Και Ντόρα τι γίνεται;

Την εμφάνισή της έκανε επικοινωνιακά η πρώην ισχυρή της Νέας Δημοκρατίας Ντόρα Μπακογιάννη η οποία είχε φθάσει να διεκδικεί ακόμη και την προεδρία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Με συνέντευξη που παραχώρησε στο δημοσιογράφο του Βήματος Βασίλη Χιώτη και δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου, η πρώην υπουργός Εξωτερικών δεν εμφανίζεται με πρόσωπο ανάλογο των ημερών αλλά ούτε και αντίστοιχο του προφίλ που είχε διαμορφώσει η κοινή γνώμη όταν είχε τα σκήπτρα των τυπικών και άτυπων αξιωμάτων που κατείχε μέχρι πρόσφατα.

Δεν είναι μόνο που ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου δεν έδειξε την αγάπη της για κανέναν μέσα στο κόμμα της ΝΔ. Το αντίθετο μάλιστα έπραξε. Πίκρα έβγαινε από τα χείλη της.

Είναι ότι ακόμη και σήμερα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι πραγματικά την βρήκε σε αυτόν τον άχαρο κόσμο της πολιτικής.

Η Ντόρα θεωρεί λανθασμένα ως πρόσφατο σταθμό στην πολιτική της καριέρα την αρχηγική αναμέτρηση που την έφερε δεύτερη στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Πιστεύει ότι ρόλο στο αποτέλεσμα των εσωτερικών εκλογών ανάδειξης αρχηγού στη ΝΔ έπαιξε η δικαιολογημένη αντίδραση του κόσμου στην οικογενειοκρατία και η ταύτισή της με την κυβέρνηση Καραμανλή την οποία στήριζε ηθελημένα ώστε να μην μπορεί να κατηγορηθεί ότι πριονίζει την καρέκλα του προέδρου για να αναλάβει τα ηνία.

Καταρχήν το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών δείχνει ότι κανένα πρόβλημα δεν έχει ο κόσμος με την οικογενειοκρατία. Μπορεί λοιπόν να έχει ειδικά με ό,τι αντιπροσωπεύει η πολιτική Μητσοτάκη.

Επίσης, ο Αντώνης Σαμαράς στήριξε και αυτός στον ίδιο βαθμό την διακυβέρνηση Καραμανλή όντας μάλιστα και υπουργός της κυβέρνησης.

Άρα ούτε και αυτό το επιχείρημα ευσταθεί.

Η Ντόρα Μπακογιάννη υποστηρίζει ακόμη στην συνέντευξή της ότι δέχθηκε επίθεση από μηχανισμούς και ενδεχομένως συμφέροντα αναφέροντας ως λάσπη όσα ειπώθηκαν για το πρόσωπό της δημόσια μέσω των ΜΜΕ αναφορικά με σκάνδαλα.

Μα αν κάποιος θα μπορούσε να διαθέτει επίσης μηχανισμό αυτός δεν είναι άλλος από την οικογένεια Μητσοτάκη αλλά και την ίδια την Ντόρα που διαχειριζόταν τα κρυφά κονδύλια του Υπουργείου των Εξωτερικών.

Επίσης, υποστηρίχθηκε και εκείνη από μεγάλους σεφ του κομματισμού και άλλους καντινιέρηδες της πολιτικής (ξέρετε, εκεί που πουλούν τα βρώμικα).

Αλλά και μετά την καταγεγραμμένη ήττα της ο Αντώνης Σαμαράς προσέφερε σωσίβιο σωτηρίας που θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί πολιτικά όπως άλλωστε έκανε και ο Βαγγέλης Βενιζέλος στους πράσινους. Ούτε εκείνο δέχθηκε καθώς θεώρησε όπως λέει ότι δεν ήταν η πρόταση μέσα από την καρδιά του Αντώνη.

Τι άλλο να πει ο Σαμαράς; Είπε "σφουγγάρι". Να έλεγε και σφουγγαρόπανο;

Συνεχίζει λέγοντας ότι νιώθει εν μέρει ανεπιθύμητη στη Νέα Δημοκρατία, αν και όπως δηλώνει, είναι η τελευταία που θα νιώσει ξένη στο κόμμα.

Και εδώ όμως κάνει λάθος.


Αυτά τα συνεχή και απανωτά λάθη είναι που οδήγησαν την Ντόρα Μπακογιάννη στο ψυγείο της Νέας Δημοκρατίας όχι όμως και στο περιθώριο.

Το πολιτικό σύστημα δεν σκοτώνει την παραγωγή του ιδιαίτερα δε όταν πρόκειται για ονόματα στα οποία έχει επενδύσει για δεκαετίες και περιμένει να αποδώσουν πολλαπλάσια.

Υπάρχουν λοιπόν ελπίδες αν η ίδια η Ντόρα Μπακογιάννη αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει γύρω της και πάρει το ρόλο του πρωταγωνιστή παρά του κομπάρσου.





Ένα πολύ απλό παράδειγμα:

Μια βδομάδα μετά την εσωκομματική αναμέτρηση στη Νέα Δημοκρατία κυκλοφόρησε η εφημερίδα το "Έθνος της Κυριακής" με αποκαλυπτικό δημοσίευμα όπου παρουσιαζόταν το περιεχόμενο της συνάντησης που είχαν τον Σεπτέμβριο του 2008 στο Παρίσι οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ (FYROM), Ντόρα Μπακογιάννη και Αντόνιο Μιλοσόσκι.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι, στη συνάντηση αυτή, το περιεχόμενο της οποίας καταγράφηκε σε «ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ» με ημερομηνία 20.9.2008 από τον τότε πρέσβη στο Παρίσι Δημήτρη Παρασκευόπουλο, η κα Μπακογιάννη εμφανίζεται πριν κλείσουν έξι μήνες από το Βουκουρέστι να «μαδά φύλλο φύλλο» την Ελληνική εθνική κόκκινη γραμμή, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την υποβολή της πρότασης Νίμιτς της 8ης Οκτωβρίου 2008, την οποία «φυσικά» έσπευσε να αποδεχθεί ως βάση προς διαπραγμάτευση.





Συγκεκριμένα ο πρέσβης κος Παρασκευόπουλος φαίνεται να αναφέρει στο Σημείωμα Ειδικού Χειρισμού (αποτελεί την υψηλότερη επίσημη διαβάθμιση απόρρητου εγγράφου στο ΥΠΕΞ):

«Η Κα Υπουργός προσδιόρισε την ουσία της υπόθεσης στην ονομασία και στο εύρος της χρήσης αυτής. Τονίζοντας ότι η ελληνική πλευρά δεν ασχολείται με το σκοπιανό σύνταγμα, δεν επιβάλλει ονομασία, όμως δεν συζητά μια ονομασία για το «χαρτί» αλλά για αποδεκτή ενσυνείδητη χρήση αυτής από τον λαό της ΠΓΔΜ».

Η εφημερίδα, η οποία δεν φημίζεται για το ανεξάρτητο ρεπορτάζ της (είναι η μια εκ των τριών που έφεραν με το ζόρι τον Ερντογάν στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης) είχε ως διαρροή το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου προφανώς πριν από τις εσωκομματικές εκλογές μια βδομάδα πριν.

Δεν δημοσίευσε όμως την είδηση αφού όπως φαίνεται δεν χρειάστηκε να παιχτεί το εθνικό χαρτί στην ανάδειξη αρχηγού στη ΝΔ.

Το έκανε αργότερα αφού υπήρχε έτσι κι αλλιώς το υλικό ώστε και να ωφεληθεί εμπορικά αλλά και να επιβεβαιώσει την καταγεγραμμένη επιλογή όσων πήγαν να ψηφίσουν την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009.

Η είδηση όμως αυτή είναι από μόνη της σκάνδαλο όχι όπως παρουσιάζεται από την εφημερίδα αλλά από μια άλλη οπτική γωνία.

Η αναφερόμενη συνάντηση των δύο ΥΠΕΞ, Μπακογιάννη και Μιλοσόσκι έγινε την Παρασκευή 19.9.2008 το απόγευμα.

Τι έκανε ο απίστευτος πρέσβης μας Δημήτρης Παρασκευόπουλος την επομένη 20.9.2008;

Το Σάββατο πρωί - πρωί συνέταξε το έγγραφο Ειδικού Χειρισμού και με αυτό έδινε αναφορά για τα τεκταινόμενα στη συνάντηση της προϊσταμένης του πολιτικής ηγεσίας.

Σε ποιόν όμως έδινε ραπόρτο ο πρέσβης;

Πολλοί διπλωματικοί εξυπηρετούν βέβαια αλλότρια συμφέροντα. Αρκετοί είναι απευθείας υπάλληλοι της "Κρατικής" (ΕΥΠ). Για το συγκεκριμένο όμως στέλεχος του ΥΠΕΞ (Πολιτικός Διευθυντής σήμερα) δεν μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε κάτι.

Η Ντόρα Μπακογιάννη λοιπόν ιδέα δεν είχε τι πραγματικά γίνεται στο υπουργείο της αφού οι υφιστάμενοί της έδιναν αναλυτική πληροφόρηση για κάθε της κίνηση χωρίς ούτε σήμερα να μπορούμε να πούμε με σιγουριά σε ποιόν.

Οι επιλογές της πάντως σε πρόσωπα ήταν αφελείς.

Σε κάποιο εσωτερικό ανασχηματισμό, ο πρώην διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του Κώστα Σημίτη, πρέσβης Σωτηρόπουλος, τοποθετήθηκε από την Ντόρα πρέσβης στην ΕΕ στις Βρυξέλλες, ο Ι. Ζέππος, διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου, ορίσθηκε εκπρόσωπος της Ελλάδας στη συζήτηση για το μέλλον του ΝΑΤΟ, ενώ ο άλλος διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του κου Παπανδρέου, πρέσβης Δημήτρης Παρασκευόπουλος (αυτός που έγραφε τα σημειώματα ειδικού χειρισμού), ανέλαβε τη σημαντικότατη Διεύθυνση των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων.

Ακόμη και ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέκουρας είχε υπηρετήσει στο διπλωματικό γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου ενώ σήμερα κατέχει τη θέση του... εκπροσώπου τύπου.

Όπως και να το κάνουμε, έχουμε διακομματικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και αυτό συνέβαινε πάντα εκτός από τις περιπτώσεις που κάτι χαλάει στη μοιρασιά και δημιουργούνται εντάσεις.

Άλλο αυτό βέβαια και άλλο να είσαι υπουργός των Εξωτερικών χωρίς να αντιλαμβάνεσαι αφελώς τι συμβαίνει γύρω σου.

Εξάλλου οι εκλογές, εσωκομματικές ή άλλες, γίνονται για να επιβεβαιώσουν τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις. Αν παρ' ελπίδα οι προβλέψεις ή τα αποτελέσματα δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες υπάρχουν πάντα τρόποι να γίνουν διορθωτικές κινήσεις.

Αν λοιπόν έδειχναν οι μετρήσεις ότι θα έπαιρνε την προεδρία η Ντόρα Μπακογιάννη ακόμη συζητήσεις για το πως θα γίνονταν διαδικαστικά οι εσωκομματικές εκλογές στη Νέα Δημοκρατία θα είχαμε σήμερα.

Ας βάλει λοιπόν τους ιστορικούς της σταθμούς η Ντόρα όχι όταν πραγματοποιούνται τα γεγονότα αλλά όταν λαμβάνονται οι αποφάσεις.