Παζάρι να γίνεται...

Με αφορμή την ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά (12.5.2009) σχετικά με επιστολή που απέστειλε στη νομαρχία Πειραιά, το δήμο της πόλης και κοινοποίησε στα Υπουργεία Οικονομίας & Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης και Ανάπτυξης, καθώς και στους Βουλευτές Α΄ και Β΄Πειραιά και αφορούσε το παζάρι του Πειραιά, είναι ευκαιρία να θυμηθούμε οι πιο παλιοί αλλά και να μάθουμε οι πιο νέοι ορισμένες αλήθειες σχετικές με το θέμα.





Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο οι τοπικοί άρχοντες αντιμετωπίζουν και αυτό το πρόβλημα όπως και όλα τα άλλα εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Η συμπεριφορά των αιρετών ή διορισμένων κατά καιρούς αυτοδιοικητικών σε όλα τα θέματα που αφορούν τον Πειραιά θυμίζει τις περισσότερες φορές επικαιροποιημένες πρακτικές σημερινών κοτζαμπάσηδων σε συνδυασμό με ένα σύγχρονο κομματικό αυταρχισμό και αυθαιρεσία.

Μια αυθαιρεσία τόσο πράξης όσο και παράλειψης.





(Μια σημαντική παρένθεση:).

Καταρχήν, για όσους δεν γνωρίζουν, η εξουσία που έχουν οι περισσότεροι νομάρχες, δήμαρχοι και λοιποί προέρχεται από διεργασίες που πραγματοποιούνται στον κομματικό σωλήνα.

Και όπως είναι συνηθισμένο στην εξωσωματική δημοκρατική γονιμοποίηση, τα παιδιά του σωλήνα είναι δίδυμα.

Μπροστά, για τα μάτια του κόσμου, ο νομάρχης, ο δήμαρχος, ο πρόεδρος.

Είναι εκείνοι που εκστομίζουν τα πολιτικά πυροτεχνήματα και τα μαργαριτάρια δηλώσεων, δεσμεύσεων και σηματοδοτήσεων.

Πίσω, ο Γενικός Γραμματέας ή όπως αλλιώς λέγεται.

Είναι εκείνος που υπογράφει ό,τι υπογράφει και ο δίδυμος κατά κόσμο υπεύθυνος άρχων.

Στην ουσία, είναι αυτός που κινεί τα νήματα και διοικεί τους ΟΤΑ και τους λοιπούς οργανισμούς στους οποίους υπηρετεί τα συμφέροντα του Λαού.

Ο Γενικός Γραμματέας "συστήνεται" από τον κομματικό αρμοδίως υπεύθυνο για τα θέματα αυτά, ο οποίος κατοικοεδρεύει στον πυρήνα του κάθε κόμματος εξουσίας, και ας τολμήσει ο αιρετός να πει όχι.

Αυτά τα λεγόμενα "άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης" είναι τις περισσότερες φορές στην κυριολεξία διοικητικά παντελώς άγνωστα για τους λαϊκούς μας ηγέτες.

Έτσι λειτουργεί η Δημοκρατία και σε αυτό το επίπεδο στη χώρα μας και εσείς έχετε δικαίωμα να το γνωρίζετε.





Ευχαρίστως να μας διαψεύσουν αν κάνουμε λάθος.

(Απαραίτητη παρένθεση που αφορά τους κομματικούς άρχοντες εξουσίας, που μας οδηγεί όμως σε μια επιπλέον παρένθεση:).

Κάποτε ένας "τεμπέλης" βουλευτής ήρθε αντιμέτωπος με τη δυσαρέσκεια των πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας. Τότε τι σκαρφίστηκε;

Κατά τη συζήτηση των νομοσχεδίων στη Βουλή, όταν οι συνάδελφοί του ήταν στο βήμα σχολιάζοντας τα νομοσχέδια, εκείνος από τα έδρανα παρενέβαινε με αερολογίες, χωρίς να έχει το λόγο.

Ως αποτέλεσμα, ο πρόεδρος ήταν αναγκασμένος να επιβάλλει την τάξη και πολλές φορές να ζητάει από τους γραμματείς του Σώματος οι παρεμβάσεις του βουλευτή να μην καταχωρούνται στα τηρούμενα πρακτικά.




Η σχετική σημείωση του γραμματέα ήταν η εξής:

"Ο βουλευτής..." τάδε "ομιλεί μη ακουόμενος".

Στη συνέχεια ο βουλευτής έπαιρνε τα πρακτικά ως απόδειξη στους εκλογείς του και δήλωνε:

"Εγώ τους τα λέω αλλά εκείνοι δε με ακούνε!".





Όσοι από αυτή τη ράτσα βουλευτών είχαν περισσότερο θράσος έστηναν και ένα ωραίο σενάριο για πολιτική σκοπιμότητα.

Εμφανίζονταν ως επαναστάτες, αντιμέτωποι με τα συμφέροντα, υπερασπιστές των πολιτών, κλπ.

Γενιές και γενιές μεγάλωσαν και θα μεγαλώνουν απ' ότι φαίνεται στην πατρίδα μας με μαυρογυαλούρους ψευτοθόδωρους και μακρυχέρηδες.

(Η μια παρένθεση φέρνει την άλλη, αφού οι παρενθέσεις είναι το κυρίως θέμα:).

Πρέπει επίσης να παρατηρήσουμε ότι για να λειτουργεί το κομματικό Κράτος είναι απαραίτητο να ελέγχονται όσο το δυνατόν περισσότεροι δημοκρατικοί θεσμοί.

Μόνο έτσι η αυθαιρεσία καλύπτεται από το πέπλο της δημοκρατικής νομιμοποίησης.





Έτσι λοιπόν, κατά κοινή πλέον ομολογία, ελέγχονται και τα συνδικαλιστικά όργανα όπου σε θέσεις κλειδιά βρίσκονται τα "παιδιά" των "παιδιών", τριτοκλασάτα δηλαδή στελέχη που ενίοτε, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, μπορεί να εμφανιστούν στο μέλλον, νομάρχες, δήμαρχοι ή πρόεδροι κάποιων οργανισμών συνεχίζοντας από πιο υπεύθυνη θέση τη δουλειά που ξέρουν να κάνουν.

Αν και οι εκλογές όμως, σε εθνικό επίπεδο, δίνουν διέξοδο στη νομιμοποίηση της κυρίαρχης εξουσίας στη χώρα μας, καθώς το δείγμα, το Εκλογικό δηλαδή Σώμα, είναι σχεδόν όλος ο πληθυσμός, ωστόσο οι αρχαιρεσίες των σωματείων, συλλόγων, κλπ δημοκρατικά πάσχουν.




Εμφανίζονται να εκπροσωπούν ολόκληρες ομάδες πολιτών κάποιοι που στην πραγματικότητα έχουν λάβει ένα ελάχιστο ποσοστό ψήφων αυτών που υποτίθεται ότι εκφράζουν.

Λέμε, για παράδειγμα, ότι ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου μια πόλης εκπροσωπεί τους εμπόρους της πόλης αυτής όταν η αλήθεια είναι ότι εκπροσωπεί μόνο τα εγγεγραμμένα μέλη του Συλλόγου που είναι ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου των εμπόρων.

(Συνεχίζουμε με μια ακόμη παρένθεση:).

Οι κύριες μέθοδοι για να δικαιολογούν οι κομματικοί κρατικοί και παρακρατικοί τις "νόμιμες" παρανομίες τους, πράξεις και παραλείψεις, είναι οι εξής:

1. "Μου εισηγήθηκαν":

Για να μην καταλήξουν κάποτε στις Ελληνικές φυλακές οι κομματικοί άρχοντες, όσοι δεν καλύπτονται από την τυπική ασυλία υπουργού και βουλευτή, υπογράφουν τις αποφάσεις τους ή αποφασίζουν απραξία μετά από εισήγηση "αρμοδίου" οργάνου, επιτροπών, συμβουλίων, διευθυντών, κλπ.

Επειδή, εδώ στην Ελλάδα σεβόμαστε τον εαυτό μας, τις πιο πολλές φορές τα όργανα αυτά τα διορίζουν οι ίδιοι, καθορίζοντας με αυτόν τον τρόπο λίγο ως πολύ και το περιεχόμενο των εισηγήσεων.

Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα διότι η υπόθεση του Βατοπαιδίου είναι πρόσφατη.

Όταν για κάποιο λόγο η εισήγηση δεν αρέσει στον κομματικό, τότε, δημοκρατικά πάλι, αλλάζει με νέα απόφασή του τη σύνθεση της επιτροπής.

Χρειάζεται να θυμίσουμε τις σχετικές αποφάσεις σύστασης επιτροπών του Βύρωνα Πολύδωρα ως αρμόδιου υπουργού πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Σε μια μέρα άλλαξε η αρμόδια επιτροπή και μαζί η εισήγησή της ώστε να "ξεκολλήσουν" τα Ολυμπιακά έργα.

2. "Δεν έχω αρμοδιότητα"

Η ύπαρξη ή όχι αρμοδιότητας ερμηνεύεται σε συνάρτηση με τη σκοπιμότητα του κάθε κομματικού οργάνου.

Με ερμηνείες "λάστιχο" της Ελληνικής πολυνομίας τα κομματικά όργανα δικαιολογούν κάθε πράξη και παράλειψή τους όσο αυθαίρετη και να είναι.

Καθώς η αυθαιρεσία επιβεβαιώνεται με την αδυναμία, στην ουσία, απόδοσης Δικαιοσύνης η κατάσταση μπορεί και διατηρείται επ' άπειρον.





(Ας μιλήσουμε τώρα για το "παζάρι", γενικώς, του Πειραιά:).

Στις αρχές του εικοστού αιώνα το παζάρι του Πειραιά, τα «Παλιατζίδικα», βρίσκονταν στην οδό Κοραή, απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο.

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, πολλοί πρόσφυγες ήρθαν στην αγορά αυτή, άνοιξαν καταστήματα και της πρόσθεσαν το δικό τους χρώμα.

Σύντομα η αγορά μεταφέρθηκε στην πλατεία Καραϊσκάκη.

Στην αρχή λειτουργούσε μέσα σε δύο στοές, από τις οποίες στην πρώτη πουλούσαν λαχανικά και στην δεύτερη μεταχειρισμένα ρούχα και παλιοσίδερα.

Η αγορά «του Καραϊσκάκη» πολύ γρήγορα αναπτύχθηκε και συγκέντρωσε γύρω της και πολλά "μαγαζιά", μουσικά και άλλα.

Γνωστοί ρεμπέτες δημιούργησαν εκεί, όπως ήταν τότε ο Σκριβάνος, ο Μπάτης, ο Μάρκος (Βαμβακάρης), ο Στράτος (Παγιουμτζής), ο Μάθεσης, ο Δελιάς, ο Γενίτσαρης, ο Κερομύτης, ο Παπαϊωάννου, ο Καρυδάκιας, ο Στεφανάκος, ο Χατζηχρήστος και άλλοι.

Το 1937 η αγορά του "Καραϊσκάκη" καταστράφηκε από φωτιά που φήμες έλεγαν τότε ότι έβαλε η αστυνομία για να δώσει τέλος σε μια κατάσταση που δεν μπορούσε να ελέγξει.




Στη συνέχεια αναπτύχθηκε πάλι στη σημερινή της θέση, στην οδό Αλιπέδου, μέχρι ο δήμαρχος της χούντας Αρ. Σκυλίτσης να την ισοπεδώσει με τις μπουλντόζες.

Τότε σώθηκαν μόνο κάποια υπόγεια παλιατζίδικα.

Πάλι όμως το παζάρι αναπτύχθηκε αφού υπάρχουν πολλοί που ωφελούνται από την αγορά, έμποροι, καταναλωτές και άλλοι.





Το 1998 ο τότε δήμαρχος του Πειραιά Στέλιος Λογοθέτης παραπέμφθηκε από τον Εισαγγελέα της πόλης με την κακουργηματική κατηγορία ότι χορηγούσε άδειες μικροπωλητών για το παζάρι σε άτομα που δεν πληρούσαν τις νόμιμες προϋποθέσεις και ως εκ τούτου δεν μπορούσαν να προσκομίσουν στις υπηρεσίες του Δήμου τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Την απαλλαγή του πρώην δημάρχου έκρινε με το υπ. αρθ. 227/2001 βούλευμά του το Εφετείο Πειραιά, όπου είχε προσφύγει ο κ. Λογοθέτης, ο οποίος σημειωτέον δεν ήταν η πρώτη φορά που απαλλασσόταν από τις κατηγορίες που του είχε απαγγείλει, τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας όσο και μετά την αποχώρησή του από το δημαρχιακό θώκο του πρώτου λιμανιού της χώρας, η Εισαγγελία.

Σύμφωνα με τη δικογραφία που είχε σχηματίσει ο εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, ο πρώην δήμαρχος κατηγορείτο για απιστία σχετική με την υπηρεσία κατ' εξακολούθηση σε βάρος του Δημοσίου και Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης και, με ιδιαίτερα τεχνάσματα και έκδοση ψευδούς βεβαίωσης κατ' εξακολούθηση με σκοπό προσπόρισης σε άλλον αθεμίτου οφέλους, σε παράνομη βλάβη του Δημοσίου.

Με τα χρόνια η ιστορία επαναλαμβανόταν στο πλαίσιο μια λαϊκίστικης εφαρμογής της διοικητικής μας πραγματικότητας.

Όταν τα πράγματα έφταναν στο απροχώρητο οι θιγόμενοι πίεζαν τους κομματικούς ώστε να δοθεί κάποια λύση.

Εκείνοι όμως απαντούσαν με τις γνωστές μεθόδους των εισηγήσεων και της αναρμοδιότητας ρίχνοντας την καυτή πατάτα σε κάποιον άλλο.

Οι σχετικά άπειροι πολιτικά προχωρούσαν και σε αποφάσεις.

Ο Παναγιώτης Φασούλας είχε αποφασίσει τον Οκτώβριο του 2007 να μην λειτουργήσει πια το παζάρι από 1.1.2008. Το παζάρι μέσω της οδού Γούναρη είχε φτάσει πλέον στο λιμάνι.

Την απόφαση του δημάρχου ακύρωσε ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας
Χαράλαμπος Μανιάτης προσγειώνοντας το δήμαρχο στη διοικητική πραγματικότητα.

Έκτοτε συνεχίζουν και λειτουργούν δύο αγορές όπως πάντα. Η αγορά των καταναλωτικών προϊόντων και το παζάρι της μικροπολιτικής του Πειραιά.

Στο όλο αυτό πλαίσο και η ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά με ημερομηνία 12.5.2009:

Ο ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΜΠΟΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιώς, απέστειλε στον Δήμαρχο Πειραιά κ. Π. Φασούλα και στον Νομάρχη Πειραιά κ. Γ. Μίχα επιστολή, την οποία κοινοποίησε στα Υπουργεία Οικονομίας & Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης και Ανάπτυξης, καθώς και στους Βουλευτές Α΄ και Β΄Πειραιά, αναφορικά με την ανεξέλεγκτη επέκταση της παραοικονομίας και του παρεμπορίου στον Πειραιά, το κείμενο της οποίας έχει ως εξής:

«Με δεδομένη την λήξη ισχύος των αδειών συμμετοχής στην Κυριακάτικη Αγορά του Πειραιά και δεδομένης της δήλωσης του Υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Γ. Βλάχου περί μη παράτασης αυτών, επιθυμούμε να επανέλθουμε στο θέμα τονίζοντας τα εξής:

Παρεμπόριο δεν είναι το νόμιμο υπαίθριο εμπόριο.

Όμως, κάθε σημείο υπαίθριου εμπορίου αποτελεί εστία συγκέντρωσης υπερπολλαπλάσιου αριθμού παράνομων και στο σημείο αυτό εντοπίζεται το πρόβλημα.




Το παζάρι του Πειραιά αποτελεί αρνητικό παράδειγμα σε κάθε αναφορά για την ανεξέλεγκτη επέκταση του παρεμπορίου.

Δυστυχώς, ο έλεγχος της εφαρμογής του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου, αφενός δεν είναι επαρκής και αφετέρου οι υπεύθυνοι, που σαφέστατα είναι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποφεύγουν, όπως διαφαίνεται, να διενεργούν τους απαιτούμενους ελέγχους στο γενικότερο χάος που επικρατεί.

[Κατά τα άλλα, μέρα - νύχτα κάνουν ελέγχους οι αρμόδιοι... που σήμερα δηλώνουν αναρμόδιοι]

Το τελευταίο διάστημα ομολογουμένως παρατηρούμε μια μεγάλη προσπάθεια από πλευράς Δημοτικής Αστυνομίας και ΕΛ.ΑΣ. να περιορίσουν την κατάληψη του Πειραιά ιδιαίτερα κάθε Σαββατοκύριακο, να περιορίσουν την εισβολή της παραοικονομίας και του παρεμπορίου στην πόλη, να περιορίσουν τις εικόνες ντροπής που διαφημίζουν, για δικούς τους λόγους, κάποια συγκεκριμένα τηλεοπτικά κανάλια.

Ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιώς παρακολουθεί προσεκτικά την εξέλιξη του θέματος και μπορεί να μην επιλέγει ως τρόπο διαμαρτυρίας τις απειλές, τις συγκεντρώσεις και τις κραυγές έξω από το Δημαρχείο, σίγουρα όμως μπορεί να παρέμβει σε κάθε περίπτωση που είναι αναγκαίο.

Για τον λόγο αυτό, επανερχόμαστε σε πρόταση την οποία σας έχουμε καταθέσει επανειλημμένως και αναφερόμαστε στην πάγια θέση μας, για οριστικό κλείσιμο του κυριακάτικου παζαριού ή εναλλακτικά για την μεταφορά του από το κέντρο της πόλης σε τμήμα της οδού Μ. Ασίας, μεταξύ Κατσουλάκου και Μαγνησίας, στο Ν. Φάληρο, με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες και με την προϋπόθεση διενέργειας συστηματικής και αυστηρής αστυνόμευσης, κάθε Κυριακή, για την τήρηση της νομιμότητας, την παρεμπόδιση παρείσδυσης παράνομων μικροπωλητών και ιδιαίτερα για την αποφυγή λειτουργίας ενός νόμιμου και ενός παράνομου παζαριού.




Δεδομένης της σοβαρότητας του θέματος, σας καλούμε να ολοκληρώσετε επιτέλους τον ατέρμονα διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, προκειμένου να βρεθούν λύσεις και να εφαρμοστούν οι κατάλληλες ρυθμίσεις για μια υπαίθρια Κυριακάτικη αγορά απαλλαγμένη δια παντός από το σαφώς πολυπληθέστερο παράνομο παρεμπόριο, εκτελεστικά όργανα του οποίου αποτελούν κυρίως οι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες, ώστε να σταματήσει επιτέλους ο αθέμιτος ανταγωνισμός στους νόμιμους μικροπωλητές, καθώς και η κλοπή τζίρου από τις οργανωμένες μικρές εμπορικές επιχειρήσεις.

Είναι βαριά η ευθύνη να διατηρηθεί μια Κυριακάτικη αγορά στον Πειραιά, στην σημερινή απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί και επιπλέον ενέχει τον κίνδυνο απαξίωσης των νόμων.

Ο εμπορικός κόσμος του Πειραιά θα στηρίξει την συνέπεια λόγων και έργων.

Θα στηρίξει όλους όσους προσπαθήσουν να σταματήσουν τέτοιου είδους ασύδοτες συμπεριφορές σε βάρος του πειραϊκού εμπορίου και της πόλης μας».


Στη συνέχεια, οι νομαρχιακοί του Πειραιά διαβλέποντας τον πολιτικό κίνδυνο αλλά ενημερωμένοι και για πιθανή προσέγγιση του Προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά με το Δήμαρχο της πόλης αφήνοντας ενδεχομένως στο περιθώριο το νομάρχη Γιάννη Μίχα προχώρησαν σε επίθεση κυνηγιού φαντασμάτων (κατά τα γνωστά, "δεν έχω αρμοδιότητα", θέλω αλλά δεν μπορώ, κλπ):

[Θυμίζουμε ότι για την προστασία της Δημόσιας Υγείας ο νομάρχης έχει σφραγίσει πολλά καταστήματα. Πρόσφατα, σφράγισε βενζινάδικο στο οποίο οι αστυνομικοί είχαν διαπιστώσει διακίνηση ναρκωτικών, για να προστατεύσει τη δημόσια υγεία (!)]





15.05.2009 Απάντηση Νομαρχίας Πειραιά στον Εμπορικό Σύλλογο Πειραιά για την Κυριακάτικη Αγορά :

Την άμεση αντίδραση της Νομαρχίας Πειραιά προκάλεσε η επιστολή του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά, με την οποία ο τελευταίος ζητά την ολοκλήρωση του «ατέρμονου διαλόγου» για τη λειτουργία της Κυριακάτικης Αγοράς Πειραιά, προτείνοντας ταυτόχρονα το κλείσιμο ή εναλλακτικά τη μεταφορά της σε άλλο σημείο της πόλης.

Σε επιστολή του προς τον Πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου κ. Βασίλη Κορκίδη, ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας κάνει λόγο για μια ενέργεια «ατυχή», που προκαλεί πολλά ερωτηματικά ως προς τη σκοπιμότητά της, αφού ο Εμπορικός Σύλλογος γνωρίζει επακριβώς ότι σύμφωνα με τον Ν. 3377/2005 (άρθρο 2 παρ. 3) τον πρώτο και καθοριστικό λόγο για τη λειτουργία της Αγοράς τον έχει ο Δήμος.

Όπως αναφέρει στην απάντησή του ο κ. Μίχας «Με ιδιαίτερη έκπληξη διαβάσαμε την επιστολή σας, με την οποία μας καλείτε να ολοκληρώσουμε επιτέλους, όπως αναφέρετε χαρακτηριστικά, τον «ατέρμονο διάλογο» με τους φορείς για τη λειτουργία της Κυριακάτικης Αγοράς του Πειραιά.

Πρόκειται για μια αναφορά που δεν συνάδει με τη μέχρι σήμερα συστηματική συνεργασία μας

[Το "πιάσατε" το υπονοούμενο;]

και που θα την χαρακτηρίζαμε τουλάχιστον ατυχή, καθόσον όπως και εσείς πολύ καλά γνωρίζετε και όπως έχουμε επισημάνει σε παλαιότερη αλληλογραφία μας, στη Νομαρχία Πειραιά είμαστε ουσιαστικά αναρμόδιοι

[Ό,τι έχουμε εξηγήσει ήδη]

για τη λειτουργία της Κυριακάτικης Αγοράς Πειραιά και ως εκ τούτου διάλογος από την πλευρά μας ο οποίος δεν υφίσταται, δεν θα μπορούσε να είναι και ατέρμονος» και συνεχίζει «Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι στη Νομαρχία Πειραιά σεβόμαστε τη θεσμική διαδικασία, σεβόμαστε τη νομοθεσία, σεβόμαστε ότι τον πρώτο και καθοριστικό λόγο για την Κυριακάτικη Αγορά του Πειραιά έχει ο Δήμος Πειραιά.

Δήμος ο οποίος, δια του Δημοτικού του Συμβουλίου αποφασίζει για την ύπαρξη ή μη της αγοράς, για τη χωροθέτηση και τον αριθμό των αδειών, επιμελείται της καθαριότητας του χώρου, έχει την ευθύνη μαζί με την ΕΛΑΣ της τήρησης της νομιμότητας και βεβαίως εισπράττει τα ανάλογα τέλη για να μπορεί να ασκήσει όλες αυτές τις αρμοδιότητες.

Με βάση τα παραπάνω, αναμένουμε τη σχετική απόφαση – πρόταση

[Δηλαδή "εισήγηση"]

του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο».

Επισημαίνεται ότι η Νομαρχία Πειραιά δεν μπορεί να προβεί σε καμία ενέργεια προκήρυξης και έκδοσης νέων αδειών εάν προηγουμένως δεν ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις του Δήμου Πειραιά.

[Καλά, ελέγχους για την προστασία της Δημόσιας Υγείας δεν μπορεί να κάνει η νομαρχία;]

Στη συνέχεια της επιστολής του ο κ. Μίχας υπενθυμίζει στον κ. Κορκίδη ότι η Νομαρχία Πειραιά έχει αποστείλει αλλεπάλληλες επιστολές στην ΕΛΑΣ

["Τους τα λέω αλλά δε με ακούνε"]

για την αυστηρή αστυνόμευση της Αγοράς προκειμένου να καταπολεμηθεί το παραεμπόριο και να προστατευθούν οι νόμιμοι κάτοχοι αδειών, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να υπάρχουν απτά αποτελέσματα.

Υπενθυμίζει ακόμη ότι τη μόνη αρμοδιότητα που έχει η Νομαρχία, αυτή της παραχώρησης των αδειών, την ολοκλήρωσε το 2006 κατά κοινή ομολογία με αρτιότητα και απόλυτη διαφάνεια.

[Ελέγχους δεν έχει αρμοδιότητα να κάνει;]

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα αυτής καθαυτής της λειτουργίας της Κυριακάτικης Αγοράς η Νομαρχία Πειραιά συνεπής στις θέσεις και αποφάσεις της (απόφαση Νομαρχιακού Συμβουλίου 1/2006) τάσσεται Υπέρ της λειτουργίας της σε χώρο και με αριθμό αδειών που θα αποφασίσει ο Δήμος, αλλά με απαραίτητη προϋπόθεση να τηρείται απαρέγκλιτα η νομοθεσία, να προστατεύεται το υγιές εμπόριο, να μην προσβάλλεται το αστικό περιβάλλον και να μην υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής των πολιτών.

Όπως επισήμανε σε δηλώσεις του ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας

«Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κυριακάτικη Αγορά Πειραιά αποτελεί το μοναδικό μέσο βιοπορισμού για δεκάδες συνανθρώπους μας που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κυριακάτικη Αγορά δίνει διέξοδο σε χιλιάδες συμπολίτες μας που ανήκουν στα χαμηλά και μεσαία στρώματα, στρώματα που συμπιέζονται ιδιαίτερα από την σκληρή οικονομική πολιτική λιτότητας που ακολουθεί η Κυβέρνηση και αναζητούν σε αυτήν προϊόντα σε καλύτερες τιμές.

Επομένως λύση στην σημερινή πανθομολογούμενα απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί, δεν αποτελεί το κλείσιμό της, αλλά η αυστηρή εφαρμογή και τήρηση της νομοθεσίας με τη συνδρομή της ΕΛΑΣ.

Γιατί σαφώς και δεν μπορούμε να αφήσουμε τον Πειραιά να γίνει μια απέραντη παζαρούπολη, ενάντια στο υγιές εμπόριο, ενάντια στους φορολογούμενους μικρομεσαίους επαγγελματίες, αλλά σαφώς και δεν μπορούμε να πάμε στο άλλο άκρο και να μιλήσουμε για το κλείσιμό της» και πρόσθεσε «Η θέση της Νομαρχίας Πειραιά ήταν και είναι ξεκάθαρη.

Λέμε ΝΑΙ στη λειτουργία της Αγοράς, με σαφείς όμως δεσμευτικούς όρους και προϋποθέσεις.

Στην κατεύθυνση αυτή είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε στενά με τον Δήμο συμβάλλοντας ακόμη και οικονομικά

[Τελικά υπάρχουν χρήματα στη νομαρχία για να προσφέρει και εκεί που δεν έχει αρμοδιότητα; Τότε γιατί διαμαρτύρεται ο νομάρχης ότι δεν έχει οικονομικούς πόρους;]

για την τοποθέτηση καλαίσθητων και ομοιόμορφων πάγκων, αλλά και με όποιο άλλο τρόπο μας ζητηθεί.

Σε κάθε πάντως περίπτωση στη Νομαρχία Πειραιά δεν πιστεύουμε ότι η Κυριακάτικη Αγορά έστω και με τον τρόπο που λειτουργεί είναι υπεύθυνη για την πτώση της αγοραστικής κίνησης, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά, αλλά η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών που μέρα με τη μέρα συρρικνώνεται εξαιτίας της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής».

Μεγάλο παζάρι, γύρω από το παζάρι του Πειραιά.