήτου, που καθορίζει τον τρόπο που θα κάνη ή δεν θα κάνη προσπέρασι, ή που θα αλλάξει κατεύθυνσι και ταχύτητα αναλόγων του τί θέλουν κάθε φορά οι συνεπιβάτες του; θα ήταν ένας καταστροφικός οδηγός!

Στην πολιτική έχουμε πολύ πρόσφατο το παράδειγμα εκείνου του πολιτικού που έκανε -ή μάλλον δεν έκανε- απολύτως τίποτε διότι ήθελε να ακολουθή πάντα τον κόσμο, ώστε να μήν έχη πολιτικό κόστος. Το όνομα αυτού;...Κώστας Καραμανλής! Καθημερινώς διάβαζε τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις και όταν έβλεπε ότι μία πολιτική του απόφασις προκαλούσε αντιδράσεις (ποιά άραγε πολιτική απόφασις θα μπορούσε να μήν δημιουργή) σταματούσε τα πάντα! Κάπως έτσι φθάσαμε ως εδώ...

Ο πολιτικός έχει μόνον ένα καθήκον, να λέη την αλήθεια στον κόσμο, να του εξηγή ποιες είναι οι επιλογές του και ποιές οι συνέπειες των όποιων αποφάσεών του. Αυτό πάντα προσπαθούσα και πάντα θα προσπαθώ να πράττω, είτε είμαι ευχάριστος είτε όχι.

Πάμε τώρα στο προκείμενο. Όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουμε ορκιστεί Πίστι στο Σύνταγμα! Η πίστις αυτή δεν είναι τυπική αλλά προέρχεται από την πεποίθησι όλων μας, ότι είναι προτιμώτερο να ζούμε σε ένα ευνομούμενο κράτος, παρά σε μία ζούγκλα εις την οποία θα ίσχυε το δίκαιον του ισχυροτέρου.

Το Σύνταγμα της Χώρας μας έχει μέσα του και το άρθρο 86: "Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά την παράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος."

Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι, όλα τα τυχόν αδικήματα, όλων των Υπουργών, έως και την προηγουμένη Κυβέρνησι, έχουν παραγραφεί!

Τώρα κάποιοι λένε, να αλλάξουμε το Σύνταγμα. Πολύ ευχαρίστως!

Η αλλαγή του Συντάγματος γίνεται αφού συμπληρωθεί 5ετία από την προηγουμένη Αναθεώρησι. Η προηγουμένη Αναθεώρησις τελείωσε το 2008. Άρα 2008+5=2013. Η δε Αναθεώρησις γίνεται από την επομένη Βουλή, άρα 2013+4=2017! Η συντομώτερη δυνατή Αναθεώρησις του 'Αρθρου 86, μπορεί να γίνη από το 2017 και εντεύθεν!

Ακόμη όμως και αν υποθέταμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τώρα την Αναθεώρησι, αυτό θα σήμαινε ότι θα μπορούσαμε να βάλουμε κανέναν από τους προηγουμένους στην Φυλακή; Όχι! Ουδεμία Αναδρομική ισχύ δεν μπορεί να υπάρξη σε έναν νόμο. Αυτή είναι η πιο βασική αρχή, ειδάλλως θα μπορούσαμε εκ των υστέρων να χαρακτηρίζαμε ως ποινικά κολάσιμες πράξεις, πράξεις του παρελθόντος και αυτό θα σήμαινε χάος. Η όποια Αναθεώρησις λοιπόν αφορά στο μέλλον και όχι στο παρελθόν.

Αυτή είναι η οδός της εννόμου Τάξεως. Υπάρχει και η άλλη οδός, της Επαναστάσεως! Να γράψουμε δηλαδή το Σύνταγμα και τους Νόμους στα παλιά μας τα παπούτσια και να πούμε ότι παίρνουμε τον νόμο στα χέρια μας. Όμως αυτό θα σήμαινε ότι πλέον στην Ελλάδα θα επιβίωνε ο ισχυρότερος με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Εγώ λοιπόν θα επιμείνω στην αρχή της Νομιμότητος που την θεωρώ απείρως προτιμώτερη. Άλλωστε αυτό το άρθρο μπήκε στο Σύνταγμά μας το 2001. Ψηφίστηκς και από τα δύο Κόμματα, Πασόκ και Ν.Δ. και τα κόμματα αυτά στις τρεις επόμενες της Αναθεωρήσεως εκλογικές Αναμετρήσεις έλαβαν από 85-79%. Στην χειρότερη δε περίπτωσι, ψηφίσθηκαν από τους 8 στους 10 έλληνες. Είμαι βέβαιος, ότι οι περισσότεροι που σήμερα διαμαρτύρονται, έχουν ψηφίσει αυτά τα δύο κόμματα και μάλιστα συνεχώς και άρα αντί να κατηγορούν τους κακούς Υπουργούς, ας κάνουν και λίγο την Αυτοκριτική τους για το τί κακό έκαμαν στην πατρίδα τους οι ίδιοι δια της ψήφου τους, όλα αυτά τα χρόνια.

Λαός ανεύθυνος σε μία Δημοκρατία, δεν υφίσταται!

Είμαι πρόθυμος να ακούσω όλα σας τα σχόλια!

Αναρτήθηκε από ΣΠΥΡΙΔΩΝ - ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ στις 3:35 π.μ

Βολεύτηκε πάλι ο Μανώλης Αντωνάκος

ΜΗΝ ΕΙΔΑΤΕ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ;

Ο πρώην Γενικός Γραμματέας της Νομαρχίας Πειραιά Μανώλης Αντωνάκος εργάζεται πλέον αναπαυτικά στην κομματική καρέκλα του Ειδικού Συμβούλου στο Πολιτικό Γραφείο του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα.

Όταν ο κος Αντωνάκος ανακοίνωσε το 2009 στο νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα ότι θα κατέβει για βουλευτής του ΠΑΣΟΚ βρήκε την αμέριστη νομαρχιακή υποστήριξη στον προεκλογικό του αγώνα.

Όταν όμως δεν εξελέγη βουλευτής η πόρτα της νομαρχίας ήταν κλειστή.

Τον ψάχναμε από γραφείο σε γραφείο στο υπουργείο Οικονομίας αφού ως γνωστό ο κος Αντωνάκος είναι δημόσιος υπάλληλος διορισμένος εκεί (όπως λέγεται) εδώ και χρόνια με έναν προκλητικό νόμο που λέει ότι αν είσαι διευθυντής πολιτικού γραφείου βουλευτή τότε έχεις όλα τα εχέγγυα να αμείβεσαι την υπόλοιπη ζωή σου από τον κρατικό κορβανά.

Ο βουλευτής Νίκος Γαλανός φαίνεται να άνοιξε την πόρτα του δημόσιου ταμείου στο Μανώλη Αντωνάκο αν και έχει υπηρετήσει εδώ και χρόνια το χώρο της ευρύτερης απροσδιόριστης κομματικής αριστεράς.

(βλ. Νομαρχιακές Αυτ-απάτες)


ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ

Όσο και να ψάχναμε όμως στα γραφεία του υπουργείου Οικονομίας δεν μπορούσαμε να εντοπίσουμε τον πρώην Γενικό.

Από καιρό εις καιρό έκανε δημόσιες εμφανίσεις αναφερόμενος στα τοπικά μέσα ενημέρωσης στον Πειραιά ως "πολιτευτής".

Τι ακριβώς σημαίνει αυτό δεν ξέρουμε αλλά κάτι πρέπει να σημαίνει διότι ο Πειραιάς έχει πολλούς από αυτούς που φέρονται έτσι κατά κύριο αλλά όχι αποκλειστικό επάγγελμα.

"Και σένα τι σε κόφτει;" θα ρωτήσει κάποιος.

Δικαίωμα καθενός είναι να ακολουθεί το δρόμο που επιλέγει αλλά δεν θα έπρεπε τα δημόσια πρόσωπα και μάλιστα υποψήφιοι βουλευτές να ανακοινώνουν προς τους ψηφοφόρους τους κάθε κίνηση ιδιαίτερα εάν έχει πολιτική σημασία;


ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΧΑ

Σίγουρα πρόκληση προς το νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα είναι η με αρ. πρωτ Δ16α/010/213/ΑΦ/9.4.2010 απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα αλλά και της Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκας Κατσέλη με την οποία ο Μανώλης Αντωνάκος αποσπάται στο Πολιτικό Γραφείο του πρώτου (ΦΕΚ 124/9.4.2010, Τεύχος Υπαλλήλων Ειδικών Θέσεων και Οργάνων Διοίκησης Φορέων του Δημόσιου).

Η απόφαση έχει αναδρομική ισχύ από 16.2.2010 ώστε ο Μανώλης Αντωνάκος να εισπράξει ένα πρόσθετο μπόνους αρκετών χιλιάδων ευρώ. Αμέ!

"Λεφτά υπάρχουν!".

Όχι όμως για σένα... Για άλλους...

Όλα καλά λοιπόν και τακτοποιήθηκε το θέμα που είχε προκύψει. Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Θα διακινδυνέψουμε όμως μια πρόβλεψη:

Άδοξο μέλλον επιφυλάσσεται για τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα.

Στην καλύτερη περίπτωση να γίνει επίτιμος δημότης στα Βελανίδια Λακωνίας, τόπο καταγωγής του Μανώλη Αντωνάκου.

Μπορεί να είναι η ιδέα μας αλλά η κατάρα του Γενικού θέλει τον ίδιο να επιβιώνει τελικά μεταπηδώντας από κομματική θέση σε κομματική θέση αλλά απ΄όπου και να περνάει, λίγο πριν φύγει, το καράβι να έχει αρχίσει να βουλιάζει.

Περί αστείου πρόκειται φυσικά αλλά το μέλλον θα δείξει αν θα γίνει σοβαρό.

Σκόρδα!


* Η φωτογραφία από το ιστολόγιο του Μανώλη Αντωνάκου http://antonakosinfo.wordpress.com/ όπως είναι σήμερα. Έχει μείνει στις πασχαλινές ευχές ξεχνώντας όμως να ενημερώσει τους ψηφοφόρους που τον στήριξαν για την κομματική τοποθέτηση.


Συμπλήρωμα 25.6.2010:




Ο Μανώλης Αντωνάκος δημιούργησε ιστοχώρο στη διαδικτυακή διεύθυνση www.mantonakos.gr

Όπως θα διαπιστώσετε στη φωτογραφία της ιστοσελίδας που παρουσιάζει το βιογραφικό του πρώην γενικού γραμματέα της νομαρχίας Πειραιά, με ημερομηνία 6.6.2010, παραλείπεται η αναφορά στη θέση που κατέχει ο κος Αντωνάκος από τις αρχές του χρόνου ως ειδικός σύμβουλος στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Δημήτρη Ρέππα.

Γιατί άραγε;

Στη συνέχεια όμως, προφανώς μετά την ανάρτησή μας, καθώς δεν έπρεπε να δωθούν λάθος εντυπώσεις, προστέθηκε και αυτή η αναφορά.




Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης καθιστικής διαμαρτυρίας μπροστά από το υπουργείο Εσωτερικών κατά του σχεδίου Καλλικράτη κατοίκων του δήμου Βοιών Λακωνίας, που θα εξαφανιστεί από τον αυτοδιοικητικό χάρτη λόγω των αλλαγών, περιοχή όπου πολιτεύεται κατά καιρούς ο κος Μανωλάκος, εκφράστηκε και δημόσια η απορία για την αδικαιολόγητη απουσία του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.

Ασφαλώς οι κάτοικοι δεν γνώριζαν για τις νέες αρμοδιότητες του πολιτευτή τους.

Ωστόσο, όπως θα διαβάσετε και εσείς στον ιστοχώρο του ( www.mantonakos.gr ) ο Μανώλης Αντωνάκος δηλώνει:

Υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ Μανώλης Αντωνάκος

Αγαπητέ φίλε, Αγαπητή φίλη

Σας καλοσωρίζω στην ιστοσελίδα μου την οποία δημιουργήσαμε με σκοπό την άμεση και ουσιαστική επικοινωνία μαζί σας.

Γιατί ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει και να γίνεται κοινωνός των θέσεων των πράξεων των δραστηριοτήτων κάθε προσώπου που ασχολείται με το δημόσιο βίο της χώρας μέσα από κάθε θεσμό.

Το διαδίκτυο αποτελεί σημαντικό παράγοντα σε αυτή τη κατεύθυνση. Μετά από μια πορεία 24 χρόνων στην αυτοδιοίκηση Τοπική και νομαρχιακή απο το 1986 μέχρι σήμερα στο Δήμο Πειραιά στο Δήμο Κορυδαλλού στο Δήμο Βοιών Λακωνίας στη Νομαρχία Πειραιά αλλά και μετά την πολύτιμη εμπειρία που αποκόμησα ως υποψήφιος Βουλευτης του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Λακωνίας στις Εκλογες του 2009 πιστεύω ακράδαντα οτι ο ενημερωμένος πολίτης είναι ο αλάνθαστος κριτής όλων, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΝΟΜΑΡΧΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ καθώς και κάθε κρατικού λειτουργού. Ο πολίτης κρίνει συγκρίνει επιλέγει.

Έχοντας πάντα στην διαδρομή μου ως σημείο αναφορας το πολίτη επιθυμώ καί αγωνίζομαι για την ολόπλευρη ενημέρωση του, τόσο για τα θέματα που αφορούν τα προβλήματα σε τοπικό επίπεδο Νομού Λακωνίας και περιφέρειας Πελοποννήσου οσο και για τα γενικότερου ενδιαφέροντος και εθνικής σημασίας ζητήματα.

Με αυτές τις σκέψεις σας καλοσωρίζω στην ιστοσελίδα mantonakos.gr και σας καλώ να την επισκέπτεσθε συχνά.

Φιλικά
Μανώλης Αντωνάκος


Μπορεί να κάνουμε λάθος, αλλά παρατηρούμε μια καραμπινάτη ασυμφωνία λόγων και πράξεων. Κοινώς, πολιτικό δούλεμα.

Αφού τα αγοράζουμε καλά κάνουν και μας τα πουλάνε.

Εμείς πάντως,

"Δώσαμε, δώσαμε!".

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον

ΤΑ ΝΕΑ ΤΖΑΚΙΑ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΑΛΙΑ ΥΛΙΚΑ

"Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δεν θα πεθάνει μόνος. Τσάκισέ τον!", τραγουδάει η Μαρία Δημητριάδη σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους Λάδη Φώντα.

Πρόκειται για ένα τραγούδι αριστερής καταγωγής αν και όλοι μας νομίζω ότι πρέπει να βλέπουμε και να ακούμε με καθαρά μυαλά.

Πρέπει να ομολογήσω όμως ότι μόνο το ΚΚΕ έχει πραγματικά "πιάσει" το τι συμβαίνει σήμερα.

Το σύνθημα να μην χρεοκοπήσει ο Λαός ή το άλλο για το τι είναι πατριωτισμός είναι επίσης πετυχημένα βασισμένα στην προσπάθεια προπαγάνδας του ΚΚΕ σε αυτιά εμποτισμένων με την αστική ιδεολογία ακροατών.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι αυτό που ζούμε παγκόσμια είναι μια εμπλοκή σε πολεμική αντιπαράθεση του Κεφαλαίου κατά της Εργασίας.

Από τη δεκαετία του 70 αλλά κυρίως τη δεκαετία του 80, όταν οι νέες οικονομικές αντιλήψεις για οικονομική ανάπτυξη ή μεγέθυνση γίνονταν πράξη, υιοθετήθηκαν νέες κυρίως χρηματοοικονομικές πρακτικές και προϊόντα που οδήγησαν τελικά σε μια χαώδη οικονομική κατάσταση.

Η λογική ήταν ότι κάθε επένδυση θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από το χρηματοπιστωτικό σύστημα ή την κεφαλαιαγορά σε ένα μακροοικονομικό περιβάλλον τεχνητά χαμηλών επιτοκίων (κόστους κεφαλαίου δηλαδή αλλά και εκτίμησης κινδύνου) που θα ρυθμίζονταν από την αυξομείωση της ρευστότητας στις αγορές.

Παράλληλα η λογική της παγκοσμιοποίησης και των ρυθμιζόμενα ανοικτών συνόρων θα κρατούσε το κόστος εργασίας σε πολύ χαμηλά επίπεδα αφού τα δις πληθυσμού που πλεόναζαν στις αγορές της Ασίας θα παρήγαγαν για τις ελλειματικές λόγω γήρανσης του πληθυσμού τους αγορές της Δύσης.

Τι γίνεται όμως όταν οι επενδύσεις αυτές αποτυγχάνουν;

Η θεωρία λέει ότι όποιος αποτυγχάνει θα πρέπει να αποχωρεί από την αγορά και το χώρο του να καταλαμβάνουν υγιείς παραγωγικές μονάδες.

Τι γίνεται όμως όταν οι οικονομικές μονάδες που αποτυγχάνουν είναι οι τράπεζες ή ακόμη και τα ίδια τα κράτη; Δηλαδή το ίδιο το σύστημα, οι θεσμοί και οργανισμοί του;

Τότε ξεχνιούνται οι οικονομικές θεωρίες και αναλαμβάνει δράση η επικρατούσα πολιτική λογική.

Αφού λοιπόν εδώ και δεκαετίες δημιουργούνταν φούσκες καθώς δίνονταν χρήματα σε άτομα, επιχειρήσεις ή και κράτη λαμόγια ήρθε η ώρα των εκκαθαρίσεων.

Η αστική ιδεολογία αποφάσισε να βάλει τάξη στα οικονομικά της μεταθέτοντας όλο το βάρος στους εργαζόμενους δηλαδή στην Εργασία.

Μια οικονομική εκκαθάριση βασισμένη στην ελεύθερη οικονομία θα σήμαινε σημαντική αύξηση των επιτοκίων κάτι όμως που το Κεφάλαιο δεν επιθυμεί για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Να κλείσουν ή να κρατικοποιηθούν με όρους αγοράς κάποιες τράπεζες είναι πέρα από κάθε άμεση σκέψη αν και αυτό θα γίνει αναγκαστικά στο τέλος.

Είναι λοιπόν ή δεν είναι επίκαιρη η λογική της ταξικής πάλης των κομμουνιστών;

Ας μην ξεχνάμε όμως ποτέ ότι η κομμουνιστική θεώρηση έχει τελικό σκοπό την αντικατάσταση της δικτατορίας του κεφαλαίου από εκείνη της εργασίας.

Το φασισμό πρέπει λοιπόν να τον καταλάβεις βαθιά.


Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗ

Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα της πολιτικής δικτατορίας, της κρατικής απάτης, της διοικητικής πλαστογραφίας και των τοπικών πολιτικών ή επικοινωνιακών φυλάρχων ελέγχου του πληθυσμού; Αυτά δηλαδή που όλοι γνωρίζουμε αλλά θεωρούμε ότι δεν μας αφορούν.

Η χρηματοοικονομική κρίση αναδεικνύει τα προβλήματα αιώνων. Και κυρίως ότι η Ελλάδα απέχει πολύ από τον τύπο των δυτικών ευρωπαϊκών δημοκρατιών.

Τη στιγμή που η χώρα οδηγήθηκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και όταν η παγκόσμια εικόνα της έχει τρωθεί τόσο πολύ που κάθε αρνητική απόφαση η νέα δυσμενής κατάσταση θα γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους ξένους ως δίκαιο αν όχι αναγκαίο αποτέλεσμα των Ελληνικών επιλογών, κάποιοι συνεχίζουν να σκυλεύουν εκείνα τα καρκινικά κομμάτια που δημιούργησαν εξαρχής το πρόβλημα.

Η Ελλάδα θα οδηγηθεί στην οικονομική απομόνωση και πολιτική περιφρόνηση. Αυτό είναι δεδομένο καθώς ο κίνδυνος συνύπαρξης της Ελληνικής παθογένειας σε ένα περιβάλλον πρωταθλητών έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνο δεν οδηγεί σε νέα ρεκόρ τη χώρα μας αλλά βάζει τρικλοποδιά και στα γκανιάν που και θέλουν και μπορούν να πρωταγωνιστούν.

Αν θα βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη; Μα καλά... θέλει ρώτημα;

Αυτό που τρομοκρατεί τους πάντες στην Ευρώπη δεν είναι τόσο οι δυσάρεστες εξελίξεις καθώς υπάρχει η θέληση και μάλλον οι δυνάμεις για να αντιμετωπιστούν.

Είναι η ταχύτητα με την οποία αλλάζουν τα δεδομένα. Οι χημικές αντιδράσεις στο οικονομικό κυρίως περιβάλλον είναι πραγματικά πρωτόγνωρες και συνδέονται δίχως άλλο με την ανάπτυξη της Πληροφορικής και της Επικοινωνίας. Ένα θέμα που θα αποτελέσει αντικείμενο πολλών διδακτορικών διατριβών στο μέλλον.

Βασικός στόχος λοιπόν είναι η απομόνωση του προβλήματος και η δημιουργία των συνθηκών εκείνων έτσι ώστε η μετάβαση αυτή να είναι ελεγχόμενη.

Χρόνος δεν υπάρχει.

Και ενώ αυτά γίνονται στο εξωτερικό που μας αφορούν άμεσα εμείς εδώ, στο χωριό, τι κάνουμε;

Ασχολούμαστε με κωμωδίες πολιτικής δικτατορίας εξεταστικών επιτροπών και συζητήσεις για την τιμή του γάλακτος σε Γερμανία και Ελλάδα.

Ειδικά μια μετάφραση των πρακτικών από τη συνεδρίαση της Βουλής για το θέμα των τιμών στην Ελληνική αγορά έκανε πολλούς να τραβούν τα μαλλιά τους.

"Που μπλέξαμε" σκέφτονται.

"Αυτοί που δεν έχουν κατανοήσει τις βασικές αρχές λειτουργίας της αγοράς διαχειρίζονται τα δισεκατομμύριά μας;".

Να σας ενημερώσω επίσης ότι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρίσκονται οι περισσότεροι φάκελοι με τα κονδύλια που όδευαν προς την Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς άλλους από αυτούς που ορίζει η κοινοτική νομοθεσία, ενώ αρκετές είναι οι υποθέσεις που έχει διαχειριστεί και η OLAF, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης.

Είναι πολιτική απόφαση το αν και πότε θα κληθεί η Ελλάδα να επιστρέψει κοινοτικούς πόρους.

Ενώ εμείς, εντός των τειχών, συνεχίζουμε με τον τρόπο που ξέρουμε.

Αυθαιρεσίες και λαμογιές συνεχίζονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα ενώ προσπαθούν να χτιστούν τα νέα τζάκια με σαθρά όμως υλικά που έχουν ήδη αποκαλυφθεί ή θα καταγγελθούν στο άμεσο μέλλον.

* Στη φωτογραφία, η σελίδα με αριθμό 14 του φύλλου της 9ης Μαΐου 2010 της εφημερίδας Πρώτο Θέμα. Διαβάστε με προσοχή όλα τα κείμενα και προσέξτε τα ονόματα που αναφέρονται.

Με σοβαρό πρόβλημα στα κάτω άκρα

Όπως είχαμε καταγγείλει στις 15 Νοεμβρίου 2009, εντός του χώρου του επιβατικού λιμένα του ΟΛΠ στον Πειραιά, υπάρχουν δεσμευμένες θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων για χρήση ΑΜΕΑ που όμως χρησιμοποιούνται με το "έτσι θέλω" από οδηγούς που δεν θέλουν να περπατήσουν μερικά μέτρα παραπάνω αφήνοντας το αυτοκίνητό τους αλλού.

Υπάρχει ειδική νομοθεσία που ρυθμίζει ποιός έχει δικαίωμα να σταθμεύσει σε αυτές τις θέσεις ενώ είναι σημειωτέο ότι οι σχετικές διατάξεις ορίζουν ότι όχι μόνο ο οδηγός του οχήματος θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ΑΜΕΑ αλλά και το αυτοκίνητό του που θα έχει ταξινομηθεί για την εξυπηρέτησή του θα μπορεί να καταλαμβάνει αυτούς τους χώρους όταν συνοδεύεται από το ειδικό διεθνές σήμα που χορηγείται από τις Δ/σεις Συγκοινωνιών των νομαρχιών.

Η αυθαιρεσία όπως έχουμε ήδη γράψει είναι ευρηματική έτσι ώστε ο κάθε αναίσχυντος πονηρός να καταλαμβάνει αυτούς τους χώρους στερώντας τους από εκείνους που πραγματικά τους έχουν ανάγκη.

Στην ανάρτηση της 15ης Νοεμβρίου 2009 είχαμε παρουσιάσει φωτογραφίες με πειστήρια που πολύ λίγο ευαισθητοποίησαν τους υπευθύνους στην Εισαγγελία Πειραιά, απ' όσο γνωρίζουμε. Η κατάσταση βέβαια λόγω ατιμωρησίας συνεχίζεται όπως φαίνεται παρακάτω. Και όχι ανέξοδα. Τα αποτελέσματα της αυθαιρεσίας τα πληρώνουμε όλοι αν και όχι άμεσα.





Είχαμε αποδείξει ότι κάποιοι "κύριοι" δημόσιου ενδιαφέροντος είχαν τοποθετήσει πλαστές βεβαιώσεις υγειονομικής επιτροπής στο τζάμι του αυτοκινήτου τους οι οποίες υποτίθεται ότι τους έδιναν μαζί με άλλα δικαιώματα και το δικαίωμα να σταθμεύουν σε θέση ΑΜΕΑ.

[βλ. Εκεί που δε γράφει το μελάνι ]

Το πλαστό, το ψευδές και το απατηλό δεν είναι πρωτόγνωρα στο μπλόγκ ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ αφού με τον πιο επίσημο τρόπο έχουμε καταγγείλει τα σχετικά όργια στη νομαρχία Πειραιά προεδρεύοντος του νομάρχη Γιάννη Μίχα.

Από τα νέφη πέφτει ο νομάρχης κάθε φορά... Καλά κάνει και μας δουλεύει!

Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποτε οι νομαρχίες είχαν τις αρμοδιότητες για την έκδοση διαβατηρίων αλλά και τα σχετικά με την παραμονή και εργασία των αλλοδαπών.

Σε τέτοιο βαθμό και αριθμό είχαν φτάσει τα νόθα παραστατικά, πιστοποιητικά και άλλα δημόσια έγγραφα που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό που, όπως είμαστε σε θέση να ξέρουμε, είχαν γίνει σαφή και έντονα διαβήματα με αυστηρές προειδοποιήσεις στην τότε υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.

Οι αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν στην Αστυνομία ενώ αναγκαστικά άλλαξε ο τύπος των δημοσίων εγγράφων έτσι ώστε να καταστούν ανενεργά τα πλαστά.

Κανένας όμως δεν μπήκε φυλακή αφού η Εισαγγελία, ως Γενική Γραμματεία του αντίστοιχου υπουργείου Δικαιοσύνης, θα πρέπει όπως φαίνεται να λάβει εντολή από τον υπουργό του εκάστοτε καθεστώτος για να ενεργήσει.

Που και που "σκάει" και κάποιο άλλο γεγονός καθώς η όλη διαδικασία δεν έχει ασφαλιστικές δικλείδες.

Μικρό το κακό όμως αφού, για παράδειγμα ο νομάρχης πάλι θα πέσει από τα σύννεφα και διατάξει Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) !




Επανερχόμενοι όμως στο συγκεκριμένο θέμα από το οποίο ξεκινήσαμε, με απογοήτευση ανακοινώνουμε ότι και πάλι ο φακός του μπλόγκ τσίμπησε δημόσιο υπάλληλο να κάνει κατάληψη του χώρου που προορίζεται για ΑΜΕΑ στο λιμάνι του Πειραιά.

Πρόκειται για τη Χρυσούλα Αραπιάν η οποία εμφανίζεται σύμφωνα με την ως άνω βεβαίωση της Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής Πειραιά να έχει κάποιο πρόβλημα με τα κάτω άκρα έτσι ώστε να είναι ανίκανη για εργασία για τρία χρόνια από το 2008 (ενώ πληρώνεται βέβαια).





Η κα όμως που κατέλαβε τη θέση ΑΜΕΑ, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, όχι μόνο ΑΜΕΑ δεν είναι αλλά φυσικά κανένα πρόβλημα με τα κάτω άκρα δεν έχει αφού φορά γόβα με τακούνι δέκα πόντων.

Περιττό να πούμε ότι ικανότατη φαίνεται για εργασία και απορίας άξιο είναι αν οι γιατροί που υπογράφουν τη νόθα βεβαίωση της υγειονομικής επιτροπής είδαν τον ίδιο άνθρωπο που βλέπουμε και εμείς ώστε να καταλήξουν στο συμπέρασμά τους περί ανικανότητας για εργασία.

Λοιπόν:

Ώρα για ΕΔΕ!

[ Το άρθρο αφιερωμένο στους Ευρωπαίους εργαζόμενους που θα στείλουν τα ευρώ τους για να ανασάνει το Ελληνικό παρακράτος.

Επίσης, ένα ευχαριστώ στο πολίτη που μας κατήγγειλε το γεγονός. ]

Και η Εύη Καρακώστα δε θέλει Καλλικράτη

Διότι ... βλάπτει σοβαρά τη Δημοκρατία.

"Καταργούνται οι δημοκρατικοί δεσμοί", καταγγέλλει η Εύη Καρακώστα, νομαρχιακή σύμβουλος Πειραιά που εκπροσωπεί στη νομαρχία του λιμανιού το συνδυασμό "Ενεργοί Πολίτες".

Με στήριξη από κάποια ή όλες τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ όμως η κα Καρακώστα δεν διέκρινε τόσα χρόνια κάποια βλάβη στο σώμα ή και το πνεύμα της Δημοκρατίας από τις πράξεις και παραλείψεις της ιδίας ή άλλων κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους ως νομαρχιακοί σύμβουλοι.

Όταν σημαντικές αποφάσεις έφταναν προς ψήφιση στο συμβούλιο της νομαρχίας περνούσαν τόσο δημοκρατικά όσο και η ρεμούλα και η διαφθορά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα που κατ' επανάληψη έχει καταγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Όπως, για παράδειγμα, όταν μετά από εισηγήσεις του νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα άλλαζε ο προϋπολογισμός της νομαρχίας περίπου κάθε ενάμισυ μήνα με τελευταία αναθεώρηση εκείνη λίγο πριν την αλλαγή του προηγούμενου χρόνου.

Δεν θυμόμαστε να βγήκε ποτέ η κα Καρακώστα να διαμαρτυρηθεί για το βιασμό της Δημοκρατίας. Αντίθετα μάλιστα. Ακόμη και σε καραμπινάτες "δουλιές" έλεγε ναι σε όλα.

[ βλ. Αυτό το έργο ποιός θα το πάρει; ]

Αντίθετα δηλαδή συναινούσε και επιβεβαίωνε με αυτό τον τρόπο τους παρακρατικούς μηχανισμούς. Ή μήπως διαμαρτυρόταν από μέσα της;

Είτε έχουμε διαφορετική αντίληψη για το τι σημαίνει Δημοκρατία ή κατά τη γνώμη μας η κα Καρακώστα δεν έκανε σωστά τη δουλειά της. Για να το θέσουμε πολύ ελαφρά...

Όπως άλλωστε και άλλοι εκλεκτοί εκλεγμένοι της αυτοδιοίκησης.

Όταν σήμερα λόγω Καλλικράτη η καρέκλα της Δημοκρατίας είναι αβέβαιη όλοι, σχεδόν ανεξαιρέτως, οι αυτοδιοικητικοί σχίζουν τα επώνυμα ιμάτιά τους.

Κάποιοι έχουν ξεθάψει από την ντουλάπα τα παλιά τους κοστούμια και με ανοικτό πουκάμισο και λαϊκό προφίλ γυρίζουν τις γειτονιές του Πειραιά.

Είναι σίγουρο ότι θα παρασύρουν πάλι πολλούς με τα ανέξοδα λόγια και τις τσάμπα υποσχέσεις. Ο Πειραιώτης που δεν έχει από που να πιαστεί θα πιστέψει ψηφίζοντας δαγκωτό όποιον του κλείσει πονηρά το μάτι ιδιαίτερα αν αυτό σημαίνει κάποιο ρουσφέτι.

Δεν είναι λίγοι που ακόμη και σήμερα τάζουν δουλειά.

Μέσω ιδιωτικών εταιρειών που θα έχουν συμβάσεις με το δημόσιο. Έτσι δεν θα φαίνεται το ρουσφέτι. Και ο ιδιώτης θα παίρνει τη δουλειά και οι προσλήψεις θα έχουν προσωπικό χαρακτήρα χρησιμοποιώντας όμως παρένθετα πρόσωπα.

Αυτή η πατέντα άλλωστε λειτουργεί και σήμερα.

Μαζί με τη μίζα της διαφθοράς ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει και το βάρος να εξασφαλίσει μεροκάματο σε δεκάδες ή εκατοντάδες παρατρεχάμενους του κόμματος ή του πολιτευτή - προστάτη. Δεν χάνει. Για να επιζήσει επιβαρύνει τις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών που πληρώνουμε όλοι ή νοθεύει από άποψη ποιότητας. Εν γνώσει βέβαια των υπευθύνων.

Επίσης, υπόσχονται ότι καμία θέση δεν θα καταργηθεί αφού θα πρέπει μια τέτοια απόφαση να περάσει από τα επίσημα όργανα, τα τοπικά συμβούλια.

Γι' αυτό λένε είναι σημαντικό να μην αλλάξει κάτι στο χάρτη της περιοχής.

Είναι να απορεί κανείς λοιπόν τι δουλειά θα βρουν να κάνουν αυτοί οι κύριοι αν μείνουν στα αζήτητα λόγω Καλικράτη. Θα πρέπει να δικαιολογούν και το πως ζουν πλουσιοπάροχα όντας στην αεργία, αν και αυτό δεν είναι στην ουσία ποινικό αδίκημα στη χώρα μας αλλά μαγκιά.

Η Εύη Καρακώστα προχώρησε σε δριμύ κατηγορώ των μεθοδεύσεων του Καλλικράτη μέσα από το μπλογκ που διατηρεί με νοήματα που κάνουν τους πιο ευαίσθητους από εμάς να ανατριχιάζουν.

Εμείς λέμε όχι στον Παρακράτη και όχι στη Δημοκρατία με διαμεσολαβητές. Ένας βαθμός αυτοδιοίκησης, οι Δήμοι, και αυτός πολύς είναι.

Οι κυβερνήσεις πρέπει να έχουν ελευθερία και δύναμη να εφαρμόζουν το πρόγραμμά τους και αν αποτυγχάνουν, τις επόμενες εκλογές "στο καλό".

Η Ελλάδα αν παράγει κάτι αυτό είναι αργόμισθους και πολιτικούς. Θα βρούμε άλλους.


Όλη η δημοσίευση της κας Καρακώστα έχει ως εξής:

" Τοπική Αυτο-διοίκηση.

Το σχέδιο Καλλικράτης ακυρώνει τον όρο «τοπική», όπως και το πρώτο συνθετικό «Αυτό- » και αφήνει τη «διοίκηση». Το σύνολο δηλαδή αναιρείται από τον Καλλικράτη.

Τι σημαίνει τοπική αυτοδιοίκηση;

Σημαίνει ότι σε έναν τόπο μικρού μεγέθους, όπου οι πολίτες μπορούν να βλέπουν το Δήμαρχο και να του εκφράζουν τα παράπονά τους (δεν κυκλοφορεί τυχαία η φράση «τα παράπονά σου στο δήμαρχο») υπάρχει έντονα η ενεργή συμμετοχή τους, αποφασίζουν οι πολίτες για τον τρόπο που θα διοικηθούν, έχουν λόγο, παίρνουν αποφάσεις.

Αυτό λοιπόν δεν το θέλει ο Καλλικράτης, παρά τη μεγάλη του προσπάθεια να επαναλαμβάνει τις λέξεις δημοκρατία και ανεξαρτησία.

Αν πάμε πίσω πριν το 1994, όταν ο Νομάρχης ήταν διορισμένος, θα θυμηθούμε πως είχε κάποιες αρμοδιότητες. Όταν έγινε εκλεγμένη η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πολλές αρμοδιότητες της αφαιρέθηκαν και τις ανέλαβε το κράτος.

Το προσχέδιο του Καλλικράτη προβλέπει πως σοβαρές αρμοδιότητες του σημερινού διορισμένου Περιφερειάρχη μεταφέρονται εκ νέου στο κράτος. Άρα λοιπόν το κράτος δεν έχει την πολιτική βούληση να δημιουργήσει μια ουσιαστική αυτοδιοίκηση, αντίθετα θέλει να φτιάξει φορείς διοίκησης οι οποίοι θα ελέγχονται από το κράτος, γι’ αυτό και θα μεταβιβάσει αρμοδιότητες ελεγχόμενες από αυτό.

Χαρακτηριστικά αναφέρει πως ο Καλλικράτης γίνεται το θεσμικό κλειδί για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου, όχι για την ανάπτυξη της αυτοδιοίκησης, όχι για τη διαμόρφωση μιας δυνατής αυτοδιοίκησης, αλλά για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας, προσανατολίζοντας τις κρατικές δομές και τις λειτουργίες στις ανάγκες της «πράσινης ανάπτυξης».

Ορίζει δηλαδή το ίδιο το κράτος φορείς που θα το διευκολύνουν να προχωρήσει την πολιτική του.

Αυτό είναι το πολιτικό πνεύμα του Καλλικράτη, διότι η πραγματική ενίσχυση της δημοκρατίας δε γίνεται με τέτοιου είδους αντιλήψεις για την αυτοδιοίκηση, αλλά με τη διαμόρφωση αυτοδιοικητικών δομών όπου ο πολίτης παίρνει μόνος του τις αποφάσεις για την διαχείριση των χρημάτων του Δήμου του.

Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο κεντρικός θεσμός λειτουργίας της δημοκρατίας, ο κεντρικός χώρος μέσα από τον οποίο παίρνει λόγο ο πολίτης [*] , γι’ αυτό η κεντρική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίθετη με το σχέδιο Καλλικράτης.

Σε επίπεδο Δήμων προτείνουμε να μικρύνουν οι μεγάλοι (δηλαδή της τάξης των 100.000 και άνω κατοίκων) δήμοι, έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργήσει πραγματικά η συνέλευση, να αναδειχθεί η απόφαση του δημότη, να υλοποιηθεί η συμμετοχή του πολίτη.

Ο εθελοντισμός και η ανάδειξη του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών, έννοιες στις οποίες αναφέρονται τα πρώτα άρθρα του Καλλικράτη, δεν εφαρμόζονται σε ένα Δήμο 200.000 ή 300.000 κατοίκων.

Θεσμοί της αυτοδιοίκησης, που ενίσχυσαν τη συμμετοχή του πολίτη, όπως τα διαμερισματικά και τα συνοικιακά συμβούλια δεν λειτούργησαν όπως θα έπρεπε, όμως όχι τυχαία. Οι δημότες δεν τα αγκάλιασαν, γιατί η άποψη τους έπεφτε στο κενό. Ξέρουμε καλά ότι ο πολίτης θέλει να ακούγεται η γνώμη του και να έχει αποτέλεσμα.

Στο προσχέδιο του Καλλικράτη καταργούνται οι δημοκρατικοί θεσμοί.

Σοβαρά ζητήματα δημοκρατίας τα οποία όφειλε να λύσει το νέο σύστημα, όπως η απλή αναλογική και η άμεση έκφραση του πληθυσμού στο Δήμο και στην Περιφέρεια, απουσιάζουν από το προσχέδιο.

Όσο για ζητήματα όπως η ηλεκτρονική διαβούλευση και η ηλεκτρονική ανάρτηση των πάντων, ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν διασφαλίζουν τη διαφάνεια. Η διαφάνεια είναι πολιτική βούληση, είτε είναι μικρός ο Δήμος είτε όχι. Θέματα διαφάνειας λύνονται με άλλη πολιτική ηθική. Θα έλεγα πως πολύ πιο εύκολα ελέγχεσαι σε ένα μικρό Δήμο από την κοινωνία ή τη γειτονιά, παρά σε ένα μεγάλο. Με άλλα λόγια, σε ένα μεγάλο Δήμο, είναι πιο εύκολη η «ρεμούλα», γιατί το ποιόν ημέτερο θα διορίσει ο Δήμαρχος δεν ελέγχεται εύκολα.

Συναντάμε επίσης στον Καλλικράτη την ηλεκτρονική διαβούλευση ως όργανο σύνδεσης της γειτονίας ή του χωριού με το Δήμο, ώστε να γλιτώσουμε και κάποιους υπαλλήλους. Όμως, τα χωριά χρειάζονται υπαλλήλους, όπως χρειάζονται και ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό. Θέλουν κατοίκους, πολίτες, ζωή.

Αν αρχίσουμε να αφαιρούμε κόσμο με την εισαγωγή των ηλεκτρονικών μέσων, δεν είμαστε πλέον στο πνεύμα της περιφερειακής αποκέντρωσης.

Γεγονός είναι πως ένας μικρός Δήμος της τάξης των 2.000 κατοίκων δεν έχει τη δυνατότητα να συντηρήσει οικονομικά μεγάλες δράσεις. Όμως, οι διάφορες δράσεις, όπως οι Πολεοδομίες ή οι παιδικοί σταθμοί, μπορούν ανάλογα με τη βούληση του κάθε Δήμου είτε να ανήκουν σε μεγαλύτερο αυτοδιοικητικό φορέα είτε στον ίδιο το Δήμο, εφόσον επιλέξει να πάρει το βάρος και να κριθεί από τους πολίτες του για την καλή λειτουργία των θεσμών και τη σωστή οικονομική διαχείριση.

Όσον αφορά τα έξοδα των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων είναι σαφές ότι δεν είμαστε υπέρ νέων φόρων, αλλά υπέρ της αντίστοιχης κατανομής του κεντρικού προϋπολογισμού. Καθώς υπάρχει ήδη ένας κεντρικός προϋπολογισμός είναι αρμοδιότητα του κράτους η είσπραξη των φόρων, άρα βάσει αυτού κατανέμεται ο κεντρικός πόρος στους Δήμους, στις κοινότητες, στο νομό, την περιφέρεια και το κράτος, ανάλογα με τις αρμοδιότητες.

Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα κράτος, που δημιουργεί φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους οποίους δεν εμπιστεύεται, γι’ αυτό φτιάχνει και μια ελεγκτική εποπτεία των οργανισμών της.

Δημιουργεί δηλαδή έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της, τόσο που αν θέλει ο δήμος να προσλάβει υπαλλήλους δεν θα έχει τη δυνατότητα να το κάνει, δεν θα έχει την αυτοτέλεια να λειτουργήσει μόνος του.

Οδηγούμαστε τελικά σε μια ανακατανομή που δεν ενισχύει πραγματικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, παρά μόνο στα λόγια.

Το σχέδιο Καλλικράτης διαμορφώνει τελικά ένα καλό κράτος, αλλά όχι μια καλή τοπική αυτοδιοίκηση. Γεωγραφικά, οικονομικά και αναπτυξιακά τοπικά κριτήρια λειτουργούν χωρίς τη συμμετοχή του πολίτη και γι’ αυτό άλλωστε δε μπορέσαμε να απορροφήσουμε τα κονδύλια των διαφόρων προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μας αντιστοιχούν.

Έννοιες που το ΠΑΣΟΚ έφερε το 1981, και προσωπικά του το αναγνωρίζω, όπως περιφερειακή ανάπτυξη, συνοικιακά συμβούλια, ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των Δήμων (άσχετα αν αυτές δεν στηρίχθηκαν από τα αντίστοιχα κονδύλια) καταργούνται από τον Καλλικράτη, πράγμα που σημαίνει πως η κοινωνία μας έχει πάει πίσω. Δυστυχώς τα στοιχεία δημοκρατίας που η Ελλάδα δίδαξε σε όλο τον κόσμο, εμείς πρώτοι τα καταργούμε. "


* Σημείωση: Σε όλες σχεδόν τις επίσημες έρευνες και μελέτες που δημοσιεύονται με υπογραφή δημόσιων ή ανεξάρτητων οργάνων, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πρωταθλήτρια σε φαινόμενα διαφθοράς.

Ο Καλλικράτης ρίχνει την Κυβέρνηση

Αν σκοντάψει πολύ σύντομα αυτή η κυβέρνηση δεν θα είναι λόγω των οικονομικών μέτρων που παίρνει, ούτε λόγω του ανοίγματος των spreads.

Ακόμη και αν προσφύγουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το κυβερνητικό σχήμα δεν έχει να φοβάται σχεδόν τίποτα αφού τα αποθέματα, κοινωνικά και οικονομικά, της πλειονότητας των Ελλήνων, φαίνεται να καλύπτουν την όποια μείωση του εισοδήματος ώστε η Ελλάδα να μην φτάνει σε αδιέξοδο.

Εξάλλου, οι βασικοί συντελεστές της οικονομίας που παράγουν θα εξακολουθήσουν να δραστηριοποιούνται και οι αγορές θα ισορροπήσουν κάπου αν και αυτό δε θα είναι το σημείο πλήρους απασχόλησης.

Ακόμη λοιπόν και αν σε λίγο βλέπουμε σκηνές με ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για οτιδήποτε χρήσιμο ή οικογένειες να κοιμούνται σε παράγκες, πάλι σταθερή θα είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Οι σκηνές οικονομικής και κοινωνικής κατάντιας γίνονται στιγμιότυπα της καθημερινότητας και αφομοιώνονται μετά από λίγο από τους πολίτες σχεδόν σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Είναι το φαινόμενο του νεκρού στο δρόμο.

Οι διαβάτες προσπερνούν το γεγονός αρκεί να πειστούν ότι δεν τους αφορά.

Σε κράτη δε που γίνονται στρατιωτικές επιχειρήσεις ή πολεμικές εχθροπραξίες οι περισσότερες κυβερνήσεις συντηρούνται πολύ καλά μέχρι το πέρας της θητείας τους χωρίς η "αναστάτωση" αυτή να είναι ένα εμπόδιο ανυπέρβλητο για την πορεία μιας χώρας που θα την οδηγούσε σε ακυβερνησία.

Απόδειξη ότι σήμερα η Ελλάδα από πλευράς ανταγωνιστικότητας βρίσκεται σε χειρότερη θέση από το Ιράκ όπου η θέα των στρατιωτών και οι κάθε είδους εκρήξεις είναι μέρος της καθημερινότητας.

Η προπαγάνδα των πληρωμένων ΜΜΕ κάνει βέβαια την μεγαλύτερη και επιστημονικότερη δουλειά. Όπως άλλωστε και στη χώρα μας.

Αν δεν κλείσει χρόνο αυτή η κυβέρνηση λοιπόν θα είναι κατά τη γνώμη μας λόγω Καλλικράτη και τα οικονομικά θα είναι μόνο η αφορμή που θα προκαλέσει ενδεχόμενο ανασχηματισμό, εκλογές ή τελικά κυβέρνηση συνεργασίας.

Η ιστορική πορεία των γεωγραφικών περιοχών που βρίσκεται και η Ελλάδα θέλει την εξουσία να ασκούν και οι τοπικοί φύλαρχοι που ελέγχουν τις τοπικές κοινωνίες εκβιάζοντας τις περισσότερες φορές προς κάθε κατεύθυνση, παρεμβαίνοντας στις εξελίξεις.

Το Ρωμαϊκό Δίκαιο είχε κακή τύχη στην Ελλάδα και κακοποιήθηκε τόσο πολύ ώστε να καταλήξουμε στο νομικό και πολιτικό απόφθεγμα του "ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό".

Αρκεί να περάσουμε δηλαδή έναν φωτογραφικό νόμο ή να εκδώσουμε μια κομματική αλλά νομότυπη απόφαση ή διοικητική πράξη ώστε να μην μας κατηγορήσει κάποιος ότι παρανομούμε.

Αν ακόμη και αυτό κάποτε γίνει, η εξίσου δοτή δικαιοσύνη πρέπει να έχει έρεισμα ώστε να στείλει την υπόθεση στον Καιάδα του αρχείου.

Η αναστάτωση όμως που έχει προκαλέσει ο θεσμικός ανασχεδιασμός της εξουσίας σε τοπικό επίπεδο αφήνοντας τους τοπικούς άρχοντες, κυρίως νομάρχες αλλά και δημάρχους (με το συρφετό τους) χωρίς την εξουσία του εκβιασμού που μεταφράζεται σε εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια ευρώ, έχει προκαλέσει πόλεμο ενώ ο καθένας φαίνεται να ακολουθεί μια διαφορετική στρατηγική.

Ας σημειωθεί ότι σε απευθείας σύνδεση με τους γνωστούς φυλάρχους βρίσκονται και επιχειρηματίες, η Εκκλησία, ακόμη και ξένα συμφέροντα.

Καταλαβαίνει λοιπόν κάποιος το τεράστιο διακύβευμα.


Στο ίδιο μήκος κύματος και η ΝΔ:

Αν και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από το στόμα των πιο ένθερμων στελεχών της, έχει καυτηριάσει τη δύναμη που ασκούν ορισμένα κομματικά στελέχη πιέζοντας ολόκληρη την κοινωνία, ωστόσο περιορίστηκαν σε μάχη χαρακωμάτων μην μπορώντας να απαλλαγούν από τα δικά τους καρκινώματα τα οποία ζουν συμβιωτικά πλέον σε όλο το πολιτικό σύστημα όπως αυτό έχει διαμορφωθεί.

Σε ομιλία του τον περασμένο χρόνο σε κομματικό ακροατήριο ο Πάνος Καμμένος πρώην υφυπουργός Ναυτιλίας (ΥΦΕΝΑΝΠ) κατονόμασε το νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα ως τον άνθρωπο που σχεδόν μπορεί να κλείνει ή να ανοίγει τα λιμάνια κατά βούληση.

Η καταγγελία έχει ιδιαίτερη βαρύτητα αφού προέρχεται από τον καθ΄ύλη αρμόδιο ΥΦΕΝΑΝΠ που αν μη τι άλλο γνωρίζει, και γνωρίζει καλά.

Καμία συγκεκριμένη απάντηση δεν υπήρξε από το νομάρχη ή από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ πέρα βέβαια από την επιλογή του Ελληνικού Λαού ο οποίος καταδίκασε την κυβέρνηση της ΝΔ χωρίς ασφαλώς αυτό να σημαίνει ότι επιδοκιμάζει τις κομματικές πρακτικές του ΠΑΣΟΚ.

Μια σκηνή από την ομιλία του Πάνου Καμμένου στο βίντεο που ακολουθεί:

Αυτό το Σαββατοκύριακο έγινε κυριολεκτικά το "Έλα να δεις".

Για να μην αποκαλύψουμε τις πηγές μας, σχετικά με το τι έγινε ειδικά χθες και σήμερα με προσωπικά ραντεβού και επίκαιρα τηλεφωνήματα, περιοριζόμαστε μόνο στην επισήμανση ενός σχετικά πρόσφατου άρθρου που δημοσιεύτηκε στον ιστοχώρο Politics on Line:

28 Ιαν 2010

Τρώνε τα «μουστάκια τους» Μιχας - Σγουρός. Συντροφικά μαχαιρώματα με φόντο την περιφέρεια.

"Στο χειρότερο σημείο βρίσκονται οι σχέσεις του Νομάρχη της Αθήνας Γιάννη Σγουρού με τον Νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα.

Το ενδιαφέρον και των δυο για την νέα αιρετή Περιφέρεια Αττικής, τους έχει κάνει να κονταροχτυπιούνται και μάλιστα με χτυπήματα κάτω από τη μέση.

Ο Σγουρός έστειλε επιστολή στον Υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση κάνοντας λόγο για αυλοκόλακες, φωτογραφίζοντας τον Μίχα. Ο δε Νομάρχης Πειραιά, του απαντά με αυτόν τον τρόπο που γνωρίζει καλά.

Με «πληρωμένα» δημοσιεύματα και... πολύ πολύ παρασκήνιο.

Έπεισε τον Υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, να μην παραστεί σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου της Αθήνας για τον Καλλικράτη, αλλά σε συνεδρίαση του διευρυμένου ώστε να είναι και ο ίδιος και να ελέγχει την κατάσταση.

«Έφαγε» το Σγουρό από κεντρικό ομιλητή του συνεδρίου της ΕΝΑΕ, ενώ έβαλε και μια ιστοσελίδα που ασχολείται με την αυτοδιοίκηση - και ζήτημα είναι αν μπαίνουν μέσα 500 άνθρωποι την ημέρα - να γράψει ότι ο Σγουρός τσακώνεται με τη Φώφη... για την περιφέρεια την οποία λιγουρεύεται ο ίδιος και μάλλον θα την πάρει τελικά ο Ραγκούσης.

Η πλάκα είναι ότι για να δει ο Μίχας υποψηφιότητα για την περιφέρεια θα πρέπει να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του...

Λέτε γι αυτό να επιμένει στις τρικλοποδιές;;;

Ως πότε;;; "