Τη σύναψη δανείου ύψους 1.600.000 ευρώ με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Κορυδαλλού. (Δήμαρχος ο Σταύρος Κασιμάτης στη φωτογραφία πιο πάνω.)
Ο λόγος;
Για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών από λογαριασμούς της ΕΥΔΑΠ. Του νερού δηλαδή.
Μάλιστα!
«Ξεχνούν» να πληρώσουν το νερό εδώ και πολύ καιρό στον Κορυδαλλό και σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει στην εισήγηση του ο αντιδήμαρχος οικονομικών υπηρεσιών Δημήτρης Χριστοφορίδης και συγκεκριμένα στο με αριθμ. Πρωτ. 31740/8.7.2009 έγγραφό του προς το δημοτικό συμβούλιο, ο Δήμος οφείλει στην ΕΥΔΑΠ έως τις 7.7.2009 το απίστευτο ποσό των 1.673.051,97 ευρώ εκ των οποίων 408.522,25€ για κρουνούς.
Πλούσιος σε εξαγγελίες, σε μεγάλα λόγια και διεκδικήσεις, με το αζημίωτο, ο Κορυδαλλός αλλά φτωχός στις υποχρεώσεις του.
Τι θα λέγατε αν ένας γείτονάς σας εμφανιζόταν με τη γραβάτα και το πολυτελές αυτοκίνητο και σας «πουλούσε» δημοκρατία, δικαιώματα και λόγια περί τήρησης της νομιμότητας και κάποια στιγμή μαθαίνατε ότι χρωστάει το νερό στην ΕΥΔΑΠ;
«Ρε δε μας…» θα έλεγε κάποιος Πειραιώτης.
Το σκάνδαλο συλλογικής ανευθυνότητας όμως δεν τελειώνει εδώ.
Με την απόφαση με αριθμ. 266/13.7.2009 (11η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, θέμα 4ο, 3ο στην ημερήσια διάταξη) αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία (Λευκό, οι δημοτικοί σύμβουλοι Συρίγος και Καζαντζίδου, Κατά ο δημοτικός σύμβουλος Ι. Διάκος, απόντες οι δημοτικοί σύμβουλοι Γαλανοπούλου, Γέωργα-Παπαγεωργίου, Γκόγκος, Γουρδομιχάλης, Κατσάνου-Κουτσοδόντη, Κρούπη, Μάνου, Ματαράγκας, Συρίγου, Χρήστου και Ψαρρός) η σύναψη του εν λόγω δανείου.
Σύμφωνα με το άρθρο 176 παρ. 2 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων όμως:
«Με την απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου που αφορά τη σύναψη του δανείου και η οποία λαμβάνεται, υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 4, με απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών του, πρέπει να καθορίζονται ο σκοπός, οι όροι του και η τοκοχρεωλυτική δόση.»
Πουθενά, στην ως άνω απόφαση δεν αναφέρονται οι όροι του δανειακού συμβολαίου ή η τοκοχρεωλυτική δόση.
Επίσης, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο 176, παρ. 10:
«Όποιοι παραβαίνουν τις διατάξεις των παραγράφων 2, 3, 4 και 6 διώκονται για παράβαση του άρθρου 259 του Ποινικού Κώδικα και παραλλήλως ευθύνονται κατά τις διατάξεις του άρθρου 141.»
Έχουν σωρευτικά δηλαδή ποινική ευθύνη και διώκονται για παράβαση καθήκοντος (ΠΚ 259), αλλά και αστική ευθύνη (άρθρ. 141, Ν. 3463/2006) αλλά και πειθαρχική ευθύνη (άρθρ. 142, Ν.3463/2006).
Πολύ σωστά ο νόμος είναι αυστηρός.
Δεν μπορεί ο κάθε υπεύθυνος ή ανεύθυνος δημοτικός σύμβουλος ή δήμαρχος να χρεώνει τους δημότες αλλά και τον Ελληνικό Λαό με συνοπτικές διαδικασίες και να μένει ατιμώρητος.
Τώρα αν θα παρέμβει ο αρμόδιος Εισαγγελέας, ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής ή έστω κάποιο άλλο ελεγκτικό όργανο για όσα προβλέπονται από τη νομοθεσία είναι σχεδόν βέβαιο ότι όχι.
Οι αρμόδιοι της Εκτελεστικής και Δικαστικής εξουσίας στον Πειραιά δεν έχουν ενεργήσει για άλλα μείζονα θέματα στο όνομα της πολιτικής (κομματικής) ειρήνης. Δεν περιμένει κανείς να παρέμβουν για αυτό το σχετικά έλασσον.
Το κερασάκι στην τούρτα:
Ο λόγος, αναφέρει η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Κορυδαλλού, που το δάνειο συνάπτεται με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων είναι ότι «το επιτόκιο ανέρχεται στο 5,9 %» (γενικά και αόριστα).
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να είναι όλη η αλήθεια καθώς δεν αναφέρεται, για παράδειγμα, εάν ο δήμος προσέγγισε άλλους χρηματοδοτικούς οργανισμούς ώστε να ζητήσει την προσφορά τους.
Στην όλη αλήθεια συμπεριλαμβάνεται το γεγονός ότι οι Δήμοι και οι Κοινότητες, όταν συνάπτουν δάνεια με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, δεν υποχρεώνονται να ζητούν την έγκριση νομιμότητας του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας (άρθρ. 176, παρ. 6, Ν. 3463/2006):
«6. Απαραίτητο στοιχείο για την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, με εξαίρεση τα δάνεια που συνομολογούνται με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, αποτελεί η πράξη του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας, από την οποία προκύπτει η νομιμότητα της απόφασης του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου.»
Για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω ο Γενικός Γραμματέας θα επέστρεφε τα σχετικά έγγραφα καθώς απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν νόμιμα.
Τελικό συμπέρασμα:
Η αυθαιρεσία καλά κρατεί. Τον τελικό λογαριασμό όμως θα τον πληρώσουμε εμείς.
Και όταν πια δε θα έχουμε να πληρώνουμε τότε θα βρεθούν πολλοί που θα θελήσουν με τη βία να απαλλοτριώσουν Ελληνική Γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου