Μεγάλη ουρά έχει το θέμα που άνοιξα με το γνωστό επικοινωνιολόγο, σύμβουλο του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και Δημόσιο Υπάλληλο της Νομαρχίας Πειραιά Γιώργο Σεφερτζή.
Τουλάχιστον για το 2009 θα έχουμε θέμα να ασχολούμαστε.
"Υποπτεύομαι" λοιπόν, για να το θέσω ευγενικά, ότι ο Θωμάς Σεφερτζής, αδελφός του Γιώργου, είναι ο πρωταγωνιστής στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του αδελφού του όταν ο ίδιος δεν μπορεί ή δεν πρέπει εμφανώς να τις ασκήσει.
Αλλά αυτό λίγο πλέον έχει σημασία αφού:
Το επιχειρηματικό μοντέλο του Σεφερτζή, όπως αποδεικνύεται, είναι... έργο ζωής και θα πρέπει να διερευνηθεί με λεπτομέρεια.
Διαβάστε την επόμενη είδηση πολλές φορές για αρχή και ας προσπαθήσουμε όλοι να την "χωνέψουμε".
Βρε τους κατεργάρηδες!
Ο κύκλος της διαπλοκής μεγαλώνει με την εμφάνιση νέων ονομάτων που μας είχαν διαφύγει:
Από την εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής, 31.8.1997 και το ένθετο ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ:
Χρηματιστηριακή περιπέτεια
Οι διαδοχικές διοικήσεις, τα σχέδια και οι ατυχείς επιλογές στη Βιομετάλ - Εσκιμό
Ν. ΦΡΑΝΤΖΗΣ
"Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ χρηματιστηριακή ιστορία της Εσκιμό ή Βιομετάλ Εσκιμό, όπως μέχρι πρότινος ονομαζόταν, είναι μια από τις πλέον περιπετειώδεις υποθέσεις που έχει γνωρίσει το ελληνικό χρηματιστήριο.
Η εταιρεία, που τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει ιδιοκτήτες και διοικήσεις, είναι η μόνη ως σήμερα επιχείρηση η οποία έχει περάσει από το στάδιο της διακοπής διαπραγμάτευσης της μετοχής της στην επαναφορά της στον πίνακα της Σοφοκλέους.
Από το 1990 και μετά, όταν το ενδιαφέρον για τη χρηματιστηριακή αγορά άρχισε να απλώνεται σε ευρύτερο κοινό, η εταιρεία Βιομετάλ Εσκιμό έκανε φιλότιμες προσπάθειες να πείσει τους επενδυτές ότι το μέλλον της θα ήταν καλύτερο από το παρελθόν της, το οποίο ήταν επιβαρημένο με την απόσχιση του βιομηχανικού της κλάδου και τη συμμετοχή του σε μια νέα εταιρεία, την Ελίντα ΑΒΕ, που σύντομα πήρε την οδό της προβληματικότητας.
Ετσι, αντί για γραμμές παραγωγής ηλεκτρικών συσκευών με τις οποίες είχε μπει η Βιομετάλ το 1968 στο Χρηματιστήριο, η εταιρεία είχε πλέον στα χέρια της τις μετοχές μιας μελλοθάνατης επιχείρησης.
Η τελευταία φορά που οι μέτοχοι της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Βιομετάλ έκοψαν από τις μετοχές τους μερισματαποδείξεις για να εισπράξουν μέρισμα ήταν πριν από δέκα χρόνια, δηλαδή το 1987, τελευταία χρονιά για την οποία η εταιρεία μπόρεσε να διανείμει κέρδη.
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990 βρήκαν τη Βιομετάλ να προσπαθεί να ανακτήσει μια ισχνή αλλά σταθερή κερδοφορία και να κινείται στο περιθώριο των εξελίξεων που χαρακτήριζαν τον κλάδο των ηλεκτρικών συσκευών, καθώς τα κανάλια εισαγωγής και διανομής των προϊόντων του κλάδου άλλαζαν χέρια.
Η αλλαγή της φυσιογνωμίας της που επιχειρούσε τότε η οικογένεια Σταυρόπουλου, η οποία είχε ακόμη στα χέρια της την ιδιοκτησία και τη διοίκηση της Βιομετάλ, δεν απέδωσε καρπούς και η μετοχή της παρέμεινε ένα από τα λεγόμενα περιφερειακά χαρτιά που ήταν ωστόσο ικανά για το αναπάντεχο.
Από το τέλος του 1993 οι κυνηγοί των ευκαιριών έψαχναν εναγωνίως για περιπτώσεις μετοχών που θα τους έκαναν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πλούσιους - συνήθως μετοχές εταιρειών χωρίς έντονη παρουσία.
Οι αγοραστές ήταν συνήθως μέτοχοι κατασκευαστικών εταιρειών, οι οποίοι άνοιγαν μέσω της υπό εξαγοράν εταιρείας τη θύρα του Χρηματιστηρίου για τις δικές τους επιχειρήσεις.
Η Βιομετάλ Εσκιμό αποτέλεσε και αυτή το ερέθισμα για την ανάπτυξη ανάλογων κινήσεων.
Το «κατασκευαστικό» σενάριο, όπως ελέγετο τότε, «έτρεξε» για τη Βιομετάλ από το καλοκαίρι του 1994, όταν η οικογένεια Σταυρόπουλου αποφάσισε να πουλήσει την πλειοψηφία των μετοχών της εταιρείας.
Ωσπου, μετά από σειρά μηνών, ο νέος ιδιοκτήτης βρέθηκε. Μόνο που δεν ήταν κατασκευαστής αλλά διαφημιστής.
Την ύστατη στιγμή ο κατασκευαστής με τον οποίο διαπραγματεύονταν οι μέτοχοι της εταιρείας υπαναχώρησε.
Η οικογένεια Σταυρόπουλου μεταβίβασε γύρω στο τέλος του 1994 το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών που κατείχε στον κ. Θωμά Σεφερτζή, ιδιοκτήτη της ταχέως αναπτυχθείσης διαφημιστικής εταιρείας S&Β Notion.
Οι φήμες έφεραν τότε τον κ. Σεφερτζή να επιθυμεί να εισαγάγει μέσω της Βιομετάλ στο Χρηματιστήριο τη διαφημιστική εταιρεία την οποία ήλεγχε.
Το σχέδιο αυτό δεν προχώρησε και ο νέος ιδιοκτήτης της εταιρείας δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να την αναπτύξει στο βασικό πεδίο δραστηριότητάς της, τον τομέα των ηλεκτρικών συσκευών, μέσω νέων τεχνικών μάρκετινγκ και φυσικά νέων αντιπροσωπειών.
Αναφέρθηκε τότε η πρόθεση εξαγοράς της εισαγωγικής εταιρείας Tevellas, που είχε την αντιπροσωπεία των συσκευών Nordmende, και επίσης η πρόθεση ανάληψης της αντιπροσωπείας των συσκευών Gorenja στην Ελλάδα.
Το σχέδιο εξαγοράς της Tevellas, το οποίο προβλήθηκε πολύ στον Τύπο, δεν ευτύχησε να ευδοκιμήσει.
Ο κ. Σεφερτζής δεν ήταν μόνος του στη διοίκηση της επιχείρησης, είχε μαζί του έναν γνώριμο της χρηματιστηριακής αγοράς: επικεφαλής του μάνατζμεντ της εταιρείας είχε αναλάβει ο έμπειρος περί τα χρηματιστηριακά κ. Ματθαίος Τρούλλης, πρώην διευθύνων σύμβουλος της μεταλλοβιομηχανίας Ρόκας, ο οποίος είχε αποχωρήσει από την εταιρεία αυτή αφήνοντας πίσω του καριέρα πολλών ετών και μια ισχυρή διένεξη με τον βασικό μέτοχο της επιχείρησης κ. Χρήστο Ρόκα.
Κανένα από τα μικρά ή μεγάλα σχέδια αναδιάρθρωσης της επιχείρησης δεν ευτύχησε να προχωρήσει.
Αντί των νέων δικτύων διανομής και αντιπροσωπειών, οι τότε ιδιοκτήτες της εταιρείας, προτού κλείσουν έστω και ένα δωδεκάμηνο στη θέση τους, άρχισαν να αναζητούν νέους αγοραστές για το πακέτο πλειοψηφίας των μετοχών τους οποίους βρήκαν τον Ιούλιο του 1995, οκτώ μήνες από τότε που το πακέτο των μετοχών είχε φθάσει στα χέρια τους.
Νέος ιδιοκτήτης της εταιρείας δεν ήταν ούτε ο γνωστός μεγαλοεισαγωγέας αυτοκινήτων κ. Λ. Τουρνικιώτης ούτε ο κρητικός επιχειρηματίας κ. Α. Κουτσουρέλης με τους οποίους συζήτησε ο κ. Σεφερτζής προτού κάνει την τελική επιλογή του.
Μια λιβεριανή εταιρεία, η Mayflower Maritime, ανακοίνωσε ότι ήταν ο νέος κάτοχος του 42% των κοινών μετοχών της επιχείρησης.
Από την ημέρα που ανακοινώθηκε η νέα εξαγορά της εταιρείας ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου κ. Εμμ. Ξανθάκης ζητούσε επιμόνως να συναντηθεί με τους νέους ιδιοκτήτες ώστε να ενημερωθεί για τις προθέσεις τους, κάτι που δεν έγινε δυνατόν ως και ένα μήνα μετά.
Οι νέοι ιδιοκτήτες αντί συνάντησης προτίμησαν να στείλουν στο Χρηματιστήριο ενημερωτικό δελτίο με το οποίο ζητούσαν την αύξηση του κεφαλαίου της εταιρείας κατά 2,5 δισ. δρχ.
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1995 το διοικητικό συμβούλιο του Χρηματιστηρίου αποφάσισε την αναστολή διαπραγμάτευσης της μετοχής αφού ο κ. Τρούλλης, που εξακολουθούσε να παραμένει μέλος της διοίκησης της εταιρείας και μάλιστα στη θέση του προέδρου του ΔΣ, δήλωνε ότι δεν γνώριζε την ταυτότητα των νέων ιδιοκτητών.
Η αναστολή αυτή πυροδότησε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα δικαστική διένεξη μεταξύ των μελών του διοικητικού συμβουλίου της Βιομετάλ, το οποίο είχε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα.
Οι κκ. Ζέρης, Καζάλης, Βαρδίκος και Νάνος ήταν τα μέλη που είχε επιλέξει η νέα ιδιοκτησία της επιχείρησης, ενώ οι κκ. Τρούλλης, Μηλιώνης και Χαραλάμπους εκπροσωπούσαν τους μετόχους μειοψηφίας.
Αλληλοκατηγορίες για υπεξαιρέσεις και αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων είδαν τότε το φως της δημοσιότητας.
Με παρέμβαση του πρώην ιδιοκτήτη κ. Σταυρόπουλου, ο οποίος ποτέ δεν έπαψε να έχει μετοχικά συμφέροντα στην εταιρεία διατηρώντας πακέτο μειοψηφίας, και αφού η λιβεριανή εταιρεία είχε ήδη αποφασίσει ότι η παρουσία της ήταν περαστική από την ιδιοκτησία της Βιομετάλ, η αντιπαράθεση μεταξύ των μελών του ΔΣ έληξε τον Οκτώβριο του 1995.
Ολες οι αντιμαχόμενες πλευρές πείστηκαν ότι η παραμονή των μετοχών σε αναστολή διαπραγμάτευσης ζημίωνε τους πάντες.
Η νέα διοίκηση της εταιρείας, και πάλι υπό τον κ. Τρούλλη, ο οποίος ηγείτο πλέον ομάδας που συγκέντρωνε το 30% των κοινών μετοχών της επιχείρησης, ψηφίστηκε από τη γενική συνέλευση των μετόχων.
Η διοίκηση του ΧΑΑ πείστηκε για τις καλές προθέσεις της νέας διοίκησης και τις προοπτικές της εταιρείας και αποφάσισε τον Δεκέμβριο του 1995 την επανάληψη της διαπραγμάτευσης των μετοχών.
Το σίριαλ όμως με την ιδιοκτησία της εταιρείας δεν τελείωσε εκεί.
Τον Απρίλιο του 1996 γνωστοποιείται νέα αλλαγή ιδιοκτησίας της.
Νέος ιδιοκτήτης ήταν πλέον ο γνωστός επιχειρηματίας κ. Δ. Ζούλοβιτς, επικεφαλής ομάδας επιχειρηματιών μεταξύ των οποίων και ο κ. Σάμι Φάις, ιδιοκτήτης της επίσης εισηγμένης εταιρείας Elmec Sport.
Στο νέο διοικητικό συμβούλιο, επικεφαλής του οποίου τέθηκε ο κ. Ζούλοβιτς, συμμετείχαν οι κκ. Ι. Νέγκας, Εμμ. Αναγνωστόπουλος, Σπ. Χαραλάμπους, Ευ. Λιανόπουλος, Δ. Δελαπόρτας και Σπ. Κασσιμάτης.
Κατά τη διάρκεια του 1996 η εταιρεία πήρε οικονομική ανάσα αφού έκλεισε ένα καλό συμβόλαιο για την πώληση ηλεκτρικών συσκευών μέσω κουπονιών με απογευματινή εφημερίδα και ξεκίνησε την προσπάθεια για να μπει στον χώρο των τηλεαγορών σε συνεργασία με τηλεοπτικό σταθμό.
Αυτή τη χρονιά όμως τέθηκαν και οι βάσεις για ένα άλλο μεγαλεπήβολο σχέδιό της: από τον χώρο των ηλεκτρικών συσκευών έκανε ένα μεγάλο άλμα αντικειμένου και τεχνογνωσίας αποφασίζοντας να ασχοληθεί με πιο ήπιες μορφές ενέργειας.
Ετσι προέκυψε ως κεντρικό πλέον επιχειρηματικό σχέδιό της η κατασκευή αιολικού πάρκου.
Στο σχέδιο αυτό, το οποίο θα επιδοτηθεί με ποσοστό 40%, η Εσκιμό θα έχει αρωγό δύο ακόμη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις την Elmec Sport, εταιρεία εμπορίας αθλητικών ειδών του κ. Φάις, και την κατασκευαστική εταιρεία Ευρωπαϊκή Τεχνική του κ. Σπ. Κορδαλή , την ολλανδική Nedwind και την ελληνοαμερικανική HBDIC,
τη γνωστή εταιρεία των αντισταθμιστικών οφελών από την αγορά των F-16.
Φιλοδοξίες και σχέδια υπάρχουν πολλά."
Θησαυρός το άρθρο του Βήματος της Κυριακής πάνω από 11 χρόνια μετά.
Έπεται συνέχεια.
Σχετικά:
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_2127.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_9074.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_12.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_2164.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_11.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/18-1999.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_2440.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_8216.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_2676.html
- http://edo-peiraias.blogspot.com/2009/01/blog-post_2078.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου