ΘΑ ΤΑ ΚΑΨΩ
Παραιτήθηκε τελικά από τη θέση της προϊσταμένης διεύθυνσης στην Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού του δήμου Κερατσινίου (ΔΗΚΕΠΟΚ) η Μαρία Ψαρρού, το γένος Μελά, αν σας λέει κάτι το όνομα.
Μετά από διαρροή ενός πολύ επικοινωνιακού δημοτικού συμβούλου στην εφημερίδα Αυτοδιοίκηση μάθαμε όλοι ότι η Μαρία Ψαρρού, "ανιψιά του δημάρχου και κόρη της δημοτικής συμβούλου Αγγελικής Μελά (αδελφής του δημάρχου) τοποθετήθηκε διευθύντρια μετά από ανοιχτή προκήρυξη ειδικών θέσεων που έγινε λίγες ημέρες πριν την ψήφιση του νόμου για το ΑΣΕΠ.
Μόνο που εμφανίστηκαν μόλις δύο (!) άτομα και η βαρύτητα της συνέντευξης στην τελική μοριοδότηση έφτανε το 40%!" όπως καταγγέλλει η εφημερίδα.
Επίσης η Αυτοδιοίκηση έγραψε ότι ένας άλλος ανιψιός του δημάρχου (γιος εξαδέλφης του αυτός), ο Γιώργος Χρηστίδης τοποθετήθηκε διευθυντής του Αθλητικού Οργανισμού του δήμου Κερατσινίου.
Και σε αυτή την περίπτωση κατόπιν ανοιχτής προκήρυξης της θέσης.
"Μόνο που και σε αυτή την περίπτωση η θέση φαίνεται ότι ήταν από την αρχή «καπαρωμένη».
Αν και εμφανίστηκαν 12 άτομα, το 40% της συνέντευξης αλλά και η προαναγγελία του ίδιου του κ. Χρηστίδη όταν εργαζόταν ως συμβασιούχος στον Αθλητικό Οργανισμό ότι θα επιστρέψει επικεφαλής και θα βάλει σε τάξη τους εργαζόμενους (σχετική καταγγελία έχει γίνει στο δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου), δεν άφηνε… περιθώρια για άλλη επιλογή."
ΚΑΤΑ(Γ)ΓΕΛΩ
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ο ένας εκ των δύο που δημιούργησαν σοβαρό θέμα στο δήμο για την υπόθεση αυτή είναι ο Ζαχαρίας Ζούπης, ο οποίος εκτός από δημοτικός σύμβουλος στο Κερατσίνι (με μακρά ιστορία στον Πειραιά για τις ανανεωτικές του πρωτοβουλίες) είναι και Γενικός Γραμματέας του νομάρχη Δυτικής Αττικής Αριστείδη Αρκουδάρη χωρίς μάλιστα όπως έχουμε καταγγείλει να το δικαιούται.
(βλ. Νομαρχιακή εκτροπή στη Δυτική Αττική. Στα διδάγματα του Γιάννη Μίχα ο νομάρχης Αριστείδης Αρκουδάρης)
Ο Ζαχαρίας Ζούπης, γενικά για τις προσλήψεις στο Κερατσίνι αλλά και για το θέμα των τοποθετήσεων μελών της ευρύτερης οικογένειας του δημάρχου Κερατσινίου Φώτη Μελά σε θέσεις ειδικών συνεργατών δήλωσε στην Αυτοδιοίκηση:
Πρόκειται για «προκλητικά αδιαφανή, δίχως κανένα κριτήριο, τρόπο προσλήψεων ημετέρων, όταν στο Κερατσίνι υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι νέοι και το πάζλ συμπληρώνεται.
Προσθέστε επιπλέον και την πρόσληψη Διευθυντών στην Πολιτιστική και Αθλητική Επιχείρηση με συνεντεύξεις που έπιαναν 30% και 40%!
Προσθέστε και την πρόσληψη συγγενών του και θα καταλάβετε τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στον δήμο Κερατσινίου».
ΤΟ ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ
Οι θέσεις ειδικών συνεργατών θεσπίστηκαν με την προοπτική να έχουν οι αυτοδιοικητικοί μια ομάδα τεχνοκρατών δίπλα τους που θα τους βοηθούν, παράλληλα με τους γενικούς Γραμματείς, αλλά και τους μετακλητούς υπαλλήλους (ανθρώπους εμπιστοσύνης), να διοικούν αποτελεσματικά το δήμο, τη νομαρχία, κλπ.
Άλλωστε, ένας πολύ μεγάλος αριθμός αιρετών δεν έχει να επιδείξει πολλά πέραν της κομματικής του ταυτότητας.
Αντί όμως ο θεσμός να αναβαθμίσει την αυτοδιοίκηση, η αυτοδιοίκηση υποβάθμισε το θεσμό τοποθετώντας στις θέσεις αυτές ανθρώπους του περιβάλλοντος, κατ' εικόνα και ομοίωση.
Η αρρώστια αυτή έχει πλήξει όμως και όλους τους οργανισμούς αλλά και όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις της αυτοδιοίκησης όταν ειδικά πρόκειται για θέση προϊσταμένων ή διευθυντών όπως και να ονομάζονται οι τεχνοκράτες, ανάλογα με την περίπτωση.
Εμείς, στο μπλόγκ ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ, δεν ασχολούμαστε καν με περιπτώσεις υπέρβασης εξουσίας, δηλαδή με εκείνα τα θέματα που οι αρμόδιοι αποφασίζουν, ξεπερνώντας τα όρια του νόμου, με ελαφρώς μεροληπτικά κριτήρια.
Σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να καταγράφουμε σε ηλεκτρονικούς... τόμους τις περιπτώσεις νεποτισμού και κακοδιοίκησης.
Πρώτιστα μας ενδιαφέρει η κατάχρηση εξουσίας, η περίπτωση δηλαδή που δεν υπάρχει κανένα νομικό υπόβαθρο για την απόφαση της Διοίκησης ή το παρακράτος παρερμηνεύει σκόπιμα όχι μόνο το πνεύμα αλλά και το γράμμα της νομοθεσίας ή του Συντάγματος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το λόγο έχουν οι Εισαγγελείς.
ΑΧ ΜΑΡΙΑ
Για να κλείσουμε όμως το θέμα όπως το ξεκινήσαμε, ας θυμηθούμε μια χαρακτηριστική περίπτωση που ο Ζαχαρίας Ζούπης ή δεν γνωρίζει ή κάνει ότι δεν γνωρίζει.
Άραγε θα καταγγείλει με την ίδια θέρμη και αποφασιστικότητα και αυτή τη συμπεριφορά τοποθέτησης οικογενειακού προσώπου σε θέση ειδικού συνεργάτη;
Είναι 3 Φεβρουαρίου 2003.
Με την με αριθμ. Πρωτ. 74/3.2.2003 απόφαση της Προέδρου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών - Πειραιώς Φωτεινής (Φώφης) Γεννηματά, σημερινής υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, προσελήφθη στην υπερνομαρχία Αθηνών - Πειραιώς, με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, η αδελφή της Φώφης, η Μαρία Γεννηματά του Γεωργίου, ως Ειδική Συνεργάτης της αδελφής της.
Αντικείμενό της (άγνωστο με ποιά κριτήρια) ήταν ο έλεγχος νομιμότητας των πράξεων της Φώφης Γεννηματά και η διατύπωση γραπτών εισηγήσεων καθώς και η σύνταξη σημειωμάτων που ανήκαν στην αρμοδιότητα της προέδρου της Ν. Α. Αθηνών - Πειραιώς.
Δηλαδή η Φώφη Γεννηματά έπραξε ορθά και ο Φώτης Μελάς όχι; Ή το αντίθετο;
Καταδικαστέες όλες αυτές οι συμπεριφορές που αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση στον πολιτικό μας πολιτισμό.
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΝΑΜΑΣΑΣ? ΔΕΝ ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ ΑΚΟΜΗ?ΣΕ ΠΗΡΑΜΕ ΕΙΔΗΣΗ ΠΙΑ.ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΣΟΥ...
Ο ΙΑΤΡΟΣ ΕΙΠΕ
Τα συναισθήματα είναι αποκρίσεις σε ερεθίσματα προερχόμενα από το εξωτερικό ή το εσώτερο περιβάλλον και περιλαμβάνουν σύνθετες εγκεφαλικές διαδικασίες που έχουν σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση ορμονών και χημικών ουσιών που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές και διεγείρουν το σώμα μας. Αποτελούν δηλαδή μια ψυχοσωματική εμπειρία που μπορεί να έχει πότε ευχάριστη και πότε δυσάρεστη «γεύση» για το άτομο.
Οι νευροδιαβιβαστές ευθύνονται, λοιπόν, για το αν αισθανόμαστε ευχάριστα ή δυσάρεστα, θυμώνουμε ή πενθούμε, ζηλεύουμε ή αγχωνόμαστε. Τα συναισθήματα είναι οι εκφραστές των νοητικών μας λειτουργιών και συνήθως έχουν την τάση της παροδικότητας και της εναλλαγής
Ο ΙΑΤΡΟΣ ΕΙΠΕ
Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιο συναίσθημα «επιμένει» να εκδηλώνεται και το άτομο να μην είναι σε θέση να το διαχειριστεί? Βεβαίως, η αναφορά γίνεται σε αρνητικά συναισθήματα όπως η θλίψη, ο θυμός, η αγωνία, αφού η επίμονη βίωσή τους είναι αυτή που δημιουργεί προβλήματα. Γεγονός είναι ότι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι περνούν κάποια φάση στη ζωή τους κατά την οποία βιώνουν έντονα και συνεχώς κάποιο συναίσθημα, όπως ανησυχία ή λύπη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει κάποια παθολογία στο συναισθηματικό τους κόσμο. Πολλές φορές, όμως, τα συναισθήματα επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνοδευόμενα πάντα από γενεσιουργές σκέψεις με αποτέλεσμα να εμποδίζουν την καθημερινότητα του ατόμου. Οι σκέψεις, σε αυτήν την περίπτωση, χαρακτηρίζονται ως ενοχλητικές ιδέες και εικόνες που μοιάζουν να «επιβάλλονται» μέσα μας, είναι ανεξέλεγκτες και ονομάζονται έμμονες ιδέες. Οι έμμονες ιδέες γεννούν έμμονα συναισθήματα και ακολούθως ψυχαναγκαστικές πράξεις, δηλαδή συμπεριφορές που επαναλαμβάνονται ενώ η αποφυγή τους είναι αδύνατη. Πότε υπάρχει παθολογία? Όταν εμφανίζεται «επίμονα» και μας αναγκάζει ν’αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε. Τα συμπτώματα της διαταραχής πρωτοεμφανίζονται στην παιδική ή εφηβική ηλικία, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιαστούν στην αρχή της ενηλικίωσης
Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΕΙΠΕ
Τα συναισθήματα είναι αποκρίσεις σε ερεθίσματα προερχόμενα από το εξωτερικό ή το εσώτερο περιβάλλον και περιλαμβάνουν σύνθετες εγκεφαλικές διαδικασίες που έχουν σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση ορμονών και χημικών ουσιών που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές και διεγείρουν το σώμα μας. Αποτελούν δηλαδή μια ψυχοσωματική εμπειρία που μπορεί να έχει πότε ευχάριστη και πότε δυσάρεστη «γεύση» για το άτομο.
Οι νευροδιαβιβαστές ευθύνονται, λοιπόν, για το αν αισθανόμαστε ευχάριστα ή δυσάρεστα, θυμώνουμε ή πενθούμε, ζηλεύουμε ή αγχωνόμαστε. Τα συναισθήματα είναι οι εκφραστές των νοητικών μας λειτουργιών και συνήθως έχουν την τάση της παροδικότητας και της εναλλαγής.
Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιο συναίσθημα «επιμένει» να εκδηλώνεται και το άτομο να μην είναι σε θέση να το διαχειριστεί? Βεβαίως, η αναφορά γίνεται σε αρνητικά συναισθήματα όπως η θλίψη, ο θυμός, η αγωνία, αφού η επίμονη βίωσή τους είναι αυτή που δημιουργεί προβλήματα. Γεγονός είναι ότι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι περνούν κάποια φάση στη ζωή τους κατά την οποία βιώνουν έντονα και συνεχώς κάποιο συναίσθημα, όπως ανησυχία ή λύπη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει κάποια παθολογία στο συναισθηματικό τους κόσμο. Πολλές φορές, όμως, τα συναισθήματα επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνοδευόμενα πάντα από γενεσιουργές σκέψεις με αποτέλεσμα να εμποδίζουν την καθημερινότητα του ατόμου. Οι σκέψεις, σε αυτήν την περίπτωση, χαρακτηρίζονται ως ενοχλητικές ιδέες και εικόνες που μοιάζουν να «επιβάλλονται» μέσα μας, είναι ανεξέλεγκτες και ονομάζονται έμμονες ιδέες. Οι έμμονες ιδέες γεννούν έμμονα συναισθήματα και ακολούθως ψυχαναγκαστικές πράξεις, δηλαδή συμπεριφορές που επαναλαμβάνονται ενώ η αποφυγή τους είναι αδύνατη. Για παράδειγμα, μια επίμονη σκέψη ανάγκης για αποφυγή της βρωμιάς έχει σαν αποτέλεσμα ένα έντονο συναίσθημα άγχους και μιας συμπεριφοράς επίμονης καθαριότητας. Πότε υπάρχει παθολογία? Όταν εμφανίζεται «επίμονα» και μας αναγκάζει ν’αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε, στο συγκεκριμένο παράδειγμα αποφεύγουμε ν’αγγίζουμε κάτι που έπεσε στο πάτωμα ή πλένουμε συνεχώς τα χέρια μας. Συνήθως το συναίσθημα του άγχους που γίνεται εντονότερο αν δεν εκτελέσουμε τη συγκεκριμένη πράξη, εναλλάσσεται με συναισθήματα ντροπής άρα και ανάγκης να αποκρύψουμε αυτό που μας συμβαίνει διότι στις περισσότερες περιπτώσεις θεωρούμε ότι είμαστε οι μοναδικοί με «παράλογες» σκέψεις και συναισθήματα. Κι όμως, τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2,3% του Αμερικανικού πληθυσμού μαστίζεται από τη διαταραχή αυτή [που ονομάζεται επισήμως Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (Obsessive compulsive disorder) και περιλαμβάνει έμμονες σκέψεις
Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
με ψυχαναγκαστική συμπεριφορά] χωρίς να υπάρχει διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών. Τα συμπτώματα της διαταραχής πρωτοεμφανίζονται στην παιδική ή εφηβική ηλικία, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιαστούν στην αρχή της ενηλικίωσης.
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από επίμονες σκέψεις και συναισθήματα σε γενικές γραμμές μπορεί να παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά τους, μερικά από τα οποία είναι η τελειομανία, η αυστηρή πειθαρχία, η αδιαλλαξία, η υπερβολική ευσυνειδησία, οι υπερβολικά υψηλές προσδοκίες, η έλλειψη ανεκτικότητας, η αδυναμία χαλάρωσης και οι τάσεις κυριαρχίας.
Οι αιτίες της διαταραχής? Διάφοροι παράγοντες μπορεί να ευθύνονται και φαίνεται ότι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους: αυστηρή οικογένεια, τραυματικές εμπειρίες, αρνητικές πεποιθήσεις, λανθασμένοι τρόποι επεξεργασίας των ερεθισμάτων αλλά και κληρονομικότητα και διαταραγμένη έκκριση νευροδιαβιβαστών. Στις αναλύσεις των ψυχολόγων, κυρίως ενοχοποιείται η αυστηρότητα της οικογένειας αλλά και η ενοχοποίηση του παιδιού από γονείς που προσδοκούν πολλά από αυτό. Το άτομο μοιάζει έρμαιο των εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ του λογικού, συνειδητού εαυτού και των υποσυνείδητων παρορμήσεων οι οποίες δεν γίνονται αποδεκτές από το συνειδητό. Παραδείγματος χάριν ένας άνθρωπος μεγαλωμένος με αρχές μονογαμίας που μπορεί να έχει υποσυνείδητες ανάγκες πολυγαμίας μπορεί να έρθει σε διαμάχη με τον εαυτό του, αφού δεν επιτρέπει την ικανοποίηση των εσώτερων αναγκών του και πιέζεται να έρθει σε συμφωνία με τις λογικές του πεποιθήσεις. Η συναισθηματική έκφραση αυτής της σύγκρουσης μπορεί να εκφραστεί ως επίμονο άγχος για τη σωματική του ακεραιότητα ή αυτή της συντρόφου του.
Σε νευρο-βιολογικό επίπεδο, πιθανό να υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας
http://www.mentalityvillage.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=101&Itemid=7
Χρήσιμο θα ήταν ο κύριος "Michael Angelopoulos" να γράφει σχόλια και "αποκαλυπτικά ρεπορτάζ" με το πραγματικό του όνομα. Ιδιαίτερα όταν γράφει περισπούδαστες αναλύσεις και αναφέρεται δήθεν σε νόμους, ρυθμίσεις και εγκυκλίους.
Αν κατάλαβα καλά απ 'οτι διάβασα ο Mr Angelopoulos έχει ενοχληθεί από το γεγονός ότι ο Νομάρχης Δυτικής Αττικής Αριστείδης Αρκουδάρης με όρισε πριν διόμισυ χρόνια Γενικό Γραμματέα της Νομαρχίας! Μάλιστα τον εγκαλεί, για δυο λόγους :
ΠΡΩΤΟΝ γιατί "προσέλαβε το γνωστό και ,η εξαιρετέο παιδί της κεντροαριστεράς Ζαχαρία Ζούπη¨"! (Όπως έλεγαν κάποτε "προσοχή έρχονται οι κομμουνιστές"). Δημοσιεύει μάλιστα στοιχεία του βιογραφικού μου, τα οποία έτσι κι ΄αλλοιώς είναι γνωστά τοις πάσι και είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα της Νομαρχίας (φοβερή δημοσιογραφική δουλειά)
ΔΕΥΤΕΡΟΝ γιατί δήθεν έχει κάνει παρατυπίας στον ορισμό μου, μιμούμενος "την δόξα του παράνομου Νομάρχη Γιάννη Μίχα"! (Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα). Χρησιμοποιεί μάλιστα σ'αυτή την κατεύθυνση εγκυκλίους που ισχύουν για την τοποθέτηση γενικών διευθυντών και όχι Γενικών Γραμματέων. (τέτοια φοβερή γνώση του θέματος έχει).
Εν ολίγοις, εμπλέκει δυο από τους πιο επιτυχημένους Νομάρχες της χώρας για να διατυπώσει την ένστασή του στην άσκηση καθηκόντων του Γενικού Γραμματέα της Νομαρχίας! Γιατί άραγε; Έχω την αίσθηση, ότι η αλήθεια βρίσκεται στο σημείο στο οποίο αναφέρει ότι εγκαλώ συχνά τον δήμαρχο Κερατσινίου Φώτη Μελά! Έχω την εντύπωση, ότι σ'αυτό το σημείο βρίσκεται όλη η ουσία για την ενόχληση του Mr Angelopoulos.
Λυπάμαι, αλλά αυτή την ενόχληση θα την αισθανθεί πολλές φορές το επόμενο διάστημα.
Ζαχαρίας Ζούπης
βρε φιλε ξεχασες απο οτι βλεπω αυτα που σου χε γραψει οΖΟΥΠΗΣ ΤΟΤΕ...ΘΥΜΗΣΟΥΤΑ
Τώρα μάλιστα!
Εάν το άρθρο 4 του Νόμου 3274/2004 είναι εγκύκλιος για τον κο Ζούπη τότε τι να κάνουμε.
Ας ενδιαφέρθεί κάποιος αρμόδιος και ας τον σταματήσει να υπογράφει δημόσια έγγραφα που υπογράφει και ο νομάρχης στη Δυτική Αττική.
Είναι φανερό ότι υπάρχει εκτός των άλλων και ουσιαστικό πρόβλημα.
Κατά τα άλλα δημοσιεύω πάντα με το όνομά μου και αυτά περί ενοχλήσεων που θα αισθανθώ τα γράφω στα ιδιαίτερα βιβλία επισκεπτών που θεωρούν ότι θα φοβήσουν τόσο εμένα όσο και οποιονδήποτε άλλο ελεύθερο άνθρωπο.
Για την κριτική που ασκεί στο δήμαρχο Κερατσινίου Φώτη Μελά και το λιβάνι που απευθύνεται στους νομάρχες, το θέμα δεν με αφορά.
Μοιάζει πάντως γνωστή η μέθοδος και έχει αποφέρει καλά σε άλλους εδώ στον Πειραιά.
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ....ΣΑ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΧΕΙΣ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΠΙΑ.ΒΡΗΚΕΣ ΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΤΡΥΠΩΣΕΣ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΑΝΑΜΑΣΑΣ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΑΔΕ ΚΑΙ ΤΑΔΕ.....ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΑΣ
Δημοσίευση σχολίου