Μήπως ξέρετε τι γιορτάσαμε επίσημα χθές 28 Οκτωβρίου; Μήπως ξέρετε τι γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου; Μήπως ξέρετε τι θα γιορτάσουμε στις 17 Νοεμβρίου;
Αρνήσεις. Μη αποδοχές. Επαναστάσεις.
(Άλλοι γιορτάζουν και άλλες ημερομηνίες).
Είναι σοκαριστικό να το λέμε έτσι απλά αλλά η αλήθεια είναι ότι την ύπαρξη μας την οφείλουμε στο γεγονός ότι κάποιοι επαναστάτησαν και κρίθηκαν από την ιστορική στιγμή θετικά.
Τις περισσότερες φορές, από τους νομιμοποιημένους άρχοντες της Πολιτείας και τις εφημερίδες της εποχής τους, όσοι δεν αποδέχονται την πραγματικότητα, θεωρούνται τρομοκράτες, αντιδραστικοί, αναρχικοί ή... γιεγιέδες.
Ο τόπος μας γεννάει επαναστάτες εύκολα διότι γεννά το ίδιο εύκολα δυνάστες και αντεπαναστάτες.
Άλλο πράγμα όμως οι τυφλοί σκοτωμοί και το αιματοκύλισμα.
Πήραμε πολλά ηλεκτρονικά μηνύματα που μας εγκαλούν στην τάξη διότι προβάλλουμε τους "τρομοκράτες δολοφόνους" όπως ανέφερε κάποιος.
Εμείς θα παρουσιάζουμε όλες τις απόψεις, εκτός από εκείνες που παρακινούν άμεσα ή έμμεσα σε παραβίαση βασικών θεμελιωδών δικαιωμάτων. Δεν βρήκαμε κάτι τέτοιο στη σχετική προκήρυξη.
Παραθέτουμε σχόλιο αναγνώστη με την απάντηση που δόθηκε από το blog:
Συγγνώμη, αλλά δεν δείχνει ούτε σοβαρότητα, ούτε υπευθυνότητα εκ μέρους σας να αναγορεύετε μια δράκα άεργων δολοφόνων σε τιμητές της κοινωνίας και άξιους προσοχής διανοούμενους. Αυτό το χάιδεμα των αριστεροχουλιγκάνων πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή.
28 Οκτώβριος 2009 6:57 μμ
Ο Επαναστατικός Αγώνας, όπως και οι άλλες σύγχρονες επαναστατικές ομάδες που έχουν πάρει τα όπλα στοιχίζουν πολύ λιγότερο στην Ελληνική Κοινωνία από, για παράδειγμα, το παραδικαστικό κύκλωμα ή την ψήφιση νόμων νομιμοποίησης κατά παραγγελία, που μεταβάλλουν το πολίτευμα της χώρας από Δημοκρατία σε Πολιτική Δικτατορία.
Κανείς όμως αρμόδιος δεν δήλωσε αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τέλος στην εξάρθρωση αυτής της σπείρας και των παρακλάδων της.
Η Βουλή φέτος έκλεισε πρόωρα και δεν την έκλεισαν οι αυτονομαζόμενοι επαναστάτες.
Η επαναστατική αντίδραση αμφισβητεί όσα θεωρούμε δεδομένα και για το λόγο αυτό αντιμετωπίζεται σθεναρά από τους έχοντες και κατέχοντες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η αμφισβήτηση όμως είναι η αρχή της γνώσης και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αρνητικά.
Την τρομοκρατία της ανεργίας, του χρέους και της φτώχειας, της ανασφάλειας για το αύριο ζει ο Έλληνας σήμερα και όχι εκείνη του επαναστατικού ή άλλου αγώνα.
Όσον αφορά τις συγκεκριμένες απόψεις των επαναστατών ευχαρίστως να τις συζητήσουμε στο πλαίσιο της πραγματικής δημοκρατίας. Δεν μπορεί να έχουν δίκιο ούτε όμως άδικο σε όλα.
Επίσης άλλο πράγμα τι υποστηρίζει ο κάθε άνθρωπος (ή ομάδα) και τι στόχους θέτει, και άλλο τα μέσα τα οποία χρησιμοποιεί για να πείσει ή να επιτύχει τους στόχους του.
Κάθε πράξη βίας δεν μπορεί να έχει ευρεία κοινωνική αποδοχή και είναι καταδικαστέα ενώ αυτό που κάνει είναι να περιορίζει ακόμη περισσότερο τις ελευθερίες μας.
Όχι όμως και να φτάσουμε σε κραυγές απόγνωσης ή κατάρες.
Άμεσα θύματα της όλης υπόθεσης είναι οι αστυνομικοί οι οποίοι εξαιτίας της ανικανότητας του κράτους της παρακμής κυκλοφορούν ακάλυπτοι και εκτίθενται σε κινδύνους.
Αν είχε εφαρμοστεί η θεωρία κατά γράμμα τώρα θα είχαμε τη σύλληψη κάποιων από τους δράστες ενώ πολύ πιθανό να μην είχαμε τραυματίες αστυνομικούς.
Μετά όμως τι;
Μέλη της 17 Νοέμβρη βρίσκονται στα χέρια της Πολιτείας, οι πολίτες όμως δεν έμαθαν ποτέ την αλήθεια.
Όλη την Αλήθεια.