ΝΔ: Το Κυβερνητικό μας Πρόγραμμα για τη Δημόσια Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση (2003)

Σύγχρονο Κράτος: Εγγύηση Ανάπτυξης και Κοινωνικής Συνοχής

H ανασυγκρότηση και η πραγματική επανίδρυση της Δημόσιας Διοίκησης αποτελεί στρατηγική επιλογή και προτεραιότητά μας.

Eίναι το σημαντικότερο έργο που προγραμματίζουμε για τη Χώρα μας τα επόμενα χρόνια.

Αυτή η πολιτική μας επιλογή πηγάζει από τη βαθιά επίγνωση ότι η σημερινή Δημόσια Διοίκηση αποτελεί τον κυριότερο περιοριστικό παράγοντα για την οικονομική και κοινωνική πρόοδο της πατρίδας μας.

Εκείνο που όλοι περιμένουν από το κράτος σήμερα και πολύ περισσότερο αύριο είναι να είναι μικρότερο στην οικονομία, αλλά καλύτερο και αποτελεσματικότερο στις υπηρεσίες που παρέχει ή εγγυάται την παροχή τους.

Είναι επίκαιρη η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη;

(Κείμενα Αρχείου)

3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1974

To ΠΑΣΟΚ ιδρύεται.

Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου παρουσιάζει την ιδρυτική διακήρυξη της "3ης Σεπτέμβρη", με τις ιδεολογικές αρχές και τους στόχους του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος που συμπυκνώνονται στο τετράπτυχο :

- Εθνική Ανεξαρτησία
- Λαϊκή Κυριαρχία
- Κοινωνική Απελευθέρωση
- Δημοκρατική Διαδικασία.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου καλεί σε αυτοοργάνωση τις λαϊκές δυνάμεις εκφράζοντας τα μεγάλα εθνικά, δημοκρατικά και κοινωνικά αιτήματα του λαού και του τόπου που έβγαινε από την σκοτεινή περίοδο της δικτατορίας.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ 3ΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1974

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Ελληνα.

Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς:

την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας,

την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και

την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής.

Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν - το γρηγορότερο δυνατό - από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση.

Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα.

'Ότι τώρα προέχει το εθνικό θέμα.

Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί.

Πως είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά;

Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς γι' αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση.

Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία.

Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ' άκρου εις άκρο της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία.

Ηρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας.

Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ.

Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου, για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων.

Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτων.

Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του Λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία.

Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α. και της Δύσης, με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.

Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην πρωτεύουσα, μα και στην ξενητιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Ελληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί.

Αντίθετα πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Ελληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, το βιοτέχνη, το μισθωτό, τον υπάλληλο, στη θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας.

Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις του.

Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.

Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του Εθνους και στην υπηρεσία του Λαού.

Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν.

Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας.

Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ.

Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής.

Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικάνικες βάσεις είναι οι μονοπωλιακές πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους.

Γι' αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας.

Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Ελληνας, το προϊόν του μόχθου του.

Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.

Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας.

Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Ελληνες.

Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη.

Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά.

Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων.

Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.

Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει το φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας.

Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα.

Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία - από τη βάση μέχρι την ηγεσία - με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν.

Και το πρόγραμμα και το οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνέδριου που γρήγορα θα συγκληθεί.

Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Εχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους.

Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο.

Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η σημερινή διακήρυξή μας είναι μια διακήρυξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατοπτρίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του Ελληνικού λαού.

Εχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο.

Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Ελληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους:

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το στρατιωτικό καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερη στυγνή μορφή αποικιοποίησης της Ελλάδας από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ, με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφάλαιου.

Ως στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του αμερικάνικου κεφάλαιου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.

Γι' αυτό ο αγώνας του Λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επταετίας.

Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:

α) Τιμωρία των ενόχων και των βασανιστών της χουντικής επταετίας και των υπεύθυνων της προδοσίας της Κύπρου.

β) Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων της δικτατορίας.

γ) Αμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επταετίας, καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προδικτατορικών κυβερνήσεων.

δ) Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των πολιτικών προσφύγων στην πατρίδα.

ε) Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού.

στ) Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους.

ζ) Αμεση ένταξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας στην υπηρεσία του Έθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από τη νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.

Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αβασίλευτης, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει ως προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:

1. Κάθε εξουσία πηγάζει από το Λαό, εκφράζει το Λαό και υπηρετεί το Λαό. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο.
2. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του Λαού μας.
3. Για τα βασικά δικαιώματα του πολίτη ισχύει ο χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται.
4. Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.
5. Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου.
6. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες.
7. Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται ως ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζομένου Λαού.
8. Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.
9. Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.
10. Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του Ελληνικού Λαού. Ως χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρείς αυτούς χώρους. Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς συνασπισμούς, η σύσφιγξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, ως προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.
11. Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
12. Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού Λαού, που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:

α. Την κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δραστηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν το μεσάζοντα που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.

β. Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείριση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινωνικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα, ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και τη σημασία της παραγωγικής μονάδας.

γ. Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.

δ. Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και τα ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.

ε. Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.

στ. Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ευθύνη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Ελληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατιά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

ζ. Την κοινωνικοποίηση της υγείας, που συνεπάγεται τη δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Ελληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.

η. Ενα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γερατειά και ανεργία, που να επεκταθεί σε όλους τους Ελληνες.

θ. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.

ι. Την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του Λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα.

Ετσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.

Να μετονομαστεί το Υπουργείο Ανάπτυξης σε Υπουργείο Πλανόδιου Εμπορίου προτείνει ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας

Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση στο κλίμα του σοβαρού διαλόγου με την Αυτοδιοίκηση που ζητά επανειλημμένως ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας κατέθεσε σήμερα δημόσια μέσα από το επίσημο πολιτικό όργανο της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ, όπως έχει τελικά σύμφωνα με τη γνώμη μας αναδειχθεί, ο ιστοχώρος της νομαρχίας Πειραιά.

Αντιπολίτευση απ' ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει στο νομαρχιακό συμβούλιο αφού, ποιός τολμάει να μιλήσει;

Αντιπολίτευση μάλλον ασκούμε μόνον εμείς στον Πειραιά από αυτές τις σελίδες.

«Εάν μετά τα παραπάνω οι προτάσεις οι δικές μας και των εμπόρων δεν εισακουστούν, τότε δεν σας μένει τίποτε άλλο από το να μετονομάσετε το Υπουργείο σας από Υπουργείο Ανάπτυξης σε Υπουργείο Πλανόδιου Εμπορίου».

(βλ. Δελτίο Τύπου 16.6.2009)

Το θέμα αφορούσε νομοθετική ρύθμιση λειτουργίας της υπαίθριας αγοράς του Σχιστού από το Υπουργείο Ανάπτυξης που ο Γιάννης Μίχας επιθυμεί να περάσει μάλλον στον έλεγχό του, ειδάλλως να καταργηθεί.

Αν δεν κάνουμε λάθος όμως και το παζάρι του Πειραιά ρυθμίζεται σήμερα με αποφασιστική αρμοδιότητα από την Αυτοδιοίκηση και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε κάθε Κυριακή.

Ψάχνουμε να βρούμε ελεγκτές Υγείας του νομάρχη και δεν μπορούμε να τους εντοπίσουμε!

Τσάμπα, χαριστικά δηλαδή, πρέπει να πληρώνονται οι υπερωρίες στο δημόσιο κατάστημα της νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.

Για το Σχιστό ο νομάρχης προτείνει να ξεκινήσει διάλογος με τους τοπικούς και αρμόδιους φορείς.

Μα πρόσφατα, ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά κατηγόρησε εμμέσως πλην σαφώς και το Γιάννη Μίχα ότι ο διάλογος που ήδη έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό, για το παζάρι του Πειραιά έχει αποδειχθεί "ατέρμων".

Ο νομάρχης απάντησε τότε ότι δεν έχει αρμοδιότητα....

Κατά τα γνωστά διοικητικά:

Εγώ δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω.

Για όλα έχει λόγο και άποψη ο Γιάννης Μίχας στον Πειραιά.

Επιστολές στέλνει και διαμαρτύρεται για μικρά και μεγάλα που δεν έχει αρμοδιότητα.

Όταν είναι όμως να σπάσουν αυγά τότε "δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω".

Για την κατάσταση αίσχους που επικρατεί γενικά στην Αυτοδιοίκηση κατηγορούμε ευθέως:

1. Τον εδώ και χρόνια αρμόδιο υπουργό κ. Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος επηρεάζοντας με προσωπικές του απόψεις περί Δημοκρατίας έχει οδηγήσει την Αυτοδιοίκηση σε Κράτος εν Κράτει.

Παρά τον απεριόριστο σεβασμό που οφείλουμε πρώτα εμείς ωστόσο πρέπει να εκφράσουμε την άποψη ότι είναι ένας από τους αφανείς αδύναμους κρίκους της διακυβέρνησης της χώρας.

2. Τη Δικαιοσύνη και ιδιαίτερα τις Εισαγγελικές Αρχές οι οποίες δεν ασκούν το συνταγματικό τους καθήκον ελέγχου και καταλογισμού ευθυνών.

Πρέπει κάποιος συνειδητά να κλείνει τα αυτιά και τα μάτια του ώστε να μην ακούει και να μην βλέπει αυτά που γίνονται από τους εμπλεκόμενους στην Αυτοδιοίκηση.

Αρκούσε ένας μόνο επίορκος νομάρχης ή δήμαρχος να είχε μπει στη φυλακή, σύμφωνα με το νόμο, για να είχε επικρατήσει η ευλαβική τήρηση των αρχών του Κράτους Δικαίου από τους αυτοδιοικητικούς.

Από τον πρώτο αιρετό μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο.

Ψηφιακή Εποχή: Μια Άνοιξη που δε λέει να έρθει

Με αφορμή τη δημοσίευση εχθές 16.6.2009 της έκθεσης για την "Ψηφιακή Βρετανία" που κοινοποιήθηκε πανηγυρικά στο κοινό συμπίπτοντας σκόπιμα με επίσκεψη του Βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν (Gordon Brown) στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Arqiva έχουμε να σχολιάσουμε τα εξής:

Λίγο ως πολύ σοκ προκαλεί σε εμάς τους Έλληνες το γεγονός ότι οι Βρετανοί δεν ανακοινώνουν τα μελλοντικά οράματά τους στην προοπτική της "Πράσινης Ανάπτυξης" όπως κάνει εδώ και κάποια χρόνια η "κληρονομική" αντιπολίτευση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, αλλά βάζουν στόχους που θα ακούγονταν ριζοσπαστικοί στα δικά μας αυτιά ίσως την περασμένη δεκαετία.

Προσεγγίζοντας κοινωνιολογικά θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι επιβεβαιώνεται και πάλι ένα πολιτισμικό, πολιτικό χάσμα Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης που έχει καταγραφεί πολλές φορές στην ιστορία της Γηραιάς Ηπείρου.

Οι χώρες που γνώρισαν την Οθωμανική κυριαρχία παρουσιάζουν πολιτικές ηγετικές ομάδες με διαφορετικές αξίες και ιδανικά από εκείνες που είχαν άλλη ιστορική πορεία.

Οι διαφορές δηλαδή δεν οφείλονται τόσο σε διαφοροποιήσεις σε λαϊκό επίπεδο αλλά στον τρόπο με τον οποίο οι τοπικοί άρχοντες αντιλαμβάνονται το ρόλο τους και θέτουν τις προτεραιότητες.

Κατά τη γνώμη μας αυτό οφείλεται σε έλλειψη, για ιστορικούς λόγους στην ανατολική Ευρώπη, μιας ισχυρής πολιτιστικής και πολιτικής ελίτ που θα θέτει κοινωνικά όρια στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική δράση.

Από καθαρά οικονομική σκοπιά, η Βρετανική αυτή προσέγγιση χρίζει ιδιαίτερης μελέτης.

Οι αγορές νέας τεχνολογίας, επικοινωνιών όπως και φαρμάκων θεωρούνταν κυκλικές και εναλλασσόμενες μεταξύ τους σε μια περίοδο δεκαετίας περίπου.

Τα επενδυτικά δηλαδή κεφάλαια έφευγαν από τις τηλεπικοινωνίες μόλις η αγορά έφτανε σε κάποιο κορεσμό και προωθούνταν στο φάρμακο χρηματοδοτώντας εκεί νέες ανακαλύψεις.

Θα πίστευε κανείς ότι λόγω και των επίκαιρων ιώσεων κάθε λογής είχε έρθει ο καιρός να γίνει πάλι το ίδιο σε βάρος των μικροτσίπς.

Φαίνεται ότι αυτό έχει αλλάξει και οι δύο χώροι δεν αποτελούν πλέον συγκοινωνούντα δοχεία αλλά στρατηγικές διπολικές αγορές:

Φάρμακο - Τρόφιμο και Τηλεπικοινωνίες - Πληροφορική.

Οι Βρετανοί επιμένουν λοιπόν στην ψηφιακή εποχή προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τις εξελίξεις στο χώρο φιλοδοξώντας να γίνουν η ηγέτιδα χώρα στην Ευρώπη ιδιαίτερα στο χώρο των υποδομών.

Από την άλλη μεριά επιθυμούν να αφομοιώσουν τη ψηφιακή τεχνολογία στην καθημερινή πρακτική.

Η μείωση του σχετικού κόστους σε απόδοση ενός μικροεπεξεργαστή είναι τέτοια ώστε αναλογικά αν είχε γίνει μια αντίστοιχη επανάσταση, στην αυτοκινητοβιομηχανία για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να αγοράσουμε μια Ρόλς-Ρόις μόνο με 1 ευρώ.

Υπάρχουν δηλαδή απίστευτες δυνατότητες ενσωμάτωσης της ψηφιακής τεχνολογίας στην καθημερινότητά μας που θα ξεκινούν από κέντρα ελέγχου και κατανεμημένα συστήματα με πρόσβαση του πολίτη έως το καζανάκι του ιδιαίτερου δωματίου του σπιτιού μας.

Μια επενδυτική υπερ-αισιοδοξία όμως προκαλεί πάντα οικονομική κρίση.

Αυτή η κρίση που βιώνουμε σήμερα άλλωστε οφείλεται κατά τη γνώμη μας και στις αλόγιστες ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις στην ψηφιακή τεχνολογία που δεν έχουν δημιουργήσει απτό θετικό πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην παραγωγή αλλά αντίθετα έχουν φορτώσει με αντι-οικονομικά βάρη τους τελικούς καταναλωτές, επιχειρήσεις και νοικοκυριά, χωρίς να υπολογίσει κανείς τη στέρηση πόρων από παραδοσιακούς κλάδους που εκδηλώνεται με αύξηση της τιμής των τελικών προϊόντων τους, τροφίμων, πρώτων υλών, κλπ.

Αυτή η στροφή προς κάτι νέο όταν ιδιαίτερα επηρεάζει τους συντελεστές της παραγωγής είναι αποτελεσματική όταν γίνεται από ανάγκη και αναγκαιότητα ιδιαίτερα για μείωση του κόστους και όχι μετά από κρατική ή άλλη παρέμβαση.

Το Κράτος λοιπόν θα πρέπει να περιορίζεται να παρέχει εγγυήσεις πρόσβασης σε όλους. Κυρίως πρόσβασης στην πληροφορία και ενημέρωση.

Η εμμονή αυτή των Βρετανών στην ψηφιακή τεχνολογία υπαγορεύεται όμως και από λόγους εθνικής ασφάλειας.

Βρετανία, Αυστραλία και Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν τα παγκόσμια ψηφιακά λιμάνια.

Κάθε ψηφιακή πληροφορία θα πρέπει αν είναι δυνατό να περνά από αυτά και να μπορεί να αξιολογηθεί και να ταυτοποιηθεί αυτόματα και άμεσα.

Το ερώτημα και πάλι όμως είναι:

Οικονομικά δικαιολογούνται αυτές οι επιλογές έστω και για λόγους εθνικής ασφάλειας;

Η απάντηση είναι όχι.

Το μάρμαρο θα το πληρώσουν τελικά οι λαοί στις χώρες που συμμετέχουν σε διεθνείς οργανισμούς κάθε μορφής οι οποίοι τελικά θα αναγκαστούν να νομοθετήσουν ανάλογα και να πληρώσουν με το παραπάνω όσα χρειάζονται για το κυνήγι αόρατων εχθρών και την αντιμετώπιση "ασύμμετρων απειλών".