Κώστας Λαλιώτης: Παρών

"Δεν είτανε πως δεν τον γνώρισε στο φως της παραστιάς· δεν είταν
τα κουρέλια του επαίτη, η μεταμφίεση,..." [Γ. Ρίτσος]


Είναι 16 Ιουλίου 2009.

Μπούρτζι, Σκιάθος.

Πραγματοποιείται η τελετή λήξης του 12ου ετήσιου "Συμποσίου της Σύμης" και ανάμεσα στους εκλεκτούς καλεσμένους δεν μπορεί να μη ξεχωρίσει κάποιος, στην πρώτη σειρά, τον Κώστα Λαλιώτη.

(φωτογραφία: www.papandreou.gr)

Ο Κώστας Λαλιώτης είχε αποχωρήσει από το προσκήνιο τον Ιούλιο του 2003 παραιτούμενος, όταν ο τότε πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σημίτης, μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης προεδρίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέθεσε πρόταση περί ασυμβίβαστου κατοχής θέσης στην Κυβέρνηση και στο Εκτελεστικό Γραφείο παράλληλα.

Πρότεινε λοιπόν στον κο Λαλιώτη την αποκλειστική συμμετοχή του στο κυβερνητικό σχήμα, κάτι που εκείνος δεν αποδέχθηκε και παραιτήθηκε κατηγορώντας τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα για παρέμβαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της προεδρίας είχαν οργανωθεί διαμαρτυρίες πολιτών κατά των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι οργανωμένες αυτές εκδηλώσεις είχαν κατά πολλούς τη σφραγίδα του Κώστα Λαλιώτη ο οποίος συμμετείχε με την παρουσία του μάλιστα σε μια πορεία όταν εισέπραξε, στην κυριολεξία, γιούρτια από θερμόαιμους νεαρούς που με αυτόν τον τρόπο καταδίκασαν έμπρακτα τη διγλωσσία του στελέχους του ΠΑΣΟΚ.

Ο Κώστας Λαλιώτης ωστόσο είναι υπεύθυνος άμεσα ή έμμεσα για το μεγαλύτερο κομμάτι, αν όχι όλης, της οργάνωσης των εκλογικών αναμετρήσεων του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 20-25 χρόνια.

Το 2007 παρουσίασε τα εκλογικά σποτάκια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπαθώντας να βγεί πάλι στο προσκήνιο.

Είναι οπαδός του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα".

Έχει χρησιμοποιήσει σχεδόν κάθε μέσο λαϊκισμού και χειραγώγησης της κοινής γνώμης με αποκορύφωμα τις κατηγορίες που εκτόξευε σχεδόν καθημερινά το 2001 ακόμη και ως Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ (2001-2003) για συμμετοχή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και του προέδρου της Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε παράκτια εταιρεία παράνομων συναλλαγών με το όνομα MAYO.

Για την υπόθεση αυτή καταδικάστηκε σε αποζημίωση από τα δικαστήρια στα οποία προσέφυγε ο κος Μητσοτάκης αλλά επίσης αποζημιώθηκε εν μέρει για αντίστοιχους χαρακτηρισμούς σε βάρος του.

Η πιο οξεία κριτική κατά του Κώστα Λαλιώτη όμως έχει να κάνει με τη φερόμενη διαπλοκή του με εργολάβους και επιχειρηματίες όταν κατά την περίοδο 1993-2001 ήταν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και διαχειρίστηκε το απίστευτο για την εποχή ποσό των 4 τρις 300 δις δρχ.

Ένα ποσό που, λόγω του πολλαπλασιαστικού αποτελέσματος στην παραγωγή και το εισόδημα της οικονομίας από τις Δημόσιες Επενδύσεις, θα μπορούσε να είχε θέσει την Ελλάδα σε μόνιμη πορεία ανάπτυξης.

Ο Κώστας Λαλιώτης όμως είναι και γνήσιο παιδί της γενιάς του Πολυτεχνείου καθώς συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα της εποχής.

Έχει δημοσιευτεί, χωρίς να έχει διαψευστεί εξ' όσων γνωρίζουμε, ότι η επιτροπή κατάληψης του ιδρύματος, στην οποία συμμετείχε, είχε διαπραγματευτεί την αποχώρηση των φοιτητών και ότι συμφωνήθηκε, μεταξύ στρατού και επιτροπής, η πύλη να γκρεμιστεί καθώς ήταν αδύνατον να ανοίξει.

Κάτι που έγινε τελικά πρόωρα με την πίεση των στρατιωτικών και την τραγική παρέμβαση του ερπηστριοφόρου (τανκ).

Απορίας λοιπόν άξιο είναι γιατί το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο πρόεδρός του Γιώργος Παπανδρέου, διατηρεί ενεργά πότε στο παρασκήνιο και πότε στο προσκήνιο στελέχη σαν τον Κώστα Λαλιώτη που προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, διχάζουν τον Ελληνικό Λαό και προκαλούν έριδες ακόμη και στο ίδιο το κόμμα της αντιπολίτευσης.

Το ΠΑΣΟΚ, όπως και οι άλλες μεγάλες κυρίες των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, φαίνεται ότι έχουν περάσει προ πολλού την κλιμακτήριο και δεν μπορούν να γεννούν ούτε στελέχη πόσο μάλλον ιδεολογίες και πολιτικές.

Τα απανωτά θεωρητικά λίφτιν και πολιτικά μπότοξ δεν μπορούν να κρύψουν τις βαθειές ρυτίδες των γηρατειών και της ασθένειας των Ελληνικών παραδοσιακών κομμάτων της παρακμής που κάτω από το ημίφως αθώων εκδηλώσεων όπως το "Συμπόσιο της Σύμης" προβάλλονται και σοκάρουν.


Παραμονή Χριστουγέννων του 2001, η εφημερίδα Καθημερινή έγγραφε στην αγγλόφωνη έκδοσή της:


" Στο καλό, Κύριε Λαλιώτη


Για όλα αυτά: Στο καλό, Κύριε Λαλιώτη.

Στην απαρχή μιας νέας εποχής στην ιστορία μας, την ώρα που αυτή η ταραγμένη χώρα καλείται να προχωρήσει με ένα διαφορετικό ρυθμό, προκειμένου να λάβει τη θέση της σε ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, η πολιτική μας ζωή είναι σε κίνδυνο ολίσθησης στο άρρωστο και παραλυτικό παρελθόν με την πρωτοβουλία του νέου γενικού γραμματέα του κυβερνώντος κόμματος του ΠΑΣΟΚ, Κώστα Λαλιώτη.

Με την αναβίωση ύποπτων ισχυρισμών, φέρνοντας στο προσκήνιο σκιερούς χαρακτήρες, ο Λαλιώτης προσπαθεί να μετατοπίσει τον πολιτικό διάλογο σε μια εποχή η οποία έχει ζυγιστεί και κριθεί από τον Ελληνικό λαό.

Ο κος Λαλιώτης επιμένει σε συνταγές που στοχεύουν να παραπλανήσουν και να προκαλέσουν καθυστερήσεις.

Ακόμη και αν, αυτός ο ίδιος, ως Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων για επτά χρόνια, μπορεί να κατηγορηθεί για κακοδιαχείριση (υιοθετώντας τον πιο αθώο και αφελή όρο) τεράστιων ποσών κοινοτικών κονδυλίων.

Είναι καιρός δύσκολων αποφάσεων, όταν οι μαθητές πρέπει να μελετήσουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να περάσουν στο πανεπιστήμιο, όταν οι νέοι εργάζονται σκληρά κάθε μέρα για να κερδίσουν μια θέση στην αγορά εργασίας, όταν οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να εκπαιδεύονται μέχρι τη μέρα που θα συνταξιοδοτηθούν ώστε να μην οδηγηθούν στις τάξεις των ανέργων και όταν οι επιχειρήσεις προσπαθούν κάθε μέρα να ανακαλύψουν τις καινοτομίες που θα τις σώσουν από το ναυάγιο.

Η εποχή αυτή δεν μπορεί να αντέξει το παλιό μοντέλο πολιτικού κόμματος που εκπροσωπείται από τον κο Λαλιώτη.

Θα πρέπει να το προσπεράσει, διότι χρειάζεται ένα νέο τύπο πολιτικού που δεν παραμένει κολλημένος στο επιφανειακό αλλά έχει καθήκον να διερευνά βαθύτερα, να επικεντρώνεται στην ουσία των προβλημάτων και να προσφέρει αποτελεσματικές λύσεις που θα αντέξουν."