Το Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) ενέκρινε εχθές 24.3.2009 την αναδιάρθρωση του συνολικού συστήματος δανειοδοτήσεων συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδίου ελαστικής χρηματοδότησης αποκαλούμενο με την κωδική ονομασία ως Ελαστική Γραμμή Πίστωσης (Flexible Credit Line - FCL).
Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε ισχυρές οικονομίες με πραγματικά θεμελιώδη οικονομικά στοιχεία οι οποίες όμως χρειάζονται άμεση ενίσχυση της ρευστότητάς τους.
Με την κίνηση αυτή αλλά και άλλες το ΔΝΤ επιβεβαιώνει το λόγο ύπαρξής του και ανατρέπει πρωτοβουλίες που κάποιοι ήθελαν να πάρουν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μερική υποκατάστασή του.
Όσον αφορά τις αδύνατες οικονομίες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας η προσφυγή στο ΔΝΤ αποτελεί πλέον μονόδρομο για την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα στη χώρα.
Ήδη έχουν έρθει σε κάποια συμφωνία με τον οργανισμό η Ισλανδία, Ουγγαρία, Γεωργία, Λετονία και Ρουμανία ενώ η Ελλάδα επίσημα αρνείται ακόμη και ότι ξέρει που είναι τα γραφεία του Ταμείου τα οποία επισκέπτεται συχνά-πυκνά.
Από που όμως βρίσκει χρήματα το ΔΝΤ να δανείζει;
Μεγάλο ποσοστό περίπου 30% είναι πιστώσεις που δίδονται από την Ιαπωνική Κυβέρνηση για την τόνωση της παγκόσμιας οικονομίας.
Σχετική συμφωνία υπογράφηκε πρόσφατα, στις 13.2.2009 στη Ρώμη, για ένεση της Ιαπωνίας επιπλέον μέχρι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν χρειαστεί.
Με αυτά τα δεδομένα, μια κατάρρευση του Ιαπωνικού νομίσματος (γιεν) όπως έχουμε κινδυνολογήσει ότι μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε στο άμεσο μέλλον (βλ. Παγκόσμια "μείωση" της βιομηχανικής παραγωγής ) θα προκαλούσε σοβαρό χτύπημα σε όλο το τραπεζικό σύστημα ανάληψης χρέους και αξιολόγησης κινδύνων.
Ας ελπίσουμε να μη συμβεί κάτι τέτοιο.
Στη φωτογραφία ο πρώτος αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ John Lipski, κατά τη διάρκεια ανακοίνωσης της αναδιάρθρωσης του οργανισμού και παρουσίασης των σχετικών λεπτομερειών στα ΜΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου