Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Ο Πύργος του Πειραιά κινείται




Ανέβηκε όσο πιο ψηλά μπορούσε ο Πύργος του Πειραιά και ακόμη ψηλότερα αφού σήμερα έχει την τιμητική του.

Όχι με γιορτές και πανηγύρια, φανφάρες και εξαγγελίες για μεγαλεπήβολα έργα που ποτέ δεν πραγματοποιούνται αλλά… σεμνά και ταπεινά.

Το GreekArchitects.gr και η DuPont μόλις ανακοίνωσαν τους νικητές του ανοιχτού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για την ανάδειξη της όψης του Πύργου Πειραιά.

Τέσσερις προτάσεις από ισάριθμες διεθνείς αρχιτεκτονικές ομάδες, σε σύνολο 380 εντυπωσιακών συμμετοχών, 949 μελετητών και 44 χωρών, κατέκτησαν τα τρία πρώτα βραβεία του ανοιχτού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ιδεών “Πύργος Πειραιά 2010 – Αλλάζοντας την (πρόσ)ΟΨΗ”.

Η έκθεση με όλες τις συμμετοχές και τις προτάσεις είναι πλέον ανοιχτή στο κοινό, και περιλαμβάνει 380 ιδέες για την αναμόρφωση του «κοιμισμένου γίγαντα».

Λαμβάνει χώρα στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αθηναΐς, Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, και θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Ιουνίου 2010.

“Η Ελλάδα είναι η 5η χώρα στην οποία η DuPont διοργανώνει τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό “Changing the Face”.

Ο αριθμός των προτάσεων που κατατέθηκε από τη διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα σε αυτήν την διοργάνωση ξεπέρασε ακόμα και τις πιο τολμηρές μας προσδοκίες” – είπε ο Wlodek Sobon, Building Innovations, της DuPont.

“Τώρα μοιάζει πολύ εύκολο να αξιοποιήσουμε την εμπειρία των αρχιτεκτόνων την οποία συλλέξαμε κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και να μετατρέψουμε μια πρόταση σε πραγματικό εγχείρημα, ειδικότερα σήμερα που εκδηλώνεται ενδιαφέρον από τους επενδυτές για την αναμόρφωση του λιμανιού αλλά και του Πύργου του Πειραιά” – υπογραμμίζει.

“Ο διαγωνισμός για τον Πύργο Πειραιά τοποθέτησε το ζητούμενο του σχεδιασμού ανάμεσα στην ιδέα και στην πραγματικότητα. Η προκήρυξη από το περιοδικό GreekArchitects.gr και την DuPont επιζητούσε από τη μία ιδέες ανοιχτές, προσέφερε από την άλλη ένα ρεαλιστικό υπόβαθρο ανάπτυξής τους.

Το ανοιχτό αυτό παράθυρο στην ευρηματικότητα και στην τολμηρή έκφραση όρισε και το περιεχόμενο των συμμετοχών αυτού του διαγωνισμού” – είπε ο Μανώλης Αναστασάκης, αρχιτέκτων, μέλος της οργανωτικής επιτροπής.

“Ένας συνολικός απολογισμός των κατατεθειμένων προτάσεων οδηγείται έτσι σε συγκρίσεις περισσότερο με έργα πρωτοποριακά και ερευνητικά, και λιγότερο με τα υλοποιημένα έργα της τρέχουσας αρχιτεκτονικής παραγωγής”.


1ο Βραβείο: Matthias Hollwich & Marc Kushner – με τη συμμετοχή «Windscraper» -





Αν θέλουμε να σωθούμε από την άμεση οικολογική καταστροφή, οι στρατηγικές ενεργειακής επάρκειας και η βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να προχωρήσει πέρα από τη διατήρηση: χρειαζόμαστε κτήρια που αντλούν ενέργεια από το περιβάλλον και συνδυάζουν την λειτουργία τους με τις φυσικές δυνάμεις.





“Βρισκόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα στιγμή στην ιστορία, μπροστά σε μια πρόκληση. Η αρχιτεκτονική είναι στο επίκεντρο αυτής της στιγμής, με τη χρήση 40% όλης της ενέργειας παγκοσμίως. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο παλιότερος τρόπος σκέψης δεν είναι πια κατάλληλος και πρέπει να ενδυναμώσουμε τη συλλογική μας δημιουργικότητα για να βρούμε νέες λύσεις.”


2ο Βραβείο: Danir Safiullin & Irina Prytkova – με τη συμμετοχή «Light – is water of the sky. Water is the light of the Earth. Oh, the noisy light of the waterfall» Fasil Iskander





Η γεωγραφική θέση της περιοχής, το ιστορικό – μυθολογικό στοιχείο, τα κλιματικά δεδομένα, και η σημασία της εικόνας του κτιρίου ως ένα σύμβολο του κυριότερου λιμανιού της Μεσογείου, έχουν κάτι κοινό – Νερό.





“H αναθεώρηση της εικόνας του κτηρίου στην πόλη με την αρχαία ιστορία και ο χαρακτήρας του Πύργου Πειραιά (το λιμάνι, ‘το φρούριο’, οι υδάτινες πύλες της Αθήνας). Eμπνευστήκαμε από την ίδια την Ελλάδα, από τον εκτεταμένο υδάτινο χώρο της, το ζεστό της κλίμα, τους λογισμούς των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων για το νερό αλλά και το ρόλο του στη διαδικασία δημιουργίας του σύμπαντος”.


3ο Βραβείο: Marco Acerbis – με τη συμμετοχή «Sun Tower» -





Πολύ απλές ιδέες υπήρξαν συχνά στην ιστορία η κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, όπως η ιδέα κάποιου να χρησιμοποιήσει «πανιά», και να επιτρέψει μ’ αυτόν τον τρόπο στους Έλληνες να πλεύσουν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο Θάλασσα. Σήμερα, σε μια περίοδο περίπλοκων ενεργειακών προβλημάτων, χρειαζόμαστε και πάλι απλές λύσεις σε δύσκολα προβλήματα. Για να δώσουμε νέα εικόνα στον Πύργο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το περιβάλλον και την απαιτούμενη ενεργειακή κατανάλωση για το ‘κλίμα’ του κτιρίου.





“Οι ανοιχτοί διαγωνισμοί ιδεών είναι ο πιο πρακτικός τρόπος για να αγγίξεις πολλούς ανθρώπους και να συμπεριλάβεις πολλές γνώμες έχοντας σαν στόχο την εύρεση της καλύτερης λύσης στα αστικά προβλήματα, τα οποία όλοι μοιραζόμαστε.”.


3ο Βραβείο: Gerald Griggs & Weimeng Lu – με τη συμμετοχή “The Athena Lighthouse”-





Λόγω του ύψους του και της απόστασης του από το νερό, ο πύργος του Πειραιά έχει ήδη γίνει εικονικός - φάρος του λιμανιού και πύλη προς την Αθήνα. Αυτό το σχέδιο προτείνει να καταστεί το κτήριο πιο κομψό και να εξουσιάζει λιγότερο το χώρο, ώστε να μπορεί να αναλάβει αυτούς τους ρόλους.





“Nα εξασφαλίσουμε ότι το κτήριο θα εξέπεμπε δύναμη αλλά δεν θα εξουσίαζε την περιοχή – να βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε την τεράστια δομή να δείχνει ελαφριά, κομψή και σοφή. Θέλαμε να σέβεται το Ελληνικό ιδιωματικό του πλαίσιο. Θέλαμε το κτήριο να αντιπροσωπεύει μια μετάβαση από την Κλασσική παράδοση σε σχέδια και τεχνολογίες του πολιτισμού του 21ου αιώνα”.


Ανάμεσα στις πολλές συμμετοχές δεν γίνεται να μην προσέξεις και εκείνη του Ζαχαρία Ανδριανού που δηλώνει μέσα από τη δουλειά του απογοητευμένος ότι ο "Πειραιάς είναι νεκρός" (Piraeus is Dead).

Ε, όχι και νεκρός! Η παρατήρηση του δημιουργού όμως κάτι σημαίνει.


Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός «Αλλάζοντας την (πρόσ)ΟΨΗ» που προκηρύχτηκε τον Ιανουάριο του 2010 από τη DuPont και το GreekArchitects.gr, στόχευε στην ανάδειξη της όψης του Πύργου Πειραιά.

Η πραγματική πρόκληση παρόλα αυτά, αφορούσε στον επαναπροσδιορισμό του πιο ψηλού κτηρίου στο λιμάνι του Πειραιά και δεύτερου υψηλότερου στη χώρα το οποίο παραμένει ένα από τα πιο γνωστά ανολοκλήρωτα έργα από το 1974, αλλά και την αξιοποίησή 30.000 τ.μ. σημαντικής εμπορικής αξίας, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.

Ο διαγωνισμός αποτέλεσε την αφορμή για μια δημόσια συζήτηση που έχει ήδη ξεκινήσει σχετικά με τον Πύργο, που με τα χρόνια έγινε γνωστός με το προσωνύμιο «κοιμισμένος γίγαντας».


Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το διαγωνισμό:
http://www.greekarchitects.gr/competition2010/piraeus

Σχετικά με το Greek Architects:

Το ηλεκτρονικό περιοδικό Greek Architects (GRA) δημιουργήθηκε το Μάρτη του 2002 έχοντας σαν στόχο να αποτελέσει για τους Έλληνες αρχιτέκτονες μία αντικειμενική και ολοκληρωμένη πηγή πληροφόρησης και όραμα να γίνει γι' αυτούς ένα πολύτιμο εργαλείο για τη δουλειά τους. Η πληροφοριακή προσέγγιση του περιοδικού έγκειται στον εντοπισμό και τη συστηματική κάλυψη ζητημάτων της θεωρίας και της πράξης που απασχολούν τον σημερινό αρχιτέκτονα, καθώς και στην καταγραφή ειδήσεων, γεγονότων, απόψεων και υλικών. Το περιοδικό απευθύνεται σε αρχιτέκτονες και πολιτικούς μηχανικούς και ενημερώνεται σε καθημερινή βάση με αφιερώματα, παρουσιάσεις, αρθρογραφίες και άλλα πολλά για την Ελληνική και παγκόσμια αρχιτεκτονική.


Σχετικά με την DuPont:


Με έτος ίδρυσης το 1802, η DuPont θέτει την επιστήμη σε εφαρμογή, για την ανάπτυξη βιώσιμων λύσεων που είναι απαραίτητες για μία καλύτερη, ασφαλέστερη και πιο υγιεινή ζωή για όλους τους ανθρώπους, Η DuPont δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 80 χώρες, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών για διάφορους κλάδους, συμπεριλαμβανομένων της γεωργίας και της επεξεργασίας τροφίμων, της οικοδομής και των κατασκευών, των επικοινωνιών και των μεταφορών.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδη, το ζητπυμενο, για την Μαριορη(Πυργο ) ειναι ο ..Φερτζες της.
Τι ανοησιες ειναι αυτές?
Πρωτα δισφαλιζεις την χρηση του και μετά τη φατσα του.
Ειμαι περιεργος ν μας πληροφορησετε, ποιος ανεθεσε και εναντι ποιας αμοιβης αυτο το εργο?
Αν τοκανε ο Φασουλας δηλαδη ο οικονομοπουλος, θελει ψαξιμο το πραγμα...

Michael Angelopoulos είπε...

Δεν υπάρχει ανάθεση. Ούτε δημόσια κονδύλια.

Πρόκειται για πρωτοβουλία στο πλαίσιο της δραστηριότητας του ηλεκτρονικού περιοδικού Greekarchitects.gr και της DuPont.

H χρήση και ο προορισμός του κτηρίου ως πρώτο βήμα είναι πάντα ο πιο σίγουρος δρόμος αλλά το πράγμα μπερδεύεται λίγο αφού τώρα που ο πύργος ήδη υπάρχει δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις.

Για παράδειγμα μια συγκεκριμένη χρήση θα επέβαλε την παρέμβαση στον γύρω χώρο με πεζοδρομήσεις, μεταβολή των χωροθετήσεων, συγκοινωνιακές αλλαγές των μαζικών μέσων μεταφοράς, αλλαγή ακόμη και της χρήσης του λιμανιού στο γύρω χώρο.

Το πρόβλημα του συγκεκριμένου οικοδομήματος είναι ότι δεν μπορεί να ενταχθεί εύκολα εκεί που βρίσκεται ακριβώς διότι δεν κτίστηκε για να καλύψει υπαρκτές ανάγκες αλλά στο πλαίσιο μιας ανορθολογικής πολιτικής σπατάλης και διαφθοράς που είχαν βαφτίσει ανάπτυξη ήδη από τη δεκαετία του 50.

Αν έχει εμπλακεί ο Δήμος Πειραιά ενεργά σε αυτήν την πρωτοβουλία;

Αστειεύεστε;

Εδώ έχει γίνει δουλειά.


Ανώνυμος είπε...

Μηπως η σωστοτερη λυση για τον Πειραια ειναι το γκρεμισμα του, να ανασανει το κεντρο της Πολης?
Αφου κοντα 40 χρονια δεν αξιοποιηθηκε, θα περιμενουμε αλλα τοσα?Επι τη ευκαιρια τι θαλεγες ν, ανοιξεις μια συζητηση γυρω απ, το Θεμα??

Michael Angelopoulos είπε...

Την αξία του πύργου όπως είναι τώρα την υπολογίζω γύρω στα 8-10 εκατομμύρια ευρώ.

Την ιδέα να γκρεμιστεί ο πύργος την έχω ακούσει και εγώ από το στόμα κιόλας πανεπιστημιακού.

Μάλλον δεν πρέπει να είμαστε στα καλά μας.

Η σοφή εκμετάλλευση του πύργου θέλει δουλειά. Γιατί κάποιος από τους χαραμοφάηδες του Πειραιά να δουλέψει αφού κάθεται και πληρώνεται;

Επικοινωνία: