Εικόνα παρακμής στον Πειραιά

Επαρχιακή πόλη που ζει στο δικό της ιδιόμορφο ρυθμό θυμίζει ο Πειραιάς, και τις γιορτές.

Όσοι επιθυμούν να πάρουν άρωμα Χριστουγέννων ανεβαίνουν στην Αθήνα ή στις άλλες κεντρικές αγορές αφού στο κέντρο του λιμανιού η ατμόσφαιρα μυρίζει σκουπίδι και πολιτική φορμόλη.

Οι μόνοι που θεωρούν ότι όλα είναι τέλεια στον Πειραιά είναι οι αργόμισθοι και οι μάλλον περιορισμένης ικανότητας αλλά αυξημένης ευθύνης κατά καιρούς πρόεδροι των τοπικών οργάνων και φορέων εξουσίας που δεν χάνουν ευκαιρία να γυρνούν από συγκέντρωση σε συγκέντρωση και να χαμογελούν στο φακό ή να κάνουν ανούσιες δηλώσεις προσπαθώντας να πείσουν τους κομματικούς σχηματισμούς που τους στηρίζουν ότι ελέγχουν λίγο ως πολύ την πόλη.






Ειδικά ο δήμαρχος Παναγιώτης Φασούλας πέτυχε το ακατόρθωτο.

Να γεμίσει η πόλη του Πειραιά σκουπίδια τις ημέρες της κορύφωσης της όποιας αγοραστικής κίνησης εξαιτίας της απεργίας των υπαλλήλων καθαριότητας με αφορμή θέμα αναδιάρθρωσης των δημοτικών υπηρεσιών που οι εργαζόμενοι θεώρησαν ότι θα προκαλέσει "οδοσάρωση" στα δικαιώματά τους και θα ανοίξει την πόρτα για τις ιδιωτικές εταιρείες.





Ή οι εργαζόμενοι δεν έχουν καταλάβει ότι ο δήμαρχός μας είναι βέρος Έλληνας κομματικός πολιτικός και κατά συνέπεια, σύμφωνα με την παράδοση, υπέρμαχος των κάθε είδους προνομιακών συντεχνιών που λυμαίνονται τα δημόσια ταμεία ή γνωρίζουν καλύτερα πρόσωπα και πράγματα τα οποία εμείς οι απλοί πολίτες δεν μπορούμε να μάθουμε.

Ακούγοντας όμως τις ειδήσεις στο δημοτικό ραδιόφωνο (Κανάλι 1) νομίζεις ότι οι εκφωνητές μιλούν για κάποια άλλη πόλη αφού τα επίθετα που χρησιμοποιούν πριν από κάθε περιγραφή είναι τόσο υπερβολικά ώστε φαίνεται ότι οι τσαβίστες αρχισυντάκτες νομίζουν ότι απευθύνονται είτε σε κατοίκους της Βενεζουέλας είτε σε ακροατές με άι-κιού ραδικιού.

Υπέροχες εκδηλώσεις στις πλατείες, ξεχωριστές στιγμές συγκίνησης από τα εορταστικά δρώμενα, διατακτικές στους έχοντες ανάγκη από το δήμαρχο...





Όπως και να έχει το πράγμα μέρα με την ημέρα η πόλη μας μετατρέπεται σε κωμόπολη αφού οι επαρχιώτικοι χειρισμοί αλλά και η απραξία των ηγετών της τσακίζουν κάθε ουσιαστική παραγωγική πρωτοβουλία που θα μπορούσε να στηρίξει την ύπαρξη μια ευδοκιμούσας μεσαίας τάξης.





Ακόμη και το άνοιγμα ενός πολυκαταστήματος όπως το Public έγινε με τυμπανοκρουσίες και πανηγύρια σαν να είναι ένα μοναδικό γεγονός. Και πράγματι είναι αφού ακόμη και τα μεγάλα ονόματα που τόλμησαν να κατέβουν στην πόλη έκλεισαν ή είναι έτοιμα να βάλουν λουκέτο.

Ο νομάρχης Γιάννης Μίχας βέβαια προτιμά να κατευθύνει τους πόρους των νομαρχιακών κονδυλίων εκεί που θα μετατραπούν πιο εύκολα σε πολιτικές δυνάμεις στήριξής του.

Το Πέραμα με τον φιλικά προσκείμενο Γιάννη Γλύκα έχει λάβει πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ με τη μορφή έργων ενώ και άλλες περιοχές διεκδικούν την έντονη συναλλαγή με το νομάρχη όπως είναι η Δραπετσώνα και τα Μέθανα.

Η στήριξη στους λιμενεργάτες της περιοχής των 100.000 ευρώ είναι ασφαλώς επιτακτική αφού τα μαύρα συμφέροντα (με την καλή έννοια) του ΟΛΠ ψηφίζουν Μίχα δαγκωτό.

Επίσης ο νομάρχης μας έχει επενδύσει πολλά στη συγκυβέρνηση (χατηράκια και ρουσφέτια κάθε είδους) με πρωταγωνιστές άλλων πολιτικών παρατάξεων και έπειθε μια χαρά τόσα χρόνια μέχρι βέβαια να αποκαλυφθεί μέρος μόνο της πραγματικότητας όταν αποδεδειγμένα δημοσιεύτηκε ότι δεν αρκείται στο θρόνο του νομάρχη αλλά εισπράττει και αργομισθία από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Ακόμη να καταθέσει μήνυση ή αγωγή για την προστασία της αξιοπρέπειάς του ο διακριτικά ευαίσθητος κατά τα άλλα νομάρχης Γιάννης Μίχας. Εμείς τον έχουμε χαρακτηρίσει εκτός από παράνομο νομάρχη και πολύ μεγάλο λαμόγιο της πολιτικής και τα πιστεύουμε 100%.

Το πόσο πραγματικά έχουν στοιχίσει όλοι αυτοί οι κομματικοί σε αυτή την πόλη είναι άγνωστο αν και τα αποτελέσματα είναι ορατά.

Ακόμη και οι χιλιάδες τουρίστες υψηλού βαλαντίου που έρχονται με τα κρουαζιερόπλοια κάθε χρόνο που δένουν στο τέλος της ακτής Μιαούλη και στην ακτή Ξηραβερίου, κυρίως το καλοκαίρι αλλά και αυτή τη στιγμή λόγω γιορτών επιβιβάζονται σε πούλμαν και ταξί και κατευθύνονται προς άλλες κατευθύνσεις χωρίς να ωφελείται η πόλη εκείνα που της αξίζουν.

Μόνο όταν καταλάβουν οι γνήσιοι παραγωγικοί φορείς του Πειραιά τι χάνουν χαϊδεύοντας τους κομματικούς που επιπλέον τους πληρώνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάρα πολύ (μα πάρα πολύ) ακριβά τότε ίσως να πάρει μπροστά το λιμάνι και να δημιουργηθούν υπεραξίες επ΄ωφελεία όλων.

Μακάρι του χρόνου πιο καθαρά από κάθε άποψη. Άλλωστε το σύνθημά μας δεν είναι άλλο από το:

Καθαρή νομαρχία, καθαρός Πειραιάς, καθαρή Ελλάδα.

Αμήν!