Αυξάνει ουσιαστικά ο εποπτικός ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδας ως προς την τήρηση της νομοθεσίας που αφορά τα διαθέσιμα των δημoσίων οργανισμών που παρέμεναν "ξεχασμένα" στις τράπεζες.
Οι δημόσιοι οργανισμοί υποχρεούνται βάσει της κείμενης νομοθεσίας να καταθέτουν στην Τράπεζα της Ελλάδος όλα τα ρευστά διαθέσιμά τους εκτός από εκείνα που είναι απαραίτητα για την άμεση λειτουργία τους.Κάτι όμως που οι υπεύθυνοι των οργανισμών του δημοσίου "ξεχνούσαν" να κάνουν και τα διαθέσιμα αυτά παρέμεναν στις τράπεζες αυξάνοντας τη ρευστότητά τους.
Εκείνες έβγαζαν καλό νυχτοκάματο επενδύοντας αυτά τα διαθέσιμα σε καταθέσεις overnight ή σε CDs χωρίς να αποδίδουν βέβαια τίποτα περισσότερο στους πραγματικούς καταθέτες πέρα από τους συμβατικούς τόκους, αν απέδιδαν και κάτι τέτοιο.
Η ρευστότητα όμως αυτή στα χέρια του τραπεζίτη (και κατ' επέκταση των μετόχων και πελατών του) έχει πολύ μεγαλύτερη αξία και δύναμη καθώς από τη μια μεριά εμφανίζονται βελτιωμένοι οι δείκτες φερεγγυότητάς του, ενώ από την άλλη υπάρχει ζεστό χρήμα για να κινηθούν οι αγορές.
Ειδικά στις αγορές παραγώγων αλλά ακόμη και χορηγήσεων το κάθε εκατομμύριο ευρώ τζιράρεται σαν να ήταν (ενδεικτικά) 5 εκατομμύρια, ανάλογα με το ποσοστό κινδύνου που διέπει τη συγκεκριμένη αγορά.
Πως γίνεται;
Πολύ απλοϊκά, ας πούμε ότι διαθέτετε 1 εκατομμύριο ευρώ και είστε ο Ωνάσης. Τότε ευχαρίστως σας δανείζουν άλλα 4 εκατομμύρια ευρώ με κάποιο μικρό κόστος για να επενδύσετε στις επιχειρήσεις σας ή σε τίτλους.
Αν όμως είστε ο Θανάσης ακόμη και με 1 εκατομμύριο ευρώ στα χέρια κανείς δε σας δανείζει περισσότερο από άλλο 1 εκατομμύριο και αυτό με πολλές εγγυήσεις.
Πρόκειται δηλαδή για μια διαδικασία όπου το χρήμα δημιουργεί φερεγγυότητα και η φερεγγυότητα πάλι χρήμα που επενδύεται στις αγορές.
Οι τράπεζες δηλαδή λόγω της θεσμικής φερεγγυότητάς τους και του ρευστού που διαθέτουν μπορούν και παίρνουν θέσεις ή διαμεσολαβούν σε αγορές κεφαλαίων, τίτλων, εμπορευμάτων, κλπ, όπου αγοράζονται και πωλούνται προσδοκίες.
Αυτό γίνεται λίγο άκομψα και στο Ελληνικό Χρηματιστήριο όπου οι Ελληνικές τράπεζες παίζοντας εντός έδρας μπορούν να φουσκώσουν τις τιμές όσο τους δίνει τη δυνατότητα η ίδια η αγορά.
Οι τράπεζες όμως προτιμούν να αερίζουν τις τιμές των μετοχών προς τα πάνω παρά προς τα κάτω παρόλο που μπορούν να κερδίσουν και από αυτή την αρνητική στρατηγική.
Ο λόγος είναι ότι ρίχνοντας όσο παίρνει τις τιμές πέφτουν και οι εσωτερικές αξίες των επιχειρήσεών τους, αξίες που στηρίζονται και στις τιμές των μετοχών που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους είτε ως μέτοχοι είτε ως εγγύηση για κεφάλαια χορηγήσεων άλλων εταιρειών και μετόχων.
Έτσι λοιπόν η Διεύθυνση Εργασιών Δημοσίου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος της Τράπεζας της Ελλάδας θα παρακολουθούν τα ρευστά διαθέσιμα των δημοσίων οργανισμών και θα ενημερώνουν τα αρμόδια εποπτικά υπουργεία.
Οι τράπεζες υποχρεούνται κάθε 1 και 15 του μήνα να μεταφέρουν με δική τους πρωτοβουλία τα διαθέσιμα κεφάλαια στην Τράπεζα της Ελλάδας ακόμη και αν ο δημόσιος φορέας δεν έχει μεριμνήσει για το σκοπό αυτό.
Στις τράπεζες πλέον θα υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο τα χρήματα που είναι απολύτως απαραίτητα για τις ανάγκες δεκαπενθημέρου του κάθε οργανισμού.
Όσοι τραπεζικοί οργανισμοί δεν συνεργαστούν αγνοώντας τις οδηγίες αυτές θα περνούν από την Επιτροπή Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων η οποία θα εξετάζει αν και κατά πόσο ευθύνεται η ίδια η τράπεζα ώστε να επιβάλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις.
Παρατηρούμε άρα ότι υπάρχει σαφής στήριξη στο Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργο Προβόπουλο για να μπει τάξη στον τραπεζικό χώρο όταν εμπλέκονται ιδιαίτερα δημόσιοι οργανισμοί οι οποίοι με τις ενέργειές τους μεταβάλλουν τις συνθήκες της αγοράς και την ποσότητα χρήματος που κινείται στην οικονομία ενώ από την άλλη η κεντρική διοίκηση αναγκάζεται να εκδίδει ομόλογα για να καλύψει τις άμεσες ανάγκες αν και υπάρχουν ρευστά διαθέσιμα που λιμνάζουν.
Θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί αν κάποιοι διοικητές οργανισμών ή άλλοι επιτήδειοι
κερδίζουν ποικιλοτρόπως παράνομα από αυτή την ξεχασμένη λίμνη ρευστού.Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι τα χρήματα αυτά θα λείψουν ξαφνικά από τις αγορές με αποτέλεσμα να εγγραφούν σημαντικές ζημίες σε αυτούς που στηρίζονταν στη ρευστότητα που έδιναν, καθώς οι τράπεζες θα κλείσουν άμεσα τις θέσεις τους ρευστοποιώντας τίτλους.
Θα δημιουργηθεί δηλαδή ένα ξαφνικό φαινόμενο Crowding
Out
που οδηγεί σε αύξηση των επιτοκίων και πιθανή πτώχευση κάποιων οριακών λόγω της κρίσης επιχειρήσεων κάτι που δεν είναι επιθυμητό την παρούσα στιγμή ύφεσης καθώς η ανεργία είναι αυξανόμενη και το κόστος εργασίας ανελαστικό.Δεν είναι τυχαίο το πτωτικό γύρισμα του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών το τελευταίο μήνα ακόμη και σε αντίθετη πορεία με τις ξένες αγορές όταν αυτές δημιουργούσαν υπεραξίες με ανοδικές κινήσεις.
Η συνάντηση του κου Προβόπουλου με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου έγινε στις 8.10.2009 και η σχετική απόφαση του προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδας (2616/18.6.2009) άρχισε να εφαρμόζεται στις
14.10.2009 μόλις 6 ημέρες μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό.
Πως γίνεται όμως μια απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας που εκδόθηκε στις 18.6.2009 να εφαρμόζεται στις 14.10.2009, με καθυστέρηση 4ων μηνών και μόνο αφού άλλαξε η κυβέρνηση;Την απάντηση θα πρέπει να δώσει ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γιάννης Παπαθανασίου αλλά κυρίως ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής διότι προφανώς το δέσιμο των χεριών του κυρίου Προβόπουλου έγινε με πολιτική απόφαση σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Σε μια οικονομία όμως χωρίς αναπτυξιακή πορεία και προοπτική η οποία είναι καταχρεωμένη και υπάρχει λόγω δημιουργίας συνεχών ελλειμμάτων
είναι απολύτως βέβαιο ότι κάποτε θα υπάρξει εκκαθάριση.Η προηγούμενη κυβέρνηση με τις ενέργειές της έδειχνε ότι είχε αποφασίσει να οδηγείται σε πτώχευση ο δημόσιος τομέας ελπίζοντας ότι ο ιδιωτικός θα ανακάμψει.
Η σημερινή κυβέρνηση δείχνει ότι είναι αποφασισμένη να διασώσει τα δημόσια οικονομικά σε βάρος όμως κάποιων ιδιωτικών επιχειρήσεων οι οποίες θα πτωχεύσουν με ό,τι συνεπάγεται.
Χωρίς
άμεσες κυβερνητικές αποφάσεις που θα δώσουν όραμα, ελπίδα και προοπτική στις αγορές η επόμενη ημέρα θα είναι πολύ πιο δύσκολη έως κοινωνικά αβάσταχτη.
