Συνέντευξη παραχώρησε ο γνωστός δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας και συγγραφέας Τάκης Μίχας στον Ντανιέλ Tολιάγκα (Daniel Toljaga) υπεύθυνο της Καναδικής ομάδας του Κονγκρέσα Μποσνιάκα Σιεβέρνε Αμέρικε (Κονγκρέσο των Βόσνιων της Βόρειας Αμερικής) στο Βανκούβερ.
Το θέμα της συνέντευξης, που δημοσιεύτηκε με ημερομηνία 9.8.2009, με σχεδόν άμεση αναδημοσίευση από διάφορα άλλα μέσα και blogs σε όλο τον κόσμο, αφορούσε την πρόσφατη κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς κατά του κου Μίχα από το Σταύρο Βιτάλη, εκπρόσωπο τύπου του Πανελλήνιου Μακεδονικού Μετώπου (ΠΑ.Μ.ΜΕ.).
Ο κος Μίχας χαρακτηρίζει το ΠΑ.Μ.ΜΕ. ως "Ελληνική, εθνικιστική, πολιτική οργάνωση που περιλαμβάνει επίσης σοσιαλιστές και συντηρητικούς πρώην πολιτικούς".
Μια περιγραφή ιδιαιτέρως σημαντική διότι τυποποιεί το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο ως "οργάνωση" σε αντίθεση με το "κόμμα" και μάλιστα ως "πολιτική" διαχωρίζοντάς την ενδεχομένως από την παράλληλη (συν)ύπαρξη μιας οργάνωσης μη πολιτικής.
Ως προς την ιδεολογία δεν υπάρχει αμφιβολία σύμφωνα με τον κο Μίχα. Είναι εθνικιστική. Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Ως προς την καταγωγή, το πεδίο δράσης και τις επιρροές είναι σαφώς Ελληνική.
Ο Ελληνικός εθνικιστικός χαρακτήρας είναι υπεράνω πολιτικών διαφορών αφού, σύμφωνα με το δημοσιογράφο, η "οργάνωση" περιλαμβάνει τόσο σοσιαλιστές όσο και συντηρητικούς πολιτικούς τους οποίους μάλιστα αναφέρει ως "πρώην πολιτικούς".
Δηλαδή, τι ρόλο έχουν σήμερα;
Όχι όμως μόνο αυτούς. Η "οργάνωση" περιλαμβάνει και άλλους ("επίσης") που ο κος Μίχας δεν κατονομάζει. Και συνεχίζει:
"Μέχρι σήμερα, το κύριο θέμα της εκστρατείας της ήταν η υποστήριξη της άποψης ότι η Μακεδονία μαζί με ο,τιδήποτε συνδέεται με αυτή (ιστορία, σύμβολα, κλπ) είναι αποκλειστικά Ελληνική."
Σχετικά με το σκοπό της μήνυσης από τον κο Βιτάλη, ο Τάκης Μίχας υποστηρίζει ότι αυτή στόχο έχει να αμφισβητήσει τα όσα θα ελεγχθούν τον επόμενο χρόνο δικαστικά κατά του Κάραντζιτς γύρω από εκείνα που έγιναν στη Σρεμπρένιτσα και να δημιουργήσει, κατά την ίδια χρονική περίοδο, μια αντιπαράθεση, δικάζοντας στην Ελλάδα όσους ασκούν κριτική για τα γεγονότα αυτά.
Συνεχίζοντας ο Τάκης Μίχας αναφέρει κάποια από εκείνα που υποστηρίζει ο Σταύρος Βιτάλης στη μήνυσή του και στο αντίστοιχο δελτίο τύπου που εξέδωσε.
Δηλαδή, σχετικά με την εμπλοκή Ελληνων στη Σρεμπρένιτσα και την αποδοχή, ενεργητική και παθητική, αυτής της συμμετοχής από την Ελληνική πλευρά, συγκεκριμένα τους πολιτικούς, και ιδιαίτερα από τον Ανδρέα Παπανδρέου και δευτερευόντως από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
[Στη φωτογραφία πιο κάτω, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, εμφανίζεται μικρή ομάδα ατόμων που φέρεται να συμμετείχε στη Σρεμπρένιτσα ως υποστηρικτές του Σερβικού τότε στρατού ερχόμενοι από Ελλάδα.
Αν αυτοί είναι οι άνθρωποι που εμπλέκουν το όνομα της χώρας μας στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα τότε άδικα μας απασχολούν τόσο ο Τάκης Μίχας όσο και ο Σταύρος Βιτάλης, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.]
"Αυτό επιβεβαιώνει τη θέση μου, που έχω επαναλάβει πολλές φορές, δηλαδή ότι η Ελληνική υποστήριξη στην πολεμική προσπάθεια των Σέρβων δεν ήταν μόνο ηθική, οικονομική, διπλωματική και πολιτική αλλά επίσης και στρατιωτική."
Εδώ καταλήγει πλέον πλήρως σε άτοπο ο Τάκης Μίχας:
Πρώτον, εάν βάσιμα επίσημες Ελληνικές δυνάμεις είχαν συμμετάσχει στη Σρεμπρένιτσα τότε θα είχαν καταγγελθεί από τους αρμόδιους φορείς αλλά και από όλους εκείνους που και αντικείμενο και συμφέρον έχουν να θίξουν την υπόσταση της χώρας μας.
Δε θα περίμεναν από οποιονδήποτε δημοσιογράφο να αναλάβει αυτόν το ρόλο αφού ούτε αποκλειστικό αντικείμενό του είναι ούτε ιδιαίτερο συμφέρον έχει. Εκτός και αν δεν είναι έτσι τα πράγματα...
Υποχρέωση του δημοσιογράφου είναι η αναφορά της αλήθειας. Όλης της αλήθειας.
Δεύτερον, η επίκληση από τον Τάκη Μίχα των αναφορών του Σταύρου Βιτάλη, σχετικά με συμμετοχή τρίτων και συγκεκριμένα ως προς τη φερόμενη υποστήριξη επιφανών Ελλήνων πολιτικών στην αποστολή βοήθειας υπέρ των Σέρβων, οδηγεί σε λογική αντίφαση.
Αυθαίρετα, ο Τάκης Μίχας θεωρεί αυτές τις συγκεκριμένες αναφορές του Σταύρου Βιτάλη ως αληθείς ενώ άλλες, για παράδειγμα ότι δε συμμετείχαν Έλληνες σε αμιγώς πολεμικές επιχειρήσεις στη Σρεμπρένιτσα, τις θεωρεί ψευδείς.
Θα έπρεπε λοιπόν να αναφέρει άλλες πηγές για την παρουσίαση των αληθινών γεγονότων σχετικά με τη Σρεμπρένιτσα και όχι βέβαια το μηνυτή του που είτε είναι αξιόπιστος είτε αναξιόπιστος σε αυτά που υποστηρίζει. Δεν μπορεί να είναι και τα δύο μαζί.
Επιπλέον, οι κατήγορες θέσεις του Τάκη Μίχα έχουν ιστορία πολλών μηνών αν όχι πολλών ετών. Πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζει τις θέσεις του με επίκληση μεταγενέστερων αναφορών, αυτών του Σταύρου Βιτάλη;
Σημασία λοιπόν καταρχήν έχει πως είχε διαμορφώσει τις απόψεις του ο δημοσιογράφος περί "σφαγών" από Έλληνες παραστρατιωτικούς στη Σεμπρένιτσα, τις οποίες επανειλημμένως δημοσίευε και ευθέως και παρεπιπτόντως.
Τρίτον, η ποσοτική και ποιοτική γενίκευση που επιχειρεί να καταστήσει ως λογικό επιχείρημα ο Τάκης Μίχας είναι παντελώς αβάσιμη.
Ακόμη και αν είναι αλήθεια ότι κάποιοι Έλληνες πήγαν στη Σρεμπρένιτσα και ακόμη και αν συμμετείχαν στις αποκαλούμενες "σφαγές", επιπλέον, ακόμη και αν υπήρχε συμπάθεια υπερ των Σέρβων ακόμη και από πολιτικές προσωπικότητες της Ελλάδας, αυτό πως επιβεβαιώνει ότι:
"... η Ελληνική υποστήριξη στην πολεμική προσπάθεια των Σέρβων δεν ήταν μόνο ηθική, οικονομική, διπλωματική και πολιτική αλλά επίσης και στρατιωτική";
Στις πρόσφατες ταραχές στο κέντρο της Αθήνας είχαν αποδεδειγμένα εμπλακεί ξένοι που είχαν φτάσει από διάφορες χώρες. Για παράδειγμα, σύμφωνα με πληροφορίες, από την Ιταλία και την Ισπανία.
Γιατί ο κος Μίχας δε δημοσίευσε, με την ίδια λογική, ανάλογες κατηγορίες σχετικά με εμπλοκή γενικά των Ιταλών και των Ισπανών στις καταστροφές και λεηλασίες στην πρωτεύουσα της χώρας μας;
Στη συνέχεια όμως ο Τάκης Μίχας υποπέπτει σε πολύ σοβαρά ατόπηματα.
Ο Ντανιέλ Τολιάγκα ερωτά:
"Σύμφωνα με τα όσα λέει ο δικαστής των Ηνωμένων Εθνών Θίοντορ Μερόν που εκτελούσε χρέη προέδρου στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY), οι Σέρβοι, και αναφέρω επακριβώς, "στόχευαν στην εξόντωση των σαράντα χιλιάδων Βόσνιων Μουσουλμάνων που ζούσαν στην Σρεμπρένιτσα".
Κατά τη γνώμη σας, συνειδητοποιεί πλήρως ο κος Βιτάλης ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στις οποίες πήρε μέρος είχαν αποτέλεσμα τη συνολική δολοφονία 8.000 και την εθνική εκκαθάριση περίπου 30.000 ανθρώπων τον Ιούλιο του 1995;
Συνειδητοποιεί ότι πήρε μέρος σε μια γενοκτονία;"
Απάντηση Τάκη Μίχα:
"Σύμφωνα με όσα εκείνος παραδέχθηκε, ναι. Ωστόσο, όπως οι αρνητές του Ολοκαυτώματος, αυτοί οι άνθρωποι αρνούνται να δεχθούν ότι μαζικές δολοφονίες έλαβαν μέρος στη Σρεμπρένιτσα".
Μετά, ο Τάκης Μίχας λέει ότι, η χρονική επιλογή της κατάθεσης της μήνυσης τώρα έχει σκοπό να ασκηθεί πίεση ώστε να μη δημοσιεύσει επίσημα "εμπιστευτικά διπλωματικά έγγραφα" που διαθέτει και αποδεικνύουν ότι οι Ελληνικές αρχές αποδέχονται επίσημα τη δράση Ελλήνων παραστρατιωτικών στη Βοσνία.
Άλλη μια αυθαίρετη διαπίστωση που δεν μπορεί να έχει βάση ούτε ως υποψία καθώς η κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς ουσιαστικά υποχρεώνει τον Τάκη Μίχα να καταθέσει κάθε στοιχείο που έχει ώστε να υπερασπιστεί τον εαυτό του και έτσι επιβάλλει παρά παρεμποδίζει τη δημοσίευση αυτών των "εμπιστευτικών" εγγράφων.
Παραδέχεται όμως :
"Αυτή φυσικά είναι μια εξήγηση. Μπορεί να υπάρχουν άλλες".
Στη συνέχεια εμπλέκεται το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ και αναφέρεται ότι Έλληνες δικαστές ανοικτά αρνήθηκαν να συνεργαστούν με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία.
Τέλος ο Ντανιέλ Τολιάγκα εκφράζει την ανησυχία-ερώτημα για το αν θα διαφυλαχθεί το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη ή θα υπονομευτεί από την "ακραία υπερεθνικιστική ατμόσφαιρα στην Ελλάδα" (extremne ultranacionalističke atmosfere u grčkoj) και ρωτά αν θα ζητήσει βοήθεια ο Τάκης Μίχας από τις διεθνείς οργανώσεις που ειδικεύονται στην προστασία της ελευθερίας των δημοσιογράφων.
Επίσης, αν ανησυχεί ο Τάκης Μίχας λόγω της επικείμενης δίκης.
Ο δημοσιογράφος απάντησε ότι καθώς "η Ελλάδα δεν είναι κανονική Ευρωπαϊκή χώρα", λόγω του διάχυτου εθνικισμού και της συμπάθειας υπέρ του Κάραντζιτς και Μλάντιτς οι οποίοι είναι σεβαστοί "ως άγιοι, από την πλειοψηφία της δημόσιας και πολιτικής τάξης", έχει "κάθε δικαιολογία να είναι ανήσυχος".
Η συνέντευξη αυτή του Τάκη Μίχα θα μπορούσε να αφορά βάσιμα νέα μηνυτήρια αναφορά.
Θα οδηγούσε όμως ενδεχομένως τελικά τη Δικαιοσύνη να εγκλωβιστεί να δικάζει νόμω ως προς το μέτρο άσκησης του δικαιώματος κάποιου να ομιλεί.
Αυτό θα θύμιζε σήμερα κάποιους γονείς που βάζουν "τιμωρία" τα παιδιά τους στο δωμάτιό τους (όπου υπάρχει υπολογιστής και σύνδεση Internet).
Η τιμωρία σήμερα θα ήταν να "ξεκολλήσεις" τα παιδιά από το δωμάτιό τους.
Με άλλα λόγια:
Μήπως σήμερα, στον κόσμο των υπολογιστών, του Internet και των blogs θα πρέπει να αφήσουμε τον κόσμο να μιλά ελεύθερα;
(Αν εξαιρέσει βέβαια κανείς τις πράξεις που στοχεύουν κατά του βασικού πυρήνα της ύπαρξής μας, πχ, ζωή, σωματική ακεραιότητα, προστασία των παιδιών, κλπ. Στο πλαίσιο αυτό, οι ομολογίες Βιτάλη πρέπει να διερευνηθούν).
Όσο μιλά κανείς τόσο εκτίθεται στην κοινή γνώμη και στην Ιστορία, που, τελικά θα κρίνει και θα απομονώσει τους ανεπιθύμητους στη μοναξιά της αδιαφορίας και της λήθης.
Σχετικά βλ. επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου