Καταργείται η νυκτερινή βάρδια ανεφοδιασμού στο ΙΚΕΑ, οι λεγόμενοι Ριφίλερς.
Οι αλλαγές επηρεάζουν όμως τόσο άμεσα όλους τους εργαζόμενους στην Αποθήκη των καταστημάτων ΙΚΕΑ όσο έμμεσα και όλους τους άλλους.
Σύμφωνα με προφορική ανακοίνωση εκπροσώπου της εταιρείας προς τους ενδιαφερόμενους εργαζόμενους, από τις 8.6.2009 δεν θα ακολουθούν πλέον το καθιερωμένο ωράριο εργασίας τους 11:00 μ.μ.-7:00 π.μ. ή 12:00 μ.μ.-8:00 π.μ.αλλά θα πρέπει να προσέλθουν στην εργασία τους στις 5:00 π.μ. και να εργαστούν έως τη 1:00 μ.μ.
Σύμφωνα με αρκετούς υπαλλήλους αυτό αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή της σύμβασής τους καθώς αν και η εταιρεία είχε επιφυλαχθεί τη στιγμή της πρόσληψης να μεταβάλει, αν χρειαστεί μονομερώς κάποιους όρους εργασίας ασκώντας διευθυντικό δικαίωμα, ωστόσο, υποστηρίζεται ότι, αυτό ασκείται καταχρηστικά.
Οι εργαζόμενοι τη νύκτα αποτελούσαν οργανικό κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού των καταστημάτων ΙΚΕΑ αρχικά στο αεροδρόμιο και στη συνέχεια μετά την έναρξη λειτουργίας του και στον Κηφισό και είχαν προσληφθεί με την προϋπόθεση ότι θα εργάζονταν μόνο νύκτα.
Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι είχαν στηριχθεί για την αποδοχή τους στο συγκεκριμένο αυτό όρο ουσίας που είχε τεθεί από την εταιρεία.
Είχαν αποδεχθεί λοιπόν να εργάζονται μονίμως νύκτα για διάφορους προσωπικούς λόγους ο καθένας αλλά και για έναν κοινό παρονομαστή για όλους.
Ότι το ελάχιστο σύνολο των καθαρών αποδοχών τους θα ήταν εκείνο που προσδιορίζεται κάθε φορά από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας προσαυξημένο ανάλογα με τις αμοιβές για τα λεγόμενα νυκτερινά.
Για τους εργαζόμενους αυτούς οι προσαυξήσεις δεν αποτελούσαν έκτακτη αποζημίωση αλλά τακτική αμοιβή προσυμφωνημένη κατά τη στιγμή της σύμβασης αν όχι στη λεπτομέρεια πάντως στις γενικές αρχές.
Με αυτές τις προϋποθέσεις είχαν γίνει δεκτές εκατέρωθεν και είχαν υπογραφεί οι σχετικές συμβάσεις εργασίας.
Το ερώτημα όμως που γεννιέται για εμάς τους πολλούς είναι το εξής:
Αν η ΙΚΕΑ επικαλείται την οικονομική κρίση για να αναδιαρθρώσει οικονομοτεχνικά τη λειτουργία της τότε τι θα πρέπει να κάνουν οι άλλες επιχειρήσεις;
Από επιθεωρητή εργασίας που επιθυμεί να μείνει ανώνυμος μάθαμε ότι οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις έχουν πάρει τη μορφή τσουνάμι με θύματα βέβαια τους πιο αδύνατους.
Περικόπτονται οι ημέρες και ώρες εργασίας από τη μια επιχείρηση στην άλλη με αποφάσεις και τακτικές που θυμίζουν λίγο το σκόπιμο πανικό του Χρηματιστηρίου.
(Ένα ευρύ θέμα που έχει πολλά ακόμη να μας διδάξει και έχει χαρακτηριστεί πλέον από πολλούς ως το σκάνδαλο του αιώνα.)
Κάποιοι επιχειρηματίες δηλαδή με την πρόφαση της αναδιάρθρωσης καταγγέλουν ουσιαστικά με το αζημίωτο τις υφιστάμενες συμβάσεις εργασίας των απασχολουμένων στις εταιρείες τους και προχωρούν σε νέες εκβιαστικές για μερικούς συμβάσεις, με τους ίδιους ή άλλους εργαζόμενους, πάντως με επαχθείς όρους υπό την απειλή της ανεργίας.
Οι πολιτικοί μας έχουν καταφύγει σε συζητήσεις "ρετιρέ" και "σαλονιού" για πράσινα οράματα,
όταν συμπολίτες μας, που δίνουν χρόνια από τη ζωή τους θυσιάζοντας τον πυρήνα της προσωπικότητά τους, αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν όχι σύγχρονους όρους διαβίωσης πλέον, αλλά αυτή την ίδια την επιβίωσή τους.
"Έχουμε καταντήσει μετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα",
καταγγέλουν, δήλωση που θα έβαζε κάθε επιστήμονα των κοινωνικών επιστημών σε σοβαρές σκέψεις ανησυχίας έως ταραχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου