Εκθέσεις, Πολιτισμός και Ανθρώπινα Δικαιώματα

Αύριο, Κυριακή 12.4.2009, κλείνει τις πύλες του το 3ο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Ελιάς που διοργανώνεται στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Η έκθεση θα βρίσκεται στην τρίτη και τελευταία μέρα λειτουργίας της και θα είναι ανοικτή για τους επισκέπτες από τις 10:00 π.μ. έως τις 9:00 μ.μ.

Το 3ο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Ελιάς στοχεύει σύμφωνα με τους διοργανωτές:

Στην ενεργοποίηση και τη συμμετοχή όλων των φορέων που εμπλέκονται στα στάδια παραγωγής επεξεργασίας και διάθεσης των δύο αυτών βασικών εθνικών μας προϊόντων.

Σην επισήμανση των προβλημάτων λειτουργίας των ελαιουργείων (δύο και τριών φάσεων) και των πυρηνελαιουργείων με τις προτεινόμενες λύσεις.

Στην αναφορά σε συστήματα και τεχνικές επεξεργασίας του ελαιοκάρπου με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας και την προστασία του περιβάλλοντος.

Στην εκτενή συζήτηση για το βιολογικό ελαιόλαδο, πάστα ελιάς καθώς και την σημασία των δύο αυτών προϊόντων.

Στην επισήμανση όλων των παραμέτρων και παραγόντων που συνδέονται με την ακόμη περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου ελληνικού ελαιολάδου.

Στην παρουσίαση σύγχρονων τεχνικών ελέγχου της ποιότητας και την αποφυγή νοθείας του ελαιολάδου.

Στην ανάδειξη προβλημάτων που αφορούν την εμπορία, τυποποίηση και εμπορία του ελαιολάδου και της βρώσιμης ελιάς και ιδιαίτερα των θεμάτων του σύγχρονο μάρκετινγκ.

Στην παρουσίαση τελευταίων δεδομένων της επιστήμης σχετικά με τον ιδιαίτερο ρόλο του ελαιολάδου ως λειτουργικό τρόφιμο.

Στην ανάδειξη της διατροφικής και οικονομικής σημασίας των ποιοτικών παραδοσιακών προϊόντων της χώρας μας ( Ελαιόλαδο- Βρώσιμη ελιά).

Στην ενημέρωση για τα Προγράμματα που αφορούν χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής ένωσης στον ελαιοκομικό τομέα , αλλά και για τις αντίστοιχες υποχρεώσεις των ενδιαφερομένων.

Πέρα όμως από αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν περισσότερο τους παράγοντες του κλάδου εμάς μας προξένησε το ενδιαφέρον το πολιτικό παρασκήνιο της όλης δράσης που αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης δραστηριότητας και πρωτοβουλιών με στρατηγικό χαρακτήρα.

Καταρχήν η εκδήλωση οργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΔΠΑ) νομικό πρόσωπο, χωρίς όμως να προσδιορίζεται η ακριβής νομική του μορφή.

Το ΕΔΠΑ είναι παρακλάδι του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Στρατηγικού Σχεδιασμού (ΕΟΣΣ) που επιθυμεί να είναι μοχλός επιρροής σε ευρωπαϊκό κυρίως επίπεδο και έντονη δράση σε οργάνωση ημερίδων και άλλων εκδηλώσεων διασύνδεσης στην Ελλάδα.

Διευθυντής του ΕΔΠΑ εμφανίζεται να είναι ο κ. Ιωάννης Κάκκος.

Το ΕΔΠΑ οργάνωσε πρόσφατα και την 3η Διοργάνωση «Ελληνικός Λαϊκός Πολιτισμός» (20.3.2009-22.3.2009) στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας, ενώ οργανώνει και άλλες εκθέσεις που αφορούν την Ελλάδα της Περιφέρειας, και έτσι έχει επαφές και επικοινωνία σε τοπικό επίπεδο ιδιαίτερα με φορείς αυτοδιοίκησης...

Τον κ. Κάκκο όμως εμείς τον θυμόμαστε το 2002 ως διευθυντή της ΚΕΑΔΕΑ, δηλαδή της Κίνησης για την Ειρήνη, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Επικοινωνία και την Ανάπτυξη, μιας αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα που ιδρύθηκε το 1981 στους κόλπους όπως λέγεται του ΠΑΣΟΚ.

Τελευταία, πρόεδρός της ήταν ο κ. Κώστας Παπαναγιώτου, νομικός, (τέως υπουργός), ενώ μέλη της οργάνωσης είναι κορυφαίοι πολιτικοί, συνταγματολόγοι, δικαστικοί και άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι σε παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα.

Σήμερα, απ' ό,τι γνωρίζουμε πρόεδρος είναι ο Χαράλαμπος Τσολάκης, συνδικαλιστής των ΕΛΠΕ και στέλεχος και πρόεδρος της οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη.

Η ΚΕΑΔΕΑ αναφέρει ότι έχει βραβευτεί από τον ΟΗΕ και ότι είναι επίτιμο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.

"Η ΚΕΑΔΕΑ ασχολείται με οτιδήποτε έχει σχέση με την ειρήνη και την ανάπτυξη".

Ενδιαφέρον όμως είναι ότι ο πραγματικός (;) τίτλος της οργάνωσης όπως έχει αναφερθεί το 2003 από παλιό μέλος της και πρώην Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας του ΠΑΣΟΚ είναι:

Κίνηση για την Ειρήνη, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Εθνική Ανεξαρτησία.

Οι οργανώσεις που κινούνται παράλληλα με την κρατική δράση είναι μια παλιά ιστορία στην Ελλάδα.

Κάποιοι πολιτικοί δρώντες δεν έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τη λειτουργία τους και αισθάνονται την ανάγκη να δραστηριοποιηθούν ανεξάρτητα.

Αυτό δεν είναι μεμπτό. Αποδεικνύεται πολλές φορές απαραίτητο όταν η κρατική ατέλεια ή αμέλεια συμπληρώνεται από την πολιτική δράση.

Όταν όμως, όπως γίνεται στην Ελλάδα, διαπλέκονται σκοποί και στόχοι που αφορούν την κατ' εξοχήν άσκηση στρατηγικής και πολιτικής από την ευνομούμενη Πολιτεία με οργανώσεις και αστικές εταιρείες, θρησκευτικές, πολιτιστικές, οικονομικές, κλπ με εθνικό προσανατολισμό κάπου το πράγμα μπερδεύεται επικίνδυνα.

Δεν μιλάμε για θέματα οικονομικής συναλλαγής που επιβεβαιωμένα υφίστανται.

Μιλάμε για την ποιότητα των Δημοκρατικών μας Θεσμών.