Τα blogs αναλύουν

Ο Νάσος Ζαγγογιάννης μου έστειλε μήνυμα:


Αγαπητέ συνάδελφε blogger,

Ο ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ έγραψε για τη περιπτωσή σου :

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2009/02/blog-post_2604.html

Παρακαλώ να υπολογίζεις στην ηθική συμπαράστασή μου

ΟΧΙ επί της ουσίας αλλά επί της αντίδρασης του πολιτικού προσώπου να καταφύγει σε αγωγή

Με εκτίμηση

Νάσος Ζαγγογιάννης.


Αξίζει να διαβάσετε την άποψη του Νάσου Ζαγγογιάννη διότι είναι καθαρά πολιτική:

Γιάννη Μίχα πράξε τα δέοντα που ηθικά σε χαρακτηρίζουν ως έντιμο πολιτικό.

Με αφορμή την ανάρτηση της "Παραπολιτικής", ο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ" τοποθετείται πολιτικά, με την ηθική αντίληψη για τη πολιτική ως λειτούργημα :

Αναφέρομαι στον διαχειριστή του blog, "ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ", στον οποίον ο νομάρχης Πειραιά, κατά την αποψή μου, επέδειξε μικροψυχία και έλλειψη ψυχραιμίας.

Ευελπιστώ ότι θα αναθεωρήσει στο τέλος και θα φερθεί ως πολιτικό πρόσωπο με δημοκρατικές ευαισθησίες.

Προσπαθώ να κατανοήσω αυτή τη ενέργεια ενός πολιτικού, ο οποίος ενώ ισχυρίζεται ότι ανήκει στη δημοκρατική παράταξη, η οποία έχει ΟΧΙ μόνο ως προϋπόθεση το σεβασμό του διαλόγου της ελεύθερης έκφρασης, αλλά και της ανοχής στην αντίθετη άποψη, έστω και εάν αυτή μερικές φορές καθίσταται άδικη και προσβλητική.

Στη λογική της ιδιαίτερης μεταχείρισης των πολιτικών, έστω και εάν ένας Νομάρχης ΔΕΝ έχει το ακαταδίωκτο των βουλευτών, έχει πολλά μέσα να αμυνθεί, σε αντίθεση με έναν απλό πολίτη, ο οποίος πολλές φορές αγανακτεί από την άσκηση της εξουσίας και άγεται και φέρεται υπό του κράτους του θυμού του.

Η μόνη του αντίδραση ο οργισμένος λόγος στην εκάστοτε εξουσία, από τον απλό υπάλληλο του Δήμου έως το Πρωθυπουργό της χώρας, εάν έτσι αντιδρούσαν όλοι οι κατέχοντες δημόσια αξιώματα τότε θα έπρεπε ο κάθε πολίτης να σύρεται κάθε ημέρα στα δικαστήρια.

Διάβασα πολλές αναρτήσεις και δημοσιεύσεις για αυτό το φλέγον θέμα και κατέληξα στο εξής απλό σκεπτικό :

Ο πολίτης Γιάννης Μίχας έχει νομικά το δικαίωμα να ασκήσει αγωγή, αφού η ενέργειά του αυτή έχει νομικό έρεισμα σαν πολίτης αυτής της χώρας και να απαιτήσει ικανοποίηση στους ισχυρισμούς του για τους οποίους ένα δικαστήριο μπορεί να εκδικάσει και να αποφασίσει.

Το παραπάνω δικαίωμα, όσο και νόμιμο και εάν είναι, παύει να ισχύει ως "ηθικό" όταν ο πολίτης Γιάννης Μίχας είναι δημόσιο πολιτικό πρόσωπο και μάλιστα εκτός από Νομάρχης Πειραιά προΐσταται και υπηρεσιακά και στο συγκεκριμένο κατηγορούμενο.

ΔΕΝ είμαι της άποψης ότι κάθε πολίτης έχει το αυθαίρετο δικαίωμα τα υβρίζει ή και να συκοφαντεί έναν πολιτικό, όσο δίκαιο και να έχει.

Καταδικαστέα η κάθε απρεπής συμπεριφορά αλλά και ο κάθε πολιτικός πρέπει να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια του ειλικρινούς διαλόγου και της γραπτής του τοποθέτησης στον εναγόμενο, διότι εκτός των άλλων στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Γιάννης Μίχας εκτός από τη θέση ισχύος του Νομάρχη που διαθέτει και ασκεί εξουσία όπως εκτός των άλλων έχει και άμεση πρόσβαση στα ΜΜΕ για αποκατάσταση της όποιας αλήθειας.

Η αγωγή και ΟΧΙ η μήνυση ως όπλο από ένα Νομάρχη και μάλιστα εναντίον ενός πολίτη ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι και υφιστάμενος του, εμένα μου ηχεί κάπως περίεργα και αισθητικά με ενοχλεί.

Ο εν λόγω blogger ΔΕΝ είναι ο πρώτος που υφίσταται αυτή την αντιμετώπιση από ανθρώπους της πολιτικής ή όπως έτυχε και σε άλλους bloggers, από αντίστοιχες αγωγές και εξώδικα από διάφορους ισχυρούς της λεγόμενης αναγνωρισιμότητας και της δύναμης του νομικού ή του οικονομικού πλούτου.

Ο κάθε πολίτης σε κάθε τέτοια αντιπαράθεση ΔΕΝ έχει πάντα δίκαιο. Το θέμα ΔΕΝ είναι εκεί, αλλά στο εκφοβισμό και στην αναστολή που παραδειγματίζουν τέτοιες πράξεις για την ελεύθερη και συνταγματική έκφραση των υπολοίπων Ελλήνων πολιτών.

Το άδικο ή ΜΗ των πράξεων στη συγκεκριμένη περίπτωση έπρεπε να τελειώσει στο εν λόγω blog, η θλιβερή συνέχεια με το τίμημα των 150.000 ευρώ για ένα υποτιθέμενο (θα αποδειχθεί στη διαδικασία) συκοφαντικό δημοσίευμα ΔΕΝ πρέπει να ικανοποιεί τη προσωπικότητα ενός Νομάρχη αλλά να απαιτήσει (εάν δικαιωθεί) την έμπρακτη και γραπτή συγγνώμη.

Ο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ" ζητάει από το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου να διαχωρίσει τη στάση του από τη συγκεκριμένη δικαστική περιπέτεια, του συναδέλφου Blogger. Το απαιτεί η κοινή λογική και η ελεύθερη έκφραση των πολιτών που ασκούν κριτική σε κάθε εξουσία και που θεωρούν ότι τους αδικεί ή τους εμπαίζει.

Κάθε άλλη εκδοχή από αυτής του διαλόγου και της ενδεχόμενης συγγνώμης, εάν εξελιχθεί σε δικαστική αντιπαράθεση και καταστήσει τις αγωγές σαν όπλο άμυνας των πολιτικών εναντίων της λεγόμενης δημοσιογραφίας των πολιτών . . . θα μας οδηγεί σε άλλους ατραπούς αντίληψης της δημοκρατίας μας.

Τελειώνοντας θέλω να σημειώσω τούτο :

Εάν απομαγνητοφωνήσουμε τα πρακτικά της βουλής έπρεπε σε κάθε συνεδρίαση να κατατίθενται τουλάχιστον ισάριθμες αγωγές και μηνύσεις με αυτές των ομιλητών.

Εκεί υπάρχει το ακαταδίωκτο ; ή κοινή συναινέσει δημιουργείται η αντιπαράθεση και το δήθεν διάλογο των έωλων επιχειρημάτων για λαϊκή και μόνο κατανάλωση ; . . . τότε λυπάμαι που κάποιοι από αυτούς διώκουν ανερυθρίαστα πολίτες με σκοπό να τους εξοντώσουν οικονομικά και να τους αποθαρρύνουν ηθικά.

Προσωπικά εάν με διαβάσεις Γιάννη Μίχα πράξε τα δέοντα που ηθικά σε χαρακτηρίζουν ως έντιμο πολιτικό και εξαίρετο πράγματι για το έργο σου Νομάρχη.

Απαίτησε τη συγνώμη που σε αποκαθιστά ως θιγόμενο πρόσωπο και απέσυρε το επιδικαζόμενο τίμημα της χρηματικής αποζημίωσης το οποίο εγείρει μόνον ερωτηματικά και συνειρμικά ΔΕΝ οδηγεί σε πραγματική ηθική δικαίωση.

Νάσος Ζαγγογιάννης.